Η παραποίηση της Ιστορίας και η αυτολογοκρισία!

ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι την ιστορία την γράφουν συνήθως οι νικητές. Μετά από έναν μεγάλο πόλεμο, αυτός που κατέχει την εξουσία, διαμορφώνει ανάλογα και τα γεγονότα. Ή τουλάχιστον μεταφέρει την είδηση των γεγονότων όπως θέλει. Με τεχνάσματα, διάφορα δημοσιεύματα, με παραποιημένες φωτογραφίες, με ό,τι μπορεί να το κάνει.

M Αυτό μας έχει διδάξει η ίδια η Ιστορία. Στο συγκεκριμένο όμως θέμα που θα αναφερθούμε, δεν τίθεται απλά θέμα «δυνατού» ή «ισχυρού», αλλά μάλλον … ηλιθίων που πίστεψαν ότι, επειδή η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε και «έπεσε» ο κομμουνισμός, τα σύμβολα και η ιστορία μπορούν να διαγραφούν. Δεν είναι λάθος, είναι εσκεμμένη πρακτική! Γιατί η Ιστορία και το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου έχουν ήδη γραφτεί!!!

ΦΩΤΟ 1
Η ελληνική έκδοση

M Αναφέρομαι σε ένα συγκεκριμένο βιβλίο κάποιου Γουίλιαμ Βόλμαν με τίτλο «Κεντρική Ευρώπη» (φωτογραφία 1 – ελληνική έκδοση) που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ. Στη φωτογραφία 3 είναι το εξώφυλλο της πρωτότυπης έκδοσης. Το ένα εξώφυλλο με το άλλο δεν έχει καμία απολύτως σχέση. Αλλά το  θέμα δεν βρίσκεται εκεί.

M Κάποιος ιθύνων νους, επέλεξε για την ελληνική έκδοση, τη διασημότερη φωτογραφία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτήν όπου ένας στρατιώτης της Σοβιετικής Ένωσης, υψώνει τη σημαία της χώρας του στο Βερολίνο. Ήταν η στιγμή, που οι στρατιώτες της Σοβιετικής Ένωσης μπήκαν πρώτοι στο Βερολίνο, στις 2 Μαΐου 1945. Πράξη που σήμανε ουσιαστικά το τέλος ενός αιματηρού πολέμου! (Φωτογραφία 3).

M Οι Έλληνες εκδότες λοιπόν, πήραν τη φωτογραφία και την «έριξαν» στο PhotoShop και την ξεσκόνισαν κυριολεκτικά, σβήνοντας το σφυροδρέπανο, λες και δεν υπήρξε ποτέ, λες και ήταν …του μπαμπά τους και είχαν δικαίωμα να διαγράψουν μια μεγάλη στιγμή στην Παγκόσμια Ιστορία! Και χωρίς ντροπή δημοσιεύσαν παραποιημένη τη φωτογραφία στο εξώφυλλο του βιβλίου! (Φωτογραφία 1). Αυτό θα πει καταγραφή της Ιστορίας!

ΦΩΤΟ 3
Η πρωτότυπη έκδοση

M Ποιο φοβερό μυαλό σκέφτηκε να αλλοιώσει μια από τις πλέον γνωστές φωτογραφίες του 20ου αιώνα; Παρεμπιπτόντως, το βιβλίο παρουσιάστηκε και από την εφημερίδα «ΑΥΓΗ», και δεν έγινε ούτε καν η ελάχιστη αναφορά! Όχι στο εξαφανισμένο σφυροδρέπανο, αλλά στην παραποίηση της Ιστορίας! Αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Μπράβο!!!

M Αυτό που μου έρχεται συνειρμικά στο μυαλό, είναι η περίφημη ταινία του Ρομπέρτο Μπενίνι, «Η ζωή είναι ωραία»!!! Η ζωή όμως μπορεί να είναι, αλλά βρομάει και λίγο! Έχει τα πάνω και τα κάτω της. Στην υπέροχη αυτή ταινία όπου γίνεται λόγος για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από τους Ναζί, ο Μπενίνι φτάνει μέχρι το τέλος. Μέχρι την απελευθέρωση των αιχμαλώτων μελλοθανάτων από το Άουσβιτς, όπου «η εργασία απελευθέρωνε»! Και όταν οι αιχμάλωτοι έβγαιναν από το Άουσβιτς και περπατούσαν στο δρόμο, ένα αμερικανικό τανκ πέρασε σε πρώτο πλάνο στην ταινία!

M Η αλήθεια είναι ότι ο στρατός της Σοβιετικής Ένωσης άνοιξε πρώτος τα στρατόπεδα των Ναζί και ξεχύθηκε ο κόσμος ελεύθερος έξω! Αλλά αυτό δεν έχει σημασία για τον Μπενίνι, γιατί ο άνθρωπος στόχευε στα Όσκαρ της κινηματογραφικής βιομηχανίας των ΗΠΑ! Αν ήθελε να πάρει το βραβείο Λένιν, ίσως να πρόβαλε διαφορετικά την Ιστορία! (Τα στοιχεία του γεγονότος βρήκα στο ΒΑΡΟΜΕΤΡΟ)

ΦΩΤΟ 2
Η πραγματικότητα της Ιστορίας!

Αυτολογοκρισία, ποινικοποίηση της γνώμης και ο νόμος Γκεϋσώ!

ΟΛΑ ΑΥΤΑ βέβαια, δεν είναι τυχαία. Είναι η σηματοδότηση μιας εποχής, η οποία, μπορεί να χαρακτηρίζεται από την ελεύθερη διακίνηση της γνώσης, της πληροφορίας, αλλά χαρακτηρίζεται και από την άκρατη παραπληροφόρηση. Η τεράστια διακίνηση της πληροφορίας και της γνώσης, εμπεριέχει αυτόματα και την εσκεμμένη παραπληροφόρηση.

M Όμως όλο αυτό, φαίνεται πως έχει αρχίσει να ενοχλεί. Η λογοκρισία από μια οποιαδήποτε εξουσία, μπορεί εύκολα να περάσει στην αυτολογοκρισία, ανάλογα με την εποχή, ανάλογα με την κυβέρνηση, ανάλογα με το καθεστώς, ανάλογα με τη νομοθεσία. Στη σύγχρονη εποχή μας όμως, όπου η οποιαδήποτε εξουσία δεν μπορεί εύκολα να ελέγξει την ροή της πληροφορίας και της γνώσης, φτάνει στο σημείο να ποινικοποιήσει την σκέψη και την γνώμη. Είναι αυτό που τόσο εξαιρετικά περιέγραψε στο βιβλίο του ο Τζορτζ Όργουελ «1984».

M Και ακριβώς εδώ έρχεται ο νόμος Γκεϋσώ. Είναι ένας γαλλικός νόμος που ποινικοποιεί την γνώμη και αναγνωρίζει τα «εγκλήματα γνώμης». Και φυσικά, πρώτο μέλημα του νόμου αυτού είναι η λογοκρισία και στη μη συμμόρφωση προβλέπονται και ποινικές καταδίκες. Τέτοιος νόμος υπάρχει και στη Γερμανία και στην Αυστρία. Και όλα ξεκίνησαν βέβαια πριν από 5 περίπου χρόνια, με τα όσα ακούγονταν από διάφορες φωνές περί το ζήτημα του Ολοκαυτώματος.

M Τόσο από τον πρόεδρο του Ιράν Αχμαντινετζάντ που επιμένει ότι το Ολοκαύτωμα ποτέ δεν έγινε, αλλά και τις διάφορες φωνές σε ευρωπαϊκές χώρες, διαφόρων σύγχρονων Ναζί και άλλων φασιστοειδών για το ίδιο ζήτημα. Ότι το Ολοκαύτωμα δεν συνέβη ποτέ και όλα αυτά είναι μια κατασκευασμένη ιστορία από τους νικητές.

M Αυτό όμως παραμένει μια γνώμη, μια σκέψη, ορισμένων. Στη Γαλλία, στη Γερμανία, στην Αυστρία αλλά και στις ΗΠΑ, οποιαδήποτε συζήτηση, γνώμη ή έρευνα για το Ολοκαύτωμα, μπορεί να οδηγήσει οποιονδήποτε στο εδώλιο του δικαστηρίου! Απλώς και μόνο με τη σκέψη, με την άποψη της γνώμης του γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα. Καθώς, εφόσον κάποιος αρχίσει να ψάχνει στοιχεία για το αν συνέβη ή όχι το Ολοκαύτωμα, αυτομάτως η σκέψη του ποινικοποιείται!

M Αυτό προσπαθεί να κάνει τώρα και ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης στην Ελλάδα, καθώς ο νέος αντιρατσιστικός νόμος που ετοιμάζει για μια «πολυπολιτισμική Ελλάδα», φτάνει στο σημείο να ποινικοποιεί τη σκέψη και τη γνώμη. Και φυσικά τέτοιοι νόμοι, έχουν άμεσο αντίκτυπο κυρίως στον Τύπο. Οδηγούν σε καταστάσεις λογοκρισίας και φίμωσης του Τύπου, όπου, οποιαδήποτε άποψη για συγκεκριμένα θέμα, θα μπορούσε άνετα να λογοκριθεί, να ποινικοποιηθεί, ο εκφέρων τη γνώμη να οδηγηθεί στη φυλακή και το μέσο ενημέρωσης να υποστεί κυρώσεις μέχρι και κλείσιμο!

M Αντί οι κοινωνίες μας να εκσυγχρονίζονται και να εκδημοκρατίζονται όλο και περισσότερο, εμείς οδεύουμε ολοταχώς προς τα πίσω. Προς χρόνους όπου δρούσε η Ιερά Εξέταση! Όπου όταν κάποιος τολμούσε να εκφέρει διαφορετική γνώμη από αυτή της επίσημης Εκκλησίας, θεωρούνταν άμεσα άπιστος και μάγος και καίγονταν στην πυρά!

M Αν τέτοιοι νόμοι τύπου Γκεϋσώ επεκταθούν σε μια οποιαδήποτε κοινωνία, τότε θα φτάσουμε στο σημείο να κάψουμε στην πυρά εκατοντάδες βιβλία με πρώτο και καλύτερο την «Παλαιά Διαθήκη» και μετά τα άπαντα του Λένιν!