Αναγκαιότητα η δημιουργία Κέντρου Ημέρας στη Δράμα για παιδιά με αυτισμό

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ «ΑΛΚΥΟΝΗ»

Αναγκαιότητα η δημιουργία Κέντρου Ημέρας στη Δράμα για παιδιά με αυτισμό

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ενημέρωσης για τον αυτισμό, πραγματοποίησε το περασμένο Σάββατο 12 Μαρτίου στη Χωριστή, ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Ν. Δράμας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Ιερού Ναού Εισοδίων της Θεοτόκου και συνδιοργανωτής ήταν ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος Χωριστής «Η Αναγεννηθείσα Μακεδονία».

Ομιλίες στην ενημερωτική αυτή εκδήλωση, πραγματοποίησαν: η κα Τάνια Μακρίδου, Κοινωνιολόγος με θέμα: «Η κοινωνικοποίηση του ατόμου με αυτισμό» και η κα Μαρία Δελανδρέα, Ψυχολόγος με θέμα: «Οι ενδοοικογενειακές σχέσεις στην οικογένεια παιδιού με αυτισμό».

Γράφει ο Θανάσης Πολυμένης

Αναγκαιότητα η δημιουργία Κέντρου Ημέρας

Ο Σύλλογος Γονέων, Κηδεμόνων και Φίλων Ατόμων με Αυτισμό Νομού Δράμας «Αλκυόνη», δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2006. Όπως λέει στον «Πρωινό Τύπο» η πρόεδρος του Συλλόγου κα Ολυμπία Σαραφοπούλου. «σκοπός του Συλλόγου είναι να κάνει γνωστό τον αυτισμό στην ευρύτερη κοινότητα». Τι είναι αυτισμός, τι προβλήματα αντιμετωπίσουν οι γονείς και να τους δοθεί μια κάποια βοήθεια στήριξης.

Για το λόγο αυτό, από τους κύριους σκοπούς του Συλλόγου «Αλκυόνη», είναι η δημιουργία ενός Κέντρου Ημέρας, όπου θα εκπαιδεύονται τα παιδιά αυτά, ένα κέντρο δημιουργικής απασχόλησης και στη συνέχεια έναν ξενώνα, όπου θα μπορούν μερικά από αυτά να φιλοξενούνται εκεί.

Ρωτήσαμε την κα Ολυμπία Σαραφοπούλου, τι δυνατότητες υπάρχουν να δημιουργηθεί ένα Κέντρο Ημέρας, η οποία μας είπε ότι, «αυτή τη στιγμή, από την πλευρά της πολιτείας δεν υπάρχει κάποια τέτοια δυνατότητα. Κάποιες φορές βγαίνουν κάποια προγράμματα, κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στο τέλος πάντα κάτι γίνεται, παρουσιάζονται διάφορα προβλήματα και εμπόδια και δεν τα καταφέρνουμε. Δεν έχουμε τα απαιτούμενα άτομα για να μπορέσουμε να πάρουμε αυτά τα προγράμματα».

Στη συνέχεια μας εξηγεί ότι αυτό το διάστημα υπάρχει μια προοπτική μέσω κάποιων προγραμμάτων του ΕΣΠΑ. «Έχουμε μιλήσει με τους δημάρχους του νομού, μας γνωρίζουν, γνωρίζουν τους στόχους του Συλλόγου μας και το έργο μας. Λένε ότι είναι κοντά μας, ότι θα βοηθήσουν, προς το παρόν όμως δεν βλέπουμε κάτι χειροπιαστό. Είμαστε και σε επαφή με το Υπουργείου Υγείας και ψάχνουμε τρόπους να προωθήσουμε το αίτημά μας», επισημαίνει η κα Ολ. Σαραφοπούλου.

«Το Κέντρο Ημέρας είναι μια αναγκαιότητα για την περιοχή μας», λέει η πρόεδρος του Συλλόγου «Αλκυόνη», γιατί υπάρχουν μόνο δύο σε όλη τη χώρα. «Αν γίνει το κέντρο ημέρας, σημαίνει ότι τα παιδιά με αυτισμό θα έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση που δεν έχουν μέχρι τώρα, ούτε στο Ειδικό σχολείο, ούτε σε τμήμα ένταξης. Πουθενά δεν υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση. Το Ειδικό σχολείο λειτουργεί, αλλά τμήμα αυτισμού δεν υπάρχει. Ο αυτισμός δεν είναι πάθηση ακριβώς, αλλά δεν έχει ένα μόνο σύμπτωμα. Είναι ένα ολόκληρο φάσμα και υπάρχουν κατηγορίες περιπτώσεων. Έχουμε παιδιά που αποφοιτούν και δεν ξέρουν ότι είναι αυτιστικά. Παιδιά που περνούν στα πανεπιστήμια και δεν γνωρίζουν ότι είναι αυτιστικά, παιδιά που έχουν καλό IQ αλλά λόγω κακής συμπεριφοράς, ίσως λόγω του αυτισμού, δεν μπορούν να σταθούν μέσα στην τάξη και εφόσον δεν έχουν μια παράλληλη στήριξη από έναν εξειδικευμένο εκπαιδευτικό, αναγκάζονται να πάνε σε κάποιο ΤΕΕ ειδικής αγωγής ή στο Ειδικό σχολείο αναγκαστικά. Μέσα από το Κέντρο Ημέρας, τα παιδιά αυτά θα αποκτήσουν κάποιες προεπαγγελματικές δεξιότητες και θα μπορούν αργότερα να βγουν στην κοινωνία με κάποιο επάγγελμα. Και επειδή είναι παιδιά της ρουτίνας, πιστεύω ότι με επαγγέλματα ρουτίνας, επαναλαμβανόμενα που εμείς τα βαριόμαστε, αυτοί να είναι πιο καλοί».

Εθελοντισμός

Η κα Σαραφοπούλου αναφέρεται ακόμα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι οι γονείς που έχουν αυτιστικά παιδιά. «Όταν παίρνει κάποιος τη διάγνωση, τα πρώτα βήματα είναι να ξεκινήσει λογοθεραπεία, αλλά ουσιαστικά βοηθιέται το παιδί, όμως ο ίδιος ο γονιός μένει αβοήθητος. Ο Σύλλογός μας προσπαθεί να βοηθήσει τους γονείς με διάφορες μορφές στήριξης. Ξέρουμε ότι υπάρχουν και άλλοι γονείς με το ίδιο πρόβλημα και έχουμε μια ηθική στήριξη.

Ανάλογα με την περίπτωση του παιδιού είναι και το πρόβλημα της οικογένειας. Αν ένα παιδί έχει βαρύ αυτισμό, πολύ δύσκολη συμπεριφορά, πολλές φορές τα περισσότερα παιδιά δεν μιλάνε και δεν μπορούν να δείξουν αυτό που θέλουν να πουν και τις περισσότερες φορές οι γονείς δεν μπορούν να καταλάβουν τι θέλει το παιδί τους. Ή και να καταλάβουν, δεν μπορούν να είναι σε 24ωρη βάση μαζί τους. Χρειάζονται παράλληλη στήριξη».

Ο εθελοντισμός είναι μια σημαντική στήριξη, τόσο για τα ίδια τα άτομα με αυτισμό, όσο και προς τους ίδιους τους γονείς. Αυτή τη στιγμή, από τον Σύλλογο «Αλκυόνη», λειτουργεί ένα εθελοντικό πρόγραμμα κάθε Δευτέρα το απόγευμα σε αίθουσα του Συλλόγου (απέναντι από την είσοδο της Μητρόπολης Δράμας), όπου ψυχολόγοι και εκπαιδευτικοί που έχουν την σχετική πείρα, ασχολούνται μ’ αυτά τα παιδιά. «Τα παιδιά που έρχονται αυτή τη στιγμή είναι μόνο 15, αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλά περισσότερα», μας λέει η κα Σαραφοπούλου. «Είναι δύσκολα», λέει η ίδια. «Πολλοί γονείς κουράζονται, άλλοι αφήνουν τα παιδιά τους στο δημοτικό να συνεχίσουν κανονικά, άλλοι ίσως είναι περισσότερο απαιτητικοί από τα παιδιά τους κι από τους εαυτούς τους. Εξαρτάται από τον κάθε γονιό, κατά πόσο μπορεί να αντιμετωπίσει την περίπτωση του παιδιού του. Το ιδανικό θα ήταν να υπάρχει ένα Κέντρο Ημέρα, ώστε να έρχεται κάποιος υπεύθυνος, να παίρνει αυτά τα παιδιά στο Κέντρο, να απασχολούνται εκεί δημιουργικά και να τα ξαναγυρίζει στο σπίτι».

Κοινωνικοποίηση του αυτιστικού ατόμου

Για το θέμα της κοινωνικοποίηση του ατόμου με αυτισμό, μας μίλησε η κοινωνιολόγος κα Τάνια Μακρίδου: «Το θέμα μου αναφέρεται στην κοινωνικοποίηση του αυτιστικού ατόμου. Ουσιαστικά, όταν μιλάμε για την κοινωνικοποίηση του αυτιστικού ατόμου, μιλάμε για τη θεραπεία του. Τα προβλήματα που έχει ένα αυτιστικό άτομο, είναι συνήθως προβλήματα κοινωνικής επαφής. Δεν προσαρμόζεται εύκολα. Οι διαταραχές που έχει αφορούν την κοινωνική επικοινωνία και την κοινωνικότητά του γενικότερα, οπότε μια λειτουργική κοινωνικοποίηση, μια υψηλού βαθμού κοινωνικοποίηση, θα το βοηθήσει να ενταχθεί ομαλά και να εκπληρώνει κάθε φορά τις κοινωνικές επιταγές που απαιτούνται για να πετυχαίνει τον στόχο του και τα θέλω του».

Ενδοοικογενειακές σχέσεις

Η ψυχολόγος κα Μαρία Δελανδρέα, αναφέρεται στις ενδιοικογενειακές σχέσεις. Μιλώντας στον «Π.Τ.» η ίδια, σημειώνει για τις ενδοοικογενειακές σχέσεις μιας οικογένειας που έχει παιδί με αυτισμό και την παρέμβαση που γίνεται στη διαταραχή αυτή.

«Όσον αφορά τις σχέσεις θα επικεντρωθούμε στα συναισθήματα των γονέων και των αδερφών, ότι από τη μια είναι αμφιθυμικά, ότι ναι μεν αγαπάνε το παιδί τους, αλλά από την άλλη είναι θυμωμένοι με την όλη κατάσταση, κουράζονται, έχουν να αντιμετωπίσουν και το κοινωνικό στίγμα του γιατί το παιδί μου διαφέρει. Άλλες στιγμές νιώθουν αισιοδοξία και άλλες στιγμές λένε, γιατί σ’ εμένα, νιώθουν ενοχές καμιά φορά. Παρ’ όλα αυτά τα καταφέρνουν αυτές οι οικογένειες. Αναφέρομαι επίσης για την παρέμβαση, για το θεραπευτικό πρόγραμμα που εφαρμόζουμε στον αυτισμό. Υπάρχουν διάφορα προγράμματα, αλλά το σημαντικότερο είναι η εφαρμοσμένη ανάλυση συμπεριφοράς που βασίζεται στη θεωρία του συμπεριφορισμού και έχει να κάνει με την απόκτηση νέων δεξιοτήτων, σε τομείς που υπολείπονται τα παιδιά με αυτισμό. Και υπολείπονται στην επικοινωνία, λεκτική ή μη. Αυτό το πρόγραμμα, αποσκοπεί ακριβώς στο να βελτιώσει τις δεξιότητες επικοινωνίας, στο πώς να μάθει να ζητάει όταν θέλει κάτι χωρίς να μπορεί να μιλήσει, επικεντρώνεται επίσης στις κινητικές δεξιότητες ακόμη και στη γενικότερα βελτίωση της καθημερινότητάς του».