Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Οι αλλήθωροι και οι αλληθωρίζοντες!!!

● ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ κάνουμε μονίμως «λάθη». Κι όταν αυτά διαπράττονται, κανένας δεν μιλάει, όλοι το βουλώνουν, γιατί πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν οι ημέτεροι και τα λαμόγια. Κι όταν ερχόντουσαν «οι άλλοι» στην εξουσία, κατόπιν εορτής έστηναν τα δικά τους δικαστήρια για να δικάσουν τους «άλλους».

● Αλλήθωροι οι μεν, αλλήθωροι και οι δε! Κι όλη η χώρα αλληθωρίζει αιώνες τώρα, γιατί οι ημέτεροι και τα λαμόγια είχαν πάντα το πάνω χέρι. Όταν ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας Ιωάννης Καποδίστριας, ήρθε στην Ελλάδα, δεν εισέπραττε ούτε δραχμούλα τσακιστή από το δημόσιο κορβανά. Αντίθετα, έβαλε χρήματα από την τσέπη του, πούλησε προσωπική του περιουσία να συνεισφέρει στη χώρα, και στο σπίτι του έστησε ένα πρόχειρο νομισματοκοπείο για να κόβει τις πρώτες δραχμούλες.

● Προσπάθεια να ξεφύγει από τα γρόσια της τουρκοκρατίας, και να μην πέσει στα χέρια των αρπακτικών δυνάμεων της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Βρετανίας και της Ρωσίας τότε. Αλλά και πάλι, κάποιοι «άλλοι Έλληνες» αλληθώριζαν! Και ο κυβερνήτης Καποδίστριας δολοφονήθηκε, γιατί έθιγε συμφέροντα εκείνων που είχαν σκοπό το δικό τους κέρδος με τα γρόσια και την υποδούλωση της χώρας στους άξονες της Ευρώπης!

● Και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι άλλοι μοίραζαν τα λάφυρα του πολέμου, εμείς στήναμε εμφυλίους, κάναμε κυνήγι μαγισσών με αντιφρονούντες που έδιωχνε χιλιάδες μυαλά μακριά από τη χώρα αλλά και στα ξερονήσια και σπαρασσόμασταν! Βορρά στο παιχνίδι και πάλι των ευρωπαϊκών αξόνων και των αμερικανικών εντολών.

● Κι αργότερα, οικοδομούσαμε την υδροκέφαλη Αθήνα, την ανώμαλη αστικοποίηση του πληθυσμού, δημιουργούσαμε στρατιές αντιπαραγωγικών δημοσίων υπαλλήλων, και ξεπουλούσαμε τα πάντα στο όνομα της αντιπαροχής και της ανεξέλεγκτης οικοδόμησης της χώρας.

● Κι όλοι μαζί αλληθωρίζαμε, γιατί όλοι μαζί είχαμε δήθεν «συμφέροντα»! Άλλοι τα είχαν, αλλά έτσι μας είχαν μάθει. Ο καθένας με τον δικό του αλληθωρισμό και τις δικές του μικροκομπίνες. Μικροκομπιναδόροι, στο βόλεμα, στον μικροκομματισμό μας και στον μικρόκοσμό μας! Συρόμενοι συνεχώς πίσω από διάφορα άρματα: της θέσης στο δημόσιο, του κομματάρχη, του βουλευτή, της πουλημένης ψήφου μας!
Θ.Πολ

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

¨Αννα Ψαρούδα-Μπενάκη: "...τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν..."


● ΤΕΛΙΚΑ, Σ΄ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ, μόνο κατόπιν εορτής μπορούμε να ερμηνεύουμε ορισμένα προλεγόμενα. Οι πολιτικοί μας σίγουρα γνωρίζουν πολλά περισσότερα από εμάς τους αδαείς πολίτες. Ακόμα κι όταν πριν από πέντε χρόνια τα επισημαίναμε, κανείς δεν βρέθηκε να μας εξηγήσει αυτά που ακούγαμε και διαβάζαμε.


● Αναφέρομαι στην προσφώνηση της κας Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη, όταν ανήγγειλε πριν από πέντε χρόνια στον κ. Κάρολο Παπούλια, την εκλογή του στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η κα Ψαρούδα-Μπενάκη ήταν τότε πρόεδρος του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο λόγος της αυτός υπάρχει παντού δημοσιευμένος και ποτέ δεν διαψεύσθηκε από κανέναν ούτε κι από την ίδια. Μεταφέρω εδώ δυο αποσπάσματα:


● [Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις: Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης.]

● [Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία.]


Σήμερα, μετά από πέντε χρόνια, βλέπουμε το μέλλον για το οποίο μιλούσε η κα Ψαρούδα-Μπενάκη. Αν και ίσως όχι ολόκληρο. Ίσως η τότε Πρόεδρος της Βουλής, πίστευε ότι αυτά που γίνονται σήμερα μέσω της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, θα γινόντουσαν πιο σύντομα, αν τα πράγματα με την κυβέρνηση Καραμανλή εξελίσσονταν διαφορετικά. Προφανώς γνώριζαν από τότε οι κυβερνώντες, από το 2005, ότι η χώρα θα παραχωρούσε κυριαρχικά δικαιώματα προς το Διευθυντήριο της Ευρώπης και ποιος ξέρεις σε ποιους άλλους!


● Το σε ποιους ακριβώς η χώρα έχει εκχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα και με ποιες συνέπειες, παραμένει ακόμα άγνωστο. Η κα Μπενάκη, μιλούσε ακόμα και για τα «εθνικά σύνορα» που θα περιοριστούν. [Χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη]. Είναι γεγονός ότι κάτι συμβαίνει. Τι ακριβώς έχουμε τάξει, αυτό δεν το γνωρίζουμε ακόμα. Η τελευταία κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και η νυν κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, οδηγούν τη χώρα στο χάος! Άγνωστο μέχρι που και με ποιο τίμημα!


● Και ένα ακόμα θέμα έθετε στην προσφώνησή της: […από αρχές και εξουσίες πέραν των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης…] Ποιες είναι αυτές οι νέες μορφές διακυβέρνησης;

Θ.Πολ.

Ποιος μισεί τη διευθύντρια; Να σηκώσει το χέρι…


Ο ΕΦΗΒΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΗΒΟΣ! «Είμαι 16αρης και σας γ…ώ τα λύκεια», τραγουδούσε κάποτε ο Διονύσης Σαββόπουλος και μαζί του όλη η χώρα. Και κυρίως όλοι οι έφηβοι τότε. Σήμερα βέβαια, το τραγούδι του Σαββόπουλου μπορεί να μην είναι «πρώτη μούρη» στο τραγούδι, αλλά οι 16αρηδες έφηβοι είναι σίγουρα!
Ο έφηβος είναι εδώ για να ξεσπάει, για να αμφισβητεί, για να καταρρίπτει μύθους, για να λέει όχι στις αυθεντίες, για να λέει όχι στο νοθευμένο, για να παίρνει ένα ρόπαλο και να ξεσπάει όταν θυμώνει. Όλοι μας υπήρξαμε έφηβοι, και όλοι περίπου κάναμε το ίδιο. Ποιος δεν αμφισβήτησε τον δάσκαλο, τον καθηγητή, τη μαμά και τον μπαμπά; Ποιος δεν τσίριξε μέσα στο σπίτι μόνο και μόνο για να αντιδράσει στο καθιερωμένο, στο καθημερινό, στο μονότονο; Ποιος δεν τόλμησε τη δική του μικρούλα επανάσταση μέσα στο σπίτι αλλά και έξω απ’ αυτό;
Το πρόβλημα είναι μετά την εφηβεία! Αυτό που προκύπτει, αυτό που σ’ ακολουθεί, αυτό που αφήνεις πίσω σου. Τα αποτυπώματα της εφηβείας τα κουβαλάς μαζί σου. Τα σέρνεις μαζί με το κεφάλι σου, που ώρες-ώρες, όταν φτάσεις τα 40 και τα ξεπεράσεις, αρχίζεις και βαραίνεις! Εκεί αναρωτιέσαι, γιατί δεν ξέσπασες τότε κι εσύ μαζί με τους άλλους. Γιατί δεν έκανες κι εσύ τη δική σου επανάσταση. Αλλά είναι αργά στα 40 σου…
Ποιος λοιπόν μισεί τη διευθύντρια; Ποιος μισεί τον δάσκαλο; Ποιος μισεί τον δυσκοίλιο καθηγητή που μας προγκίζει συνέχεια για το τάδε και το δείνα και δεν μας αφήνει στην εφηβική μας ονείρωξη; Να σηκώσει το χέρι!
Έτσι έκανε και μια 14χρονη μαθήτρια στα Χανιά! 14χρονη ηρωίδα, σήκωσε πρώτη το χέρι ότι μισεί τη διευθύντρια του σχολείου της. Και πήρε πρώτη τη δική της «πέτρα» κι έκανε μια ιστοσελίδα στο Facebook! Με θέμα: «Ναι, κι εγώ μισώ τη διευθύντρια…» Κι έγινε ο χαμός! Κόσμος γέμισε την ιστοσελίδα της. Κι άλλοι συμμαθητές της έτρεξαν να δηλώσουν: «κι εγώ μισώ τη διευθύντρια»! Και έδειχναν εξοργισμένοι! Βέβαια, η 14χρονη μαθήτρια από τα Χανιά εισέπραξε μια περιποιημένη αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος.
Όταν ο έφηβος θυμώσει, εξεγείρεται. Με το δικό του τρόπο! Μπορεί να πάει να πέσει από το πιο ψηλό μπαλκόνι του σχολείου! Μπορεί να πάρει τους δρόμους και να τριγυρνάει στα μαύρα μεσάνυχτα. Μπορεί να πάρει τις σύριγγες και ν’ αρχίσει να τρυπιέται. Μπορεί να αραδιάσει τα κουτάκια μπύρες μπροστά του και να τα μετράει. Μπορεί να πάρει τα πανό και τις πέτρες και να βγει στο δρόμο και να φωνάζει για τον δολοφονημένο Αλέξανδρο! Μπορεί να πάει έξω από το αστυνομικό τμήμα και να αμφισβητήσει με φωνές και λουλούδια την εξουσία. Το έχει αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει! Και το χειρότερο; Μπορεί να κρύψει βαθιά μέσα του τον πόνο και να μισήσει. Να πάρει ένα όπλο και να πάει στο σχολείο και ν’ αρχίσει να πυροβολεί!
Όταν ο έφηβος επαναστατεί, το κάνει με το δικό του τρόπο! Και δεν ξέρει πώς να το κάνει. Απλά το κάνει!
Ναι, κι εγώ μισώ τώρα τη διευθύντρια, για την ανάλγητη συμπεριφορά της και όλο το συμβούλιο καθηγητών του σχολείου, που πρότεινε την αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος στην 14χρονη που εξέφρασε τη σκέψη της! Γι’ αυτό δεν είναι ο έφηβος; Για να εκφράζει ελεύθερα τη σκέψη του και να αμφισβητεί;
Τι κρίμα! Διευθύντρια και καθηγητές, δείχνουν ότι στερούνται φαντασίας σ’ αυτό που κάνουν! Τι κρίμα! Όλοι μαζί οι καθηγητές, και η ίδια η διευθύντρια θα έπρεπε να δηλώσουν εξοργισμένοι στην ιστοσελίδα της 14χρονης, ότι «κι εγώ μισώ τη διευθύντρια…»! Δώστε χώρο στον έφηβο να μας αμφισβητήσει! Όλους μας… Για να αποκτήσουμε επιτέλους φαντασία, για να πάμε επιτέλους μπροστά! Να πάψουμε να είμαστε η δυσκοίλια κοινωνία!
Θ.Πολ.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Γεύμα με τον σκύλο σας!!!!!

Ο πόλεμος των ...φανελακίων!!!!!

The T-Shirt War from Ibrahim Nergiz on Vimeo.

"Ανήκωμεν εις την Δύσιν"


● «ΑΝΗΚΩΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ», είχε πει ο αείμνηστος θείος της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν την ενέτασσε στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε είχαν δοθεί διάφορες ερμηνείες για τη φράση του αυτή. Ερμηνεύτηκε κυρίως ότι, η θέση της Ελλάδας, πολιτικά και πολιτιστικά ήταν στη Δύση. Δίπλα στις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης.


● Η χώρα δηλαδή, δεν θα μπορούσε να ανήκει στην Ανατολή, εννοώντας μ’ αυτό ούτε πολιτιστικά, ούτε πολιτικά ούτε και οικονομικά! Μακριά δηλαδή από τις χώρες του Ανατολικού μπλοκ. Σοβιετική Ένωση, κομμουνιστικά καθεστώτα και πάει λέγοντας. Ένα μπλοκ που τελικά κατέρρευσε.


● Να όμως που ήρθε και η ώρα να καταρρεύσει και η λεγόμενη Δύση. Η πολιτική και οικονομική Δύση! Να καταρρεύσει υπό το βάρος και τις πιέσεις που αποφέρει στα τοιχώματά της, μια Οικονομική Νομισματική Ένωση, όπως είναι το ευρώ. Γιατί, μπορεί οι αγγλοσάξωνες (όπως τους λένε) κερδοσκόποι να σφυροκοπούν την Ελλάδα, αλλά στην ουσία σφυροκοπούν το ίδιο το ευρώ. Από την Ελλάδα βγάζουν απλώς χρήμα! Τα πολλά θα ’ρθουν αργότερα! Όταν το ευρώ καταρρεύσει ολοκληρωτικά.


● Προφανώς αυτό μάλλον δεν έχει γίνει αρκετά κατανοητό στις χώρες της Ευρώπης, στις δυνατές οικονομίες όπως της Γαλλίας, της Γερμανίας και άλλες, αλλά αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Γιατί, μπορεί η πανίσχυρη Γερμανία να κάνει τα δικά της παιχνίδια με ευρώ και Ελλάδα, αλλά γνωρίζει καλά στο πίσω μέρος του μυαλού της Άνγκελα Μέρκελ, ότι αύριο το πρωί, πολύ απλά, το ευρώ μπορεί να μην υπάρχει.


● Η αλήθεια είναι ότι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδείχθηκαν ανέτοιμες για κοινό νόμισμα. Ας το ομολογήσουμε όλοι μαζί! Η Βρετανία δηλαδή που δεν μπήκε τι έπαθε; Βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη μοίρα. Οι τεράστιες οικονομικές διαφορές μεταξύ των χωρών της Νομισματικής Ένωσης, οδήγησαν τελικά στη σημερινή κατάσταση.


● Και ερχόμαστε στην Ελλάδα. Στην εποχή που οι περίφημες κυβερνήσεις του αρχιλογιστή της χώρας Κώστα Σημίτη, προσπαθούσαν να φανούν ισχυρές για να μας βάλουν στην ΟΝΕ! Πόσο θριαμβευτικά το ανακοίνωσε τότε ο Σημίτης. Και πόσοι λίγοι πιστεύαμε τότε, ότι αυτή θα ήταν η καταστροφή της χώρας. Κι ας μας λοιδορούσαν οι Σημιτικοί! (Θα αποφύγω να πω οι ΠΑΣΟΚοι γιατί υπήρχαν φωνές αντίδρασης που τις καταπλάκωνε η παντοδυναμία του Σημίτη, δυστυχώς!)


● Τι γινόταν λοιπόν τότε; Με δυο λόγια, απλά: η χώρα κρατούσε διπλά βιβλία! Και διπλό το κακό! Έδινε δηλαδή η Σημιτική Ελλάδα πλαστά στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να κλείσει τα νούμερα που απαιτούνταν για να εισέλθει στην Οικονομική Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) του ευρώ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δανειζόταν από άλλες τράπεζες, ώστε να συμπληρώσει τα απαραίτητα νούμερα.


● Δάνεια όμως που έμεναν κρυφά εκείνη την εποχή. Από κάποιες παγκόσμιες τράπεζες, οι οποίες συμφώνησαν να παίξουν το παιχνίδι του Σημίτη. Γιατί όχι άλλωστε; Αυτές κερδισμένες θα ήταν από τη στιγμή που δάνειζαν! Θα ερχόταν ο χρόνος να πάρουν πίσω τα δανεικά τους.


● Τι έκανε δηλαδή ο περίφημος αρχιμάγειρας της λογιστικής Κώστας Σημίτης; Είναι σαν να έχεις μια πιστωτική κάρτα ή ένα καταναλωτικό δάνειο και σε πνίγει σε μια Α τράπεζα. Πάνω στην απελπισία σου, πηγαίνεις σε μια τράπεζα Β και ανοίγεις μια άλλη πιστωτική κάρτα ή ένα άλλο καταναλωτικό δάνειο. Και παίρνεις από εκεί, για να καλύπτεις τα πρώτα! Παραλογισμός, αλλά έτσι σε τουμπάρουν οι τράπεζες!


● Αυτό έκανε κι ο Σημίτης. Το κράτησε όμως κρυφό απ’ όλους. Όπως ο σύζυγος από τη γυναίκα του. Ή όπως ο μικρός που έκλεψε τα σοκολατάκια της μαμάς! Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του. Αυτό λέγεται, αυτόματα, «διπλά βιβλία». Όπως ο καταστηματάρχης που κρατάει τα κρυφά διπλά βιβλία μπας και βγάλει καμιά δραχμούλα παραπάνω.


● Ο Σημίτης θριάμβευσε τότε και όλοι έμειναν έκπληκτοι. Αλλά ήρθε η ώρα της πληρωμής. Άλλωστε, ήξερε ότι αυτά θα έβγαιναν στο μέλλον, όταν όμως δεν θα ήταν κυβέρνηση. Και άλλοι θα έπρεπε να τρέξουν να βγάλουν τα φίδια από τις τρύπες. Το πικρό ποτήρι έπρεπε να πιει ο Κώστας Καραμανλής της Νέας Δημοκρατίας, που ναι μεν μπορεί να πανηγύρισε τη μεγαλειώδη νίκη του (πόσο μάταια είναι τελικά όλα σ’ αυτόν τον κόσμο), αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει.


● Ο Κώστας Καραμανλής συνέχισε το παιχνίδι με τα διπλά βιβλία και τα πλαστά νούμερα. Και οι υποτιθέμενοι φωστήρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Χοακίν Αλμούνια και σία, χαμπάρι δεν έπαιρναν. Αγρόν αγόραζαν. Κοιμόνταν όρθιοι! Οικονομικοί φωστήρες σου λέει ο άλλος. Μέχρι που ήρθε η παγκόσμια κρίση. Και η ώρα να βγάλουν χρήμα οι κερδοσκόποι, οι οποίοι ως τσακάλια, μυρίστηκαν το πτώμα της Ελλάδας κι έπεσαν να το φάνε.


● Ο Κώστας Καραμανλής, που έβλεπε τον ογκόλιθο να έρχεται πάνω του, πρόλαβε κι έκανε εκλογές, ξέροντας ότι θα έχανε. Ήταν ένας τρόπος να αποφύγει τα χειρότερα ως κυβέρνηση. Άσε να το αντιμετωπίσει ο Γιώργος, θα σκέφτηκε! Και ο Γιώργος Παπανδρέου το αντιμετώπισε. Εκχώρησε κυριαρχικά δικαιώματα, προκειμένου η χώρα να «ανακάμψει οικονομικά». Και μαδάει τον φορολογούμενο Έλληνα, προκειμένου να ευημερήσουν τα νούμερα. Όχι ο ίδιος! Κι αυτός νομάρχης είναι της Ευρωπαϊκής Ένωσης!


● Μόνο που η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη. Τελικά, πόσο δίκιο είχε ο αείμνηστος θείος Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Ανήκωμεν εις την Δύσιν». Ανήκουμε κυριολεκτικά στη Δύση, ψυχή τε και σώματι!!! Κι αν μέχρι σήμερα δεν το είχαμε καταλάβει, καλύτερα να το κατανοήσουμε και να το χωνέψουμε τώρα! Ανήκουμε στη Δύση, είμαστε κτήμα της, είμαστε δικοί της. Είμαστε ιδιοκτησία της! Μπορεί να μας πουλήσει και να μας αγοράσει οποιαδήποτε στιγμή. Στην κυριολεξία! Τίποτα δεν είναι δικό μας. Όλη η χώρα είναι υποθηκευμένη!


● Ούτε καν το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του! Γιατί, όταν ο Σημίτης μας έβαζε περήφανος στην ΟΝΕ, εθελούσια, εκχωρούσε ήδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Κομισιόν και το υπόλοιπο Διευθυντήριο, επί του σώματος και του κορμού της χώρας! Κι αυτά τα δικαιώματα ήρθε η ώρα να τα εκχωρήσουμε πλέον και τυπικά!

Θ.Πολ.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

της κυριαρχίας το κάγκελο!!!

● ΑΝ Ο ΘΕΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ, οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου, είχαν οράματα, συγκεκριμένη πολιτική σταθερότητα και κυβέρνησαν ως ηγέτες αυτή τη χώρα ανεβάζοντας το επίπεδό της, τότε τι μπορούμε να πούμε για τους απογόνους τους, οι οποίοι οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής;

● Ο ανιψιός αναβλητικός και άτολμος, οδηγήθηκε στην πτώση σχεδόν από μόνος του παρασύροντας μαζί του, άγνωστο τι ακριβώς μέχρι σήμερα. Ο υιός, νόμιζε ότι το όνομά του, η μεγάλη κληρονομιά του πατέρα του, θα άνοιγε τις πόρτες του μέλλοντος. Πόρτες προς την κομματική και την πολιτική εξουσία μπορεί να του ανοίχθηκαν, όμως ξέχασε να κλείσει πίσω του Κερκόπορτες!

● Προκειμένου να ευημερήσουν αρχικά οι οικονομικοί δείκτες και να δείξει ότι μπορεί να ηγηθεί μιας δύσκολης οικονομικής κατάστασης, υπήρξε προθυμότατος να παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Όπως το να παραδώσει τη διοίκηση της χώρας στα ξένα Διευθυντήρια. Ο ίδιος το είπε καθαρά πολλές φορές. Μερικές ημέρες μετά που ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας, είχε πει ότι η χώρα κινδύνευε να απωλέσει κυριαρχικά της δικαιώματα.

● Όταν πέρασαν πια οι περίφημες 100 μέρες της κυβέρνησής του, με περίλυπο ύφος έψαξε τον κατάλληλο χρόνο και τρόπο να μας το πετάξει κατάμουτρα: «Είναι καθαρό ότι έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μας, αφαιρείται ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας». Ξεχνώντας όμως να μας εξηγήσει για άλλη μια φορά, τι ακριβώς εννοεί!

● Ποια επίπεδα «της κυριαρχίας μας» χάνουμε; Πού ακριβώς; Στο ότι δεν θα μπορούμε να αποφασίζουμε εμείς για τα οικονομικά μας δεδομένα; Στο ότι αυτό το Διευθυντήριο θα διοικεί τη χώρα; Μέχρι ποιου σημείου θα απλώνεται η κυριαρχία του Διευθυντηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εμείς θα είμαστε απλώς έξω από την πόρτα και θα περιμένουμε να δώσουν εντολές; «George, τον καφέ μου γρήγορα… Α, και πού ’σαι… η δεκαρούλα που θα περισσέψει δικιά σου αγόρι μου»!

● Θα αποφασίζει το Διευθυντήριο για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, για παράδειγμα; Τι θα μας φορτώνουν και θα μας υποχρεώνουν να αγοράζουμε; Θα μας ορίσουν νέους «εχθρούς» ως χώρα; Θα εκχωρήσουν αυτοί, χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε, κάτι, οτιδήποτε, «γη και ύδωρ», «ονομασίες» και άλλα, σε κάποιους γείτονές μας; Θα μπορούν να ορίσουν τα σύνορά μας; Θα μπορούν να εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο και να τα διαχειρίζονται όπως αυτοί επιθυμούν;

● Το περίλυπο ύφος του Γιώργου Παπανδρέου δεν με συγκίνησε και ούτε πρόκειται να με συγκινήσει. Ο κύριος αυτός αποδείχθηκε «πολύ μικρός» για μια τέτοια θέση. Απλώς του ήρθαν βολικά τα πάντα. Και από την παλαιότερη τακτική του ως υπουργού Εξωτερικών της χώρας, είχε αποδείξει ξεκάθαρα, ότι ήταν πάντα έτοιμος … να απωλέσει κυριαρχικά δικαιώματα! Και η συνολική του στάση απέναντι στην τακτική των κυβερνήσεων του Κ. Σημίτη, αποδεικνύει ξεκάθαρα την πολιτική του πρακτική!

● ΛΟΙΠΟΝ, πέρα από την αυτολύπηση και την ωφέλιμη αυτοκριτική μας, μπορούμε επιτέλους να περάσουμε στα έργα; Πέρα από όλα αυτά, το να κριτικάρουμε ο ένας τον άλλο, κινδυνεύοντας να οδηγηθούμε άμεσα σε έναν νέο εθνικό διχασμό, μπορούμε να βάλουμε κάτω αυτό το κράτος να δουλέψει; Δεν είμαστε όλοι τεμπελχανάδες, δεν είμαστε όλοι σ’ αυτοί τη χώρα μπουζουκοδιασκεδάζοντες!

● Μπορεί αυτή η κυβέρνηση να κάνει το κράτος αυτό να δουλέψει; Φτάνει πια η ανοησία και η αυτομαστίγωση. Ποτέ καμιά χώρα δεν έχει κάνει τέτοια αυτοκριτική. Επιτέλους!

● Και πριν απ’ όλα, να ιδρύσει μηχανισμούς ελέγχου στην αγορά. Δεν μπορείς να απαιτείς, αν δεν ελέγχεις. Δεν μπορείς να μην έχεις μια υπηρεσία να ελέγχει τις τιμές στην αγορά. Για παράδειγμα, αυτή η αισχρή κερδοσκοπία που έγινε στη βενζίνη από τους διαφόρους που έσπευσαν να καρπωθούν την προφορική αύξηση. Πριν καν ακόμα αυτή ψηφιστεί από τη Βουλή, επιβληθεί και πριν καν ακόμα ισχύσει.

● Ποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί θα ελέγξουν τις αγορές για να προστατεύσουν τον καταναλωτή και το εισόδημά του, αλλά και το ανεξέλεγκτο χρήμα; Όταν, οι ίδιες αυτές κυβερνήσεις καταργούσαν τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, στο όνομα μιας δήθεν φιλελεύθερης και ανταγωνιστικής οικονομίας; Παίζοντας στην ουσία το παιχνίδι των κερδοσκόπων και κλεφταράδων!

● Πώς περιμένει το κράτος να εισπράξει τον ΦΠΑ, αν οι ελεγκτικοί του μηχανισμοί δεν βγουν πόρτα – πόρτα στους μεγαλο-φοροδιαφεύγοντες πρώτα; Πόρτα – πόρτα στον μεγαλογιατρό, στον μεγαλοδικηγόρο, σ’ αυτούς που τα παίρνουν κάτω απ’ τα τραπέζια, αυτούς που με τη θητεία τους σε διάφορα συμβούλια (βλέπε δημόσια Νοσοκομεία), άρπαζαν κυριολεκτικά το χρήμα από τα ταμεία του ίδιου του κράτους;

● Πότε επιτέλους το κράτος θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του απέναντι στον πολίτη, στέλνοντας τα λαμόγια στη φυλακή; Πότε τα κόμματα θα λογοδοτήσουν που πηγαίνουν τόσα εκατομμύρια που παίρνουν από τον κρατικό κορβανά και προς τα πού οδηγούνται για λαδώματα;
Θ.Πολ.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Σαρακοστή να δείτε που έρχεται...


● ΑΝΤΕ, παιδιά, Σαρακοστή να δείτε που έρχεται μέχρι το 2015, γιατί αυτή που αρχίζει μεθαύριο, δεν είναι τίποτα!


● ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ να χαρώ ή όχι, τώρα που οι Γαλλογερμανοί στήριξαν την Ελλάδα, τουλάχιστον στα λόγια. Γιατί, οικονομικό πακέτο «δεν έπεσε», αλλά μέτρα σίγουρα θα πέσουν. Η βοήθειά τους προς το παρόν ήταν στρατηγικής σημασίας περισσότερο. Από εκεί και πέρα, θα δούμε τι άλλο πρόκειται να συμβεί, τις αμέσως επόμενες ημέρες.


● Προς το παρόν η Ελλάδα πετάει χαρταετό και βαυκαλίζεται στα κούλουμα με λαγάνα, χαλβά κι ελιές! Ε, και τι να κάνεις; Να μην χαρούμε και τη γιορτούλα μας δηλαδή; Οι μάσκες, τώρα πια, έπεσαν! Εδώ και καιρό! Οι κερδοσκόποι αποκαλύφθηκαν, τα λαμόγια φανερώθηκαν αλλά το ελληνικό κράτος βολοδέρνει. Δεν μπορεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, γιατί δεν είναι τολμηρό. Το ελληνικό κράτος τολμάει να επιβάλλεται μόνο στον απλό Έλληνα φορολογούμενο πολίτη.


● Για τα υπόλοιπα, προσπαθεί να στήσει επιτροπές στη Βουλή να ερευνήσουν τα μεγάλα σκάνδαλα όπως της SIEMENS, το Βατοπέδι και κάποια άλλα, όμως, για τις υποκλοπές ουδείς ομιλεί! Για το Χρηματιστήριο που οδήγησαν χιλιάδες ανθρώπων να χάσουν περιουσίες, ουδείς λόγος! Και για να μην αναφερθούμε για το μεγαλύτερο σκάνδαλο του αιώνα σ’ αυτή τη χώρα!


● Ολυμπιακοί Αγώνες 2004! Αν υπάρχει μεγαλύτερο σκάνδαλο απ’ αυτό, ας τολμήσουν να μας το δείξουν! Δεν είναι παράξενο που κανένας δεν μιλάει γι’ αυτό το τεράστιο φαγοπότι; Κανένα από τα δύο μεγάλα κυβερνώντα κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, δεν τόλμησε να μας διαβάσει τον λογαριασμό των Ολυμπιακών Αγώνων 2004! Γιατί άραγε;


● Ενορχήστρωσε η κυβέρνηση Σημίτη και εκτέλεσε η κυβέρνηση Καραμανλή! Από πού βγήκαν αυτά τα δισεκατομμύρια ευρώ που χρειάστηκαν για τα έργα και τις πολυτέλειες και ποιος ξέρει τι άλλο, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Το κυριότερο είναι ότι, πρόκειται μάλλον για δάνεια! Για δάνεια με άγνωστα επιτόκια, με άγνωστους χρηματοδότες και άγνωστο του τι άλλο απαίτησαν οι δανείζοντες!


● Και ο λογαριασμός; Αλήθεια, θα μιλήσει ποτέ κανένας γι’ αυτό; Και το παράδοξο είναι ότι, δεν μιλούν ούτε και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΛΑΟΣ, ακόμα και αυτοί σιωπούν επιδεικτικά! Ούτε οι μεγάλες εφημερίδες θίγουν το ζήτημα. Τι τρέχει; Γιορτάσαμε τους Ολυμπιακούς, φουσκώσαμε από εθνική υπερηφάνεια και τώρα μας ξεφουσκώνουν από παντού;


● Όσοι αντιδρούσαν τότε, διασύρονταν ως ανθέλληνες, ότι δεν ήθελαν να βλέπουν τη χώρα να δοξάζετε και να δαφνοστεφανώνεται, δήθεν! Μέχρι και σήμερα, υπάρχει μια περίεργη «συνωμοσία σιωπής»! Το περίφημο «ιφκαριστούμι Ελάντα» του Ζακ Ρογκ πέρασε στην Ιστορία. Μια Ιστορία επί της οποίας πρέπει να πέσει άπλετο φως!


● ΓΙΑ ΝΑ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, τρόμαξα. Τρόμαξα για όσα άκουσα από το στόμα του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου. Ότι η Ελλάδα έχει απωλέσει μέρος της εθνικής της κυριαρχίας! Η ακριβής του φράση: «Όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά, μας αφαιρέθηκε και ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας». Για να πω την αλήθεια, αναρρίγησα! Κρύος ιδρώτας διαπέρασε το κορμί μου!!!


● Κάτι δεν μας λέει ο Έλληνας πρωθυπουργός. Κάτι μας κρύβει. Τι όμως; Μπορεί να ομολογεί κάτι, αλλά δεν μας το φανερώνει! Ποιο κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας μας αφαιρέθηκε; Αναφέρεται απλά και μόνο στο ζήτημα των άμεσων ελέγχων από τους λογιστάδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή μήπως κάτι άλλο;


● Πού και σε τι συμφώνησε ο Γιώργος Παπανδρέου; Έκανε υποχωρήσεις για το όνομα των Σκοπίων; Υποσχέθηκε ανταλλάγματα στη Δυτική Θράκη; Υποσχέθηκε συνδιαχείριση στο Αιγαίο και στα πετρέλαια στο Καστελόριζο; Ή μήπως κλείνουν άρον-άρον το Κυπριακό με ποιος ξέρει τι οφέλη για την Τουρκία; Είναι η τρίτη φορά που το λέει, και μάλιστα αυτή τη φορά, με την έννοια ότι κάτι έχει γίνει.


● ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ Κυπριακό ζήτημα, φαίνεται ότι κάτι κινείται. Από το Νοέμβριο του 2009 ακόμα, υπήρχαν αναφορές, ότι οι Τούρκοι ετοιμάζουν μεθοδικά και προσεκτικά μια εντυπωσιακή κίνηση: το ενδεχόμενο αποχώρησης, τμηματικά, των τουρκικών δυνάμεων κατοχής από την κατεχόμενη Κύπρο.


● Όπως αναφέρεται στο ειδησεογραφικό ιστολόγιο Foreignpress (www.foreignpress-gr.com), η πρόταση που επεξεργάζεται από έμπειρα στελέχη της τουρκικής διπλωματίας, εντάσσεται και καθοδηγείται από το δόγμα των «μηδενικών προβλημάτων» με τις γειτονικές χώρες, του υπ. Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, με τελικό στόχο να «αιφνιδιαστεί» θετικά η Διεθνής Κοινότητα.


● Προχθές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με ψήφισμα που εξέδωσε σχετικό «για την πρόοδο της Τουρκίας», ζητάει για πρώτη φορά από αυτήν, «την άμεση απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων από την Κύπρο και την επιστροφή της Αμμοχώστου». Συγκεκριμένα:


● «Καλεί την Τουρκία να διευκολύνει τη δημιουργία πρόσφορου κλίματος για τις διαπραγματεύσεις αρχίζοντας αμέσως την απόσυρση των στρατιωτικών της δυνάμεων από την Κύπρο, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα του εποικισμού της νήσου με Τούρκους πολίτες και επιτρέποντας να επιστραφεί το αποκλεισμένο τμήμα της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους του, σύμφωνα με την απόφαση 550 (1984) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».


● Τώρα βέβαια, γιατί θα πρέπει να πιστέψω ότι η Τουρκία σχεδιάζει να αποχωρήσει στρατιωτικά από την Κύπρο, έτσι απλά; Τι τρέχει; Η Τουρκία δεν δίνει τίποτα πίσω απ’ όσα καταπατά χωρίς να έχει ωφέλει. Άρα, κάτι τρέχει! Τι της υποσχέθηκαν;

Θ.Πολ.

Παίζει μουσική απο τα δέντρα!

Diego Stocco - Music From A Tree from Diego Stocco on Vimeo.

Πάμε βόλτα?

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Μοναχή το δρόμο επήρες / εξανάλθες μοναχή, / δεν είν’ εύκολες οι θύρες / εάν η χρεία τες κουρταλεί.

● ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, οι κερδοσκόποι χορεύουν σε όλα τα μέτωπα. Φέσοσαν στη βενζίνη την αύξηση πριν καλά-καλά αυτή επιβληθεί! Από την ανακοίνωση ακόμα! Και κανένας ελεγκτικός μηχανισμός δεν βγήκε να περιμαζέψεις τους κλεφταράδες, κανένας! Πώς λοιπόν θα κάνεις ελέγχους καλό μου κράτος; Από εδώ αρχίζεις. Είσαι λοιπόν αναξιόπιστο όπως πάντα! Γι’ αυτό, άσε το παραμύθι ότι θα κλείνεις το μαγαζί του μεγαλογιατρού, του μεγαλοδικηγόρου και όποιου άλλου μεγαλόσχημου φοροδιαφεύγει!

● ΛΟΙΠΟΝ, ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ, όσοι κρατήσατε πέντε – δέκα δραχμούλες, άντε κι από κανένα πεντοχίλιαρο ή δεκαχίλιαρο της πάλαι ποτέ περήφανης δραχμής, καλά κάνατε! Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί, αλλά στην ανάγκη, θα βγουν από το οικογενειακά άλμπουμ και θα χρησιμεύσουν μάλλον για πρώτη ύλη! Ανά πάσα στιγμή, από εδώ και πέρα, η Ελλάδα, λένε, μπορεί να κηρύξει «στάση πληρωμών»!

● Τι πάει να πει αυτό; Το λένε και οι λέξεις: δεν πληρώνω, δεν πληρώνω! Κάτι σαν εκείνο το περίφημο θεατρικό έργο του Ντάριο Φο! Γιατί, πέρα από τραγωδία και θέατρο που γίναμε, να δείτε που θα καταντήσουμε και γελοίοι! Η αποχώρηση από το ευρώ, από την περίφημη Νομισματική Ένωση στην οποία μας έσερνε περήφανη η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη (θυμάστε τον μέγα αρχιλογιστή της χώρας;) μπορεί να γίνει οποιαδήποτε στιγμή.

● Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ακόμα και οι Γερμανοί σκέφτονται την αποχώρηση από το ευρώ!!! Σίγουρα θα αναπολούν το μάρκο τους με μαύρο δάκρυ, οι Γερμανοί! Τώρα εδώ στην Ελλάδα, εμείς, λέμε τη δραχμή δραχμούλα!

● ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΤΟ «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» της περασμένης Κυριακής, για το συνέδριο της ΕΝΑΕ που έγινε το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Αν αληθεύουν αυτά που δημοσιεύονται στην εφημερίδα, τότε αυτή η χώρα έχει μεγάλο πρόβλημα ξεφτίλας! Για να μην πω τίποτα χειρότερο!

● Πενήντα τέσσερις (54) νομάρχες και τετρακόσιοι (400) παρατρεχάμενοί τους (αντινομάρχες, νομαρχιακοί σύμβουλοι, και διάφοροι άλλοι που δηλώθηκαν ως συνοδοί τους), κατέλυσαν σε πεντάστερο ξενοδοχείο της Αθήνας, με όλα τα έξοδα πληρωμένα. Με τιμές δωματίου 185 ευρώ! Όλα τα έξοδα πληρωμένα από την ΕΝΑΕ (Ένωση Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας).

● 54 νομάρχες και άλλοι τόσοι οδηγοί, έχουμε σύνολο 108 δωμάτια για τρεις διανυκτερεύσεις που κόστισαν περισσότερα από 60.000 ευρώ! Χωρίς να υπολογίσουμε τη δωρεάν διανομή των νομαρχιακών συμβούλων. Για να συζητήσουν για έναν θεσμό που καταργείτε! Απόλαυσαν τα τελευταία δωρεάν γεύματα και τριήμερες διακοπές στην Αθήνα! Καλά πέρασαν, μπράβο τους! Και μετά σου λέει, περικοπές! Αυτές είναι οι περικοπές; Μωρέ φταίει ο κοσμάκης που δεν τους μαυρίζει και δεν τους στέλνει στα σπίτια τους!

● Αυτός είναι ο Έλληνας! Φωνάζει φωνάζει, αλλά δεν καταψηφίζει! Φοβάται μη χάσει τις αλυσίδες του! Για να βγάλει η κάλπη μια μαυρίλα καμιά μέρα, να μην εκλεγεί κανένας απ’ όλους αυτούς τους φαταούλες, εκεί να δούμε τι σημαίνει «κατάργηση του θεσμού»! Θα τους κοπούν τα ποδαράκια!
● ΚΑΙ ΤΡΕΧΑ ΤΩΡΑ ΕΣΥ Ψωρογιώργαινα, να ζητάς βοήθεια από τη Γαλλία, κι από τη Γερμανία, κι από την Ισπανία! Βρε κάτι σαν να μου θυμίζει όλο αυτό το σκηνικό! Κάτι σε Αγγλοσάξωνες, κάτι σε Αγγλογάλλους με φέρνει στη μνήμη, κάτι σε Γερμανοπρώσους, αλλά μου διαφεύγει!

● Για δες πως το είχε γράψει ο Διονύσιος Σολωμός στον «Ύμνο εις την Ελευθερία»:
[Και ακαρτέρει κι ακαρτέρει / φιλελεύθερη λαλιά, / ένα εκτύπαε τ’ άλλο χέρι / από την απελπισιά. // Μοναχή το δρόμο επήρες / εξανάλθες μοναχή, / δεν είν’ εύκολες οι θύρες / εάν η χρεία τες κουρταλεί. // Άλλος σου έκλαψε εις τα στήθια, / αλλ’ ανάσαση καμιά. / Άλλος σου έταξε βοήθεια / και σε γέλασε φρικτά.]

● Τι δίνουμε στους Γάλλους για να μας βοηθήσουν κύριε Πρωθυπουργέ; Τι θα δώσουμε στους Γερμανούς, άραγε; Γίνεται λόγος για έξι φρεγάτες γαλλικές που θ’ αγοράσουμε, την ώρα της συνάντησης Παπανδρέου – Σαρκοζί! Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας της Ελλάδας Πάνος Μπεγλίτης, ανακοίνωσε την αγορά έξι γαλλικών φρεγατών, σημειώνοντας πως πρόκειται για υλοποίηση του εξοπλιστικού προγράμματος της προηγούμενης κυβέρνησης.

● Κόστος 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ στις γαλλικές φρεγάτες, την ώρα που σ’ εμάς κόβουν τη βενζίνη, το τσιγάρο, το ψωμί και τον καφέ και μας καλούν να σφίξουμε κι άλλο το ζωνάρι! Στο τέλος, δαχτυλίδι στο στομάχι θα μας αναγκάσουν να βάλουμε, για να τρώμε λιγότερο! Κάτι περισσότερο ήξερε από εμάς ο Γάλλος ευρωβουλευτής Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, όταν φώναζε προχθές για το 4% του ελληνικού προϋπολογισμού για άμυνα για την Κύπρο και κάτι άλλα! Τι ήθελε να πει ο ευρωβουλευτής; (Λέτε να δώσουμε γη και ύδωρ;)

● Και οι δικοί μας βουλευτές και ευρωβουλευτές σιωπούν μακάριοι, το δικό τους ύπνο χωρίς ν’ ανοίγουν το στοματάκι τους! Γιατί αν τ’ ανοίξουν, μετά θ’ αναγκάζονται κι αυτοί να σφίγγουν τα ζωνάρια τους!

Είμαστ' ακόμα ζωντανοί...


● «ΕΙΜΑΣΤ’ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΙ, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα…» Είμαστε ακόμα εδώ, θα μπορούσαμε να πούμε, όλοι μαζί, σαν μια φωνή. Οι Έλληνες είναι ακόμα εδώ, έστω κι αν βουλιάζουν στον βούρκο μιας απελπισίας, της κακογουστιάς και της κερδοσκοπίας!


● Θέλουμε να λέμε ότι είμαστε ακόμα εδώ, γιατί έτσι θέλουμε να πιστεύουμε. Απεργήσαμε χθες, αλλά το Εργατικό Κέντρο της Δράμας ήταν άδειο. Καμιά συνάντηση «απεργών» δεν προγραμματίστηκε, καμιά «αυθόρμητη» μάζωξη «απεργών» δεν έγινε. Ούτε ένας «απεργός» δεν βρέθηκε, έστω στο κυλικείο του Εργατικού Κέντρου, να πιει ένα καφεδάκι και να περιμένει τους «συνάδελφους απεργούς» να τα πούνε.


● Φωνή βοώντος εν τη ερήμω, τελικά! Άραγε, αρκεί να απεργείς με το να μην πηγαίνεις στη δουλειά σου; Κάποτε ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Τουλάχιστον στη Δράμα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεν είχαν προγραμματίσει τίποτα. Και πού να τρέχεις τώρα, μέσα στο χειμωνιάτικο ψιλόβροχο και τη συννεφιασμένη μέρα, να κουβαλάς πανό και σημαιούλες, να φωνάζεις στους δρόμους ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, ότι θέλεις δουλειά και όχι ανεργία και άλλα τέτοια παρόμοια!


● Ξεπερασμένα πράγματα. Τουλάχιστον επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και της «ανανεωμένου» ΠΑΣΟΚ, της πολιτικής: «τα μέτρα είναι απαραίτητα». Και τι να γράψεις στο χαρτονένιο πλακάτ δηλαδή; «Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε;» Μόνο το ΠΑΜΕ απέμεινε να φωνάζει μόνο του στην πλατεία Ελευθερίας!


● ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ αν οι ίδιοι δεν υπερασπίσουμε τους εαυτούς μας; Οι Ευρωπαίοι, κατά το δοκούν; Αυτοί μας υπερασπίζονται μόνο όταν κινδυνεύουν οι ίδιοι από τη δική μας πτώση! Άλλωστε, αυτό γίνεται πάντα στην οικονομική ζούγκλα! Αυτό γίνεται έξω στον άγριο κόσμο. Κι ο άγριος κόσμος είναι, τώρα πια, έξω ακριβώς από την πόρτα. Και δεν μπορείς να μένεις στο σπίτι κλειδωμένος!


● Μήπως εκείνος ο πάλαι ποτέ επαναστάτης του Μάη του ’68, ο περίφημος Ντάνιελ Κον Μπεντίτ, που σαν ιππότης μιας άλλης εποχής, με την πλούσια ξανθοκαστανή κώμη του, εφόρμησε με το ξίφος του μπροστά στα στίφη των κερδοσκόπων, υπερασπιστής της αδύναμης Ψωροκόσταινας (ή Ψωρογιώργαινας αν το προτιμάτε); Τι είπε ο άνθρωπος; Έκανε αυτό που έπρεπε να κάνουν κάτι δικοί μας αιρετοί της πλάκας, κάτι διπλωμάτες Έλληνες και αγύρτες που ξέρουν να κρύβονται πίσω από τη γελοία διπλωματία τους!


● Λάβρος κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του προέδρου της Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο προσωπικά, υπερασπίσθηκε με σθένος την Ελλάδα. Ο ιστορικός ηγέτης του Μάη του ’68, κατηγόρησε την Κομισιόν για μεγάλο μερίδιο στην κλιμάκωση της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ελλάδα, αλλά και για παντελή έλλειψη πρωτοβουλιών για την αντιμετώπισή της.


● Αλλά είπε και κάτι άλλο, που θα έπρεπε να μας προβληματίσει, ο Γάλλος ευρωβουλευτής. Απέδωσε μέρος των οικονομικών προβλημάτων της χώρας μας στην μη επίλυση του Κυπριακού(!): «ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας είναι ο προϋπολογισμός της για την άμυνα. Το 4,3% του ελληνικού ΑΕΠ πηγαίνει στην άμυνα. Τα πρόβλημα είναι η Κύπρος και οι σχέσεις της με την Τουρκία». Χμμ! Μας έλειψαν οι φιλέλληνες τελικά!


● Εντάξει, την εθνική μας πολιτική την πληρώναμε πάντα. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, την πληρώναμε. Είτε με χρήμα, είτε σε εθνικό κόστος! Όπως και να ’χει την πληρώναμε και θα την πληρώνουμε. Μήπως να πούμε τους Αϊτινούς να μας στείλουν μερικούς τόνους καφέ να τους πουλήσουμε για να πάρουμε όπλα, όπως έκαναν το 1821;


● Αχταρμάς τα προβλήματα! Οικονομικά και εθνικά ζητήματα στο ίδιο τσουβάλι! Αυτό είναι επικίνδυνο, το μόνο σίγουρο. Τι να εννοεί άραγε ο Ντάνιελ Κον Μπεντίτ; Είναι ζήτημα καθαρά οικονομικό, ή μήπως υπονοεί κάτι άλλο; Μήπως αναφέρετε σε καμιά παραχώρηση – υποχώρηση – αναθεώρηση θέσεων;


● Κι εκείνος ο Δημήτρης Δρούτσας, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, ο άνθρωπος που είχε την ουρίτσα του πίσω από το σχέδιο Ανάν με το μεγάλο ΝΑΙ; Προ ημερών τον έβλεπα περίεργα χαμογελαστό μ’ εκείνον τον Νταβούτογλου, τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών που ονειρεύεται οθωμανικές αυτοκρατορίες: «Με τον Δημήτρη τα είπαμε, τα βρήκαμε», έλεγε ο Νταβούτογλου. Άραγε, πόσο τιμητικό είναι να σε αποκαλεί ο Τούρκος «Δημήτρη μου»; Κι ιδιαίτερα όταν ως Έλληνας διπλωμάτης διαπραγματεύεσαι, στην κυριολεξία, εδάφη, θαλάσσιο και εναέριο χώρο; Γιατί, επί της ουσίας, αυτό κάνουμε… «Δημήτρη μου»!


● Συζητούσα προ ημερών με φίλο, για το ζήτημα των μεταναστών. Εκδήλωνε τους φόβους του για την παραχώρηση της ιθαγένειας προς τους 600 τόσες χιλιάδες μετανάστες. Η συζήτηση ξέφυγε όπως ήταν φυσικό, και πού λέτε ότι πήγε; Στο 1940! Κι εκεί μου πέταξε τα εξής: σκέφτηκες ποτέ πώς θα ήταν σήμερα η Ελλάδα, αν είχε αφήσει τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ να περάσουν απλώς από μέσα; Σκέφτεσαι πώς θα ήταν σήμερα η Ελλάδα αν ο Μεταξάς είχε πει ΝΑΙ, αντί για ΟΧΙ;


● Ομολογώ πως δεν το είχα σκεφτεί. Αλλά τώρα σκέφτομαι ότι θα ήμασταν μια ωραία τουρκική αυτοκρατορία αν δεν είχαμε ξεσηκωθεί το 1821! Και σίγουρα δεν θα μας απασχολούσαν ζητήματα όπως η Δυτική Θράκη, τα Σκόπια, οι Τσάμηδες, το Αιγαίο και φυσικά η Κύπρος! Αλλά και πάλι, πώς θα ήταν σήμερα η Ελλάδα αν είχε τελειώσει με την Κύπρο μια και καλή και την ξετίναζε από πάνω της; Δεν ξέρω αν αυτά πρέπει να τα σκεφτόμαστε ή όχι. Δεν ξέρω αν αυτές οι σκέψεις, αποτελούν πραγματικό προβληματισμό ή κάτι άλλο που δεν θέλω ν’ αναφέρω!


● Από τη μια εξέφραζε το φόβο του για την ένταξη των μεταναστών στην ελληνική ιθαγένεια, κι από την άλλη επιθυμούσε να αποτινάξει «δυσβάσταχτους ζυγούς» όπως τις ευθύνες ενός έθνους! Είναι γεγονός ότι έχουμε χάσει την ταυτότητά μας. Και σ’ αυτό δεν μας φταίει κανένας. Ο Έλληνας δεν είναι απλώς διχασμένος. Είναι και μπερδεμένος και βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση!


Η Ιστορία γράφεται όπως γράφεται. Και ν’ αλλάξει δεν μπορεί. Και κάθε εποχή χρειάζεται να την αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία και σύνεση. Κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πολεμήσεις, τότε σίγουρα θα το κάνεις. Και δεν θα το κάνεις για να κρατήσεις απλώς τα σύνορα της χώρας, αλλά τα σύνορα του οίκου σου. Κάθε πόλεμος όμως είναι διαφορετικός, έχει τις δικές του αξίες. Και ο πόλεμος δεν δίνεται μόνο με όπλα, αλλά και με τις πολιτισμικές αξίες των λαών.


● Αν είναι οι μετανάστες να αλλοιώσουν τον πολιτισμό και τα ήθη μας, δεν θα φταίνε αυτοί, αλλά εμείς που δεν προσέξαμε, εμείς που μειώσαμε τις αντιστάσεις μας, εμείς που αδιαφορήσαμε. Μάθαμε να συζητάμε και να κουβεντιάζουμε στο καφενείο. Ελαφρά συζήτηση κι επαναστατική πρακτική στη φραπεδοχώρα! Δεν είναι όμως έτσι. Ποτέ δεν κάναμε μια κουβέντα σοβαρή, με έννοιες και όρους σοβαρούς, με αξιώσεις. Να δούμε τι μας φταίει και τι δεν μας φταίει! Και δεν πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να την κάνουμε ποτέ!

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Πακιστανέ, Πακιστανέ, μου μόλυνες το αίμα!...


Πακιστανέ, Πακιστανέ, μου μόλυνες το αίμα! Άσμα βαθύ και πένθυμο σε ρυθμό καραγκούνας! Άδεται σε εθνικάς επετείους μετά σημαίων, φανών και λαμπάδων!!!

● ΤΟ ΟΤΙ Η ΧΩΡΑ ΠΕΡΝΑΕΙ δύσκολες ώρες, αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Έχουν βαλθεί όλοι να μας χαρακτηρίζουν με τα χειρότερα λόγια. Ακόμα κι εμείς οι ίδιοι, στην αυτοκριτική μας, το ίδιο κάνουμε! Μας ενοχλεί όμως όταν μας τα «σέρνουν» οι ξένοι, οι «αλλοεθνείς φίλοι μας».

● Ο τίτλος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» την περασμένη Πέμπτη, ήταν χαρακτηριστικός: «Οι Έλληνες υποδουλώθηκαν». Η βρετανική εφημερίδα χαρακτήριζε «σκλαβιά» για τη χώρα μας, το πρόγραμμα σταθερότητας που υπέβαλε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. Τίτλοι όπως, «Οι Βρυξέλλες διατάζουν, η Αθήνα ακολουθεί» και άλλοι παρόμοιοι, έκαναν την εμφάνισή τους στον Ευρωπαϊκό Τύπο.

● Από τους πλέον απαξιωτικούς τίτλους, ήταν αυτός της γερμανικής εφημερίδας «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε»: «Ο αποχαιρετισμός της Ελλάδας στο τεμπελχανείο». Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να ακολουθήσει την χειρότερη νεοφιλελεύθερη πολιτική που της επιβλήθηκε ποτέ εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Τουλάχιστον μεταπολεμικά! Και οι Έλληνες «τεμπελχανάδες» πρέπει τώρα να στρωθούν στη δουλειά! Αυτοί, που σύμφωνα με επίσημες ευρωπαϊκές στατιστικές, εργάζονται περισσότερο απ’ όλους τους Ευρωπαίους και αμείβονται λιγότερο! Ναι για…

● Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ! Τουλάχιστον οικονομικά. Οι φωνές όμως δεν σταματούν εδώ, καθώς παράλληλα, οι συγκυρίες οδήγησαν τη χώρα να ασχοληθεί και με το μεγάλο πρόβλημα της μετανάστευσης και της λαθρομετανάστευσης. Οι φωνές είναι πολλές και διαφορετικές. Κι ακούγονται από όλες τις πλευρές. Συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί τους, το πρόβλημα υπάρχει και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Αν και η χώρα άργησε να κινήσει τις όποιες διαδικασίες, κινδυνεύοντας αυτή τη στιγμή να χάσει το τρένο…

● Σ’ όλες αυτές τις φωνές που ανησυχούν για την …μόλυνση της ελληνικότητας όλων μας, ο Γιώργος Παπανδρέου είπε μια σοφή κουβέντα, που είναι τελικά και το νόημα του Ελληνισμού από αρχαιοτάτων χρόνων: «Αλλοίμονο εάν η ελληνικότητα ήταν θέμα DNA. Σ’ αυτήν την περίπτωση, οι περισσότεροι από εμάς σ’ αυτήν την αίθουσα δεν θα είχαμε το δικαίωμα να βρισκόμασταν εδώ».

● «Έλληνες είναι όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας», έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Η Ελλάδα και οι Έλληνες, δεν είναι μια κλειστή, περιφραγμένη κοινωνία. Είναι σκορπισμένοι σ’ όλο τον κόσμο, είναι ταξιδευτές και ανήσυχοι άνθρωποι. Παρ’ όλα αυτά, οι φωνές υπάρχουν και μια απ’ αυτές, είναι κι εκείνη του μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιου. Ο οποίος, ξεδιπλώνει το εθνικιστικό του παραλήρημα μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα: http://mkka.blogspot.com/

● Αναφέρεται στη «Φαναριώτικη διπλωματία» που «έκανε το θαύμα της», κριτικάροντας την διπλωματική απάντηση της Εκκλησίας, ότι δεν είναι αρμοδιότητά της να κρίνει το μεταναστευτικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Και γράφει: [Τώρα η Κυβέρνησις μπορεί να προχωρήσει ελεύθερη πια το εθνοκτόνο Νομοσχέδιο περί παραχωρήσεως της ελληνικής Ιθαγένειας σε μη Έλληνες! Ένα ακόμη οχυρό πέφτει! Σε λίγο θα αναγκασθούμε να αποδεικνύουμε, ότι είμαστε Έλληνες-Έλληνες! Δηλ. Έλληνες από την καταγωγή και όχι «Έλληνες» από παραχώρηση του Νόμου.]

● Και παρακάτω εκφράζει τις απορίες του: [Και τώρα διατυπώνω μια απορία: Πως θα αισθάνονται κάποιοι μεγαλώνυμοι Έλληνες, οι οποίοι ζουν και δρουν, εργάζονται και δημιουργούν στην Αμερική, έχουν την Αμερικανική Υπηκοότητα, διαθέτουν Αμερικανικό Διαβατήριο, υψώνουν την ελληνική Σημαία στα πλοία τους, γυρίζουν όλο τον κόσμο για την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και ταξιδεύουν χρησιμοποιώντας το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ! Τι θα πούμε σ' αυτούς τους Μεγάλους Έλληνες; Το ελληνικό αίμα μολύνθηκε! Ανακατεύθηκε πια με το Πακιστανικό, το Αφγανικό, το Ιρανικό, το Ιρακινό, το Αλβανικό και βάλε.... Ελάτε λοιπόν και σείς Μεγάλοι Έλληνες και εραστές του ελληνικού Μεγαλείου, ελάτε μαζί με εμέ να αποδείξουμε ότι είμαστε «Έλληνες-Έλληνες», δηλ. καθαρόαιμοι Έλληνες]

● Η καθαρότητα της φυλής. Η αιματολογική καθαρότητα του Έλληνα! Και πώς αναγνωρίζει κανείς το «μολυσμένο» από το «καθαρό» αίμα του Έλληνα; Με ποιον τρόπο; Με ποια πρακτική άραγε; Στη νεότερη ελληνική ιστορία, τα 400 χρόνια σκλαβιάς στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, κατά πόσο «μόλυναν» ή όχι, το ελληνικό «καθαρό» αίμα; Είμαστε ή όχι όλοι παιδιά του Θεού άγιε πατέρα; Αν πούμε να ψάξουμε τις «αιματολογικές μας καθαρότητες», θα καταλήξουμε άραγε στον Αδάμ και στην Εύα ή μήπως κάπου άλλου; Αποφασίστε τι θέλετε, τελικά!

● Όταν ερχόντουσαν οι πρόσφυγες από τη Σμύρνη και τα βάθη της Ανατολίας, όταν κατέβαιναν οι ομογενείς μας από την πάλαι ποτέ Ρωσία και μετέπειτα από τη Σοβιετική Ένωση, έλεγχε κανείς την «αιματολογική τους καθαρότητα»; Στην ούγια του DNA γράφει «Έλληνας» ή «Ελληνίδα»; Όταν οι Έλληνες αλώνιζαν τις θάλασσας, πρόσεχαν να διατηρήσουν την «καθαρότητα» της φυλής; Όταν οι Έλληνες τριγυρνούσαν στα Βαλκάνια, πρόσεχαν να μην μολυνθεί το αίμα τους από τους άλλους Βαλκάνιους; Βούλγαρους, Σέρβους, Αλβανούς, Ρουμάνους; Χρειάζεται λίγη σοβαρότητα, πάνω απ’ όλα και ψυχραιμία!

● Είναι διαφορετικό ζήτημα ένα μεταναστευτικό νομοσχέδιο και διαφορετικό ζήτημα η «καθαρότητα της φυλής». Είναι διαφορετικό ζήτημα να διαφυλάσσεις τα σύνορά σου και να μην παραχωρείς «γη και ύδωρ» στον επεκτακτικό εχθρό σου από την λανθασμένη σου πολιτική πρακτική, και διαφορετικό ζήτημα η «μόλυνση του Έλληνα»! Ας τα σκεφτούμε και ας τα διαχωρίσουμε.

● ΤΕΛΙΚΑ, ΜΗΠΩΣ είναι διαφορετικά τα πράγματα; Εντάξει, είμαστε Έλληνες και κατοικούμε σε συγκεκριμένη έκταση γης, έχουμε τις δικές μας πολιτιστικές και πολιτισμικές αναφορές. Κάποτε είχαμε μάλιστα και δικούς μας θεούς, ολόκληρη δωδεκάδα παρακαλώ! Έχουμε τη δική μας Ιστορία!

● Πάνω απ’ όλα όμως, είμαστε παιδιά του διαστήματος! Είμαστε τα παιδιά του σύμπαντος! «Είμαστε όλοι εξωγήινοι», υποστηρίζει ο διευθυντής του Κέντρου Αστροβιολογίας του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, Τσάντρα Γουικραμανσίγκε (ουφ, όνομα κι αυτό!), πρωτεργάτης της «Θεωρίας της πανσπερμίας».

● Σύμφωνα με άρθρο του, που δημοσιεύθηκε στο «International Journal of Astrobiology» (Διεθνές Περιοδικό Αστροβιολογίας) του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ, οι άνθρωποι και οι άλλοι ζωντανοί οργανισμοί ήρθαν στη Γη από το διάστημα, με «όχημα» τους περιπλανώμενους κομήτες, κάτι που επιβεβαιώνεται, όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, από τα νέα αστρονομικά στοιχεία που συνεχώς έρχονται στο φως.

● Επίσης ο Γουικραμανσίγκε, όπως μεταδίδει το BBC και η βρετανική «Τέλεγκραφ», τονίζει ότι η γήινη ζωή έχει κοσμική προέλευση, αλλά ένα «πολιτισμικό φράγμα» εμποδίζει τους ανθρώπους του πλανήτη να παραδεχθούν τη διαστημική τους καταγωγή. Καθώς οι κομήτες τριγυρνούν στο διάστημα, κουβαλούν μαζί τους μικρόβια και μικροοργανισμούς, που διασπείρουν παντού. Κάτι σαν τη γύρη δηλαδή, που με τον αέρα μπορεί να πάει και να αναπτυχθεί σε ένα διαφορετικό σημείο.

● [Οι πρώτοι «σπόροι» της ζωής έφτασαν με κομήτες που έπεσαν στον πλανήτη μας πριν περίπου 3,8 δισ. χρόνια. Ήσαν μικρόβια και άλλοι μικροοργανισμοί, που τελικά εξελίχτηκαν για να δημιουργήσουν τη βιοποικιλότητα που σήμερα βλέπουμε στη Γη] είπε ο ίδιος και πρόσθεσε [ναι, είμαστε όλοι εξωγήινοι, μοιραζόμαστε μια κοσμική καταγωγή.]

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Ένα υπουργείο Μετανάστευσης, μήπως;


● Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ μια χώρα, της οποίας ο πληθυσμός μεταναστεύει διαρκώς. Από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Για πολλούς και διαφόρους λόγους, αλλά κυρίως οικονομικούς! Ο Έλληνας γνωρίζει στο πετσί του τι πάει να πει «οικονομικός μετανάστης». Όπου και να ταξιδέψεις στον πλανήτη, σίγουρα θα βρεις μπροστά σου έναν Έλληνα, να δραστηριοποιείται σε πολλά πράγματα σε μια ξένη χώρα.


● Κι όμως, στην Ελλάδα, δεν υπάρχει καν ένα υπουργείο Μετανάστευσης. Σήμερα, η χώρα βρίσκεται ακριβώς στον αντίποδα. Είναι η σειρά της να δεχθεί μετανάστες, είτε αυτοί έρχονται λαθραία και παράνομα στη χώρα, είτε νόμιμα. Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα. Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια και να κωφεύουμε. Το πρόβλημα είναι πρόβλημα.


● Η χώρα γέμιζε με μετανάστες τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά δυστυχώς καμιά κυβέρνηση δεν φρόντισε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα, εκείνα, που θα προστάτευαν τόσο την ελληνική πολιτεία και τον πληθυσμό, όσο και τους ίδιους τους μετανάστες, λαθραίους ή νόμιμους. Η ατολμία των ελληνικών κυβερνήσεων και όχι μόνο, είναι χαρακτηριστική πολλές φορές.


● Όταν όμως ο κόμπος φτάνει στο χτένι, τότε πρέπει να δράσεις αποτελεσματικά και να ξεπεράσεις τους σκόπελους όσο πιο ανώδυνα γίνεται για όλους. Έτσι οριστικοποιήθηκαν οι νέοι όροι στο λεγόμενο μεταναστευτικό νομοσχέδιο. Είναι άδικο για πολλούς ανθρώπους, που ζουν και δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, που τα παιδιά τους γεννήθηκαν εδώ, να μην τους εντάξεις στην ελληνική κοινωνία. Όπως άδικο ήταν και για τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό, να ζούσαν απομονωμένοι σε γκέτο!


● Τι ορίζει λοιπόν το νέο νομοσχέδιο για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας. Για τους ενήλικες: διαμονή 5 ετών, Επαρκής γνώση της ελληνικής γλώσσας, ένταξη στην οικονομική και κοινωνική ζωή, εξοικείωση με τους θεσμούς και την πολιτική ζωή, παράβολο 1.000 ευρώ. Στους νέους όρους περιλαμβάνονται: Υποβολή 3 συστατικών επιστολών από Έλληνες, διενέργεια ειδικών τεστ για τη γλώσσα, πολιτικής αγωγής και Ιστορίας, κώλυμα σε περίπτωση καταδίκης για σοβαρά αδικήματα (τρομοκρατία, ληστεία κτλ.), παράβολο 100 ευρώ για ομογενείς, κοινοτικούς υπηκόους, πρόσφυγες.


● Για τους ανήλικους που γεννήθηκαν στην Ελλάδα: Με την γέννηση έπειτα από δήλωση των γονέων ή με την ενηλικίωσή τους αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια, και οι γονείς να διαμένουν μόνιμα στην Ελλάδα. Νέος όρος, να έχουν συμπληρώσει και οι δύο γονείς 5ετή νόμιμη παραμονή. Οι ανήλικοι που δεν έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, έπρεπε να έχουν εξαετή φοίτηση σε ελληνικό σχολείο ενώ προστέθηκε ο όρος για παράβολο 100 ευρώ. Απαλείφθηκε η προϋπόθεση για παρακολούθηση μόνο 3 πρώτων τάξεων του δημοτικού σχολείου.


● Δικαίωμα ψήφου. Δικαίωμα εκλέγειν και εκλέγεσθαι ως σύμβουλοι στις δημοτικές εκλογές έπειτα από 5ετή νόμιμη διαμονή και κατοχή συγκεκριμένου τύπου αδειών (επί μακράν διαμένοντος, αόριστης ή δεκαετούς διάρκειας κ.α.). Προστέθηκαν οι νέοι όροι: Οι υποψήφιοι θα πρέπει να έχουν επαρκή γνώση της ελληνικής γλώσσας ενώ θα υπάρχει κώλυμα σε περίπτωση καταδίκης για αδικήματα που τιμωρούνται με στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων.


● Με το νέο μεταναστευτικό νομοσχέδιο, πρόκειται να αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου 266.250 άτομα. Νούμερο που αναλύεται ως εξής: 120 ανιθαγενείς – 1.000 δικαιούχοι διεθνούς προστασίας – 1.000 γονείς ημεδαπών – 14.000 με δελτία διαμονής με πενταετία – 130 επί μακρόν διαμένοντες μετανάστες – 62.000 με άδειες αορίστου ή δεκαετούς διάρκειας – 3.000 λοιποί ομογενείς – 25.000 υπό έκδοση άδειες όλων των τύπων – 160.000 με ειδικό δελτίο ταυτότητας ομογενούς πενταετίας. Σύνολο 266.250.


● Όπως φαίνεται, δεν είναι δυνατόν να μονιμοποιείται εύκολα ο κάθε λαθρομετανάστης που εισέρχεται στη χώρα. Αυτοί είναι άλλο ζήτημα και άλλου παπά ευαγγέλιο! Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών, αν εξαιρέσει κανείς τους ομογενείς, οι υπήκοοι τρίτων χωρών που θα μπορέσουν να ψηφίσουν στις δημοτικές εκλογές είναι μόλις το 0,65% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.


● Γεγονός είναι ότι, όσον αφορά την Εκκλησία, η Διαρκείς Ιερά Σύνοδος, με μια λιτή και ισορροπημένη ανακοίνωση που κινείται στη γραμμή του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, ξεκαθαρίζει ότι είναι θέμα της Πολιτείας: «Η θέσπιση του νόμου που αφορά την ιθαγένεια, δεν προέβλεπε ούτε και τώρα προβλέπει την παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου. Είναι αρμοδιότητα της Ελληνικής Πολιτείας, δια του Ελληνικού Κοινοβουλίου…»


● Έτσι μπαίνει και τέλος επίσημα στις εθνικιστικές φωνές όπως αυτή του Άνθιμου Θεσσαλονίκης. Το μήνυμα του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ήταν ξεκάθαρο και σαφές: «Εμείς ως κληρικοί οφείλουμε να παρέχουμε στους ανθρώπους που στερούνται τα προς το ζην».

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Δεν τόλμησαν οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης στη Δράμα


ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ Η μεγαλύτερη ...μειοψηφία στη συνέλευση της ΤΕΔΚ

Αν υπολογίσουμε ότι κάτι δημοτικό συμβούλιο έχει 27 άτομα μέσο όρο, και οι δήμοι είναι 8 στη Δράμα, τότε έχουμε: 216 δημοτικούς συμβούλους. Αν πρόσθεσουμε και από 3 σε κάθε τοπικό συμβούλιο δημοτικού διαμερίσματος, το νούμερο ανεβαίνει. Στη γενική συνέλευση της ΤΕΔΚ Δράμας ήταν μόνον 64 άτομα!!! Για ποια συνέλευση μιλάμε;

ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ οι άνθρωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο νομό Δράμας να καταθέσουν προτάσεις. Ο ένας έδειχνε τον άλλον κι όλοι μαζί το σημερινό καθεστώς που υπάρχει με τους 8 Δήμους και τη μία Κοινότητα Σιδηρονέρου (8+1).

Χωρίς προτάσεις, τι συζήτηση να υπάρξει; Αφού αναλώθηκαν για 100 ολόκληρα λεπτά, κουβεντιάζοντας αν έπρεπε να αναβληθεί η γενική συνέλευση της ΤΕΔΚ και να συζητήσει αργότερα για την πρόταση των 7 Δήμων, στο τέλος κατέληξαν να προτείνουν στο υπουργείο Εσωτερικών να παραμείνει ο νομός Δράμας με τους 8 Δήμους και τη μία Κοινότητα (8+1).

Η γενική συνέλευση της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Δράμας, που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τετάρτης 3 Φεβρουαρίου 2010 στην αίθουσα του δημοτικού Ωδείου Δράμας, δεν τόλμησε να προτείνει κανένα απολύτως νέο σχεδιασμό στα πλαίσια του «Καλλικράτη», αφήνοντας το νομό και τους Δήμους του σε μια από τα ίδια κατάσταση, ακυρώνοντας έτσι επί της ουσίας τη διοικητική μεταρρύθμιση στο νομό.

Όλοι όσοι πήραν το λόγο, δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι, τόνισαν τη σημασία του «Καλλικράτη», την αναγκαιότητα της διοικητικής μεταρρύθμισης και πάνω απ’ όλα το απαραίτητο των συνενώσεων, παρ’ όλα αυτά, κανένας δήμαρχος δεν τόλμησε να θέσει συγκεκριμένη πρόταση. Ήξεις αφήξεις και μακριά από εμάς το ποτήριον τούτο!

Η αρχική πρόταση

Όπως είναι γνωστό, την περασμένη εβδομάδα, το διοικητικό συμβούλιο της ΤΕΔΚ Ν. Δράμας, αποφάσισε κατά πλειοψηφεία, με ψήφους 4 έναντι 3, να προτείνει (προς συζήτηση στη γενική συνέλευση), τη δημιουργία 7 Δήμων χωρίς καμία Κοινότητα. Με μόνη συνένωση αυτή μεταξύ των Δήμων Παρανεστίου και Νικηφόρου και η Κοινότητα Σιδηρονέρου να εισχωρούσε στο Δήμο Δράμας. Και οι υπόλοιποι Δήμοι ως έχουν σήμερα: Δοξάτου, Καλαμπακίου, Νευροκοπίου, Προσοτσάνης, Σιταγρών. Μ’ αυτή την πρόταση ξεκίνησε χθες η γενική συνέλευση (Γ.Σ.)

Πρόταση αναβολής

Πρώτη το λόγο πήρε η δήμαρχος Παρανεστίου κα Αλίκη Σωτηριάδου, η οποία χαρακτήρισε ως ανεδαφική, προβληματική και επικίνδυνη την πρόταση του Δ.Σ. της ΤΕΔΚ, για συνένωση των δύο βορειοανατολικών Δήμων, τονίζοντας ακόμα και το 4-3 του Δ.Σ. της ΤΕΔΚ και καταλήγοντας να ζητήσει αναβολή της γενικής συνέλευσης (Γ.Σ.) και ακύρωση της πρότασης του προέδρου κ. Αθανασιάδη για τους 7 Δήμους. Με το σκεπτικό ότι, ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστές οι θέσεις και ο χωροταξικός σχεδιασμός που θα προτείνει το υπουργείο Εσωτερικών.

Παίρνοντας το λόγο ο δήμαρχος Δράμας κ. Θωμάς Μαργαρίτης, διαφώνησε με την αναβολή της συζήτησης στη Γ.Σ., τονίζοντας ότι μόνο τώρα μπορούμε να πάρουμε μια απόφαση και να την υπερασπιστούμε. Σημείωσε ότι αίτημα της αυτοδιοίκησης είναι η μεταρρύθμιση και επεσήμανε την ιδεολογική αλλαγή που σημειώθηκε στην πορεία του χρόνου. Ότι δηλαδή, ενώ παλαιότερα, για τον λεγόμενο «Καποδίστρια 2», ζητούσαμε την αναβολή του λόγω του ότι οι Δήμοι δεν είχαν τους απαιτούμενους οικονομικούς πόρους, τώρα με το νέο σχεδιασμό του «Καλλικράτη», θέλουμε να γίνει η μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση στην αυτοδιοίκηση, για να μαζέψει το κράτος χρήματα!

Ο δήμαρχος Δράμας, αν και σημείωσε ότι πρέπει να υπάρξει μια πρόταση, δεν παρουσίασε δική του και είπε ότι θα ψηφίσει οποιαδήποτε πρόταση αποφασίσει η συνέλευση και ζήτησε τη συνέχεια των εργασιών της.

Η πρόταση Καριώτη

Κατά τη συζήτηση για αναβολή της Γ.Σ. ή όχι, ο δήμαρχος Νικηφόρου κ. Γιώργος Καριώτης, προκειμένου να βοηθήσει να ξεμπλοκάρει η πρόταση των 7 Δήμων που είχε κατεβεί στη συνέλευση από το Δ.Σ. της ΤΕΔΚ, πρότεινε να παραμείνουν οι Δήμοι ως έχουν με τη σημερινή τους μορφή και με τη μία Κοινότητα. Και να μην γίνει καμία συνένωση. Να παραμείνει δηλαδή η ίδια εκείνη πρόταση που είχαν πάρει και πριν από δύο χρόνια ως ΤΕΔΚ και να γίνει η επικαιροποίησή της. Και αυτό, αφενός για να σταθεροποιήσει στον κόσμο του νομού μια πρόταση και να μην υπάρχει ανησυχία για 7, 5 ή 4 Δήμους.

Σε κάποιο άλλο σημείο της δευτερολογίας του, ο κ. Καριώτης είπε ότι αυτός δεν ενδιαφέρεται για καμιά καρέκλα και ότι έτσι κι αλλιώς δεν θα είναι υποψήφιος όπως έχει ήδη δηλώσει. Και ο Δήμος Νικηφόρου θα μπορούσε να συνενωθεί με έναν ή με άλλους Δήμους. Το ζήτημα είναι όμως, αυτή τη στιγμή, να μην αναβληθεί η συνέλευση και να κατατεθεί μια συγκεκριμένη πρόταση.

Η ψηφοφορία

Ακούστηκαν διάφορες απόψεις στην αίθουσα για το αν θα έπρεπε να αναβληθεί ή όχι η γενική συνέλευση (Γ.Σ.), με τον πρόεδρο της ΤΕΔΚ Ν. Δράμας κ. Θόδωρο Αθανασιάδη να υπενθυμίζει ότι, η ΚΕΔΚΕ έδωσε προθεσμία στο υπουργείο Εσωτερικών μέχρι 28 Φεβρουαρίου να ανοίξει τα χαρτιά του, και ότι, τόσο η ΚΕΔΚΕ όσο και το υπ. Εσωτερικών θα έπρεπε να έχουν την πρόταση της ΤΕΔΚ Δράμας πριν από αυτή την ημερομηνία.

Μετά από 100 λεπτά περίπου συζήτησης και κάποιων απαράδεκτων προστριβών, ακολούθησε ονομαστική ψηφοφορία κατά την οποία, σε σύνολο 64 ψήφων, οι 43 δέχτηκαν τη συνέχιση των εργασιών της γενικής συνέλευσης.

Η τελική πρόταση

Στη συνέχεια, ο πρόεδρος της ΤΕΔΚ Ν. Δράμας κ. Θ. Αθανασιάδης, διαμόρφωσε εκ νέου την πρότασή του, σύμφωνα με αυτήν που είχε προτείνει ο κ. Γ. Καριώτης. Να παραμείνουν δηλαδή οι Δήμοι στη Δράμα ως έχουν. Οκτώ Δήμοι και μία Κοινότητα Σιδηρονέρου.

Τις διαφωνίες της εξέφρασε και πάλι η δήμαρχος Παρανεστίου κα Αλ. Σωτηριάδου, ρωτώντας από πού αποφασίστηκε αυτό: «έχετε κάνει λαϊκές συνελεύσεις; Πήρατε λαϊκές αποφάσεις;» Χαρακτήρισε έωλη και χωρίς επιχειρήματα την πρόταση, χωρίς όμως η ίδια να έχει συγκεκριμένη δική της πρόταση. Όπως δεν είχε και κανένας δήμαρχος επί της ουσίας. Και κατέληξε ότι, θα κάνει άλλη πρόταση όταν θα γνωρίζει τα περαιτέρω στοιχεία που πρόκειται να ανακοινώσει η κυβέρνηση.

Ο κ. Σάκης Ντεμίρης, δημοτικός σύμβουλος από την Προσοτσάνη, μίλησε τολμηρά λέγοντας ότι «όλοι θέλουν να μειωθούν οι Δήμοι, αλλά κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους» και σημείωσε πως η μεταρρύθμιση «Καλλικράτης», δεν μπορεί να γίνει χωρίς συνενώσεις Δήμων.

Ο δήμαρχος Κ. Νευροκοπίου κ. Βασίλης Γιαννόπουλος υποστήριξε την πρόταση των 8 Δήμων συν μία Κοινότητα όπως είναι ήδη, και σημείωσε ότι «είμαστε μακριά από τον στόχο». Είπε ότι μπορούμε να πετύχουμε μέχρι και 5 Δήμους στο νομό και ότι με τη θέση των 8+1 δεν θα προκαταβάλουμε το υπ. Εσωτερικών.

Ο πρώην δήμαρχος Κ. Νευροκοπίου κ. Μελέτης Μαυρίδης, ζήτησε ξεκάθαρα να παραμείνει ο Δήμος όπως είναι σήμερα και επεσήμανε το γεγονός ότι είναι ένας μεθοριακός Δήμος, με 120 χιλιόμετρα σύνορα, ο τελευταίος Δήμος στην έξοδο από την Ελλάδα και ο πρώτος στην είσοδο προς τη χώρα.

Ο δήμαρχος Προσοτσάνης κ. Βασίλης Φατράλης, είπε ότι χρειάζεται θάρρος να πούμε όχι μόνο ποιοι Δήμοι θα παραμείνουν, αλλά θάρρος χρειάζεται και ποιοι Δήμοι δεν θα παραμείνουν και ότι δεν μπορεί κανένας να αποκλείσει κανέναν. Κατέληξε ότι πρέπει να πάρουμε μια απόφαση βάσει των κριτηρίων που θέτει το υπ. Εσωτερικών, και ψήφισε την πρόταση της ΤΕΔΚ να μείνουν οι Δήμοι ως έχουν σήμερα. Το 8+1.

Ο δημοτικός σύμβουλος Δράμας κ. Μιχάλης Μλεκάνης, τόνισε ότι κανείς δεν λέει ποιος με ποιον θα συνενωθεί γιατί αυτό βολεύει σε όλους και σημείωσε ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν συνενώσεις μεταξύ των Δήμου του νομού Δράμας. Υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ Δήμων που μπορούν να συνενωθούν και Δήμοι που δεν έχουν κοινά στοιχεία οι οποίοι θα διαμελιστούν. Θεώρησε ότι η πρόταση 8+1 θα πρέπει να απορριφθεί και να μην διατυπωθεί καθόλου, γιατί δεν θα μας πάρουν στα σοβαρά στο υπ. Εσωτερικών. Τόνισε ότι με το νούμερο των 370 Δήμων σε όλη τη χώρα που θέτει η κυβέρνηση, σίγουρα μπορούμε να πετύχουμε 4 αν έχουμε σταθερή και αξιόλογη πρόταση και ότι η πρόταση του 8+1 ακυρώνει τη μεταρρύθμιση στη Δράμα.

Θ.Πολ.

Η περίεργη δημοκρατία του Τσάβες


ΕΓΡΑΦΕ Ο Χένρυ Ντέιβιντ Θορώ το 1849 στο πρωτοεκδοθέν τότε κείμενο με τον τίτλο: «Πολιτική ανυπακοή»: [Εγώ υιοθετώ ολόψυχα τη ρήση: «Καλύτερη κυβέρνηση είναι αυτή που κυβερνά λιγότερο» (ρήση που αποδίδεται στον Τόμας Τζέφερσον, 3ο πρόεδρο των ΗΠΑ 1743-1826) – και θα επιθυμούσα να τη δω να εφαρμόζεται στην πράξη γρήγορα και συστηματικά. Διότι με την πραγμάτωσή της θα οδηγήσει σε αυτό που επίσης συνιστά πεποίθησή μου: «Καλύτερη κυβέρνηση είναι αυτή που δεν κυβερνά καθόλου» - και τέτοιου είδους κυβέρνηση θα έχουν οι άνθρωποι όταν θα είναι έτοιμοι προς τούτο. Η κυβέρνηση είναι, στην καλύτερη περίπτωση, λυσιτελής. Συνήθως, όμως, οι περισσότερες – ενίοτε δε όλες – οι κυβερνήσεις δεν είναι λυσιτελείς. (…) Ο μόνιμος στρατός δεν είναι παρά ο οπλισμένος βραχίονας της μόνιμης κυβέρνησης. Η ίδια η κυβέρνηση, η οποία δεν είναι παρά ένα μοντέλο το οποίο επέλεξαν οι άνθρωποι για την υλοποίηση της βούλησής τους, είναι εξίσου εύκολο να καταστεί όργανο κατάχρησης και φαλκίδευσης, πριν καν προλάβουν οι άνθρωποι να υλοποιήσουν μέσω αυτού τη βούλησή τους.]

Πολλές φορές, καλούμαι από τα πράγματα και τις καταστάσεις να απαντήσω στον εαυτό μου: ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου; Θα έλεγα σχεδόν αμέσως, πως όχι, δεν είναι φίλος μου. Γιατί, αν σήμερα μοιάζει να είναι «φίλος μου» εφόσον είναι εχθρός του εχθρού μου, στο μέλλον θα μπορούσε να είναι και εχθρός δικός μου και «φίλος» του εχθρού μου! Η λογική της «ευκαιριακής φιλίας ή συμμαχίας», δεν με αγγίζει.

Σε μια τέτοια τακτική βρίσκεται για μένα ο Ούγκο Τσάβες, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας. Έστελνε κάποτε, επί προεδρίας του Τζορτζ Μπους του νεότερου, τα βυτιοφόρα του στις ΗΠΑ και έδινε φθηνότερο πετρέλαιο σε φτωχούς Αμερικανούς. Ενώ άλλες φορές έχει χαρακτηριστεί για περίεργες «δημοκρατικές» μεθόδους, εξαιτίας του αντιαμερικανισμού του. Η αλήθεια είναι ότι όλοι τον χαιρόμαστε μ’ αυτά που λέει και πράττει εναντίον των ΗΠΑ! Ανεβάζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο τον παγκόσμιο αντιαμερικανισμό στα ύψη! Όμως αυτό σημαίνει ότι ο Τσάβες είναι ένας δημοκρατικός ηγέτης με τη σημασία της λέξης; Στην εποχή μας, το δημοκρατικό πολίτευμα, είναι πολλές φορές κατ’ επίφαση. Εξαρτάται από το πώς κυβερνά ο ηγέτης ή το κόμμα και από τις ανοχές της εκάστοτε κοινωνίας και των πολιτών της.

Ο Ούγκο Τσάβες, είναι ο ηγέτης που μπορεί και ελέγχει πλήρως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στη χώρα του. Κατανοώ και έχω προσωπικά καταγγείλει πολλές φορές το ύπουλο παιχνίδι που παίζουν κάποιες φορές τα μεγάλα και ισχυρά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Από τη στιγμή όμως που υπάρχει ένας κανονισμός στη Βενεζουέλα, που υποχρεώνει το οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης, και δη τηλεοπτικό, να μεταδίδεις τις ομιλίες του προέδρου της χώρας, εδώ αλλάζουν τα πράγματα. Εδώ η όποια δημοκρατία πάει περίπατο. Ήδη έχεις καταργήσει τα δημοκρατικά δικαιώματα. Και το απλούστατο δικαίωμα, του να μην υποχρεώνομαι να ακούω την ομιλία σου και να έχω αντιπολιτευτική άποψη!

Έτσι λοιπόν, ο περίεργα δημοκράτης Ούγκο Τσάβες, έδωσε εντολή και έκλεισε το τηλεοπτικό κανάλι RCTV International πριν από λίγες εβδομάδες, καθώς αυτό αρνήθηκε να αναμεταδώσει ομιλία του, μαζί με άλλα πέντε μικρότερα τηλεοπτικά κανάλια!

Το εν λόγω τηλεοπτικό κανάλι αντιπολιτεύεται τον Ούγκο Τσάβες, και το 2007 του είχε αφαιρεθεί για πρώτη φορά η άδεια λειτουργίας του, οπότε και μετατράπηκε σε καλωδιακό και εξέπεμπε από το Μαϊάμι. Το επιχείρημα των αρχών ότι δεν πρόκειται για πολιτική αλλά για διοικητική κύρωση, δεν έπεισε τους φοιτητές που ξεχύθηκαν στους δρόμους. Αποτέλεσμα των συγκρούσεων με την αστυνομία, ο θάνατος ενός 15χρονου μαθητή και ενός 28χρονου φοιτητή.

Η ελευθερία του Τύπου στη Βενεζουέλα υπέστη ακόμα ένα πλήγμα. Το ίδιο πλήγμα υπόκεινται και άλλες ελευθερίες στη Βενεζουέλα, από έναν περίεργα δημοκρατικό αντιαμερικανό πρόεδρο. Άραγε, ο αντιαμερικανισμός του τον κάνει περισσότερο προοδευτικό και δημοκρατικό στα δικά μας μάτια;

Θ.Πολ.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Η φτωχεια των Ελλήνων


● ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ! Όπως λέμε, αρχίζει το ματς! Και τώρα αρχίζει ο πόλεμος! Γιατί περί πολέμου πρόκειται, με όλη τη σημασία της λέξης, ασχέτως αν δεν έχουν βγει τα όπλα. Και να είστε βέβαιοι ότι, και τα όπλα θα βγουν κάποια στιγμή, και δεν θα είναι αυτά του συμβατικού πολέμου αλλά της εγκληματικότητας!

● Το παρόν είναι ξεκάθαρο όπως και το άμεσο μέλλον: ζωή χωρίς δουλειά, ή δουλειά χωρίς ζωή! Εκεί μας έφτασαν λοιπόν! Ή θα δουλεύεις και δεν θα μπορείς να ζεις, δεν θα μπορείς να απολαύσεις τη ζωή σου, ή δεν θα έχεις δουλειά και φυσικά δεν θα έχεις ζωή! Η κατάσταση τραγική, κι αν θέλετε πείτε με πεσιμιστή κι απαισιόδοξο.

● Αυτό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα πρόκειται σύντομα ν’ αλλάξει. Και ήδη άρχισε ν’ αλλάζει. Μέχρι σήμερα η δουλειά, μας έδινε ελπίδα για ζωή και αξιοπρέπεια. Ανάλογα με την οικονομική και κοινωνική θέση του καθενός. Η δουλειά βοηθάει να ζήσεις, να είσαι κάποιος στο χώρο σου. Ένας καλός μάστορας, ένας καλός τεχνίτης, ένας καλός δάσκαλος, καθηγητής, γιατρός, υπάλληλος. Η καθημερινότητα και ένας μισθός, έφερναν την όποια αξιοπρέπεια αναζητούσε ο καθένας να επιβιώνει.

● Η αξιοπρέπεια του να ζεις με την οικογένειά σου, να μην υποθηκεύεις το μέλλον της, το μέλλον και την αξιοπρέπεια των παιδιών σου. Μέχρι σήμερα αυτά. Οι συγγενείς, οι φίλοι, οι παρέες, η διασκέδαση και οι δυσκολίες της ζωής. Η καθημερινότητα εν ολίγοις! Τώρα όμως αλλάζουν τα πράγματα, αλλάζουν τα δεδομένα.

● Αυτά που ξέραμε μέχρι τώρα, θα μείνουν στο τώρα και θα περάσουν στο παρελθόν. Η ζωή όλων μας αλλάζει. Το σλόγκαν της νέας εποχής που μας εισάγει πλέον η νέα οικονομική κατάσταση της χώρας μας είναι πιο απλή από ποτέ: ζωή χωρίς δουλειά – δουλειά χωρίς ζωή! Είτε θα υπάρχεις συρρικνωμένος, αποκαμωμένος και με κατεβασμένο το κεφάλι, ή δεν θα υπάρχεις καθόλου.

● Χωρίς δουλειά δεν έχει ζωή! Στην εποχή μας, εκείνο το περίφημο «την υγειά μας να ’χουμε» κατάντησε πλέον ανεδαφικό. Πώς να έχεις την υγειά σου όταν δεν έχεις δουλειά; Όταν δεν έχεις δουλειά δεν έχεις περίθαλψη. Σε ποιον γιατρό θα πας, ποιο νοσοκομείο θα σε δεχθεί, πώς θ’ αγοράσεις φάρμακα; Πώς θα επιβιώνεις με δανεικά; Η εξαθλίωση είναι ένα βήμα στο να χτυπήσει την πόρτα μας.

● Και το χειρότερο σε όλα αυτά είναι η αξιοπρέπεια! Το χειρότερο είναι η ψυχολογική κατάσταση του καθενός που θα υποβαθμιστεί η ζωή του, η σχέση του με την εργασία, με την οικογένεια, με τους συγγενείς και τους φίλους. Ο μόνος που μπορεί να καταλάβει έναν άνεργο, έναν άνθρωπο που του παίρνουν τη δουλειά, που οδηγούν τη ζωή του στην εξαθλίωση, είναι μόνο ένας άλλος που βρίσκεται στην ίδια ακριβώς κατάσταση!

● Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Η VPRC έδωσε στη δημοσιότητα την καθιερωμένη της Ετήσια Έκθεση Οικονομικών και Κοινωνικών Δεικτών 2009 για τα Ελληνικά Νοικοκυριά, στην οποία διαπιστώνει σταθερότητα της κακής οικονομικής κατάστασης μεγάλου μέρους των ελληνικών νοικοκυριών. Στην έκθεση δεν περιλαμβάνονται τα αλλοδαπά νοικοκυριά.

● Το περιβάλλον της φτώχειας λοιπόν στην Ελλάδα, μεταφράζεται στα παρακάτω νούμερα: 39% των Ελλήνων, ήτοι 3.445.660 άτομα, δεν είχαν κατά το 2009 την οικονομική δυνατότητα τουλάχιστον για μία εβδομάδα διακοπών το χρόνο.
20% των Ελλήνων, ήτοι 1.767.005 άτομα, δεν διέθεταν κατά το τελευταίο έτος την οικονομική δυνατότητα για να τρώνε κάθε δεύτερη μέρα κρέας, κοτόπουλο, ψάρι, ή λαχανικά (ίσης αξίας για χορτοφάγους).
40% των Ελλήνων, ήτοι 3.534.010 άτομα, δεν διέθεταν κατά το 2009 την οικονομική δυνατότητα να αντιμετωπίσουν έκτακτες αλλά αναγκαίες δαπάνες, όπως αυτές της υγείας π.χ., αν προέκυπταν στο νοικοκυριό τους.
13% των Ελλήνων, ήτοι 1.148.553 άτομα, δεν διέθεταν κατά το 2009 την οικονομική δυνατότητα ώστε να έχουν ικανοποιητική θέρμανση στο νοικοκυριό τους.

● Οι περισσότερο «φτωχές» κοινωνικο-επαγγελματικές ομάδες της ελληνικής κοινωνίας είναι οι αγρότες (γεωργοί – κτηνοτρόφοι - ψαράδες) όπου το ποσοστό των «φτωχών» φτάνει το 22.9% της κατηγορίας, οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα (28.5%), οι άνεργοι που προέρχονται από απώλεια εργασίας (38.7%), ενώ ευδιάκριτη γίνεται η οικονομική πίεση στους αυτοαπασχολούμενους μικρούς επαγγελματίες και βιοτέχνες (14.6%). Το «περιβάλλον της φτώχειας» στην ελληνική κοινωνία, καταγράφεται για το 2009 σε 17% του ενήλικου πληθυσμού, ήτοι κατά προσέγγιση 1.501.954 άτομα. Διευκρινίζεται ότι το ποσοστό αυτό δεν περιλαμβάνει τον αλλοδαπό πληθυσμό που κατοικεί και εργάζεται στη χώρα.