Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Διαφημίσεις!!!

Πέθανε το «Βαθύ Λαρύγγι», η μυστική πηγή που έριξε τον Νίξον


Το «Βαθύ Λαρύγγι», η μυστική πηγή πληροφοριών που συνέβαλε στην πτώση του Αμερικανού προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, πέθανε σε ηλικία 95 ετών, σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times.

Ο Μαρκ Φελτ ήταν ένας ανώτατος αξιωματούχος του FBΙ, ο οποίος τροφοδοτούσε με πληροφορίες τους δημοσιογράφους της Washington Post Μπομπ Γούντγουορντ και Καρλ Μπέρνστιν για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.

Το σκάνδαλο περιελάμβανε σχέδιο πολιτικής εξόντωσης των αντιπάλων του Νίξον και οδήγησε στην παραίτησή του από την προεδρία το 1974, καθώς αντιμετώπιζε την καθαίρεση και την απομάκρυνσή του από το Κογκρέσο.

Ο Γούντγουορντ αποκάλυψε την ταυτότητα του Φελτ το 2005.

Newsroom ΔΟΛ

Προσοχή στο δρόμο! Το αυτοκίνητο σκοτώνει...

Το αυτοκίνητο συνεχίζει να σκοτώνει. Δεν ξέρουμε πια ήταν η κατάληξη του παιδιού, αλλά η προσοχή όλων μας πρέπει να είναι τεταμένη στο έπακρο!!! Δείτε το βίντεο που σοκάρει. Το κατέγραψε κάμερα σε δρόμο κάπου σε άλλη χώρα.


Θάρθει ανάποδα ο ντουνιάς....

Από το blog του ΒΑΣΙΛΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Ο Μπους και το παπούτσι!

Είναι, όντως, ιστορικό γεγονός, πέρα για πέρα. Άντε, κάποιοι έφαγαν αβγουλάκια, κάποιοι άλλοι ντομάτες, τούρτες, γιαουρτάκια... αλλά ένας πρόεδρος των ΗΠΑ να φάει τα παπούτσι στη μάπα... δεν ξανάγινε! Ιστορικό παγκόσμιο γεγονός.... Θα μας λείψεις πρόεδρε!!!


Πολύ καλό και έξυπνο!

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Κουκουλοφόροι - Δοσίλογοι


Κουκούλες στην Κατοχή φορούσαν οι δοσίλογοι για να προδώσουν πατριώτες για ...τριάκοντα ή και λιγότερα αργύρια! Κουκούλες φορούσε μετέπειτα το παρακράτος της Δεξιάς κρύβοντας το δολοφονικό του πρόσωπο ή έστελνε τους Κοτζαμάνηδες - "αγανακτησμένους πολίτες" για να δολοφονήσει! Κουκούλες σήμερα φοράνε οι προβοκάτορες, προκειμένου να δημιουργήσουν φασαρία ώστε η αστυνομία, το κράτος καταστολής, να δρα ανενόχλητο!
Πότε συνελήφθη και αποκαλύφθηκε πραγματικός κουκουλοφόρος; Ούτε μία φορά!
Τα χημικά ρίχνονται πάντα σε όσους δεν φορούν κουκούλες, σε όσους έχουν ακάλυπτα πρόσωπα και συγκεκριμένες ιδεολογικές προτάσεις. Τα χημικά ρίχονται σε μαθητές, σε φοιτητές, σε εργαζόμενους, σε συνταξιούχους, στους λιμενεργάτες, σε όσους μάχονται με ανοιχτό πρόσωπο για τα δίκαιά τους.
Τα παλικάρια, όπως ο Σολωμός Σολωμού (μεγάλη φωτογρφία) και ο Τάσσος Ισαάκ (μικρή φωτογραφιά), για να τους θυμηθούμε κι αυτούς που ξεχάστηκαν, αγωνίζονται με θάρρος και ανοιχτά πρόσωπα και το όνομά τους ανοιχτό στην κοινωνία και στους αγώνες. Αυτός που έχει κάτι να πει, το λέει χωρίς κουκούλα και με τ' όνομά του.
Και για να κλείσω, βαρέθηκα όλους αυτούς τους ανώνυμους στην ελληνική blogόσφαιρα, που κάτω από την ανωνυμία τους υβρίζουν και ξεσπαθώνουν κατά πάντων. Τους βαρέθηκα!

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Η καφρίλα στην ελληνική τηλεόραση ξεπέρασε τα όρια!!!


Ένας μεγάλος Κύπριος πολιτικός έφυγε προ ημερών απο τη ζωή. Ο ΤΑΣΣΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. Ο άνθρωπος που τόλμησε και ύψωσε το ανάστημά του απέναντι στην Τουρκία, απέναντι στον ΟΗΕ, απέναντι σε μια Ελλάδα της οποίας η πλειοψηφία των πολιτικών της .... πρόδιδε για άλλη μια φορά την Κύπρο, και είπε ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν για την δήθεν λύση του Κυπριακού προβλήματος.
Ο θάνατος του Τάσσου Παπαδόπουλου στην Ελλάδα, ήρθε να συμπέσει, τόσο με τα γεγονότα της εξέγερσης της ελληνικής νεολαίας (όχι των προβοκατόρων με τις κουκούλες) για τη δολοφονία από ειδικούς φρουρούς του Αλέξη Γρηγορόπουλου.
Όμως αυτό δεν ήταν το άσχημο. Μερικές φορές η Ιστορία γράφει τα δικά της σενάρια. Ο θάνατος του Τάσσου Παπαδόπουλου στην Ελλάδα ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να τιμηθεί ΔΕΟΝΤΩΣ από τη χώρα, αλλά ποιος θα το έκανε; Η πουλημένη πολιτική ηγεσία της χώρας; Οι ίδιοι που τον πίεζαν τότε να υπογράψει ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν, δεν είναι που βρίσκονται στην κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση;
Το χειρότερο απ' όλα όμως, και εδώ είναι η ειρωνία, είναι ότι ο θάνατος και η εκφορά του Τάσσου Παπαδόπουλου, συνέπεσε με αυτήν του επιχειρηματία της νύχτας της Αθήνας Μπάμπα Λαζαρίδη, ο οποιος δολοφονήθηκε προφανώς από την ανάλογη μαφία της Αθήνας. Δολοφονία η οποία με κάνει να πιστεύω απλά, ότι, η μαφία στην Ελλάδα αλλάζει χέρια. Αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο τώρα και ζήτημα των αρμόδιων αρχών να το λύσουν (αν μπορέσουν φυσικά που δεν το βλέπω... Απλά θα περιμένουν να τελειώσουν οι δολοφονίες!!!)

ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ
Που βρίσκεται το αίσχος, θα μου πείτε: Βρίσκεται στα ελληνικά ΒΡΩΜΟΚΑΝΑΛΑ των Αθηνών, στα να έχουν ξεσκιστεί να δείχνουν με τις ώρες την κηδεία ενός ανθρώπου της νύχτας και διάφορους τύπους να εξυμνούν τον δολοφονηθέντα άνθρωπο και επιχειρηματία της νύχτας, ως καλό και χρυσό παιδί! Και όλη η χώρα να ασχολείται με την κηδεία του δολοφονηθέντος Μπάμπη Λαζαρίδη, και ελάχιστα λεπτά με τον θάνατο ενός μεγάλο τολμηρού πολιτικού, ο οποίος κράτησε πάτρια εδάφη με τον αγώνα του και τις πολιτικές του θέσεις.
ΑΙΔΩΣ.... ξεφτιλισμένοι των ελληνικών βρωμοκάναλων! ΑΙΔΩΣ ...άχρηστοι και ενεργούντες εσκεμμένα τηλεκανίβαλοι!!!
Η ξεφτίλα πια έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Ασχολούνται με το ζήτημα του δολοφονηθέντος Αλέξη Γρηγορόπουλο με την ίδια λογική που ασχολήθηκαν και με τον δολοφνηθέντα Μπάμπη Λαζαρίδη. Δεν ξεχωρίζουν. Η λογική είναι ότι: καλύπτουμε και αυτό και το άλλο ασχέτως με το τι είναι αυτό που πραγμτικά ενδιαφέρει. Τα νούμερα να πουλάνε και οι διαφημίσεις. Αυτό έχει σημασία!!!
Ο θάνατος του Τάσσου Παπαδόπουλου οφείλεται στη βιολογική φθορά του χρόνου και της ασθένειάς του, άρα δεν πουλάει, συνεπώς δεν μας ενδιαφέρει διόλου. Δέκα λεπτά στα δελτία ειδήσεων αρκούν και πολλά του είναι!!!
Ώρες ολόκληρες, να δείχνουν το ίδιο πλάνο από την κηδεία του Μπάμπη Λαζαρίδη και τίποτα στον Τάσσο Παπαδόπουλου. Τι πιστεύουν ότι καταφέρνουν έτσι; Τι πιστεύουν ότι κάνουν; Πιστεύουν ότι αυτό θέλει ο κόσμος; Πιστεύουν ότι έτσι θα ξεφύγουμε από το ζήτημα της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και θα περάσουμε φάλτσα την οποιαδήποτε αναφορά στο κυπριακό ζήτημα που μας άφορα;
Αυτοί οι ίδιοι λοιπόν οι τηλεκανίβαλοι, πιστεύουν ότι με αυτές τις ύποπτες μαλακίες τους, δεν θυμώνει ο κόσμος; Δεν τρελαίνεται το τηλεοπτικό τους κοινό; Δεν εξεγείρετε ο κοσμάκης; Να πάνε έξω απο τα ελληνική βρωμοκάναλα να διαμαρτυρηθούν οι νέοι της Αθήνας. Εκεί αξίζει τον κόπο, γιατί από εκεί ξεκινάει η παραπληροφόρηση!!!

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Τι είναι αυτό?

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;
Το βρήκα από το blog της Magicasland, που το πήρε κι αυτό από τον cpil.
Απλά, υπέροχο, ανθρώπινο, καθημερινό.


Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ηλίθιοι και παράφρονες οι καταστροφείς!!!




Ε, όχι, αυτές οι νύχτες δεν είναι του Αλέξη!!!
Μη μου πείτε τώρα ότι τιμάται τον Αλέξη!!!
Κανείς από εμάς δεν ξέρει τι ήθελε ο Αλέξη, και αν όταν μεγάλωνε ενστερνίζονταν όλα όσα συμβαίνουν τώρα.
Αυτές οι νύχτες είναι μόνο των ηλιθίων! Κανενός άλλου!!!
Βρε ουστ!!!

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Να παραιτηθούν όλοι, ΤΩΡΑ!!!


Να παραιτηθούν ΟΛΟΙ, ΤΩΡΑ!!!
Απο τον υπουργό Δικαιοσύνης και τον υφυπουργό έως και όλη η φυσική ηγεσία της Αστυνομίας!
Δεν μπορούν να συνεχίζουν να βρίσκονται στις θέσεις που βρίσκονται για πολλούς λόγους. Να παραιτηθούν για τις καταστροφές που προκλήθηκαν από την ανικανότητα και την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ., αλλά ΚΥΡΙΩΣ για τη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του 16χρονου Αλέξη!
Να παραιτηθεί και ο πρωθυπουργός, εφόσον δεν μπορεί πλέον να ελέγξει τίποτα απολύτως!!!

Ανίκανο και προβοκατόρικο κράτος!


Είμαστε η χώρα του παραλόγου! Τρελαινόμαστε, δεν υπάρχει περίπτωση!
Όλα όσα συμβαίνουν ανήκουν στη σφαίρα του παραλόγου!
Πώς είναι δυνατόν να μην μπορεί κανείς να συμμαζέψει αυτό το αίσχος που συμβαίνει; Πώς είναι δυνατόν να μην μπορεί κανείς να δώσει ένα τέλος σ' αυτόν το γκέτο που κάνει ό,τι γουστάρει και όποτε γουστάρει σ' αυτή τη χώρα; Πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχει κράτος δικαίου, κράτος προστασίας, κράτος που σέβεται τους φορολογούμενους πολίτες του;
Όλα αυτά που συμβαίνουν είναι παράλογα. Δεν υπάρχει λογικη σ' αυτό το χάος.
Αρνούμενο το ευνομούμενο κράτος, η ευνομούμενη πολιτεία να κάνει σωστά τη δουλειά της, μεταβάλεται σε ανίκανο και προβοκατόρικο κράτος. Αρνούμενη και ανίκανη να σταματήσει όλη αυτή την καταστροφή η ελληνική πολιτεία, μετατρέπεται σε προβοκάτορα κατά των πολιτών της που φορολογεί ασύστολα με ασήκωτα χαράτσια!
Πριν και πάνω απ' όλα, αυτή η κυβέρνηση θα πρέπει να παραιτηθεί σύσσωμη! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να τα φέρει βόλτα! Αλλά κι από την άλλη, οι άλλοι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ και ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να δώσουν λύσεις στα προβλήματα! Μόνο κριτική ξέρουν να κάνουν...
Και να περμένουν να σαπίσει κι άλλο το μήλο για να πέσει! Για ν' ακολουθήσουν τα ίδια και χειρότερα ίσως!

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Η αλητεία στο μεγαλείο της!!!



Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου.
Για άλλη μια φορά, η αυθαιρεσία ξεπέρασε τα όρια της. Το κράτος δικαίου καταλύθηκε από όλους. Η παραπληροφόρηση από όλες τις πλευρές πάει σύννεφο. Και η προβοκάτσια, καλά κρατεί!
Ένα αγόρι, ένα 16χρονο αγόρι πέφτει νεκρό από τη σφαίρα ενός ανίκανου αστυνομικού. Ενός ανθρώπου, από τους εκατοντάδες ανθρώπους, που ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ για τη θέση αυτή. Που δεν επιτρέπεται να φοράνε αυτή τη στολή και να έχουν όπλο γεμάτο στα χέρια τους. Άλλος ένας που πήγε εκεί απλώς για να βρει δουλειά! Ο καθένας με τα προβλήματά του, θα μου πείτε. Όμως, άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να είναι εκεί. Τα κριτήρια της επιλογής θα πρέπει να είναι αυστηρότερα. Θα πρέπει να περνούν από μεγάλες ασκήσεις κρίσεως, πανικού, θυμου, φόβου και μετά να τους δίνουν όπλο στο χέρι όλους αυτούς τους ανίκανους αστυνομικούς!
Τα γεγονότα είναι ήδη γνωστά σε όλους μας. Τι έγινε στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να ξέρει.
Ο Αλέξης βρέθηκε λάθος ώρα σε λάθος τόπο. Τα πνεύματα οξύνονται πολλές φορές. Αλλά κανένας δεν αξίζει τη σφαίρα! ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ! Τον θάνατο για το τίποτα, για τα όσα υπόθηκαν. Γιατί κάποιος έχει μεγαλύτερη δύναμη στα χέρια του όταν έχει ένα όπλο. ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ!!! Ή το χρησιμοποιεί πιστεύοντας ότι έτσι θα δείξει την εξουσία του!!!
Από εκεί και πέρα, τα υπόλοιπα είναι εκμετάλλευση. Οι δήθεν αντεξουσιαστές, οι δήθεν αναρχικοί, έπιασαν αυτόματα δουλειά! Η δήθεν αστυνομία, στάθηκε ανίκανη να κάνει τη δουλειά της! Ή τουλάχιστον έτσι θέλει να δείχνει! Ότι δήθεν δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τσούρμο αλήτες!!! Γιατί περί αλητών πρόκειται!
Όταν βάζεις φωτιά την περιουσία του άλλου, του συμπολίτη σου, του συνανθρώπου σου, του συν-φορολογουμένου σου, δεν είναι αντεξουσιαστής, δεν είναι αναρχικός. Ένα τίποτα είσαι, ένας κακόβουλος εγκληματίας είσαι! Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να καις το αυτοκίνητο του άλλου, το μαγαζί του άλλου που με κόπο έτσησε χρόνια τώρα, το σπίτι του άλλου όπου μέσα στέγαζε τη ζωή του, την αγάπη του, την ησυχία του!!!
Κι από πάνω, η προβοκάτορες. Γιατί περί προβοκατόρων πρέπει να μιλάμε! Η αστυνομία και οι δήθηκε αντίπαλοι αντεξουσιαστές της! Στην ουσία το ίδιο παιχνίδι παίζουν και οι δύο πλευρές.
Κυνήγαμε να σε κυνηγήσω! Χτύπαμε να σε χτυπήσω! Κράταμε να σε κρατήσω! Να σε κρατήσω στη θέση σου εντός του διεφθαρμένου, του σάπιου, του βαλτώδους συστήματος και να κρατήσεις κι εσύ εμένα, να έχω κι εγώ ύπαρξη!!!
Κι ανάμεσα σε όλα αυτά, ο κόσμος ο αθώος. Οι κάτοικοι μιας πόλης και μια κοινωνίας που βουλιάζουν συνεχώς στο ΤΙΠΟΤΑ της διαφθοράς και της σαπίλας.
Η αλητεία σε όλη της το μεγαλείο και από τις δύο πλευρές. Έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Δήθεν δεν μπορούν να τους απομονώσουν, δήθεν δεν μπορούν να τους διαλύσουν, δήθεν δεν μπορούν να τους μαντρώσουν, δήθεν δεν μπορούν να τους συλλάβουν. Κι από την άλλη πλευρά, η έταιρη αλητεία των δήθεν θιγόμενων "πολιτών", των δήθεν "αντεξουσιαστών", των δήθεν "αναρχικών", η αλητεία του ΤΙΠΟΤΑ!!! Αυτοί που δήθεν αναλαμβάνουν να "τιμωρήσουν" την κακή αστυνομία! Αυτοί που δήθεν αντιτάσσοναι απέναντι σε ένα κράτος - δολοφόνο που δεν μπορεί να προστατεύσει τίποτα.

Οι φωτογραφίες του Αλέξη είναι από το ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ [http://lesvos.wordpress.com/2008/12/07/dologonoi_mpatsoi/]

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Σώπα..... ωρέ Καρβέλα!!!


Τα γεγονότα είναι λίγο ή περισσότερο, γνωστά σε όλους μας. Ο Νίκος Καρβέλας και Ανίτα Πάνια, αρνήθηκαν να σταματήσουν σε έλεγχο που γινόταν σε δρόμο της Αθήνας τα ξημερώματα της Πέμπτης.
Ο γνωστός τραγουδιστής, δεν σταμάτησε σε σήμα των αστυνομικών και συνέχισε με το περιπολικό να το καταδιώκει. Πέρασε μάλιστα και ένα ή δύο κόκκινα φανάρια με κίνδυνο να διαπράξει και τροχαίο ατύχημα.
Και ποιος είναι δηλαδή ο Καρβέλας και δεν σταμάτησε σε σήμα της αστυνομίας; Δικαιολογημένα ο αστυνομικός τον καταδίωξε, εφόσον ο ίδιος ο οδηγός έδωσε το δικαίωμα στην αστυνομία να τον θεωρησει ύποπτο! Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια της Χαλιμάς!
Απαίτησε εισαγγελέα! Και λοιπόν; Ήρθε ο εισαγγελέας. Και τι έγινε; Σώπα ρε μάγκα μου! Δηλαδή, όσοι είναι διάσημοι και φίρμες θα πρέπει να αρνούνται να σταματούν σε μπλόκα της αστυνομίας; Τι μας λες!!!
Κι εφόσον δεν είχε τίποτα να φοβηθεί, γιατι πήρε τους δρόμους κι έτρεχε;
Αυτά τα περί διασημότητας και φίρμας είναι φούμαρα για τις γούνες του Καρβέλα!!!
Συνλήφθη, όπως θα συλλαμβάνονταν ο καθένας. Οι διάσημοι, δεν αποτελούν καμιά απολύτως εξαίρεση. Αυτό δεν θέλουμε όλοι εμείς οι πολίτες; Γιατί λοιπόν τόση φασαρία για το ότι ο Νίκος Καρβέλας και η Αντία Πάνια συνελλήφθησαν εφόσον δεν υπάκουσαν σε μπλόκο της αστυνομίας; Θα έκαναν τον έλεγχό τους και θα πήγαιναν σπίτι τους.
Αλλά βέβαια, αυτή είναιο η μαγκιά του Έλληνας: Ξέρεις ποιος είμ' εγώ ρε;

Ο πρώην αντιπρόεδρος του ΣΕΒ... επικεφαλής του Ταμείου κατά της Φτώχειας


Η ΕΙΔΗΣΗ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΤΡΟΚΤΙΚΟ

[Ένας πρώην αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, ο Νίκος Αναλυτής, διορίστηκε επικεφαλής του… ταμείου κατά της φτώχειας!!!
Τον διορισμό του Νίκου Αναλυτή ως προέδρου του...
Εθνικού Ταμείου Κοινωνικής Συνοχής (ΕΤΑΚΣ) τον ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης .
Ιδού λοιπόν ποιος αναλαμβάνει να στηρίξει την φτωχολογιά της Ελλάδας:
Το πρώην ανώτατο στέλεχος και μέλος του Δ.Σ. της ΕΣΣΟ (ΕΧΧΟΝ) στην Ελλάδα.
Το πρώην μέλος του Δ.Σ. της ΤΙΤΑΝ Α.Ε
Ο Πρώην αντιπρόεδρος του ΣΕΒ.
Ο πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κοινωνικών Θεμάτων της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης Εργοδοτών (UNICE) στις Βρυξέλλες.
Βαστάτε ωρέ φτωχοί! Σε λίγο θα τρώτε με χρυσά κουτάλια! Ανέλαβε ο άνθρωπός σας!]

Ωραία! Μια χαρά πάει η χώρα μπροστά, και το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελληνικής κυβερνήσεως προχωρά με γοργά βήματα μπροστά! Γιατί παραπονιέστε ωρέ; Η κυβέρνηση λέει ότι σκέφτεται να πάρει μέτρα για ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων. Μέχρι όμως να το αποφασίσει, κάνει κινήσεις στρατηγικής σημασίας, όπως αυτή! Α ρε Ψωροκώσταινα!!!

Κι άλλοι τρόποι παρασκευής ... greek Nescafe Frappe












Τρόποι παρασκευής ...greek Nescafe Frappe

Κυρίες και κύριοι.
Στα παρακάτω video μπορείτε να δείτε πως παρασκευάζεται ένας Greek Nescafe Frappe.
Τόσα και τόσα διδάξαμε οι Έλληνες στον κόσμο, δώσαμε τα φώτα μας στον δυτικό, κυρίως, πολιτισμό. Γιατί να μην τους μάθουμε να φτιάχνουν και φραπέ δηλαδή;


Μείωση τιμών ζήτησε ο νομάρχης Δράμας

Νομαρχία Δράμας: συναντήσεις με εκπροσώπους πολυκαταστημάτων για μείωση τιμών σε αγαθά πρώτης ανάγκης

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

[Ο Νομάρχης Δράμας, κ. Κωνσταντίνος Ευμοιρίδης, συναντήθηκε χθες, Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008, με τους εκπροσώπους των πολυκαταστημάτων τής Δράμας και υπέβαλε το αίτημα για μείωση τιμών στα βασικά είδη διατροφής. Οι εκπρόσωποι των πολυκαταστημάτων ανακοίνωσαν ότι προτίθενται να μειώσουν τις τιμές κατά 35 έως 50% για την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων, σε περισσότερα από 300 είδη τροφίμων και οικιακής χρήσης.

Την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκε συνάντηση με το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Αρτοποιών προς το οποίο υπεβλήθη αίτημα για μείωση της τιμής τού ψωμιού για τις εορτές και η Διοίκηση επεφυλάχθη να απαντήσει εντός του τρέχοντος μηνός.
Τέλος, οι πρατηριούχοι υγρών καυσίμων ενημέρωσαν τον κ. Νομάρχη ότι καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια και κρατούν χαμηλά τις τιμές, με αποτέλεσμα ο Νομός Δράμας να είναι ο τρίτος φθηνότερος νομός σε καύσιμα στην Ελλάδα.

Ο Νομάρχης Δράμας, κ. Κωνσταντίνος Ευμοιρίδης, ευχαριστεί θερμά τους ιδιοκτήτες των πολυκαταστημάτων και των πρατηρίων υγρών καυσίμων του Νομού για τη θετική συμβολή τους στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και τη βοήθεια προς τους οικονομικούς ασθενέστερους συμπολίτες μας.] (Η ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ KAVALA.NET)

Χμ! Και τώρα, δηλαδή, συγκοινήθηκαν τα πολυκαταστήματα; Λέτε ένας νομάρχης να μπορεί να ρίξει τις τιμές; Που τέτοια τύχη; Το κόλπο με τους κερδοσκόπους συνεχίζεται. Ο κόσμος βογκάει, και τόσο ο νομάρχης της Δράμας όσο και ο κάθε νομάρχης σ' αυτή τη χώρα, να κοιτάξει να κάνει κάτι για τον έλεγχο των τιμών σε άλλο επίπεδο. Τα παρακάλια προς τα πολυκαταστήματα δεν πιάνουν τόπο!!!
Εδώ έχουν εξαφανίσει προ πολλού την αγορανομική υπηρεσία. Ποιος λοιπόν θα κάνει έλεγχο τιμών και κερδοσκοπίας; Ποιος θα σταματήσει για παράδειγμα τις καφετέριες να πουλάνε όσο θελούν; Ποιος θα τους βάλει χέρι να σερβίρουν μια απλή πορτοκαλάδα 3 και 4 ευρώ;

Ιερά διαμάχη και ... άγιο ξύλο!!!

Ιερά διαμάχη και άγιο ξύλο, για άλλη μια φορά, στον Πανάγιο Τάφο. Όλοι αυτοί οι ιερείς, πιστοί στα κεκτημένα και κατακτημένα που έχουν, είναι αποφασισμένοι να διατηρήσουν αιωνίως όσα κατέχουν ή όσα δεν κατέχουν.
Μια ζωή η ίδια υπόθεση. Οι Αρμένιοι να αμφισβητούν και οι Ορθόδοξοι να δέχονται το ξύλο και τις γροθιές. Αλλά, πέρα από τα κεκτημένα, η υπόθεση κατάντησε γελοία.
Όλο αυτο το ζήτημα, δεν παύει να γίνεται για το χρήμα και μόνο γι' αυτό. Όπως και νάχει, η εξουσία είναι εξουσία και δεν παραδίδεται από κανέναν σε κανέναν. Την εξουσία την κατακτάς με γροθιές, κλωτσίδι, και όταν υπάρξει ανάγκη, με τα όπλα. Να μου το θυμηθείτε, ότι θα φτάσει ο καιρός που θα ηχήσουν τα όπλα σ' αυτήν την υπόθεση.
Η εκμετάλλευση δεν παύει να είναι εκμετάλλευση, είτε είναι ελληνορθόδοξοι χριστιανοί, είτε είναι μονοφυσίτες Αρμένιοι και όπως αλλιώς τιτλοφορούνται, είτε είναι ο ίδιος ο Πάπας!
Εκμετάλλευση και Άγιος ο Θεός και μη χειρότερα, να λέμε. Διότι, αν είναι να ευλογείς τις τσέπες σου, τότε η ψυχή σου ευφραίνεται με τα υλικά αγαθά!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

Κυρίες, κύριοι, ο Εθνικός μας Ύμνος


ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

ΣΕ ΤΟΝΟ ΗΜΙΛΕΥΚΟ


Το "Σε τόνο ημίλευκο", είναι η πρώτη ποιητική συλλογή που εξέδωσα πριν από 20 περίπου χρόνια. Έκτοτε, ακολούθησαν άλλες τρεις καθώς και ένα θεατρικό έργο με τίτλο: "η σαύρα".
Όλες αυτές οι εκδόσεις ήταν ιδίοις εξόδοις! Σ' αυτά τα χρόνια επίσης, υπήρξε και η έκδοση ενός μικρού λογοτεχνικού περιοδικού που εξέδιδα με προσωπικά έξοδα: το "λυχνάρι", το οποίο στη συνέχεια μετονομάστηκε σε "δέλετρον".
Τώρα, έφτασε η εποχή να ανοίξω αυτό το blog, μιας κι αυτά είναι σήμερα τη μόδα. Το έδωσα τίτλο: "σε τόνο ημίλευκο", στο οποίο θα δημοσιεύω ορισμένα από τα ποιήματα που έχω γράψει μέχρι σήμερα καθώς και κάποιες φωτογραφίες που έχω τραβήξει. Ελπίζω ότι κάποιοι από εσάς θα γίνουν αναγνώστες αυτής της δουλειάς μου.
Θανάσης Πολυμένης

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Ανοργανωσιά ακόμα και στην Κόλαση... στην Ελλάδα!

Ας με συγχωρήσουν τα παιδιά από το ΤΡΩΚΤΙΚΟ [http://troktiko.blogspot.com/], αλλά μου άρεσε το παρακάτω ανέκδοτο και το αντιγράφω και εδώ:

Ένας Έλληνας πεθαίνει και φτάνει στη ρεσεψιόν της Κόλασης και ο υπάλληλος του ανακοινώνει ότι επειδή είναι υπήκοος χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μπορεί να διαλέξει μία από τις κολάσεις των χωρών-μελών. Σκέφτεται λίγο και αποφασίζει να πάει στη Γερμανική. Οργανωμένη χώρα σου λέει, τόσα χρόνια στην Ελλάδα τι κατάλαβα, μου βγάλανε το λάδι. Τουλάχιστον, ας πάρω μυρωδιά του τί σημαίνει Ευρώπη, έστω και στην κόλαση. Φτάνει λοιπόν μπροστά στην πύλη της γερμανικής κολάσεως. Μαύρο μάρμαρο, καλογυαλισμένο, σιδερένια πύλη και ψηλά γράφει με μεγάλα γράμματα ΚΟΛΑΣΗ στα γερμανικά... Χτυπάει.... Του ανοίγει ένας άψογα ντυμένος υπάλληλος και τον ρωτά τι θέλει.

- Να δω, του απαντά εκείνος πώς είναι.

- Ούτε να το σκέφτεστε, του απαντά ο υπάλληλος! Όλη την ημέρα μας δέρνουνε με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια γεμάτα σκατά!! Φρίκη! Φρίκη!

Όπου φύγει-φύγει ο ρωμιός...... Δοκιμάζει τις υπόλοιπες κολάσεις, τα
ίδια. Έτσι, απογοητευμένος, καταφεύγει στην έσχατη λύση, την ελληνική κόλαση! Φτάνει λοιπόν έξω από την πύλη. Μία πύλη εγκαταλειμμένη, βρώμικη όπου στο ψηλότερο σημείο της υπάρχει με μεγάλα φωσφορίζοντα γράμματα η λέξη ΚΟΛΑΣΗ. Το Κ και το Λ φυσικά δεν ανάβουν.
Έτσι η επιγραφή γράφει: -Ο-ΑΣΗ.

- Ελληνική ανοργανωσιά....μουρμουρίζει.

Όσο πλησιάζει, ακούει κάτι περίεργους θορύβους...... Μοιάζουν με μουσική. Πλησιάζει περισσότερο. Η μουσική πλέον ακούγεται ολοκάθαρα. Μπουζούκια, μπαγλαμάδες κλπ. Χτυπάει... Του ανοίγει ένας τύπος κρατώντας μία μπουκάλα στο χέρι, εντελώς φέσι και τον ρωτά τι θέλει.

- Ήρθα να δω πώς είναι του λεει και βάζει το κεφάλι του μέσα...
Τραπέζια, κάπνα, κάτι γκόμενες χορεύουν πάνω στα τραπέζια,
τσιφτετέλια, νταούλια..... Γενικώς, μπάχαλο. Τρελαίνεται ο τύπος....τί γίνεται εδώ, ρωτά.

- Ασε φίλε, χάλια του λεει ο μεθυσμένος. Η κατάσταση είναι δραματική
εδώ πέρα. Μας δέρνουν όλη μέρα με κάτι τεράστια μαστίγια και το βράδυ μας βάζουν σε κάτι τεράστια βαρέλια με σκατά.

- Πλάκα μου κάνεις, ρωτά ο πεθαμένος. Εδώ πίνετε και γλεντάτε......

- Εεε, ξέρεις πώς είναι εδώ στην Ελλάδα . Τη μία δεν έχουμε σκατά, την άλλη χαλάνε τα μαστίγια......

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Η ανεργία και η δήθεν βοήθεια του ΟΑΕΔ


Κι όμως, αυτό το κράτος της Ελλάδας, πιστεύει ότι αν σε πετάξει ένα ξεροκόμματο έχει κάνει το καθήκον του για την κοινωνική πολιτική του. Είναι τόσο ανίκανες οι κυβερνήσεις της χώρας μας, που σε κάνει να οργίζεσαι πραγματικά, σε σημείο να πάρεις το αυτόματο, και να ορμήξεις πάνω στους ανευθυνοϋπεύθυνους!
Πέρα από το ξεροκόμματο εκείνο του ταμείου ανεργίας, αρέσκονται να βασανίζουν τον κοσμάκη που περιμένει πως και πως εκείνο το ξεροκόμματο.
Τι εννοώ μ' αυτό!
Υπάρχουν τα γνωστά προγράμματα του ΟΑΕΔ, για την επιχειρηματικότητα απο ήδη ανέργους. Με το ζόρι, έδωσαν πριν από μερικούς μήνες στις ηλικίες 22-32 ετών, 18.000 ευρώ. Απίστευτη ταλαιπωρία των ανθρώπων αυτών, προκειμένου να υπαχθούν στα προγράμματα, τα οποία μόνο αν έχει βίσμα και μέσον, μάλλον, μπορείς να διεκδικήσεις χωρίς να σε απορρίψουν.
Από τον Σεπτέμβριο ακόμα, περιμένουμε οι υπόλοιποι των 32 και άνω, να δοθεί στη δημοσιότητα ανάλογο πρόγραμμα με οικονομική ενίσχυση 15.000 ευρώ.
ΤΙΠΟΤΑ ΟΜΩΣ!
Έβαλαν τους ανέργους του ξεροκόματου του ταμειου ανεργίας και όχι μόνο, να παρακολουθήσουν ενα τριημερο σεμινάριο ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ! Το πως, δηλαδή, θα γίνουν επιχειρηματίες. Μια ανοησία, στην οποία συμπλήρωναν κάτι ανόητα ψυχολογικά έντυπα, για το αν μπορούσαν να πάρουν ρίσκο ή όχι για να γινουν επιχειρηματίες. Τα έντυπα αυτά, βεβαίως, τα κρατούσαν οι ίδιοι!!!!! Τρίχες δηλαδή.... προκειμένου να δικαιολογήσουν το ΤΙΠΟΤΑ!!!
Όλα αυτά τον Σεπτέμβριο του 2008! Και τι έλεγαν στη συμβουλευτική; Ότι το σχετικό πρόγραμμα δημοσιεύεται από μέρα σε μέρα, από εβδομάδα σε εβδομάδα. Πολλοί από εμάς τρέξαμε να βρούμε μαγαζιά, ενοικιάσαμε, ψάξαμε και εξοπλισμό, κάναμε αγορές, πληρώνουμε ΔΕΗ, τηλέφωνα, ίντερνετ, διάφορες εργασίες στο μαγαζί και ξοδέψαμε το χρημα σε χρόνο μηδέν!!!!
Κι αυτοί από τον ΟΑΕΔ το χαβά τους: το πρόγραμμα δημοσιεύεται από μέρα σε μέρα!
Ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι, αν το πρόγραμμα δεν δημοσιευθει και δεν ανακοινωθεί από τον ΟΑΕΔ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΝΑΡΞΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ, προκειμένου να μπορέσεις να κάνει αίτηση υπαγωγής σ' αυτό και να το διεκδικήσεις, έστω και με μέσον.....
Και κάθεσαι μέσα σ' ένα μαγαζί, με τα έξοδά του να τρέχουν, να προσωπικά σου έξοδα επίσης να τρέχουν, για το πότε θα δεήσουν αυτοί οι ανευθυνοϋπεύθυνοι του κράτους, να δημοσιεύσουν το πρόγραμμα, για ν' αρχίσεις να δουλεύεις. Για να πεις ότι, έρχονται χρήματα στο μαγαζί σου και ίσως να ισοφαρίσεις μια μέρα όλα όσα ξόδεψες!
Και τι σ' αναγκάζουν να κάνεις; Σ' αναγκάζουν να ξεκινήσεις μόνος σου και να χάσεις το πρόγραμμα, γιατί πλέον, έφτασε ο κόμπος στο χτένι, γιατί τα χρέη σου σε πνίγουν ήδη. Αυτοί είναι οι ανεγκέφαλοι αυτής της κυβέρνησης! Για να μην πω και τίποτα άλλο δηλαδή.....

Επιτέλους..... νέος πλανητάρχης!


Άντε, τώρα με τον Ομπάμα, όλα θα πάνε καλύτερα! Αν και θ' αναλάβει 21 Ιανουαριου 2009 το τιμόνι του πλανήτη, παρ' όλα αυτά, η αισιοδοξία περίσσεψε παντού! Χαρές και πανηγύρια και γιορτές και ελπίδες για ειρήνη.
Αν και τα πράγματα μάλλον δεν είναι έτσι ακριβώς!
Λέτε ο Μπαράκ Ομπάμα να είναι ο άνθρωπος που όλοι περιμμένουμε κρυφά σε τούτον τον πλανήτη; Ένας μεσίας της πολιτικής για την σταθεροποίηση της κατάστασης που έχει εκτραχινθεί; Μάλλον όχι!
Προφανώς έχουμε υπερεκτιμήσει τις ικανότητές του και τη δύναμή του, αφού μάλλον προσδοκούμε διάφορα! Καλύτερα θα είναι να μην ονειρευόμαστε!
Παρ' όλα αυτά, όπως γίνεται πάντα, δίνουμε στους εαυτούς μας περισσότερες ελπίδες από όσες μπορούμε να περιμένουμε. Και ειδικά στην Ελλάδα.
Μας λένε κάποιοι, ότι, οι πρόεδροι του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, είχαν πάντα περισσότερο φιλολαϊκή πολιτική, ότι ήταν καλύτεροι απέναντι στον κόσμο και άλλα τέτοια. Παρ' όλα αυτά, ξενχάμε, όπως γίνεται συνήθως, ότι ο Κλίντον βομβάρδισε την Γιουγκοσλαβία! Ότι έκανε έναν πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης!
Ο Μπαράκ Ομπάμα, είναι σίγουρα ένας πανέξυπνος άνθρωπος. Και του αξίζουν σαφώς συγχαρητήρια για την εκλογή του, μιας και είναι ο πρώτος μαύρος που εκλέγεται, όχι μόνο πρόεδρος των ΗΠΑ, αλλά και ο πρώτος μαύρος σ' αυτή τη θέση, σε χώρα της Δύσης!!!
Για μένα αυτό και μόνο μετράει! Και μόνο το χρώμα του μετράει! Σίγουρα θ' αλλάξουν πολλά από εδώ και πέρα. Όποια πολιτική και αν ακολουθήσει, σίγουρα θ' αλλάξουν πάρα πολλά παγκόσμια!
Μπορεί ν' αποδειχθεί στην τελική ένας ακόμα πολιτικός του συστήματος! Μπορεί να αποδειχθεί ένας ακόμα "λευκός" πολιτικός, όπως τόσοι άλλοι! Μπορεί να αποδειχθεί μαριονέτα ενός πολεμοκάπηλου συστηματος που δεν γνωρίζει σύνορα. Μπορεί όμως να είναι και ένας διαφορετικός πολιτικός και ηγέτης μιας χώρας, στην οποία, αν φυσύξει βοριαδάκι, θα γίνει θύελλα στην Ευρώπη!
Απ' όταν βλέπαμε τον Μόργκαν Φρίμαν να υποδύεται τον καλοκάγαθο πρόεδρο των ΗΠΑ σε ταινία καταστροφής, σίγουρα πιστεύαμε ότι, όταν ο ήλιος ανέτειλε από τη δύση, τότε θα εκλεγόταν και μαύρος πρόεδρος στις ΗΠΑ! Λέτε ο ήλιος να άρχισε να ανατέλει από τη δύση;
Καθόλου παράξενο, θα μου πείτε, μιας και τόσα τρελά γίνονται σ' αυτόν τον πλανήτη.
Πέρα όμως απ' όλα αυτά, ο Ομπάμα, πριν ακόμα εκλεγεί και επίσημα 44ος πρόεδρος των ΗΠΑ, κατάφερε κάτι μεγάλο και ακατόρθωτο: έστειλε τους Αμερικανούς στην κάλπη, τους ανάγκασε να ψηφίσουν, τους σήκωσε από τους καναπέδες τους που θα λεγαμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα, τους έβγαλε στους δρόμους, τους ανάγκασε να ενδιαφερθούν για την πολιτική. (Ή μήπως τα έκανε ο Μπους όλα αυτά εν αγνοία του;)

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Η Κόλαση και ο Παράδεισος


Διαβάζα ξανά και κανά εκείνο το υπέροχο βιβλίο των Μισέλ Πικμάλ και Φιλίπ Λαγκοτριέρ: "Μυθοι για μαθυτευόμενους φιλοσόδους", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.

Μια από τις υπέροχες ιστορίες είναι και η παρακάτω:

[Η Κόλαση και ο Παράδεισος

Ένας σαμουράι παρουσιάστηκε μια μέρα μπροστά στο δάσκαλο ζεν Χακούιν και τον ρώτησε:

- Υπάρχουν στ' αλήθεια η Κόλαση και ο Παράδεισος; Και αν υπάρχουν, πού βρίσκονται οι πόρτες τους;

Ο Χακούιν τον περιεργάστηκε και στη συνέχεια τον ρώτησε:

- Ποιος είσαι εσύ που κάνεις μια τέτοια ερώτηση;

- Είμαι ένας σαμουράρι, ο πρώτος των σαμουράι...

- Εσύ σαμουράι; απάντησε περιφρονητικά ο δάσκαλος. Θυμίζεις περισσότερο ζητιάνο.

Κατακόκκινος από θυμό, ο σαμουράι τράβηκε το σπαθί του...

- Α μπα, έχεις και σπαθί; Σίγουρα όμως είσαι υπερβολικά αδέξιος για να μπορέσεις να μου κόψεις το κεφάλι...

Έξω φρενών, ο πολεμιστής σήκωσε το σπαθί του για να χτυπήσει το δάσκαλο. Εκείνη όμως τη στιγμη ο Χακούιν ψιθύρισε:

- Εδώ ανοίγονται οι πόρτες της Κόλασης.

Σαστισμένος από την αυτοπεποίθηση του μοναχού, ο σαμουράι έβαλε πάλι το σπαθί στο θηκάρι του και υποκλίθηκε.

- Εδώ ανοίγονται οι πόρτες του Παραδείσου, του είπε τότε ο δάσκαλος.]

Παραμύθι του δάσκαλου ζεν Χακούιν. (18ος αιώνας).

Πέτρες, η μια πάνω στην άλλη

















Οι φωτογραφίες που ανεβάζω σήμερα εδώ, τραβήχστηκαν το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής 24 Οκτωβρίου 2008. Εδώ και πολλούς μήνες, έχω παρατηρήσει ότι κάποιος τοποθετεί τις πέτρες κατά τη διάταξη που
βλέπετε εδώ. Η μία πάνω στην άλλη, και κυρίως, να σχηματίζουν μύτη προς τα πάνω.
Είναι πάντα στο πλάι του δρόμου ανεβαίνοντας τον Κορύλοβο, ένα χαμηλό βουνό, έναν λόφο, στις παριφές της πόλης της Δράμας. Δεν σηματοδοτούν κανένα απολύτως μονοπάτι. Είναι σε όλη τη διαδρομή ανεβαίνοντας το βουνό αλλά και στον περιφερειακό δρόμο του.
Επίσης, έχω συναντήσει ίδια διάταξη πετρών και στο Μενοίκιο, στο δρόμο μετά την Καλή Βρύση προς την Αλιστράτη.
Αν κάποιος γνωρίζει κάτι, ας μου πει τι είναι. Γιατί αυτη η παράξενη διάταξη;

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

Η τροχαία ζούγκλα στην Ελλάδα και στην Τουρκία!


Έβλεπα προχθές ελληνικό τηλεοπτικό κανάλι των Αθήνων, όπου ο παρουσιαστής, προκειμένου να παρουσιάσει ένα τροχαίο στην Τουρκία, αναφέρθηκε στην ...ζουγκλα που υπάρχει στην Τουρκία. Ναι!
Τρομερό, είπε. Ταξιτζής χτύπησε δύο παιδιά και τα εγκατέλειψε, ενώ λεωφορείο χτύπησε θανάσιμα έναν πεζό! Σιγά τα ωά δηλαδή!
Για την ζούγκλα στους ελληνικούς δρόμους δεν έχουμε μάτια να δούμε; Όταν μόλις προημερών νεαρός που έκλεψε το αυτοκίνητο μιας κοπέλας, την παρέσυρε για ένα χιλιόμετρο περίπου, καθώς η ίδια κρεμόταν από το παράθυρο του οδηγού..... Ο νεαραός σταμάτησε κάποια στιγμή, εκείνη έπεσε από την κούραση και τα τραύματά της στην άσφλατο, και αργότερα έκαψε το αυτοκίνητο σε ερημική τοποθεσία!!! Και εξαφανιστηκε...
Ποσες φορές στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη λεωφορεία με σπασμένα φρένα έχουν σκοτώσει ανθρώπους που περίμεναν στη στάση;
Πόσες φορές ασυνείδητοι οδηγοί εγκατέλειψαν στην τύχη τους, θανάσιμα τραυματισμένους, πεζούς; Η ....ζούγκλα της Τουρκίας μας ενόχλησε;
Ας κοιτάξουμε να διορθώσουμε πρώτα τη δική μας ζούγκλα κι έπειτα να γελάμε με τη ζούγκλα των άλλων. Ή μήπως πιστεύουν κάποιοι ότι έχουμε μεγάλες διαφορές με την Τουρκία, τουλάχιστον σ' αυτό το ζήτημα;
Για να μην αναφερθούμε στους τόσους νεκρούς μαθητές, για τις μπάρες που δεν λειτουργούν σωστά στις υποτιθέμενες διαβάσεις των τρένουν στην Ελλάδα...

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

ΡΙΞΤΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ ΕΔΩ. ΙΣΩΣ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Η "ΔΕΛΤΟΣ - ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ" είναι μια εταιρεια που ιδρύεται από τον Θανάση Πολυμένη αυτές τις ημέρες και ξεκινάει δειλά τα πρώτα της βήματα. Θα ασχολείται με τη σχεδίαση και τη δημιουργία βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών, διαφημιστικά έντυπα, επαγγελματικές κάρτες, αφίσες κτλ.



Δημιουργήθηκε ήδη το blog της εταιρείας, η οποία ξεκίνησε τη λειτουργία της, αυτές τις ημέρες. http://deltosdrama.blogspot.com/



Το blog θα εμπλουτιστεί σχετικά τις επόμενες ημέρες.

Ο Θάνατος πάντα νικάει στο τέλος!


Δεν ξέρω αν αυτά τα νούμερα που δημοσιεύονται εδώ είναι αληθινά, αλλά έτσι κι αλλιώς, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
Στη συνέχεια των πολέμων, μπορούν να σκοτωθούν κάποιοι ακόμα παραπάνω, κι αυτό θα συνεχίσει να μετράει μέχρι το άπειρο.
Καμιά πολεμική διαμάχη ποτέ δεν είχε τέλος.
Αδιαφορώ αν νίκησε ο Μπους ή ο Οσάμα μπιν Λάντεν. Στα δικά μου μάτια, και οι δύο ανήκουν στο ίδιο στρατόπεδο του πολεμόχαρων, πολεμοκάπηλων, φονταμενταλιστών, που για κάποιο συγκεκριμένο λόγο... κάνουν ο καθένας, αυτό που έχουν οριστεί να κάνουν.
Τελικός νικητής είναι πάντα ο Θάνατος!

Όνειρα Οκτωβριανής νύχτας!!!


Γυρνώντας σπίτι χθες βράδυ, γύρω στα μεσάνυχτα, το ραδιοφωνο στο αυτοκίνητο μετέδιδε το Δεύτερο Πρόγραμμα, αν θυμάμαι καλά. Μόνο που δεν θυμάμαι τον τίτλο της εκπομπής, η οποία αναμετέδιδε και μηνύματα ακροατών.

Κάποιος ακροατής, έστειλε ένα SMS στο οποίο έλεγε ότι, αν αυτή την περίοδο ζούσε ένας Σεφέρης, ένας Ρίτσος, ένας Ελύτης, δεν θα συνέβαινε τίποτα από όλα όσα συμβαίνουν. Εννοώντας βέβαια το χάος στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ίσως και κατ' επέκταση στην οικονομία;

Δικαίως βέβαια, ο οικοδεσπότης της εκπομπής εξέφρασε μαλακά τις επιφυλάξεις του, αλλά θα μπορούσε να τα πει χοντρότερα. Μάλλον δεν ήταν προετοιμασμένος ανάλογα για να μιλήσει ο άνθρωπος, αλλά προφανώς, δεν μπορεί να θίξει κάποιος εύκολα ονόματα μεγάλων ποιητών.

Όπως και νάχει, όσο ζούσε ο Ρίτσος, υπήρχαν τα ξερονήσια και οι εξορίες. Μην ξεχνάμε ότι ο Ρίτσος πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής του στα ξερονήσια.... Και για να πούμε την αλήθεια, αν ο Γιάννης Ρίτσος δεν στέλνονταν στα ξερονήσια, μπορεί και να μην γινόταν ποτέ ο Γιάννης Ρίτσος που ξέρουμε.

Όσο για τον Γιώργο Σεφέρη, μην ξεχνάμε ότι ήταν διπλωμάτης των ελληνικών κυβερνήσεων της εποχής που ο Γιάννης Ρίτσος ήταν στα ξερονήσια. Αντιγράφω από το ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ:

[Το 1941 ο Γιώργος Σεφέρης τελεί τους γάμους του με την Μαρία Ζάννου και στις 22 Απριλίου το ζεύγος ακολουθεί την Ελληνική κυβέρνηση που μέσω Κρήτης στις 16 Μαΐου φθάνει στην Αίγυπτο παραμένοντας στην Αλεξάνδρεια. Τον Άυγουστο συνοδεύοντας την Πριγκίπισσα Διαδόχου Φρειδερίκη και τα δύο παιδιά της Σοφία και Κωνσταντίνο φθάνει στο Γιοχάνεσμπουργκ και από εκεί στη Πραιτόρια υπηρετώντας στην εκεί Ελληνική Πρεσβεία μεχρι το 1942 . όλη του τη ζωή σχεδόν ταξίδευε. Στην αρχή ως ακόλουθος κι αργότερα ως πρεσβευτής, υπηρέτησε σε πολλές ελληνικές πρεσβείες του εξωτερικού. Αυτό, βέβαια, υπήρξε πηγή έμπνευσης αρκετών έργων του.]

Λοιπόν, τι ακριβώς δεν έγινε όσο ζούσε ο Γιώργος Σεφέρης ή Σεφεριάδης;

Τι να πούμε για τον Οδυσσέα Ελύτη; Τι δεν έγινε όσο ζούσε; Δεν έγινε μια χούντα στην Ελλάδα; Προσωπικά δεν κατηγορώ κανέναν για όλα αυτά. Τι θα μπορούσαν να κάνουν άλλωστε οι άνθρωποι αυτοί όσο ζούσαν; Θα μπορούσαν απλώς να διαμαρτυρηθούν; Και λοιπόν; Θα έπεφταν οι χούντες από τις διαμαρτυρίες τους; Ελάτε τώρα.....

Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν κυβερνούν οι ποιητές. Δεν κατέχουν οι ποιητές θέσεις εξουσίες. Οι ποιητές όπως ο Κωστής Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Ρίτσος, ο Σεφέρης, ο Σικελιανός, ο Ελύτης, πέρα από ποιητές ήταν και άνθρωποι. Υπάρχει ένα συνήθειο, στην Ελλάδα τουλάχιστον, να μην αγγίζουμε καθόλου το πολιτικό ζήτημα των μεγάλων ποιητών και συγγραφέων στην Ελλάδα. Εκτός βεβαίως από άτομα σαν τον Ρίτσο, τον Βάρναλη και άλλους του χώρου τους, που είναι δηλωμένοι πολιτικά, κομματικά και στρατευμένοι στις πολιτικές και όχι μόνο, αξίες τους.

Αλήθεια, αναρωτηθήκαμε ποτέ τι ήταν πολιτικά ο Σεφέρης; Τι ήταν πολιτικά ο Ελύτης; Και τόσοι άλλοι φυσικά σ' αυτήν την πολύπαθη χώρα; Μάλλον όχι. Εξειδανικεύουμε την ποίηση τους, αλλά σε μεγάλες πολιτικές στιγμές, μια φράση τους, έπαιξε πάντα τον δικό της ρόλο.

Για όσους έχουν ξεχάσει ποιος είπε την περίφημη φράση αμέσως με την πτώση της χούντας: "Καραμανλής ή τανκς", θυμίζω ότι το είπε ο Μίκης Θεοδωράκης. Όχι βέβαια ότι ο Θεοδωράκης δεν πέρασε δύσκολα χρόνια και δεν καταδιώχθηκε και δεν φυλακίστηκε για τις ιδέες του. Το αντίθετο μάλιστα και είναι τιμή του και ούτε στο δαχτυλάκι του μπορούμε να φτάσουμε. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν φράσεις που μένουν ιστορικά.

Λέτε λοιπόν σήμερα, αν ζούσε ένας Σεφέρης, ένας Ρίτσος και ένας Ελύτης, να μην συνέβαιναν όσα συμβαίνουν με κάποιους απατεώνες, αεριτζήδες και φαταούληδες που βρίσκονται σε κυβερνητικούς θώκους και ροκανίζουν τα θεμέλια του κρατικού μηχανισμού και διαλύουν κοινωνίες ολόκληρες;

Ούτως ή άλλως, ζούμε σε κοινωνίες καταστολής με τον οποιοδήποτε τρόπο. Ούτως ή άλλως, ζούμε σε κοινωνίες κατ' επίφασην δημοκρατικές!

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

Παραπλανήθηκα κύριε Σερίφη μου!!!


Τελικά ξεσπάθωσε για τα καλά ο Θοδωρής Ρουσόπουλος. Ένας άνθρωπος, που είναι η προσωποποίηση της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Μπορεί να λέμε ότι "τα πηρε" και είναι ο "ενορχηστρωτής" της υπόθεσης Βατοπεδίου, αλλά από μέσα μας, όλοι θα θέλαμε να του μοιάσουμε.... στο χρήμα τουλάχιστον!!! Και στην εξουσία!!! Ομολογήστε το...

Όπως και νάχει όμως, εκείνος βρίσκεται εκεί που βρίσκεται κι εμείς βρισκόμαστε, ο καθένας στη δική του την πλευρά.

Ξεσπάθωσε ο "γιός του ταχυδρόμου" - γιατί τόπε άραγε, για να μας συγκινήσει; Όχι! Το κατάλαβα όμως αμέσως, όταν η μάνα μου έθεσε το ζήτημα ξεκάθαρα: "Ειδες; ταχυδρόμος ήταν ο μπαμπάς του!!!" Σαν να έλεγε... είδες που έφτασε; "Ε, και τι να κάνω ρε μάνα; Ο δικός μου τσαγκάρης ήταν, παπούτσια πούλαγε..." Λέτε το επάγγελμα του μπαμπά να έχει διαφορά για το τι θα γίνει ο γιος; Άραγε τι να σκέφτεται ο μπαμπάς Ρουσόπουλος τώρα;

Τι να αναλύσω εγώ τώρα; Άλλωστε στην Ελλάδα όλοι αναλυτές είμαστε, ο καθένας μόνος του.

Δεν θυμάμαι που το διάβασα, αλλά μου άρεσε:

Η άποψη είναι σαν την κωλοτρυπίδα. Όλοι έχουν από μία, μόνο του άλλου όμως βρωμάει!

Ο γιος του ταχυδρόμου λοιπόν, έγινε δημοσιογράφος, προόδευσε στη ζωή του, παντρεύτηκε μια επίσης προοδευμένη δημοσιογράφο, και βγήκαν μαζί να κατακτήσουν τον κόσμο. Το έλεγε η μανούλα μου εμένα: γίνε δάσκαλος, να παντρευτείς μια δασκάλα! Όταν οι δάσκαλοι απεργούν για τον μισθό της λέω: είδες οι δάσκαλοι; Ναι, μου λέει, αλλά βρέχει χιονίσει αυτοί παίρνουν τον μισθό! Εσύ τι παίρνεις; - Άστο μάνα.... μην το πεις γιατί θα βγει ακατάλληλο!!!!

Ο γιος του ταχυδρόμου τάχωσε το λοιπόν στον γιο του Ανδρέα Παπανδρέου! Του είπε ότι γεννηθηκε με την εξουσία... Ε, καλά τόλεγα εγώ... Αν δεν βγεις από πλούσια αρχίδια.... δεν είσαι τίποτα σ' αυτόν τον κόσμο!

Αυτό κατάλαβε κι ο Ρουσόπουλος στη ζωή του και έσπευσε να γίνει πλούσιος. Το προσπάθησε και το κατάφερε!!! Βέβαια, σ' αυτή τη χώρα, σημασία έχει να κατακτήσεις το μυστικό του να γίνεις πλούσιος: γίνεται πρώτα πολιτικός! Δικτυώσου, γίνε μέρος του κυκλώματος κι αν μπορείς αρχηγός του. Κι ύστερα, όταν τα μάσεις τα φράγκα, το πολύ-πολύ να φύγεις. Και λοιπόν; Μπορείς να δηλώσεις ότι παραπλανήθηκες.... Ότι εξαπατήθηκες... Άλλωστε, πολιτικός είσαι...

Οι πολιτικοί πάντα παραπλανούνται, πάντα εξαπατούνται, πάντα δεν γνώριζαν και συνήθως... δεν ήξεραν.... τι ψήφιζαν!!! Για να μην αναφερθούμε στην ασυλία τους, τρομάρα τους!

Ενώ, ο απλός Έλληνας πολίτης, ΟΦΕΙΛΕΙ να γνωρίζει τους νόμους απ' έξω κι ανακατωτά, δεν δικαιολογειται στο δικαστήριο να πει ότι παραπλανήθηκε από κάποιο, ούτε ότι δεν ήξερε τι ψήφιζε.... στην γαμημένη την κάλπη!!! ΟΧΙ!!! Ο Έλληνας πολίτης ξέρει ΠΑΝΤΑ τι και ποιος ψηφίζει, γιατί οι εκλεγμενοι το διατυμπανίζουν παντού: ΜΑΣ ΨΗΦΙΣΕ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ!!! Τρομάρα μας...

Φτου σκουληκομερμηγκότρυπα...

Παραπλανήθηκε κύριε Ντόλαντ Ντακ!!!

Δευτέρα 28 Απριλίου 2008

Ατάκτως ερριμμένα 11

Τα λέει χοντρά πολλές φορές ο Γιάννης Στεφανίδης, ο νομαρχιακός σύμβουλος Δράμας από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, και για πάρα πολλά χρόνια γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής. Το αν συμφωνεί κανείς μαζί του, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, όμως είναι αλήθειες, πικρές. Για παράδειγμα, χαρακτήρισε «αργύρια του Ιούδα», τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που «σιγά-σιγά γίνονται αγχόνη για να κρεμαστούν οι μικροί και μεσαίοι αγρότες». Όπως είναι γνωστό, από το 2010 περιορίζεται κατά 50% η επιδότηση στον καπνό, που σημαίνει ότι και οι ελάχιστοι παραγωγοί που έχουν απομείνει στην καλλιέργεια του καπνού, θα μείνουν εκτός παραγωγικής διαδικασίας.

Σημειώνει επίσης ο Γιάννης Στεφανίδης, ότι, δεκάδες χιλιάδες αγρότες σε όλη τη χώρα, «είχαν τη λογική ότι, παίρνουμε τις επιδοτήσεις και ξαπλώνουμε κάτω από τον πλάτανο!» Και λέει ακόμα, ότι, η αντικαπνιστική εκστρατεία «είναι το πρόσχημα για τη μείωση των επιδοτήσεων», κι αυτό επειδή «θέλουν να μεταφέρουν από τον πρώτο πυλώνα των επιδοτήσεων στον δεύτερο πυλώνα της ανασυγκρότησης δήθεν της υπαίθρου μέσα από άλλες παραγωγικές διαδικασίες τα χρήματα αυτά». Και θα την πληρώσουν σε πρώτη φάση οι παραγωγοί και έπεται συνέχεια.

Μίλησε ακόμα και για το ζήτημα της ανακύκλωσης που προσφάτως προέκυψε στη Δράμα ο Γιάννης Στεφανίδης, και είπε ότι, «μπορεί ο κόσμος να ψηφίζει στο νομό τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, όμως δεν στηρίζει πλέον τις επιλογές τους». Τώρα βέβαια αυτό είναι ένα ζήτημα, μιας και, ναι μεν μπορεί σε κάποια θέματα να μην στηρίζει τις επιλογές τους, όμως η Νέα Δημοκρατία εδώ και πολλά χρόνια διοικεί το νομό… με μια πινελιά απαλού πράσινου! Οι τόσο ισχυροί Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, έχουν φτάσει στο σημείο να αφήνονται επίτηδες έξω από τη διαχείριση τέτοιων έργων όπως η ανακύκλωση, και σε λίγο, όπως λέει και ο Γ. Στεφανίδης, «τη διαχείριση για τα ΚΔΑΥ θα την κάνει η Coca-Cola».

Η Νομαρχιακή Επιτροπή Δράμας του Συνασπισμού πάντως, τα έριξε κι αυτή χοντρά όσον αφορά τη σύσκεψη της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Δράμας για την χωροθέτηση του ΚΔΑΥ και του ΣΜΑ στην Χωριστή, παρουσία του περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κ. Δημήτρη Σταμάτη. «Για μας είναι ξεκάθαρο πως ένα ζήτημα Υγείας και Πολιτισμού, ένα ζήτημα κορυφαίο για το Ν. Δράμας, όπως είναι η ανακύκλωση, είχε την ατυχία να το χειρίζονται υπεύθυνοι, που ως τώρα, και για πολλά χρόνια, φέρονται ανεύθυνα, με κίνδυνο όχι μόνο να μην υλοποιηθεί, αλλά και να δυσφημιστεί».

«Ταυτόχρονα καταβλήθηκε προσπάθεια, που μάλιστα φάνηκε να είναι και το κύριο στη σύσκεψη, ώστε ο ένας υπεύθυνος να μεταφέρει τις ευθύνες στον άλλο, σε περίπτωση αποτυχίας του εγχειρήματος. Ο Περιφερειάρχης στο Δήμαρχο, ο Δήμαρχος στον Περιφερειάρχη και στον Νομάρχη και πάει λέγοντας. Ως και στον υπάλληλο της Υπηρεσίας Εγγείων Βελτιώσεων της Νομαρχίας, που γνωμοδότησε για την ακαταλληλότητα του χώρου στη Χωριστή, αποδόθηκαν ευθύνες!»
Και δεν έχει άδικο η Ν.Ε. Δράμας του Συνασπισμού. Αν η ανακύκλωση χαθεί από τη Δράμα, αν το ΚΔΑΥ και το ΣΜΑ δεν γίνουν στη Δράμα, γιατί κάποιοι παίζουν πολιτικά παιχνίδια, τότε σίγουρα θα φταίνε όλοι αυτοί που έχουν διάφορες αιρετές θέσεις. Χωρίς καμία απολύτως διάκριση.

Αλήθεια βρε παιδιά! Το πήρατε χαμπάρι ότι έγιναν εκλογές στο Εργατικό Κέντρο Δράμας; Ε, ούτε κι εμείς που ασχολούμαστε στα μέσα ενημέρωσης. Τουλάχιστον εγώ το έμαθα τυχαία από ένα τηλεφώνημα που έκανε την Παρασκευή 11 Απριλίου στον Γιώργο Αλεξίου τον γραμματέα του Εργατικού Κέντρου, θέλοντας να ρωτήσω για κάτι άλλο και μου βγήκε άλλο, λέγοντάς μου ότι είχε εκλογές το πρωί του Σαββάτου 12 Απριλίου! Κόκαλο!!! Τώρα τι πρέπει να πούμε δηλαδή; Ότι πήγαν να κάνουν εκλογές στο Εργατικό Κέντρο «εν κρυπτώ», κι όποιος το πάρει είδηση το πήρε; Πρόεδρε Χρήστο Βασιλειάδη, αυτό είναι φάουλ! Όχι τόσο για τα μέσα ενημέρωσης, που προσπαθούν να δίνουν προς τα έξω όσο μπορούν τα εργατικά ζητήματα, αλλά όσο προς τον κόσμο της εργατιάς.

Μόνο οι ενδιαφερόμενοι συνδικαλιστές το γνώριζαν. Αλλά κι από τη μεριά τους, κι αυτοί έχουν φάουλ! Όλοι τους δηλαδή! Και οι τέσσερις παρατάξεις που ήταν υποψήφιες και διεκδικούσαν μια θέση στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου της Δράμας. Το ίδιο Σάββατο 12 Απριλίου, στη διπλανή αίθουσα του δημοτικού Ωδείου είχε μια ημερίδα για τον «Ψηφιακό Δήμο», και δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι του νομού που ερχόντουσαν, ρωτούσαν: «τι έχει δίπλα ρε παιδιά;»

Έχω πάντως επίσης να σημειώσω ένα ακόμα φάουλ προς το γραφείο Τύπου της Νομαρχίας Δράμας. Εκεί κι αν γίνεται της κακομοίρας. Όποτε θυμηθούν ενημερώνουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης για κάτι, ή μήπως όποτε τους συμφέρει; Έκανα παράπονα προσωπικά προς τον Γιάννη Σταφυλάκη, αλλά τίποτα! Ποιος είμαι εγώ που να μ’ ακούσουν; Παράδειγμα τώρα: Ήρθε αντιπροσωπεία από το κρατίδιο της Μάλτας. Τους πήραν τους ανθρώπους, τους γύρισαν στη Δράμα, τους πήγαν παντού και καλά έκαναν, ήθελαν να κλείσουν συμφωνίες. Ούτε μια ενημέρωση. Κατόπιν εορτής, ένα ξερό δελτίο Τύπου.

Ήρθε ένα σχολείο από τη Μεταμόρφωση Αττικής, επισκέφθηκε τη Νομαρχία, ούτε κι εδώ ενημέρωση. Όταν έφυγαν τα παιδιά, μας έδωσαν ένα ξερό δελτίο Τύπου. Η τηλεόραση κυρίως, χρειάζεται εικόνα. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Έγινε σύσκεψη της Πολιτικής Προστασίας του νομού με τους δημάρχους. Καμία ενημέρωση ότι θα έχει σύσκεψη ή κάτι τέλος πάντων. Και είναι και άλλες φορές. Είναι φορές, που μοιάζει το γραφείο Τύπου της Νομαρχίας, να αδιαφορεί για την ενημέρωση. Γιατί άραγε; Και να σκεφτεί κανείς, ότι, έχει και σύστημα να στέλνει SMS, μηνύματα στα κινητά τηλέφωνα! Μόνο που τα έστελναν σωρηδόν στις εκλογές, ψηφίστε τον τάδε και τον δείνα!
Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΨΙΘΥΡΟΙ της Δράμας
στις 24 Απριλίου 2008

Ατάκτως ερριμμένα 10

Για δες καιρό που διάλεξε, να μην είμαστε στον Συνασπισμό μέλη, τώρα που το κόμμα θα τα κονομήσει από το ένα εκατομμύριο ευρώ, που θα δώσει ο Αλέξης Τσίπρας, μέσω της μήνυσης του Ανδρέα Βγενόπουλου, του αντιπροέδρου της MIG. Άντε, να κάνεις μήνυση κάποιον για συκοφαντική δυσφήμιση, για κάτι …μη νόμιμο, για κάτι ψευδές, για παραπληροφόρηση ίσως που βλάπτει σοβαρά. Αλλά, το να μηνύεται αρχηγός κόμματος από το κεφάλαιο, και ποιο κεφάλαιο δηλαδή, τους μεσάζοντες του κεφαλαίου, είναι παγκόσμια πρωτοτυπία. Πρωτοφανές να μηνύει το κεφάλαιο για το τι λέει ένας πολιτικός, και μάλιστα όταν αυτός βρίσκεται σε άνοδο.

Όπως είπε και ο Τσίπρας πάντως: «Πρέπει να προσέχουμε, γιατί δεν είναι εύκολο να πληρώνουμε κάθε τρεις και λίγο, εκατομμύρια ευρώ σε αποζημιώσεις. Ο κ. Βγενόπουλος είπε ότι αυτή τη φορά θα μας τα επιστρέψει. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Αν αύριο η ετήσια αύξηση κερδοφορίας της MARFIN είναι λιγότερο από 283%, μπορεί να χρειαστεί να τα κρατήσει». Κάποια πράγματα δεν γνωρίζουν σύνορα. Όπως το χρήμα και η μουσική… Πιστεύω ότι ο κ. Βγενόπουλος έκανε ένα τραγικό λάθος. Αν ήθελε να χτυπήσει τον Αλέξη Τσίπρα, μπορούσε να τον αγνοήσει και όχι να του κάνει μήνυση, για να του δώσει έτσι τη δυνατότητα να λέει ακόμα περισσότερα από όσα λέει για την MIG και για το κεφάλαιο. Είναι αυτό που λέει και ο λαός, τώρα θα κάνει και μάγκα!

Πάντως, ο Αϊνστάιν έλεγε το εξής: «Δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το σύμπαν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος».

Αρκετά καλός ο νέος γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Δράμας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ Δημήτρης Καρβούνης προχθές στην τηλεοπτική εκπομπή «Επίκαιρα» της ΑΛΦΑ τηλεόρασης. Μετρημένος, με καλό λόγο, είπε πολλά ωραία πράγματα, και υπερασπίστηκε σθεναρά την ανακύκλωση, για την οποία τόσος ντόρος γίνεται τελευταία στη Δράμα. Και έμεινε φυσικά στο σπουδαιότερο απ’ όλα: στην ενημέρωση. Η έλλειψη πραγματικής ενημέρωσης είναι αυτό που παρεμποδίζει σήμερα τη δημιουργία Κέντρου Διαλογής Ανακύκλωσης (ΚΔΑΥ) και Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Δράμας.

Και είναι αλήθεια αυτό, γιατί, η άγνοια, είναι ο χειρότερος εχθρός της προόδου. Όπως και να ’χει, ό,τι και να πιστεύει κανείς, όπως κι αν θέλει να το θέσει κάποιος, το ζήτημα είναι ότι, η ανακύκλωση είναι πρόοδος. Τελεία και παύλα. Θα είμαστε ανόητοι να αφήσουμε να χαθεί η ανακύκλωση στη Δράμα, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν κάποιοι τα πολιτικά τους παιχνίδια. Ξέρω τι θα πουν, και μου είναι πραγματικά αδιάφορο. Αλλά, επιτέλους, θα πρέπει να πάρουμε τις υποθέσεις αυτές στα σοβαρά και να καταλήξουμε κάπου. Κανένας δεν μπορεί να βγαίνει και να λέει: «εμένα ο παππούς μου μ’ έμαθε ότι τα σκουπίδια είναι σκουπίδια». Βλακείες!

Σήμερα, στην εποχή μας, τα σκουπίδια, δεν είναι σκουπίδια. Τα σκουπίδια είναι υλικά χρήσιμα, τα οποία, με τις κατάλληλες επεξεργασίες μπορούν να ξαναγίνουν χαρτί, να ξαναγίνουν γυαλί, να ξαναγίνουν κουτάκια αλουμινίου. Έτσι, μπορούμε να μειώσουμε τον τεράστιο όγκο σκουπιδιών στις χωματερές έως και την πλήρη κατάργησή τους. Να βοηθήσουμε με τον τρόπο αυτό το περιβάλλον που μολύνεται να επανέλθει. Να πάψει να μολύνεται η ατμόσφαιρα από τις φωτιές στις χωματερές, να γλυτώσουμε τεράστιες ποσότητες χρημάτων ως κοινωνίες και να βοηθήσουμε το περιβάλλον. Όλα αυτά χρειάζονται κόπο, χρειάζονται τρόπο, χρειάζονται χώρο.

Εμείς εδώ τι κάνουμε; Παρατραβάμε το σχοινί. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, θα κάνουμε τα παιδιά μας να καταλάβουμε ότι ανακύκλωση σημαίνει μόλυνση μιας περιοχής. Τι ανοησίες είναι αυτές; Πότε θα συνέλθουμε επιτέλους σ’ αυτόν τον τόπο; Μου είναι αδιάφορα τα πολιτικά σας παιχνίδια, κύριοι. Προσωπικά δεν μ’ ενδιαφέρουν! Ας κοιτάξουμε πρώτα ποιοι και πώς μολύνουν το περιβάλλον, μετά ας κοιταχτούν αυτοί στον καθρέφτη τους κι έπειτα ας βγουν στον κόσμο να μιλήσουν. Αλλά, δυστυχώς, το ίδιο παιχνίδι χρόνια και χρόνια! Ο κόσμος πηγαίνει εκεί που του λένε οι διάφοροι που ηγούνται ομάδων. Όποιοι και να είναι αυτοί!

Πάντως, τι είπε κι αυτός ο Τατούλης προχθές: «Νομίσαμε ότι όλη η ιστορία της διαφθοράς έχει να κάνει με πέντε νταβατζήδες για να αντιληφθούμε στη συνέχεια επί των ημερών μας και από δικά μας στελέχη ότι όλο το σύστημα έχει δομηθεί σαν φυτώριο διαφθοράς». Κοιτάξτε να δείτε πώς λειτουργεί το σύστημα της κριτικής των κυβερνητικών στελεχών. Σε κάθε κόμμα, υπάρχουν ένας – δυο που κάποια στιγμή ξεσπαθώνουν και βγαίνουν να πουν αλήθειες. Το ζήτημα βέβαια είναι ότι αυτές οι αλήθειες λέγονται πολλές φορές σε άκυρους χρόνους. Γιατί; Γιατί όταν ο Τατούλης ήταν υφυπουργός στο υπουργείο Πολιτισμού δεν μιλούσε.

Ο Ζαχόπουλος ήταν στις μεγάλες του δόξες, κι αυτός περιοριζόταν, όπως είπε, σε επιστολές λέγοντάς του ότι θα λάβει μέτρα. Παρ’ όλα αυτά, ούτε ο Τατούλης έκανε κάτι δραστικό επί παντοδυναμίας Ζαχόπουλου. Τι να έκανε; Να τα έβγαζε στη δημοσιότητα, να τον έστελνε στον εισαγγελέα, να διέτασσε ένορκη διοικητική εξέταση, προφανώς κάτι μπορούσε να κάνει. Πόσο άραγε αξίζει σήμερα να ανακαλύπτεις τη διαφθορά όταν δεν είσαι υφυπουργός;

Ξέρετε τι μου έλεγε προ ημερών τοπικός αιρετός άρχοντας; Ότι, ο τόπος αυτός λειτουργεί με αυτόματο πιλότο. Και όχι μόνο ο τόπος αυτός, η Δράμα δηλαδή, αλλά και η χώρα ολόκληρη λειτουργεί πολλές με αυτόματο πιλότο. Μόνο που συμπληρώνω σ’ αυτό, ότι, λειτουργεί με αυτόματο πιλότο καθώς το αεροπλάνο πέφτει και μια ξανθιά ανέλαβε την προσγείωση με οδηγίες από τον πύργο ελέγχου!
Προσδεθείτε, προσγειωνόμαστε!
Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΨΙΘΥΡΟΙ της Δράμας στις 17 Απριλίου 2008

Κυριακή 13 Απριλίου 2008

Ατάκτως ερριμμένα 9

Ανοίγοντας κανείς ένα οποιοδήποτε περιοδικό για βάρη και γραμμώσεις μυών, καταλαβαίνει αμέσως ότι πρόκειται για περιοδικό διαφήμισης φαρμάκων ντόπινγκ. Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Όλα αυτά τα σώματα που βλέπουμε, με τεράστιους μυς, με γραμμώσεις και ο,τιδήποτε άλλο τρελό, δεν είναι παρά αποτέλεσμα φαρμάκων, ή αν το θέλετε περισσότερο εκλεπτυσμένα, ουσιών (κατάλληλων ή ακατάλληλων) για τον άνθρωπο, προκειμένου να πετύχει κάποιος το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Κεραυνός εν αιθρία έπεσε, λένε, στην Ελλάδα, η είδηση ότι τα 11 από τα 14 μέλη της εθνικής μας ομάδας της άρσης βαρών, ήταν ντοπαρισμένα. Τώρα, όχι για να το παίξω κάνας έξυπνος, αλλά γιατί αυτό το υποτιθέμενο σοκ, δηλαδή; Πώς γίνεται να σηκώνει κανείς άραγε τόσα κιλά, ή να είναι ο ταχύτερος άνθρωπος του πλανήτη μέσα στο στίβο, χωρίς να καταναλώνει πλέον κάποιος «νόμιμες» ή παράνομες φαρμακευτικές ή όχι, ουσίες, που θα του προσθέσουν περισσότερη δύναμη στο σώμα; Ποιος ξεχνάει εκείνη τη γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα που είχε βρεθεί ολόκληρη ντοπαρισμένη; Πώς είναι δυνατόν ένας πρωταθλητής όπως ο Σαμπάνης να μην γνώριζε τι φάρμακα έπαιρνε;

Ή μήπως εκείνοι οι ποδοσφαιριστές, νεότατα παιδιά, που κατέρρευσαν μέσα στο γήπεδο κατά τη διάρκεια του αγώνα από καρδιά; Άραγε παραμένει μυστήριο ο θάνατος εκείνης της «βιονικής» γυναίκας, της Αμερικανίδας Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ, που το 1987 την γνώριζαν μόνο οι Αμερικανοί και το 1988 όλος ο πλανήτης από τους Ολυμπιακούς της Σεούλ, με τα «εξωγήινα» ρεκόρ της; Πώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την Μάριον Τζόουνς, η οποία αποκάλυψε ότι έκανε χρήση παράνομων ουσιών προκειμένου να κερδίσει τα χρυσά της μετάλλια; Λέγοντας βέβαια, ότι, η ίδια δεν γνώριζε τίποτα.

Πώς είναι δυνατόν άραγε να μην γνωρίζει, ένας πρωταθλητής κλάσης, τι ουσίες βάζει στο σώμα του μέσω διαφόρων τροφών; Θα μου πείτε, δεν είναι διόλου απίθανο. Άνετα θα μπορούσε να συμβεί, αν ο αθλητής έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον προπονητή του ή στο προπονητικό τιμ της ομάδας του. Ή μπορεί να έχει πεισθεί ότι οι ουσίες αυτές είναι καλές, ακίνδυνες και, «έλα μωρέ, δεν θα μας εντοπίσουν». Τώρα βέβαια εδώ, στο θέμα της εθνικής ομάδας άρσης βαρών, μπορεί να πήγε και καρφωτή, το πιθανότερο, από αντίπαλη φαρμακευτική εταιρεία. Αλλά, ξέρετε με ποιο γέλασα περισσότερο; Το ότι η κινεζική κατασκευάστρια εταιρεία, έδωσε λάθος ουσίες στην ελληνική ομάδα. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι η ελληνική ομάδα απαλλάσσεται των ευθυνών της; Ή μήπως ότι κάνει συστηματική χρήση αναβολικών, παράνομων ή «νόμιμων», και εντάξει βρε παιδιά, μας έστειλαν λάθος πακέτο!

Ανοησίες! Όπως και να ’χει, στην Ελλάδα, αποκτήσαμε πλέον παρελθόν στο ντοπάρισμα και τώρα γράφουμε ιστορία. Πότε με την πάλαι ποτέ περίπτωση Κωνσταντινίδη (άρση βαρών και διαμάχη με Ιακώβου), πότε με τον Κεντέρη και τη Θάνου που σκηνοθέτησαν ολόκληρο τροχαίο ατύχημα για να αποφύγουν τον έλεγχο αντιτόπινγκ, ή τον Σαμπάνη! Έχει αναπτυχθεί μια τέτοια παραφιλολογία γύρω από το θέμα της άρσης βαρών αυτές τις μέρες, που προσωπικά το βλέπω μόνο ως θέμα εσωτερικής κατανάλωσης. Άστους να λένε.

Όπως είπε κι ο Δραμινός προπονητής άρσης βαρών Στέλιος Κουρομιχαλάκης, «όλοι γνώριζαν». Πόσο δίκιο έχει ο άνθρωπος. Αλλά είπε και το άλλο φοβερό, που έμεινε στο μυαλό μου: «ο γάιδαρος δεν θα γίνει ποτέ άλογο κούρσας. Πάντα γάιδαρος θα είναι». Η αλήθεια είναι ότι, αν θέλεις να …παίξεις μπάλα στα μεγάλα σαλόνια του πλανήτη και να έχεις χρυσά ως χώρα, θα κάνεις τα …στραβά μάτια και θ’ αφήσεις τους πρωταθλητές σου …να φαρμακώνονται! Αλλά όπως έλεγε κι εκείνος ο «τρελός» ο Αλέφαντος, «μόνο με την μπριζολίτσα, δεν γίνεται δουλειά».

Φοιτητικές εκλογές εχθές. Ακόμα είναι νωρίς να δούμε μάλλον, ποιοι νίκησαν και ποιοι όχι. Άραγε, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η ΠΑΣΠ, ή ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ; Παρατάξεις με ιστορία, που άφησαν πίσω τους πολλά. Για άλλη μια φορά, θα δούμε διπλά αποτελέσματα ανά την Ελλάδα. Αλλά όμως, αυτό είναι ένα μόνο θέμα από τα πολλά που ταλανίζουν αυτή τη χώρα. Προχθές που βρέθηκα στα ΤΕΙ Δασοπονίας της πόλης μας, είδα ένα ωραία πανό της ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ που έγραφε αυτό: «Πόσο πιο κοντά στη ΔΑΠ θα ΠΑΣΠ;» Ωραίο, με λογοπαίγνιο και με χιούμορ, καθρεφτίζει θαυμάσια την πολιτική στάση του ΚΚΕ απέναντι στον δικομματισμό! Από την άλλη, είδα τον τίτλο «ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ», μιας ανεξάρτητης παράταξης, η οποία προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τις κομματικές λογικές και με τη δική της στάση, διεκδικεί την ψήφο των σπουδαστών.

Παρ’ όλα αυτά, ένα κατάλαβα: το σπουδαιότερο από τα προβλήματα των σπουδαστών μας στα ΤΕΙ, είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα. Τα Τεχνικά Επαγγελματικά Ιδρύματα (ΤΕΙ), ιδρύθηκαν το 1983. Από τότε μέχρι σήμερα, λειτουργούν 15 ΤΕΙ σε όλη τη χώρα, με 89 τμήματα διαφορετικών ειδικοτήτων και σπουδάζουν περισσότεροι από 200.000 φοιτητές στα 182 συνολικά τμήματα. Κι όμως, από τότε μέχρι σήμερα, οι απόφοιτοι των ΤΕΙ δεν έχουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα. Η μη έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων με τα Επαγγελματικά Δικαιώματα των πτυχιούχων έχει τεράστιες συνέπειες για τους 300 χιλιάδες πτυχιούχους Τ.Ε.Ι., καθώς αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα στην άσκηση του επαγγέλματός τους.Την ίδια στιγμή μάλιστα που οι χιλιάδες (τετραετούς φοίτησης) απόφοιτοι Τ.Ε.Ι. δεν μπορούν να ασκήσουν ούτε στοιχειωδώς το επάγγελμά τους, οι απόφοιτοι των Ιδρυμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ακόμα και αυτών που έχουν τριετή διάρκεια φοίτησης) παίρνουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος αντίστοιχη με αυτή των αποφοίτων των Ελληνικών Πανεπιστημίων και εντάσσονται στο Δημόσιο στην κατηγορία Π.Ε. Ποια κυβέρνηση θα δώσει λύση κάποτε σ’ αυτό το σοβαρό ζήτημα;
Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Δράμας ΨΙΘΥΡΟΙ στις 10 Απριλίου 2008

Ατάκτως ερριμμένα 8

Η στήλη σήμερα λέει ν’ αρχίσει με μια γκρίζα διαφήμιση! Μια διαφήμιση η οποία αφορά βεβαίως πωλήσεις, αλλά… για καλό σκοπό. Οι μαθητές του 4ου Γυμνασίου Δράμας, εδώ και τέσσερα χρόνια, έχουν την λαμπρή ιδέα να δημιουργούν λαμπάδες με υλικά που μαζεύουν μόνοι τους από τη φύση. Από το δάσος, από τα πάρκα, συγκεντρώνουν λουλουδάκια, φυτά αποξηραμένα, χόρτα και άλλα υλικά, τα οποία είναι όλα οικολογικά και δεν έχουν καμία σχέση με υλικά του εμπορίου ή με πλαστικές ύλες. Με τα υλικά αυτά και με χρωματιστές κλωστές και κορδέλες, δημιουργούν πανέμορφες λαμπάδες και τις πουλάνε.

***
Κάθε λαμπάδα κοστίζει 5 ευρώ. Πάμφθηνα, αν σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα παιδιά, κάθονται κάποιες ώρες εκτός μαθημάτων, πολλές φορές και τα απογεύματα, για να διακοσμήσουν λαμπάδες. Και ο σκοπός όλων αυτών; Να μαζευτούν χρήματα, όχι για να πάνε εκδρομή ή για να τα πάρουν οι ίδιοι, αλλά για φιλανθρωπικό σκοπό. Με τα χρήματα αυτά, αγοράζουν τρόφιμα και τα πηγαίνουν σε οικογένειες συμμαθητών τους που έχουν οικονομικά προβλήματα. Όπως λένε οι μαθητές, μαζεύουν συνήθως 300 με 400 ευρώ. Μάλιστα, αυτό δεν γίνεται μόνο το Πάσχα αλλά και τα Χριστούγεννα που κάνουν ευχετήριες κάρτες.

***
Για εσάς που ενδιαφέρεστε πάντως να βοηθήσετε, τις λαμπάδες αυτές θα τις βρείτε μόνο στο 4ο Γυμνάσιο Δράμας και όχι σε κάποιο κατάστημα ούτε σε πάγκο στην πλατεία. Πέντε ευρώ, για μια λαμπάδα που κατασκευάζουν μαθητές για φιλανθρωπικό σκοπό, δεν είναι σοβαρό ποσό. Χωρίς τις ανόητες φιγούρες κινηματογραφικών ηρώων και άλλα τέτοια κουκλάκια με τον σούπερμαν, με τον σπάιντερμαν ή ο,τιδήποτε άλλο, αξίζει να βοηθήσετε.

***
Στην εποχή μας, οι αναξιοπαθούντες συμπολίτες μας και οι οικογένειες, αυξάνονται συνεχώς. Η κατάσταση έχει ξεφύγει πλέον, σε έναν κόσμο που θέλει να χαρακτηρίζεται σύγχρονος και που υποτίθεται ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχουν φτωχιές οικογένειες. Κι όμως, στην Ελλάδα, η κατάσταση αλλάζει τραγικά. Μια σημαντική έρευνα που πραγματοποίησε η Κάπα Research σε συνεργασία με το London School of Economics για λογαριασμό του υπουργείου Οικονομίας στα τέλη του 2007, δείχνει ότι το 60% των Ελλήνων φοβούνται ότι μπορούν τα επόμενα χρόνια, να περιέλθουν σε κατάσταση φτώχειας. Μάλιστα, το 50% των ερωτηθέντων, πιστεύει ότι φτωχός μπορεί να γίνει κανείς από κάποιο τυχαίο γεγονός.

***
Το 68,4% των Ελλήνων, θεωρεί ότι η ψαλίδα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα ανοίξει και άλλο, κι αυτό προδιαγράφει ένα ζοφερό μέλλον. Τα 933,7 ευρώ το μήνα ως μισθός, είναι το ψυχολογικό όριο που χωρίζει τους φτωχούς από τους πλούσιους, σύμφωνα με τους φτωχούς της χώρας μας, που αν εξασφάλιζαν το ποσό αυτό, θα διέγραφαν τον εαυτό τους από τις «λίστες των φτωχών». Σκεφτείτε τώρα, πώς καταγράφεται η κατάσταση αυτών που τρέχουν ολημερίς για 300 και 400 και 500 ευρώ το μήνα. Τραγική, αλλά βεβαίως η πραγματικότητα είναι διαφορετική, ή τουλάχιστον πολύπλοκη. Νέοι, εργαζόμενοι ή ημιαπασχολούμενοι, με μισθούς των 300 έως 600 ευρώ το μήνα, με ένα ή δύο κινητά τηλέφωνα, επιβιώνουν εντός οικογενειών όπου οι γονείς βοηθούν με την προσφορά της στέγης, φαγητού και ένδυσης και φυσικά όταν τα χρήματα δεν αρκούν, ακόμα και …δανεικού χαρτζιλικιού για την πόση του φραπέ! Η ελληνική κοινωνία δεν έχει την ανάγκη καμίας αναδιάρθρωσης. Έχει την ανάγκη άμεσης χρηματοδότησης…

***
Τι ήταν κι αυτό το «κουφό» με το σχέδιο του «Καποδίστρια 2», που το «Βήμα της Κυριακής» δημοσίευσε έναν χάρτη στον οποίο φαίνεται ο νομός Δράμας να έχει έναν μόνο Δήμο; Ξέσπασαν όλοι σε δηλώσεις και συζητήσεις. Βέβαια, δεν είναι παρά «δημοσιογραφικές πληροφορίες», αλλά προφανώς αυτά είναι από εκείνα τα δημοσιογραφικά κείμενα, τα οποία ρίχνονται στη δημοσιότητα για να ζυγίσουν οι κυβερνώντες τις απόψεις των δημάρχων, των συμβούλων και των πολιτών. Το ότι η χώρα χρειάζεται μια νέα διοικητική αναδιάρθρωση, είναι πέρα για πέρα αναγκαίο και όλοι συμφωνούν σ’ αυτό. Φανταστείτε όμως τώρα, όλο το νομό της Δράμας σε έναν Δήμο με αποστάσεις όπως το Νευροκόπι και το Παρανέστι.

***
Βέβαια, πριν από τη διοικητική μεταρρύθμιση και τη συνένωση των Δήμων όλης της χώρας, θα προηγηθούν οι συνενώσεις νομών. Αυτό που προβλέπεται για την περιοχή μας, είναι ότι Σέρρες, Δράμα, Καβάλα και Ξάνθη θα ενωθούν σε έναν νομό. Η παλιά μορφή δηλαδή της Ανατολικής Μακεδονίας. Το θέμα είναι ότι, σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι περιφέρειες μειώνονται σε 5 από 13, καταργούνται οι 54 νομαρχίες και ιδρύονται 15 νέες αυτοδιοικητικές μονάδες, ενώ οι 1.034 δήμοι σε όλη τη χώρα, μειώνονται σε 400!!! Ερωτήματα προκαλούνται πάντως, από το ότι ο νέος διοικητικός χάρτης δεν επηρεάζει τους 166 συνολικά Δήμους των νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης.

***
Γεγονός είναι πάντως, ότι, ναι μεν όλοι οι δήμαρχοι στο νομό Δράμας είναι θετικοί σε έναν νέο διοικητικό σχεδιασμό της χώρας, στον λεγόμενο «Καποδίστρια 2», αρνητικοί όμως στη δημιουργία ενός μόνο δήμου για το νομό Δράμας. Χαρακτηριστικό είναι ότι, ο τρόπος που θα γίνουν οι νέες αυτές μεταρρυθμίσεις, δεν έχει αποφασιστεί και είναι άγνωστο με ποιο τρόπο και από ποιους θα αποφασιστούν. Τα προβλήματα που υπήρξαν από την εποχή των συνενώσεων του «Καποδίστρια 1», αν και έχουν καταλαγιάσει, θα επανέλθουν στην επιφάνεια. Τι έγιναν αλήθεια οι διεκδικήσεις του Βώλακα και του Δοξάτου; Τώρα, δεν θα μείνει τίποτα. Ο νέος «Καποδίστριας 2», θα τα σαρώσει όλα. Προβλήματα θα υπάρξουν και έριδες θα ξεσηκωθούν μεταξύ χωριών και δήμων εκ νέου! Οι πολιτικοί, θα πρέπει να είναι έτοιμοι να τις καταλαγιάσουν!

Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Δράμας ΨΙΘΥΡΟΙ στις 3 Απριλίου 2008

Ατάκτως ερριμμένα 7

Αθάνατη η Ελλάδα, γιόρτασε για άλλη μια χρονιά την ανεξαρτησία της από τον ζυγό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που για 400 χρόνια ταλαιπώρησε το έθνος μας. Περήφανοι όλοι εμείς που είμαστε Έλληνες, φορέσαμε τα καλά μας ρούχα και κατεβήκαμε στις πλατείες και τους δρόμους, γιορτάσαμε την παλιγγενεσία, γιορτάσαμε για το Έθνος (όχι τα τσιγάρα…) που επαναστάτησε, υμνήσαμε την Επανάσταση του 1821 που δεν ήταν μόνο εθνική αλλά και ταξική όπως λένε πολλοί, ήπιαμε τη φραπεδιά μας, τα παιδάκια μας κούνησαν πλαστικές σημαιούλες και χωνέψαμε τον μπακαλιάρο μας, ήσυχοι ότι το Έθνος δεν κινδυνεύει από τους εχθρούς που επιβουλεύονται τα σύνορα και την εδαφική μας ακεραιότητα!

***
Τώρα πια, πάνε εκείνα τα διάφορα δόγματα για τους εξ ανατολών εχθρούς, ή για τους εκ του βορρά ορμώμενους σφαγείς μας. Αν και γενικώς η Τουρκία παραμένει ο νούμερο ένα στρατιωτικός εχθρός, με τους Βούλγαρους είμαστε πια φίλοι κι αγαπημένοι, μιας και ανοίξαμε και νέα σύνορα μαζί τους και οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται από το τελωνείο της Εξοχής! Τώρα πια η Ελλάδα δεν κινδυνεύει άμεσα – έτσι λένε οι κυβερνώντες μας! Τώρα πια, η Ελλάδα αγωνίζεται διπλωματικά να αποδείξει ότι το όνομα «Μακεδονία» της ανήκει ιστορικά και έχει το δικαίωμα να ονομάζει έτσι δική της γεωγραφική περιοχή! Εκεί φτάσαμε εν έτη 2008! Τώρα βέβαια, αν κληθούμε λίαν συντόμως να …μην αυτοαποκαλούμαστε Μακεδόνες της ελληνικής Μακεδονίας, είναι ένα άλλο θέμα…

***
Ας μην το παραξηλώνουμε! Στα εθνικά μας ζητήματα, η χώρα και το Έθνος χάνουν συνεχώς. Τι να υπολογίσουμε; Την κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία; Τις «γκρίζες ζώνες» της Τουρκίας στο Αιγαίο; Η ξεκάθαρη αμφισβήτηση της Δυτικής Θράκης από την ίδια χώρα; Την υπόθεση των Ιμίων; Ή μήπως για το χάσιμο του ζητήματος της «Μακεδονίας» μας; Για τις διάφορες …τουρκικές μειονότητες που ξεφυτρώνουν καθημερινά ή για τις αλυτρωτικές επεκτατικές σκέψεις κάποιων Βαλκάνιων γειτόνων μας; Όπως και να ’χει, εμείς εδώ στην Ελλάδα συνηθίζουμε να λέμε ότι, οι πρόγονοί μας πολέμησαν για να ζούμε εμείς σήμερα καλύτερα. Για να πω την αλήθεια, δεν ξέρω τι ακριβώς είχαν στο μυαλό τους οι πρόγονοί μας. Προφανώς, όμως, δεν πολέμησαν αυτοί για να τα χάνουμε εμείς σήμερα!

***
Στην Ελλάδα, υπάρχουν τόσες γνώμες και απόψεις για ένα θέμα, όσοι είναι και οι Έλληνες που κατοικούν αυτή τη χώρα! Παράξενο κι όμως αληθινό. Στην Ελλάδα τού σήμερα για να επιβιώσεις, πρέπει να είσαι δημόσιος υπάλληλος και για να είσαι απ’ αυτούς που έχουν τύχη στη ζωή τους, πρέπει να υπηρετείς και στα Σώματα Ασφαλείας για να μπορέσεις να βγεις στη σύνταξη στα 45 σου!

***
Αυτή είναι ζωή! Δημόσιος υπάλληλος με 1500 ευρώ το μήνα και σύνταξη στα 45! Τι άλλο να θέλει κάποιος από τη ζωή του σήμερα; Κι αν μη τι άλλο, σκεφτείτε τώρα εκείνα τα κακόμοιρα «γαλάζια παιδιά» που προσελήφθησαν σ’ εκείνη την νεοσύστατη Αγροφυλακή και μέσα σε επτά μήνες, δεκάδες απ’ αυτούς οδεύουν προς την σύνταξη! Αλλά βέβαια, αυτό, είναι ένα μόνο σημείο από όλα όσα συμβαίνουν σ’ αυτή τη χώρα των δημοσίων υπαλλήλων. Διότι, όλα γίνονται γι’ αυτούς, και ελάχιστα γίνονται για τους υπόλοιπους, τους ελεύθερους επαγγελματίες για παράδειγμα, οι οποίοι πολλές φορές θεωρούνται ..ως κακοί κερδοσκόποι! Και βεβαίως, πολλά λιγότερα έως τίποτα, γίνονται για τους υπόλοιπους, γι’ αυτούς που εργάζονται ως ιδιωτικοί υπάλληλοι, ή που υπο-απασχολούνται, με 600 ευρώ το μήνα, με 500 ευρώ το μήνα, με 300 ευρώ το μήνα!

***
Ξέρετε πόσο είναι το ταμείο ανεργίας για έναν παντρεμένο άνεργο χωρίς παιδιά στη Γερμανία; 900 ευρώ το μήνα! Στην Ελλάδα; Ας το αφήσουμε καλύτερα! Καμία σχέση, άλλος κόσμος, άλλη χώρα, άλλη νοοτροπία κι ας είμαστε στην ίδια Οικονομική Νομισματική Ένωση! Στις 30 Ιουνίου του 2007, ο αριθμός των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα ανέρχονταν σε 503.170 άτομα, από 486.580 που ήταν έναν χρόνο πριν, στις 30 Ιουνίου 2006, και από 477.286 που ήταν στις 30 Ιουνίου 2005. Προέκυψε δηλαδή αύξηση κατά 16.539 άτομα, σε σύγκριση με το 2006, ενώ το 2006 σε σύγκριση με το 2005 ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων είχε αυξηθεί κατά 9.294 άτομα.

***
Στα παραπάνω νούμερα δεν συνυπολογίζονται οι υπάλληλοι των ΔΕΚΟ και των άλλων δημόσιων φορέων. Από μια απλή διαίρεση, προκύπτει ότι ένας στους είκοσι Έλληνες είναι δημόσιος υπάλληλος! Τραγικά νούμερα! Και να σκεφτεί κανείς, ότι, αυτός ο δημόσιος κρατικός τομέας θα έπρεπε να δουλεύει τέλεια, αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει.

***
Η κυβέρνηση εκείνη που κάποτε θα άρει με κάποιον τρόπο τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, θα καταγραφεί σίγουρα στην ιστορία του νεότερου ελληνικού έθνους. Προσπάθειες έχουν γίνει παλαιότερα, νύξεις υπήρξαν, αλλά έπεσαν βεβαίως στο βαθύ κενό της …αβαθούς κάλπης των εκλογών! Ποιος να τολμήσει να το κάνει;

***
Στην Ελλάδα, μια θέση στο δημόσιο τομέα, σημαίνει μια θέση στον ήλιο για όλη την υπόλοιπη ζωή μας! Είναι το όνειρο του κάθε Έλληνα – ή τουλάχιστον μια μεγάλης πλειοψηφίας – που μεγαλώνει μαζί μ’ αυτό. Κι αυτό επειδή σ’ αυτή τη χώρα, δεν υπάρχει καμία απολύτως μέριμνα ή βοήθεια από το λεγόμενο κράτος για τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Η απόλυση ενός δημοσίου υπαλλήλου θα μπορούσε να γίνει μέγα θέμα, ενώ η οδύσσεια ενός κατακαημένου που επιβιώνει με 300 και 500 ευρώ, είναι απλώς ζήτημα στατιστικής! Ενώ, φυσικά, οι χαμηλοσυνταξιούχοι και τα φτωχαδάκια που τρέφονται από τα περισσεύματα των λαϊκών αγορών, και που παραφουσκώνουν τις πιστωτικές κάρτες και τα δάνεια έως εκεί που αντέξουν, είναι για να γεμίζουν με …φολκλορικό τρόπο τα δελτία ειδήσεων. Είναι αυτό που κάποτε, δυστυχώς, με περισσή αλήθεια, είχε εκστομίσει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης: «Η άλλη Ελλάδα!» Ποια όμως απ’ όλες;

Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Δράμας ΨΙΘΥΡΟΙ στις 27 Μαρτίου 2008

Ατάκτως ερριμμένα 6

Παλιοκατάσταση. Έτσι όπως γίναμε, άντε να βρεις άκρη σ’ αυτή τη χώρα. Ο μισθός ολοένα και δεν περισσεύει με τίποτα, δεν αρκεί πλέον ούτε για τ’ αναγκαία. Τι να προφτάσεις; Ενοίκια, ηλεκτρικό, κοινόχρηστα, φαγητό, τηλέφωνο σταθερό και κινητό, φροντιστήρια, σ’ αυτή τη χώρα τελικά το θαύμα του να ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα παράγουμε, συνεχίζεται ως δια μαγείας! Απορώ πολλές φορές ακόμα και με τον εαυτό μου, αλλά στο τέλος, βέβαια, όταν κάθεσαι να λογαριάσεις τι πήρες και τι έδωσες και τι ξόδεψες, το παιχνίδι το έχεις χαμένο! Ποτέ δεν περισσεύει τίποτα… Μόνο η ανέχεια περισσεύει σ’ αυτή τη χώρα.

***
Και ξέρετε τι εννοώ λέγοντας ανέχεια; Ανέχεια είναι ν’ ανέχεσαι μια κυβέρνηση η οποία τα έχει κάνει τόσο …θάλασσα, που είναι ολοφάνερο πια ότι δεν μπορεί να βάλει τάξη σε τίποτα απολύτως, παρά μόνο να αρχειοθετεί τα σκάνδαλά της… Μια κυβέρνηση η οποία ξεσηκώνει ακόμα και τους δικούς της οπαδούς, η πλειοψηφία των οποίων βεβαίως είναι κι αυτοί φτωχαδάκια! Απλά, αργούν να το καταλάβουν ότι είναι φτωχαδάκια. Στην Ελλάδα, ο κόσμος έμαθε να ψηφίζει …παραδοσιακά! Όπως κάποτε ήθελαν τον βασιλιά επειδή έτσι έμαθαν από τον παππού που ίσως ήταν παιδί της Φρειδερίκης…

***
Αργότερα, ο κόσμος έμαθε να ψηφίζει Καραμανλή (τον αείμνηστο, φυσικά) και οι προοδευτικότεροι σ’ αυτή τη χώρα μάθαιναν να ψηφίζουν τον Γέρο της Δημοκρατίας, τον Γεώργιο Παπανδρέου. (Καμία σχέση με τον εγγονό όμως…) Μετά ήρθε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου (μεγάλη μορφή στα πολιτικά πράγματα της χώρας). Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου, είναι αλήθεια ότι άλλαξαν τη χώρα μετά την μεταπολίτευση. Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε με κάποιον από τους δύο αείμνηστους, αυτοί πέρασαν πλέον στην Ιστορία, και οι πολιτικές τους πρακτικές δημιούργησαν τη νέα σύγχρονη Ελλάδα.

***
Αλλά, δυστυχώς, οι σχέσεις των απογόνων τους, τόσο του ανιψιού Κώστα Καραμανλή όσο και του υιού Γιώργου Παπανδρέου, με τους προγόνους τους, δεν είναι παρά μόνο συμπτωματικές! Το μόνο πράγμα που συνδέει τους ανθρώπους αυτούς με τους προγόνους τους, είναι η συγγένειά τους και το όνομά τους. Τίποτα περισσότερο. Η κατάσταση είναι ακόμα τραγικότερη, όταν μιλάμε για το χώρο του ΠΑΣΟΚ, όπου πίστευαν ότι το όνομα θα μπορούσε να φέρει την πολυπόθητη νίκη για την εξουσία, όμως, απλά, ατύχησαν!

***
Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας, λέει ο σοφός λαός! Σ’ αυτή τη χώρα, δυστυχώς, μάθαμε ν’ ακολουθούμε την πεπατημένη παράδοση από τον μπαμπά στον γιο κι από κει στον εγγονό ή και στον ανιψιό, όταν η συνέχεια της οικογένειας λοξοδρομεί κάπως. Σ’ αυτή τη χώρα, μπορεί να αντιδρούμε με την οικογενειοκρατία, αλλά αυτή είναι που κυβερνάει από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα και μας ταλανίζει μέχρι και σήμερα. Σ’ αυτή τη χώρα, όσο κι αν δήθεν μισούμε την οικογενειοκρατία και δεν μας αρέσει, παρ’ όλα αυτά, όταν κλεινόμαστε πίσω από το σκούρο μπλε παραβάν πριν την κάλπη, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού προτιμάει να ψηφίσει… οικογενειακά!

***
Το μόνο που έχω να πω, είναι ότι βαρέθηκα να τους ακούω να μου μιλάνε για δημοκρατία, όταν οι ίδιοι καλοζούν με κάτι περιουσίες ναααα… με το συμπάθιο, όλοι οι βουλευτάδες, οι τεχνοκράτες και ορισμένα κομματικά στελέχη που είναι σε επιτροπές, που έχουν δυο και τρεις μισθούς να μπαίνουν μέσα στο σπίτι και πάει λέγοντας! Όχι μόνο βαρέθηκα να τους ακούω, αλλά βαρέθηκα να τους ψηφίζω κιόλας! Παίζουν με τη δική μας τσέπη, παίζουν με τις δικές μας ανοχές, παίζουν με τις δικές μας συνειδήσεις. Όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση, ξεχνούν τι έχουν κάνει όταν ήταν κυβέρνηση. Και όταν γίνονται κυβέρνηση, ξεχνούν τι λέγανε όταν ήταν αντιπολίτευση.

***
Εν’ ολίγοις, καθώς οι πράσινοι και οι γαλάζιοι εναλλάσσονται στον κυβερνητικό θώκο της χώρας, από κάτω παραμένει εκείνος ο διαιωνιζόμενος σάπιος κρατικός μηχανισμός, που από τον κορβανά του σιτίζονται μερικές εκατοντάδες τρωκτικά! Το είχε πει κάποτε ο νυν πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ότι «πέντε νταβατζήδες κυβερνούν τον τόπο», αλλά όπως αποδείχθηκε, η διαπίστωσή του ήταν τελικά άκρως ρητορική, διότι αυτοί οι πέντε συνεχίζουν να κυβερνούν τον τόπο… ή λέτε να άρχισε να τους πετάει έναν-έναν από τα μπαλκόνια; Μπαααα!!!

***
Τι έγινε αλήθεια εκείνη η υπόθεση Ζαχόπουλου; Το μέγα θύμα, η κυρία Τσέκου, συνεχίζει να βρίσκεται προφυλακισμένη… από τα απίθανα πλέον της Ελληνικής Δικαιοσύνης! Μπράβο μας… Ξεπεράσαμε κάθε έννοια δημοκρατίας στη χώρα της Ψωροκώσταινας μωρέ! Η κυρία Τσέκου είναι προφυλακισμένη για μήνες, χωρίς να έχει δικαστεί, χωρίς να ξέρουμε καλά-καλά για ποιο λόγο! Για προσβολή δημοσίας αιδούς; Για εκβιασμό δημοσίου προσώπου; Για εκβιασμό της κυβέρνησης; Επειδή κυκλοφορούσε με παράνομα ντιβιντί; Για τι, τελικά; Ή μήπως γιατί προσέβαλε την αισθητική άποψη αυτής της χώρας επειδή συνευρισκόταν με τον εν λόγω κύριο του οποίου το όνομα ταλαιπώρησε για μήνες την ηρεμία αυτής της χώρας και τα νεύρα των κυβερνώντων; Στην Ελλάδα τελικά, είσαι ένοχος μέχρι να αποδειχθεί ότι είσαι αθώος! Κι ας μου λένε ό,τι θέλουν για δημοκρατίες μετά!

***
Κλείνοντας, ένα ωραίο που βρήκα καθώς έκανα τη βόλτα μου στα διάφορα blog στο διαδίκτυο. Έπεσα πάνω σ’ έναν κύριο, που κάτω από τη φωτογραφία του με στολή στρατιωτικού, σημειώνει για τον εαυτό του: «Τολμηρός, ριψοκίνδυνος, σκληρός, επικοινωνιακός και αισιόδοξος». Ίσως έτσι πρέπει να είμαστε όλοι μας για να επιβιώσουμε!

Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Δράμας ΨΙΘΥΡΟΙ στις 20 Μαρτίου 2008

Ατάκτως ερριμμένα 5

Μπορεί να έχουμε ακόμα για τον Μάιο, αλλά …ο υπουργός μας, έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ, να τον προϋπαντήσουμε, πολίτες στα ΤΕΙ! Αλλά, ακόμα, μπορούμε να πούμε και το άλλο τραγουδάκι: ήρθ’ ο υπουργός στο χωριό, βόλτες από κει κι από δω, μοιράζει υποσχέσεις στους πολίτες… Πολιτικόν άσμα, τραγουδισμένο επί μακρόν χρόνον στο παρελθόν, που σήμερα πλέον σπανίως ακούγεται, παρά μόνον από καμιά φορά σε τίποτα ξεχασμένες διαδηλώσεις, κάτι ξεχασμένων σοσιαλιστών…

***
Ο υπουργός έφτασε επιτέλους στη Δράμα, μετά από διάφορα εμπόδια που του έβαζαν στο δρόμο του διάφοροι κακοί. Πολλά ειπώθηκαν για την αργοπορία του. Αλλά ο υπουργός Παιδείας, ήρθε τελικά στη Δράμα, κι έφερε μαζί του πολύχρωμες χάντρες και κρεμαστές γιρλάντες. Υποσχέθηκε πολλά και έταξε ακόμα περισσότερα ο υπουργός μας. Ο υπουργός Παιδείας, που όπως τον προσφώνησε και ο έτερος βουλευτής μας της Νέας Δημοκρατίας Σταύρος Δαϊλάκης - «τώρα έχουμε δύο υπουργούς: Έναν υπουργό Μακεδονίας και έναν Θράκης».

***
Ήρθε ο υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης, και επιτέλους, μας έταξε(;), μας έδωσε(;), μας χάρισε(;), δύο νέα τμήματα ΤΕΙ στη μικρή μας Δράμα. Ένα τμήμα οινολογίας και ένα τμήμα βιοτεχνολογίας. Πλούσια πράγματα δηλαδή. Και είπε και άλλα πολλά ο υπουργός μας, αφού μας έταξε κάτι εκατομμύρια για σχολική στέγη, κι αφού δεν μας άφησε σε πλήρη πείνα: άφησε κάτι να ’χουμε να ζητάμε και για το μέλλον. Εκείνη την περίφημη πανεπιστημιακή σχολή, ή, αλλιώς, την περίφημη επέκταση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. (Άλλη αμαρτωλή ιστορία κι αυτή…)

***
Ενέκρινε λοιπόν ο υπουργός, όπως μας είπε, 23 έργα για τη σχολική στέγη, συνολικής δαπάνης 25 εκατομμυρίων ευρώ στα οποία περιλαμβάνονται συνολικά 4 νηπιαγωγεία και 3 σχολεία (τα οποία θα αποφασιστεί ποια θα είναι αυτά με βάση τις πραγματικές ανάγκες του νομού). «Εκπληρώνουμε», είπε ο υπουργός, «την υποχρέωσή μας απέναντι στο νομό Δράμας, ανταποκρινόμαστε για πρώτη φορά εμπράκτως στα αιτήματα του νομού και θεραπεύουμε σε μεγάλο βαθμό, όχι όμως απόλυτα, γιατί θα πρέπει να υπάρχει και συνέχεια, μία αδικία που είχε υποστεί ο νομός αυτός, όλες τις προηγούμενες δεκαετίες».

***
Τι είπε όμως στην ουσία ο υπουργός Παιδείας που βρέθηκε στη Δράμα; Ότι, η πρώτη φάση είναι η ενίσχυση του ΤΕΙ Δράμας, ενώ όσον αφορά τη δημιουργία πανεπιστημιακής σχολής στη Δράμα, τόνισε ότι «ο οποιοσδήποτε σχεδιασμός θα πρέπει να πατάει και σε πραγματικές μας δυνατότητες». Είπε ακόμα ότι, θα ενθαρρύνει το υπουργείο Παιδείας μια «προγραμματική συμφωνία του ΤΕΙ με το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και θα ενθαρρύνουμε τη δημιουργία κοινών μεταπτυχιακών κύκλων ανάμεσα στο ΤΕΙ και στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, που θα υποδέχονται στη Δράμα και φοιτητές και σπουδαστές που επιθυμούν να μετέχουν, και εφόσον το ζητήσει το Ίδρυμα, τη δημιουργία ενός κοινού ερευνητικού κέντρου που μπορεί να δέχεται και ερευνητές και φοιτητές και έτσι δημιουργείται μια προγραμματική συμφωνία μεταξύ των δύο ιδρυμάτων και ενιοποιείται ο χώρος της ανώτατης εκπαίδευσης σε όλη την περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης».

***
Κάτι όμως που δεν έγινε ξεκάθαρο, αν αυτός ο κύκλος μεταπτυχιακών φοιτητών, όταν κάποτε δημιουργηθεί στο μέλλον, θα γίνει στη Δράμα ή σε άλλη πόλη (Καβάλα, Ξάνθη, Κομοτηνή). Ο κ.Στυλιανίδης είπε ακόμη ότι ανακοίνωσε για τη Δράμα πράγματα τα οποία «έπρεπε να γίνουν εδώ και 15 χρόνια. Η πολιτεία οφείλει στη Δράμα και νομίζω ότι δείχνει με αξιοπιστία τώρα το νέο της πρόσωπο».

***
Τώρα θα αναρωτηθείτε εσείς. Και πότε θα γίνουν όλα αυτά; Καλά, τα ανακοίνωσε ο υπουργός! Έπειτα; Για το …έπειτα, πάντως, ο νομάρχης Δράμας χάρισε στον υπουργό Παιδείας μια πένα σινικής μελάνης, με την οποία θα υπογράφει ανεξίτηλα «ευνοϊκές αποφάσεις για τη Δράμα και για την Ελλάδα», όσο θα είναι στη θέση αυτή. Για να δούμε…

***
Αυτό πάντως που σχολιάστηκε έντονα από τον κόσμο, ήταν το γνωστό, ότι, εντάξει, τ’ ακούσαμε και πέρυσι αυτά, και προπέρυσι και τα έχουμε ξανακούσει πάλι και πάλι. Και τι γίνεται από εκεί και πέρα; Κάθε δυο-τρία χρόνια, μας δίνουν κι από κάτι, ίσα να μας κρατούν όρθιους, στην τσίτα που λένε, μη τύχει και πέσουμε… σε ύπνωση, σε χειμερία νάρκη. Από εκείνη την περίφημη σύσκεψη του περασμένου καλοκαιριού στη νομαρχία Δράμας με τον πρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου μέχρι σήμερα, στα ίδια βρισκόμαστε. Από κινήσεις εντυπωσιασμού και …κάλυψη κενών, τίποτα περισσότερο! Δυστυχώς.

***
Και δυστυχώς, κάποτε σ’ αυτόν τον νομό, θα πρέπει να δούμε τα προβλήματά μας κατάματα. Όπως και να ’χει, οι διεκδικήσεις σχολών ΤΕΙ, αυτόνομου ΤΕΙ ή μιας πανεπιστημιακής σχολής, δεν πρόκειται να λύσουν κανένα απολύτως πρόβλημα. Στο νομό όπου η ανεργία τρέχει καλπάζοντας, εμείς επαναπαυόμαστε στις δάφνες του φραπέ μας. Στο νομό όπου δεν υπάρχει βιοτεχνία, δεν υπάρχουν υποδομές ούτε καν για τον κατάλληλο χειμερινό τουρισμό, εμείς διεκδικούμε σχολές ΤΕΙ, λες και οι φοιτητές που θα έρθουν, θα μας σώσουν. Οι φοιτητές θα αυξήσουν τα έσοδα κάποιων καφετεριών, και κάποιων ιδιοκτητών ακινήτων που ενοικιάζουν. Έπειτα, τι;

***
Μπορεί να έγιναν συνέδρια επί συνεδρίων στη Δράμα, αλλά η πόλη τουλάχιστον, παραμένει πόλη για να κατοικούν συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι. Και τι ενδιαφέρει αλήθεια τον κάτοικο του Νευροκοπίου ή του Παρανεστίου ή του Νικηφόρου αν γίνει σχολή ΤΕΙ ή πανεπιστημιακή στη Δράμα; Λέτε ν’ αλλάξει κάτι στη ζωή του; Γιατί το έχουμε αναγάγει σε τόσο σημαντικό ζήτημα; Ίσως επειδή δεν ξέρουμε τι θέλουμε σ’ αυτό το νομό; Ίσως επειδή κάποτε θα πρέπει επιτέλους ν’ αποφασίσουμε τι θέλουμε;

Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Δράμας ΨΙΘΥΡΟΙ στις 13 Μαρτίου 2008