Η ΥΦΕΣΗ της οικονομίας που ολοένα και μεγαλώνει, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά είναι παγκόσμια. Αυτό είναι πλέον προφανές. Και όσο κυβερνούν αυτοί που δημιούργησαν την κρίση, δεν μπορούμε να την αποφύγουμε. Θα την υποστούμε μέχρι τέλους, όποιες κι αν είναι οι συνέπειές της, ακόμα και με την πιθανότητα είτε ενός μεγάλου πολέμου, είτε διάσπαρτων πολέμων, είτε με την επιβολή καθεστώτων τα οποία θα έχουν άμεσες μορφές δικτατορίας!
Ήδη προβάρεται η οικονομική διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση (μετά από συμφωνία Γερμανίας – Γαλλίας), με ένα ευρωπαϊκό υπουργείο οικονομικών, με τον άμεσο έλεγχο των οικονομιών των χωρών μελών της ευρωζώνης και φυσικά, τις διακηρύξεις των Γερμανών περί της εκχώρησης δικαιωμάτων και κυριαρχίας των υπερχρεωμένων χωρών στην Ε.Ε., χωρίς όμως κανείς να θέτει όρια, μέχρι πού θα φτάνει αυτή η εκχώρηση. Και έπεται συνέχεια…Από την άλλη πλευρά, η Κυρίαρχη Ελλάς, έχει πάψει πλέον να ελέγχει την οικονομία της χώρας και πολύ περισσότερο την ίδια τη χώρα! Δεν θα ήταν ένας απλός αφορισμός, αν λέγαμε ότι η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, δεν μπορεί να ελέγξει όχι μόνο τον εαυτό της από τους κακότροπους υπουργούς που ως άλλοι δελφίνοι προσπαθούν να καθίσουν στον θώκο που σύντομα θα εγκαταλείψει ο πρόεδρος του κόμματος, αλλά ούτε καν τα ίδια τα μέτρα που λαμβάνει, όχι για να βγάλει τη χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο, αλλά μόνο και μόνο για να πάρει την επόμενη δόση! Μοιάζει με τον ναρκομανή που πρέπει να βρίσκει συνεχώς χρήματα για την επόμενη δόση, σε ένα ατέρμονο αδιέξοδο!
Η οικονομική ύφεση τρέχει ανεξέλεγκτη. Και η κυβέρνηση βολοδέρνει στα κύματα των ίδιων των εξαγγελιών της, οι οποίες δεν εφαρμόζονται όχι γιατί δεν θέλει ο ελληνικός λαός, αλλά γιατί η ίδια είναι αδύναμη να το κάνει. Πώς είναι δυνατόν μια κυβέρνηση που έχει την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, να λαμβάνει μέτρα τα οποία αδυνατεί να εφαρμόσει; Επειδή η ίδια η κυβέρνηση έρχεται σε σύγκρουση με τον εαυτό της. Επειδή η ίδια είναι το λεγόμενο βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ. Γιατί η ίδια δημιούργησε αυτό το κράτος, το οποίο τώρα πρέπει να γκρεμίσει. Και είναι τα ίδια εκείνα τα στελέχη της, που τόσα και τόσα χρόνια την έκτιζαν λιθαράκι λιθαράκι και απέκτησαν λόγο ύπαρξης μέσα από αυτή την ίδια την κτίση! Γι’ αυτό και δεν μπορεί να διαχειριστεί την μεγάλη οικονομική ύφεση που της έλαχε! Γιατί πρέπει τα ίδια της τα στελέχη να ξεχάσουν όσα έμαθαν μέχρι σήμερα.
Πριν από δύο χρόνια, παραμονές των εκλογών του 2009, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Παπανδρέου, από το ίδιο βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν» και ότι αν βαδίζαμε στο δρόμο του «σοσιαλισμού και όχι της βαρβαρότητας», όλα θα πήγαιναν καλύτερα. Και αντέτεινε στον Κ. Καραμανλή τότε, ότι, «αν παγώσουν οι μισθοί, θα παγώσει η αγορά». Ο ίδιος λίγους μήνες, μας έλεγε ακριβώς το αντίθετο. Την ίδια εκείνη στιγμή, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, έλεγε: «Υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας ανηφορικός, δύσκολος, αλλά βγάζει στη λύση. Και ο άλλος, ο εύκολος, που λέει ότι όλα μπορούν να γίνουν με ένα μαγικό ραβδί, και εάν ακολουθηθεί, το πρόβλημα θα γίνει πολύ μεγαλύτερο».
Δύο χρόνια μετά, ο Γιώργος Παπανδρέου από το ίδιο βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης ανακαλύπτει και αυτός τους δύο δρόμους: «Υπάρχουν δύο δρόμοι. Ο ένας δρόμος είναι των μεγάλων αλλαγών για μια παραγωγική και δημιουργική Ελλάδα. Ο άλλος, ο δήθεν εύκολος, που δεν βλέπει τα προβλήματα κατάματα, αλλά τελικά είναι ανεύθυνος και οδηγεί στην καταστροφή».
Αλλάζουν μόνον οι λέξεις και ο τρόπος διατύπωσης. Στην ουσία είναι οι ίδιοι ανηφορικοί δρόμοι. Το πάγωμα και η μείωση μισθών και συντάξεων, η αβάσταχτη αύξηση της έμμεσης και άμεσης φορολόγησης, τα ληστρικά χαράτσια και οι κατά κεφαλήν φόροι, η υποταγή στις εντολές της Τρόικας και του ΔΝΤ, η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο γερμανικό ευρω-μάρκο!
Όταν δύο αντίπαλοι πρωθυπουργοί συμφωνούν μεταξύ τους, τι πρέπει να σκεφτούμε εμείς οι απλοί φορολογούμενοι πολίτες;
Οι ίδιες αυτές κυβερνήσεις, περισσότερο του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε 20 χρόνια τη χώρα και λιγότερο της Ν.Δ., όλα αυτά τα χρόνια ξήλωναν κόμπο-κόμπο τους ελεγκτικούς και εισπρακτικούς μηχανισμούς και διέλυαν τα έσοδα του κράτους. Κυρίως για την εξυπηρέτηση των ημετέρων κεφαλαίων και φυσικά την ατιμωρησία των μεγαλοφοροφυγάδων. Γιατί όλοι αυτοί έδιναν το ζεστό τους χρήμα και όχι μόνο… και τους κρατούσαν στην εξουσία! Αφού έφτασαν στο σημείο, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου να ιδρύσει ειδική Εφορία για τις μεγάλες επιχειρήσεις με αρμοδιότητα να τους φτιάχνουν και τις δηλώσεις και να τις περαιώνουν αυτόματα, ώστε να μην έχουν μπλεξίματα οι μεγαλοκαρχαρίες, καταργώντας στην ουσία το μεγαλύτερο ελεγκτικό κέντρο της χώρας, που έφερνε έσοδα 1,5 δισ. ευρώ τον χρόνο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ