Ο λήθαργος της ελληνικής τηλεόρασης

ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ λοιπόν, που όλη η τηλεόραση γέμισε εκπομπές μαγειρικής; Μάλλον ναι… Φαίνεται ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, φυτρώνουν πάρα πολλά φρούτα! Όσο αυτή η χώρα διολισθαίνει και θα διολισθαίνει προς την φτώχια, την ανέχεια, την στέρηση και την πείνα, τόσο περισσότερες εκπομπές μαγειρικής θα προβάλλονται από την ήδη υποβαθμισμένη ελληνική τηλεόραση.

Όσο οι μισθοί λιγοστεύουν, όσο τα χρήματα δεν αρκούν στο τέλος του μήνα ή όσο περισσότερος μήνας περισσεύει στο τέλος του μισθού, όσο τα εστιατόρια και οι ταβέρνες απομακρύνονται από τον μέσο αστό – καταναλωτή, τόσο οι εκπομπές μαγειρικής στα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια, θα εμπλουτίζονται.

Η λογική αυτή υπακούει στον κανόνα «άρτος και θεάματα», μόνο που τώρα έχει διαφορετική ισχύ: ο άρτος ως  θέαμα και όχι ως πραγματικό αντικείμενο προς βρώση και κατάποση!

Οι συνήθεις μορφές των εκπομπών μαγειρικής φύονται στα πρωινάδικα της ελληνικής τηλεοπτικής πανίδας, ενώ τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται και ως ριάλιτι, όπου, ναι μεν, οι επαγγελματίες σεφ δηλώνουν ότι τους ενδιαφέρουν άνθρωποι με άποψη και ιδέες στο φαγητό, την τηλεόραση όμως την ενδιαφέρουν τα συναισθήματα που εμφανίζονται στα πρόσωπα των διαγωνιζομένων. Εξ ου και η παγωμένη έκφραση του σεφ όταν δοκιμάζει το φαγητό του διαγωνιζόμενου. Ανέκφραστος χωρίς όρια! Τους έχουν εκπαιδεύσει γι’ αυτό; Αντίθετα, ο διαγωνιζόμενος έχει τρελαθεί από την αγωνία του και τη φανερώνει στο πρόσωπό του. Εξαίρεση αποτέλεσαν κάποια στιγμή, οι υπέροχες εκπομπές του Μαμαλάκη, ο οποίος συνδύασε την περιήγηση σε όλη την Ελλάδα και σε άλλες χώρες με το φαγητό, την παράδοση και τον πολιτισμό! Σωστά ντοκιμαντέρ, αξιόλογες εκπομπές πολιτισμού, παράδοσης και ιστορίας!

Η ελληνική τηλεόραση αρέσκεται στο ριάλιτι. Και το φαγητό, ήταν ένας τρόπος να οδηγήσουν τον τηλεθεατή να παρακολουθεί πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί μια πιθανή ερωτική σχέση δια μέσου του μαγειρέματος. (Βλέπε την εκπομπή love Bites του ΑΝΤ-1). Αυτό ενδιαφέρει την τηλεόραση. Το πώς θα δείξει όλο και περισσότερο έντονο συναίσθημα για να τραβήξει τα βλέμματα. Το φαγητό και το μαγείρεμα είναι απλώς ένας δρόμος και τίποτα περισσότερο.

Το σκληρό ριάλιτι όμως επανέρχεται με τη μορφή του Big Brother. Δεκαπέντε άνθρωποι κλεισμένοι μέσα σ’ ένα σπίτι, διαφορετικοί μεταξύ τους, προσπαθούν να ανταπεξέλθουν σε μια καθημερινότητα, δήθεν μικρογραφία της πραγματικής ζωής. Μόνο που δεν είναι ακριβώς έτσι. Μόνο που εδώ γίνεται κάθε προσπάθεια να υπάρξει οποιαδήποτε ένταση μεταξύ των παικτών, οι οποίοι δραστηριοποιούνται δήθεν ομαδικά! Στην ουσία, αυτή η ομαδικότητα είναι που δημιουργεί τεχνηέντως εντάσεις μεταξύ των παικτών.

Και φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείψει το οφθαλμόλουτρο. Νεαρές κοπέλες σαν τα κρύα τα νερά, προσφέρουν τη θέα του σώματός τους προς άγρα τηλεθέασης. Άλλωστε, σίγουρα, κάποια στιγμή θα αμειφθούν γι’ αυτό, με οποιονδήποτε τρόπο! Κορίτσια, που όπως αποδείχθηκε, ξέρουν αρκετά καλά τη δουλειά αυτή. Άλλο ένα ριάλιτι, σε επανάληψη, στη λογική του κωλόμπαρου, μιας μεσήλικας γλωσσοκοπάνας, ενός δήθεν λαϊκού τύπου και κάποιου που μυρίζει ομοφυλοφιλία! Στη λογική της εκδιδομένης γυναικός το κιγκλίδωμα, όπου το μάτι του τηλεθεατή δεν μπορεί να αποφύγει και θα παραμείνει όλο και περισσότερα λεπτά. (Είναι η λεγόμενη ψυχολογία του τηλεθεατή).

Τακτικές σαθρές πια και παρωχημένες, ειδικά για τον κόσμο της τηλεόρασης, η οποία υποτίθεται ότι θα πρέπει να παρακολουθεί τα γεγονότα και να βρίσκεται μπροστά απ’ αυτά. Όμως η ελληνική τηλεόραση παρέμεινε πίσω. Βρίσκεται σε χειμέρια νάρκη. Βρίσκεται στον πάτο του βαρελιού. Κοιμάται ύπνο βαθύ. Γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει στον κόσμο, όμως λαμβάνει λάθος οδηγίες για το μονοπάτι που πρέπει ν’ ακολουθήσει. Οι άνθρωποί της, μοιάζουν ανίκανοι ν’ ακολουθήσουν τους καιρούς, ανίκανοι να μπούνε μπροστά από το πλήθος και να του προσφέρουν πολιτισμό και αξίες. Γιατί, ούτε οι ίδιοι τις έχουν, επειδή τις έχουν θυσιάσει εδώ και χρόνια, στο βωμό της τηλοψίας και των χρημάτων που λαμβάνουν.