Θ. Καναράς: Έγιναν πολλά λάθη από άσχετους ανθρώπους στο Φαλακρό

Ο ΠΡΩΗΝ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΡΑΜΑΣ ΘΕΜΗΣ ΚΑΝΑΡΑΣ ΜΙΛΑ ΣΤΟΝ «Π.Τ.»

Έγιναν πολλά λάθη από άσχετους ανθρώπους στο Φαλακρό

Η Βορεινή πλευρά του Φαλακρού παραμένει ανεκμετάλλευτη

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του χιονοδρομικού κέντρου Φαλακρού, υπήρξε θέμα μιας έντονης και μεγάλης συζήτησης που γίνεται εδώ και αρκετό καιρό στη Δράμα. Η κακοδιαχείριση και η μη ορθή λειτουργία, οδήγησε στο κλείσιμο του κέντρου για τη χειμερινή περίοδο του 2010-2011 και είναι αμφίβολο ακόμα αν μπορέσει να λειτουργήσει για την περίοδο του 2011-2012.

Του Θανάση Πολυμένη

Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο», ο πρώην πρόεδρος του Ορειβατικού Συλλόγου Δράμας κ. Θέμης Καναράς, αναφέρεται σε μια σειρά προβλημάτων που οδήγησαν το χιονοδρομικό κέντρο, τόσο προς την οδό της κακοδιαχείρισης, όσο και το ότι κατάντησε, κυρίως, ζημιογόνο. «Δεν χρειάζονται πολιτικές συσκέψεις», λέει ο ίδιος, και επιμένει ότι η λειτουργία του Φαλακρού είναι θέμα πρακτικό και όχι πολιτικό και αφορά κυρίως τους Δήμους Κ. Νευροκοπίου και Προσοτσάνης. Οι οποίοι Δήμοι, θα πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να συσκεφθούν με τα στελέχη του Ορειβατικού για να βρεθεί μια οριστική λύση και να αφήσουν κατά μέρος τους εγωισμούς για να δουλέψει το κέντρο την επόμενη περίοδο.

κ. Καναρά. Πριν από μερικές εβδομάδες, πραγματοποιήθηκε μια μεγάλη σύσκεψη στην αντιπεριφέρεια Δράμας, υπό την προεδρία του περιφερειάρχη Αν. Μακεδονίας – Θράκης κ. Γιαννακίδη, για τη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το χιονοδρομικό κέντρο Φαλακρού. Στη σύσκεψη αυτή, φάνηκε ξεκάθαρα η αδυναμία της πολιτείας, όχι μόνο να στηρίξει το κέντρο, αλλά και ότι δεν γνωρίζει ποια ακριβώς είναι η κατάσταση εκεί.

Οργανώθηκε μια σύσκεψη για τη λειτουργία του Φαλακρού και αντί να βρούμε λύση, τελικά έγινε το αντίθετο. Πιστεύω ότι η λειτουργία του Φαλακρού δεν είναι θέμα κάποιας περιφερειακής επιτροπής. Ακούστηκε ότι πρέπει να το αναλάβει η Περιφέρεια, πρέπει να κάνουμε διεθνή διαγωνισμό και διάφορες προτάσεις, από ανθρώπους παντελώς άσχετους με τη χιονοδρομία. Μπορεί να έχουμε ένα χιονοδρομικό κέντρο, οι άνθρωποι όμως που ξέρουν την χιονοδρομία είναι ελαχιστότατοι. Όλοι έχουν άποψη. Δεν άκουσα ανθρώπους, όλα αυτά τα χρόνια, που να τεκμηριώνουν μια συγκεκριμένη λύση που να δίνει βιωσιμότητα στη λειτουργία του κέντρου.

Το Φαλακρό είναι υπόθεση των Δήμων Κ. Νευροκοπίου και Προσοτσάνης, μόνο. Και κανενός άλλου. Διότι αυτοί έχουν τα διοικητικά τους όρια στο Φαλακρό αλλά είναι και οι Δήμοι οι οποίοι έχουν άμεσο συμφέρον. Διότι σε έναν νομό, δεν μπορείς να αναπτύξεις όλο το νομό και όλοι να έχουν μερίδιο και άποψη.

Το Φαλακρό ξεκίνησε με μεγάλα λόγια, ολυμπιακών προδιαγραφών, πανευρωπαϊκού επιπέδου και κουραφέξαλα. Το Φαλακρό είναι ένα βουνό και όπως όλα τα βουνά στην Ελλάδα, δίνει δυνατότητα στον Έλληνα, να περάσει καλά το Σαββατοκύριακό του. Αυτό είναι το Φαλακρό. Είναι ένα βουνό  που θα δουλέψει Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή, να εκμεταλλευτεί τα σχολεία και τις αναβάσεις της Παρασκευής και Σαββατοκύριακο τους πολίτες της περιοχής.

Είπατε ότι είναι το Φαλακρό είναι υπόθεση των Δήμων Κ. Νευροκοπίου και Προσοτσάνης. Αυτοί οι δύο έχουν τη δυνατότητα, πιστεύετε εσείς, ότι μπορούν να κρατήσουν το χιονοδρομικό κέντρο ανοιχτό και να το διαχειριστούν;

Ναι, έχουν τη δυνατότητα, αλλά με την προϋπόθεση ότι δεν θα αναλάβει ο ένας δήμαρχος πρόεδρος και ο άλλος διευθύνων σύμβουλος όπως έγινε τα προηγούμενα 10 χρόνια. Αυτοί έχουν στη δικαιοδοσία τους αυτό τον χώρο, τον οποίο πρέπει να εκμεταλλευτούν για το καλό της περιοχής τους και βεβαίως θα προσλάβουν άτομα που γνωρίζουν και θα έχουν την ευθύνη της λειτουργίας.

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να ξεκινήσουμε από μηδενική βάση. Να ζητήσουν αυτοί οι δύο Δήμοι από κοινού, από την Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης αυτόν τον δημόσιο χώρο. Ο οποίος χώρος, έχει παραχωρηθεί στην ΕΤΑ σαν χώρος παραχώρησης κατά διοίκηση και όχι κατά χρήση. Το ίδιο πράγμα θα παραχωρηθεί και στους Δήμους κατά διοίκηση. Από εκεί και μετά, από την ώρα που οι Δήμοι θα έχουν δικαιοδοσία επί του χώρου αρχίζουν τους πλειοδοτικούς διαγωνισμούς. Θέλουμε έναν επιχειρηματία που να έχει μια εγκατάσταση για ενοικίαση χιονοδρομικού υλικού. Με ανοικτό πλειοδοτικό διαγωνισμό. Θα το αναλάβει όποιος προκύψει. Να ένα πρώτο έσοδο. Έχει στο κέντρο δύο καφετέριες. Οι οποίες βρίσκονται εκεί, παράνομα μεν, αλλά παραγωγικά δε. Κι αυτοί θα πληρώνουν ένα έσοδο στους Δήμους. Τώρα  ποια θα είναι η διαχειριστική μορφή από το Δήμο δεν την ξέρω, γιατί έχουν αλλάξει κάπως αυτά με τον «Καλλικράτη». Σίγουρα όμως θα υπάρχει μια διαχειριστική μορφή.

Υπάρχει ένα κάμπινγκ με τροχόσπιτα το οποίο θα πρέπει να οργανωθεί. Ο καθένας που θα ανεβάζει το τροχόσπιτό του, θα πληρώνει δικαίωμα στην εταιρεία. Επειδή η καντίνα του Ορειβατικού δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των επισκεπτών, μια νέα καντίνα είναι απαραίτητη να ανέβει επάνω. Η καντίνα που θα προκύψει, θα πρέπει να καταβάλει δικαιώματα στην εταιρεία διαχείρισης του Φαλακρού. Δικαίωμα πάρκινγκ θα πρέπει να καταβάλουν όλα τα αυτοκίνητα και τα λεωφορεία λίγο περισσότερο.

Από εκεί και πέρα, έχει δημιουργηθεί ένα έσοδο πολύ σημαντικό. Βέβαια, οι προηγούμενοι, μετά το 2000 που ανέλαβαν τη λειτουργία του κέντρου και έκαναν την ΑΝΦΑ, δημιούργησαν ένα πολύ μεγάλο δαπανηρό και ζημιογόνο κέντρο, το οποίο οδήγησε την εταιρεία στη σημερινή κατάσταση. Γιατί, έβαλαν τα δύο λιφτ, τις καρέκλες, τα οποία θέλουν ιδιαίτερο και περισσότερο προσωπικό και αυτό δημιούργησε πρόσθετα έξοδα. Το βουνό μας, μπορεί να δεχθεί έναν αριθμό επισκεπτών και μάλιστα με τα λιφτ, χιονοδρόμους τόσους ώστε ο μηχανολογικός εξοπλισμός να είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ αυτόν που χρειάζεται. Δεν έχουμε τόσο δυναμικό, αθλητικό – τουριστικό που να καλύψει τα λιφτ. Λιφτ  που δεν έχει ουρά ή φεύγουν τα «πιάτα» και οι άγκυρες άδεια, είναι ζημιογόνο. Δεν μπορείς να μην κάνεις μια εκτίμηση, πόσους αθλητές μπορείς να ανεβάσεις επάνω για να κάνεις και τον ανάλογο μηχανολογικό εξοπλισμό. Αυτοί έκαναν μια τετραθέσια καρέκλα, η οποία ακόμη και στο Μπάνσκο δεν δουλεύει με τέσσερις επιβάτες. Και κάναμε στο Φαλακρό μια τετραθέσια καρέκλα, η οποία για να επιβιώσει θέλει 3.000 άτομα τη μέρα για να βγάλει τα έξοδά της. Όταν αυτή λοιπόν, την Παρασκευή δεν δουλεύει καθόλου, το Σαββατοκύριακο αρχίζει μετά τις 11.00 το πρωί και σταματάει το αργότερο στις 4 το απόγευμα, δεν μπορεί να βγάλει τα έξοδά της και άρα βάζει το κέντρο μέσα και από ρεύμα και από μισθοδοσίες προσωπικού γιατί απαιτεί πολλά άτομα. Αυτά είναι λάθη, τα οποία είναι από ανθρώπους άσχετους. Αυτοί ήθελαν να κάνουν φιγούρα, ότι βάζουν μια τετραθέσια και μια διθέσια καρέκλα και έτσι νόμισαν ότι δημιουργούν ένα χιονοδρομικό κέντρο. Αποτέλεσμα ήταν τα χάλια που φτάσαμε σήμερα εδώ.

Λέτε δηλαδή ότι θα πρέπει να επιλέξουμε μια νέα τακτική λειτουργίας, η οποία θα είναι «φτωχότερη» για να μπορέσει να δουλέψει το κέντρο.

Δεν έχουμε άλλες επιλογές. Εκεί που ήταν η τετραθέσια, θα πρέπει να υπάρχει μια διθέσια καρέκλα το πολύ. Και μάλιστα όχι σ’ εκείνο το σημείο αλλά σε άλλο. Τα λιφτ που στήθηκαν και μάλιστα το ένα το συρόμενο στα 2.300 μέτρα, τους δύο μήνες του χειμώνα Ιανουάριο – Φεβρουάριο έχει δυσκολίες λειτουργίας γιατί κάνει πάρα πολύ κρύο και έχει πολύ παγωμένα χιόνια. Επομένως δεν έχει μεγάλη επισκεψιμότητα. Έπρεπε να δώσουμε το βάρος χαμηλότερα, όπου ο χειμώνας είναι πιο ήπιος και έχει μαζικότερη προσέλευση. Διότι αυτά τα λιφτ αφορούν μόνο κάποιους χιονοδρόμους.

Υπάρχει και μια άλλη περιοχή, η Βορεινή πλευρά του Φαλακρού, την οποία δεν την είδε κανένας και είναι η πιο αξιόλογη περιοχή. Αυτή είναι που θα μπορούσε να μαζέψει και πάρα πολύ κόσμο από άλλες περιοχές. Διότι τα λιφτ  που έχουμε, 700 μέτρα, δεν καλύπτουν ανάγκες χιονοδρόμων. Δεν μπορείς να ανεβοκατεβαίνεις 700 μέτρα ανέβα-κατέβα. Σε μια ώρα θα βαρεθείς και θα φύγεις. Ή επιλέγεις άλλα χιονοδρομικά κέντρα που σου δίνουν τη δυνατότητα να κάνεις διαδρομές δυο και τριών χιλιομέτρων.

Δεν μπορούμε να κάνουμε συγκρίσεις με Μπάνσκο και άλλα διότι αυτά είναι μεγάλες τουριστικές μονάδες. Το δικό μας το Φαλακρό δεν είναι τουριστική μονάδα. Είναι ένα βουνό για εσωτερική ψυχαγωγική κατανάλωση και τίποτα άλλο.

Στη σύσκεψη υπήρξε και η άποψη ότι θα πρέπει ίσως να γίνει διαγωνισμός, ώστε το χιονοδρομικό να δοθεί σε κάποιον ιδιώτη ή σε κάποια μεγάλη ιδιωτική εταιρεία η οποία θα μπορέσει να λειτουργήσει το χιονοδρομικό κέντρο. Πώς το βλέπετε αυτό;

Τι πιστεύετε; Ότι οι επιχειρηματίες είναι βλάκες; Είδατε κανέναν επιχειρηματία βλάκα; Να επενδύσει πού; Σε τι; Σε δύο ημέρες την εβδομάδα; Υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα αυτό; Υπάρχει κανένα ιδιωτικό χιονοδρομικό κέντρο; Όλα τα χιονοδρομικά κέντρα, είναι λίγο-πολύ ζημιογόνα και βγαίνουν οριακά. Και λειτουργούν μόνο για το καλό της ευρύτερης περιοχής. Ακόμα και ο Παρνασσός, όταν ξεκίνησε, ξεκίνησε επειδή υπήρχε το ξενοδοχειακό δυναμικό της Αράχωβας. Άσχετα αν τώρα και άλλα πέντε χωριά  γύρω – γύρω δημιούργησαν προσβάσεις προς τον Παρνασσό και έκαναν και ξενοδοχειακές υποδομές. Τα Καλάβρυτα το ίδιο. Το Πήλιο είχε ήδη ξενοδοχειακή υποδομή και είναι από τα παλιά. Τα Πηγάδια στη Νάουσα. Όλα αυτά δουλεύουν με ιδιώτες διαχειριστές και όχι με ιδιώτες επιχειρηματίες. Δεν μπορεί κανείς να αναλάβει τέτοιο κόστος λειτουργίας, όταν δεν έχεις μια εβδομαδιαία λειτουργία και δεν έχεις προσέλευση πλέον με τη μορφή της τουριστικής μονάδας. Τα πακέτα αυτά, που βλέπουμε στη Βουλγαρία και αλλού, που είναι τουρισμός πακέτο ανά εβδομάδα, ξέρεις ότι έχεις την συγκεκριμένη πελατεία σου. Στην Ελλάδα είναι τελείως διαφορετικά.

Γιατί ο Βώλακας και η ευρύτερη περιοχή και ο Γρανίτης διαμαρτύρονται και έχουν και δίκιο. Αυτοί ξεκίνησαν όταν το Φαλακρό άρχισε να δείχνει σημεία κάμψης και άρχισε να γίνεται ζημιογόνο. Όταν το 200ο ξεκίνησαν και όλοι οι υπόλοιποι άρχισαν το 2005 να δημιουργούν τις μονάδες, έπρεπε να βλέπουν ότι το Φαλακρό αρχίζει και παίρνει την κάτω βόλτα. Δεν ήταν μια μονάδα υπό ανάπτυξη. Να σκεφτείτε το εξής. Όταν το 1995 εξαιτίας του Ορειβατικού Σωματείου, με κάποιες προμελέτες που μας έκαναν οι Ελβετοί μπήκαμε στο Δεύτερο Κοινοτικό Πλαίσιο και πήραμε 500 εκατομμύρια δραχμές, και από το 1995, το 1998, το 1999 άρχισαν αυτά να αξιοποιούνται, το πρώτο που είχαμε προτείνει εμείς, ήταν να πάρουμε ένα αποχιονιστικό μηχάνημα που έκανε 110 εκατομμύρια δραχμές. Το οποίο είχε τεράστιες δυνατότητες να αποχιονίζει το δρόμο σε μια ώρα. Το δημόσιο γενικά, δεν ξέρω ποιοι, θεώρησαν ότι έπρεπε να πάρουν ένα Ούνιμοκ το οποίο έκανε 40 εκατομμύρια δραχμές και θα χρησιμοποιούνται το καλοκαίρι για δουλειές της Νομαρχίας στον κάμπο. Τελικά πήραν αυτό. Με αποτέλεσμα όμως αυτό να μην έχει καμιά απολύτως δυνατότητα να αποχιονίσει τον δρόμο.

Στη συνέχεια πήραν έναν φορτωτή με έναν κουβά για να καθαρίζει το δρόμο. Έγινε μια διαπλάτυνση του δρόμου και μπήκαν οι μπαριέρες. Στον ίδιο χειμώνα που μπήκαν οι μπαριέρες, καταστράφηκαν. Αν τις δείτε σήμερα πως είναι, θα απορείτε πώς το κατάφεραν αυτό. Είναι αξιοθέατο να βλέπεις τον χειριστή με τον φορτωτή, αντί να παίρνει το χιόνι να παίρνει τις μπαριέρες! Ένα κόστος και μια δαπάνη του δημοσίου που πήγαν στράφι. Και απορώ ποιος παρέλαβε αυτό το έργο…

Πολύ πιθανόν και κανένας κ. Καναρά…

Πολύ πιθανόν και κανένας!

Γιατί απ’ ό,τι φάνηκε κ. Καναρά, κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει εκεί πάνω. Το Δασαρχείο έχει πλήρη άγνοια!

Πράγματι, έτσι είναι. Να πούμε όμως για τον Βώλακα. Ο Βώλακας, είναι ένα χωριό το οποίο έπρεπε να πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο από την ανάπτυξη του Φαλακρού. Άρχισαν λοιπόν να κάνουν κάποιες επενδύσεις οι άνθρωποι εκεί. Άρχισαν να κάνουν επενδύσεις, όμως με την προοπτική να επιβιώσουν μόνο με το Φαλακρό. Δεν μπορείς για τρεις μήνες το χειμώνα, πουλώντας το Σαββατοκύριακο οι τις γιορτές μόνο δωμάτια, να ζήσεις! Αν ένας τόπος και ένα χωριό δεν γίνει προορισμός, τότε είναι καταδικασμένο πλέον να μην μπορεί να επιβιώσει. Και όταν λέμε προορισμό εννοούμε, να σκεφτούμε, πού θα πάμε την Καθαρά Δευτέρα, πού θα πάμε του Αγίου Πνεύματος, που θα πάμε το Πάσχα ή τα Χριστούγεννα; Και να αναφέρω ότι μπορεί να πάμε στο Πήλιο, στα Ζαγοροχώρια ή στη Δημητσάνα! Αυτό πρέπει να επιδιώξει ο Βώλακας αν θέλει να σταθεί στα πόδια του. Μπορούν να κάνουν μια πίστα μότο-κρος, μια κυνηγετική ζώνη, μια αίθουσα μπόουλινγκ, ένα χώρο μίνι γκολφ και άλλα πολλά.

Είμαστε ένας νομός προικισμένος από τη φύση, αλλά αυτό το προικιό δεν είναι αξιοποιήσιμο τουριστικά. Διότι η νεολαία την οποία προσδοκάς, θέλει δράσεις. Αν η νεολαία δεν έχει δράσεις, δεν έρχεται να πάει στο Καρά-Ντερέ και να θαυμάσει μόνο τα δέντρα. Οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού είναι αυτές που προϋποθέτουν δράσεις. Αλλιώς τι να κάνει εδώ;

Συμπερασματικά, θα ήθελα να πω, να σταματήσουν να συσκέπτονται οι αρμόδιοι πολιτικοί παράγοντες. Το θέμα δεν είναι πολιτικό, είναι καθαρά πρακτικό και αφορά μόνο τους δύο Δήμους Κ. Νευροκοπίου και Προσοτσάνης. Πρέπει αυτοί οι δύο Δήμοι να συσκεφθούν, να μιλήσουν με ανθρώπους που ξέρουν τη χιονοδρομία, να καλέσουν και τους ανθρώπους του Ορειβατικού Συλλόγου, προκειμένου να βρεθεί λύση ώστε να δουλέψει το χιονοδρομικό την επόμενη περίοδο και να αφήσουν κατά μέρος τους εγωισμούς. Το να γίνονται συσκέψεις με την περιφέρεια και άλλους παράγοντες και πολιτικούς που δεν έχουν καν ανέβει στο Φαλακρό, αυτά δεν δίνουν λύσεις.