…μυρίζει μπαρούτι!

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ στην υφήλιο μυρίζει μπαρούτι! Και τι μπαρούτι… Από εκείνες τις εξεγέρσεις που δεν τις σταματάει κανένας και με τίποτα… που μέχρι να καταλάβεις τι ακριβώς συμβαίνει, έχουν εξεγερθεί λαοί, αλλάζουν κυβερνήσεις, πέφτουν καθεστώτα, η Δύση χάνει τα κάστρα της,

η αμερικανική πλανηταρχία κλονίζεται συθέμελα, ιδεολογίες γκρεμίζονται, νέα φασιστικά καθεστώτα ανεγείρονται από το πουθενά και το Ισλάμ να προελαύνει έναντι της πολιτικής πρακτικής των Δυτικών εξουσιών.

Η εξέγερση στην Αίγυπτο, στην Τυνησία πρώτα, στην Υεμένη και ίσως και στη Συρία, κάνει τους Δυτικούς να ανησυχούν γι’ αυτό. Και λογικά ανησυχούν, γιατί αν και εφόσον πέσει ο Μουμπάρακ και δεν μπορέσουν να βρουν αντικαταστάτη του, τότε … κλάφτα Ομπάμα! Τόσο οι ΗΠΑ αλλά και τεράστια οικονομικά συμφέροντα παγκοσμίως, κινδυνεύουν να χάσουν πάρα πολλά από μια αλλαγή του καθεστώτος στην Αίγυπτο που θα είναι ίσως φιλικότερη προς το Ισλάμ!

Ο δυτικός τρόπος ζωής των Αραβικών χωρών, βολεύει μια χαρά τη Δύση, την Ευρώπη και τους Αμερικανούς κυρίως, καθώς μπορούν και κινούν τα νήματα και ελέγχουν καταστάσεις, στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και φυσικά μπορούν να ελέγχουν ακόμα καλύτερα την περιοχή γύρω από το Ιράν με κυβερνήσεις ανδρεικέλων όπως στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Το «αντιδραστικό» και ισλαμικό Ιράν, είναι φυσικά ένα εμπόδιο, αν όχι μόνο για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής του Περσικού Κόλπου και της ενδοχώρας του, αλλά κυρίως γιατί δεν μπορούν να ελέγχουν άμεσα τα σύνορα της Κίνας και προφανώς αυτό εμποδίζει τα παιχνίδια των ΗΠΑ στη χώρα του Σινικού Τείχους.

Μέχρι ενός σημείου, φυσικά, οι εξεγέρσεις αυτές μπορεί να είναι και … υποκινούμενες από διάφορους παγκόσμιους προβοκάτορες. Οι εξεγέρσεις των λαών ποτέ δεν είναι αθώες. Τα καζάνια πάντα βράζουν από κάτω και καθοδηγούνται. Οι κινήσεις στη διεθνή σκακιέρα, δεν μπορεί να είναι αθώες, καθώς ο σκοπός για το ΜΑΤ αγιάζει πάντα τα μέσα, προκειμένου να ελέγχουμε ολόκληρες περιοχές!

Ποιο θα είναι το μέλλον της περιοχής αν ο Μουμπάρακ εγκαταλείψει την εξουσία; Άγνωστο. Μπορεί αυτή η εξέγερση των Αιγυπτίων να μοιάζει ορφανή και όλοι να προσπαθούν να την προσεταιριστούν, αλλά σίγουρα κάποιοι ξέρουν την κατάληξή της πολύ καλύτερα από όλους εμάς που προσπαθούμε να το αναλύσουμε.

Μπορεί τα κάποτε απελευθερωτικά κινήματα της δεκαετίας του 1970 και του 1980 να ανέβηκαν στις εξουσίες χειροκροτούμενα, όμως κατάντησαν να είναι ελεγχόμενα πλέον από Δυτικές κυβερνήσεις όπως των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Ιταλίας ή της Βρετανίας ή της Γερμανίας, ενώ άλλα κατάντησαν να καρκινοβατούν ανάμεσα στα απολυταρχικά καθεστώτα με φεουδαρχικές και μοναρχικές πρακτικές και να αγγίζουν τα όρια του φασισμού, αρνούμενα πλέον να απαγκιστρωθούν από την εξουσία, καθώς αυτή είναι γλυκιά και τα έχει διαφθείρει προ πολλού!

Η μέχρι σήμερα πρακτική της Ιστορίας, μας λέει ότι, εκείνοι που κάποτε ανέβαζαν στην εξουσία διάφορους δικτατορίσκους καλυμμένους μια χαρά πίσω από δήθεν κινήματα, εξεγέρσεις και δεν συμμαζεύεται, συνηθίζουν να τους αλλάζουν όταν βλέπουν ότι δεν τραβάνε άλλο, ή δεν υπακούν πλέον (βλέπε Σαντάμ), ή κουράζουν τον λαό  που τους ανέχεται!

Ας μην βιαζόμαστε να μιλήσουμε για επαναστάσεις και εξεγέρσεις, αν δεν δούμε πρώτα πού ακριβώς θα καταλήξουν. Οι μεγάλες επαναστάσεις που άλλαξαν πραγματικά τον κόσμο ήταν η Γαλλική Επανάσταση και η Οκτωβριανή Επανάσταση. Θα τολμήσω να προσθέσω και την Ελληνική Επανάσταση του 1821 που άλλαξε τη μοίρα της Βαλκανικής και απόδιωξε την Οθωμανική Αυτοκρατορία από τα Βαλκάνια περιορίζοντάς της στην Τουρκία. Ασχέτως από το ποια ήταν η κατάληξη της Ελλάδας στην διεθνή σκακιέρα, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι η Επανάσταση του 1821 ανάγκασε τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής να «βοηθήσουν», καθώς βρήκαν καλή ευκαιρία να αποδιώξουν τους Οθωμανούς που απειλούσαν ξεκάθαρα πια τον τρόπο ζωής της Δύσης της εποχής!

Θανάσης Πολυμένης