Η Ελλάδα διχάζει και διχάζεται!

ΑΥΤΗ η χώρα έχει πλέον χάσει τον μπούσουλα! Και δεν θα μπορέσει να τον βρει για καιρό ακόμα. Γιατί μοιάζει να είναι δεμένη σε δρόμους πολλούς, που δεν ξέρει ποιους να ακολουθήσει, ποιους να πάρει και ποιους ν’ αφήσει!

M Όλοι γκρινιάζουν, όλοι φωνάζουν εναντίον όλων, όλων έχουν δίκιο και όλοι έχουν άδικο… Βουνό το δίκιο, βουνό και το άδικο! Σ’ αυτή τη χώρα που γνωρίζει εκ νέου τα σύνορά της καθημερινά, ακόμα κι αυτά που υποτίθεται ότι είναι γνωστά ως σύνορα της χώρας, χρειάζεται κάθε μέρα να αναθεωρείς, να αμφισβητείς, ν’ αντιπαλεύεις, να επαναβεβαιώνεις, να λύνεις δεσμά και να τα ξαναδένεις διαφορετικά, να βαδίζεις στους ίδιους δρόμους αλλά να είναι διαφορετικοί.

M Η χώρα έχει πρόβλημα. Και όταν μια χώρα έχει πρόβλημα, τότε έχει κι ο λαός αυτής της χώρας! Η χώρα τρεκλίζει στο «εδώ» και στο «εκεί». Με δυο πόδια σε δυο όχθες προσπαθεί να κρατηθεί μην πέσει στο ποτάμι! Η χώρα είναι πλέον διχασμένη. Ο λαός της χώρας είναι πλέον διχασμένος. Δεν ξέρει  ποιος έχει το δίκιο βουνό και το άδικο τρανό!

M Να είσαι μ’ αυτούς που καπνίζουν ή μ’ αυτούς που δεν καπνίζουν; Να είσαι με τους φαρμακοποιούς ή όχι; Να είσαι με τους φορτηγατζήδες ή με τους οδηγούς των αστικών συγκοινωνιών των Αθηνών; Να είσαι με τον διαλυμένο ούτως ή άλλως ΟΣΕ ή με το ξεπούλημά του; Να είσαι με τον δημόσιο υπάλληλο του ΟΣΕ που θα υποστεί ολική μετάταξη ή να είσαι με τον άνεργο που δεν έχει στον ήλιο μοίρα και περιμένει το ταμείο ανεργίας και το χαρτζιλίκι από την κουτσουρεμένη σύνταξη των γονιών του;

M Να είσαι με τους «κοπρίτες» που στο κάτω-κάτω βρήκαν την πόρτα και «τρύπωσαν» στο δημόσιο, ή να είσαι με τον πολιτικό που έτσι κι αλλιώς για να πάρει ψήφο θα πρέπει να κάνει «δέκα φορές τον κοπρίτη»; Να είσαι με τον συμβασιούχο που προσπαθεί να βολευτεί κι αυτός στη ζωή, ή να είσαι κατά του συμβασιούχου που προκαλεί «τριγμούς» στη μισθοδοσία του δημόσιου τομέα και «τρώει» τα λεφτά του κράτους, επειδή κάποια κυβέρνηση του υποσχέθηκε διορισμό;