Στρατηγική ψυχραιμίας!

Η ΕΛΛΑΔΑ και η Τουρκία… Αιώνιοι γείτονες σε έναν ακήρυχτο πόλεμο! Αν όσα συμβαίνουν σήμερα ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία στο Αιγαίο και όχι μόνο, συνέβαιναν ανάμεσα στη Νότια και τη Βόρεια Κορέα, σίγουρα θα είχε ξεσπάσει πόλεμος προ πολλού!

M Αυτό είναι μια υπόθεση βέβαια, αλλά είναι και μια τραγική αλήθεια. Από το 1974 και έπειτα, μετά την κατάληψη μέρους της Κύπρου από την Τουρκία, με τον τρόπο που αυτό έγινε, η Ελλάδα και η Τουρκία βιώνουν καθημερινά έναν ακήρυχτο πόλεμο. Τα όσα συμβαίνουν, λογικά θα έπρεπε να αποτελούν αιτία πολέμου για την Ελλάδα και όχι για την Τουρκία, η οποία βρίσκεται μονίμως σε επιθετική στάση και η Ελλάδα σε αμυντική θέση.

M Κατά έναν περίεργο όμως τρόπο, η Ελλάδα, ως αμυνόμενη χώρα, κάνει συνεχώς  υποχωρήσεις, στα πλαίσιο μιας δήθεν «στρατηγικής ψυχραιμίας». Το 2010 είναι μια από αυτές τις χρονιές. Τα επίσημα στοιχεία, λένε ότι εντός του 2010, συνολικά 3024 μαχητικά τουρκικά αεροσκάφη, από τα οποία 421 μπήκαν στο Αιγαίο οπλισμένα, έκαναν 1239 παραβιάσεις και πέταξαν 14 φορές πάνω από το έδαφος ελληνικών νησιών.

M Το 2009, τα νούμερα είναι περίπου τα ίδια, όμως είχαμε 237 εμπλοκές. Στα θαλάσσια επεισόδια είχαμε 60 παραβιάσεις των χωρικών μας υδάτων από τουρκικά πλοία, μερικά από αυτά ελάχιστα μίλια από τον ναύσταθμο της Σαλαμίνας.

M Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται «στρατηγική ψυχραιμίας», όμως σίγουρα είναι στρατηγικές υποχώρησης, μιας χώρας η οποία δείχνει να αμύνεται αλλά συνεχώς υποχωρεί. Με μια διπλωματία, η οποία περισσότερο φιλοτουρκική είναι παρά φιλελληνική!

M Και φυσικά, την ίδια στιγμή, θεωρήθηκε μέγα εθνικό κατόρθωμα, ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε για τις τουρκικές προκλήσεις μέσα στην Τουρκία! Και γιατί δηλαδή τον έχουμε πρωθυπουργό; Για να φοράει μόνο τα γαλάζια κασκολάκια και να δέχεται ένα ζευγάρι πέδιλων του σκι από τον Τούρκο ομόλογό του;

M Η «επανάσταση του αυτονόητου», όπως έλεγε και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου προ μερικών εβδομάδων, είναι ότι πρέπει να μιλάει για τα «αυτονόητα» εκεί που πρέπει. Η «στρατηγική ψυχραιμίας», θα πρέπει πλέον να πάψει να εκφράζει την Ελλάδα. Ούτε βεβαίως θα πρέπει να υιοθετήσουμε λογικές θερμών επεισοδίων και προπομπούς πολέμου. Όμως θα πρέπει επιτέλους να αυστηροποιήσουμε τη θέση μας απέναντι στην Τουρκία. Και την υποτέλειά μας θα πάψουμε να δείχνουμε, και ανθρώπους φιλότουρκους από την κυβέρνηση θα έπρεπε να αποσύρουμε όπως τον κ. Δρούτσα, και θα πρέπει να αρχίσουμε να παίρνουμε θέση απέναντι σε γεγονότα που αφορούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.