ΤΟ 2010 ήταν μια χρονιά δύσκολη, φθαρμένη, γεμάτη ήττες και πληγές. Το 2011 αναμένεται να είναι ανελέητο ως προς τα ίδια τα γεγονότα και τις αποφάσεις που πρόκειται να παρθούν από όλους μας. Στο τέλος κάθε χρόνου, χαράζουμε μια σκληρή γραμμή πάνω στο χώμα, φοράμε τα καλά μας ρούχα και μ’ ένα χαμόγελο περιμένουμε την πρωτοχρονιά ν’ αλλάξει ο χρόνος!
Όσο κι αν δεν το υποπτευόμαστε, εκείνη η ώρα της αλλαγής του χρόνου, η τελευταία μέρα του 2010 και η πρώτη του 2011, είναι ημέρες κρίσης! Όχι κρίσης οικονομικής, αλλά κρίσης της ζωής μας. Κρίνουμε και κρινόμαστε. Τι αφήνουμε πίσω μας, τι πρόκειται να συναντήσουμε! Πώς κινηθήκαμε και πώς θα κινηθούμε!Ο χρόνος στέκεται αμείλικτος πάνω από τα κεφάλια μας ως Δαμόκλειος σπάθη. Η ζωή είναι επιλογές της κάθε στιγμής που τις φέρνει το πέρασμα του χρόνου! Είναι πορεία προς το άγνωστο με βάσεις από το παρελθόν! Κάθε στιγμή που περνάει γίνεται παρελθόν και εμπειρία. Κάθε στιγμή που κινούμαστε είναι παρόν και το μέλλον γεμίζει με όνειρα, που άλλα πραγματοποιούνται και άλλα όχι.
Στην αυγή του 21ου αιώνα, στην αυγή της τρίτης χιλιετίας, η Ελλάδα πτωχεύει και οι Έλληνες φτωχαίνουν! Ο χρόνος δεν έδειχνε κάτι τέτοιο! Είναι η μοίρα της χώρας να ταλαντεύεται στο άπειρο δυσοίωνων εξελίξεων. 189 χρόνια από την μεγάλη Επανάσταση του 1821, η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα μια νέα Επανάσταση για να μπορέσει να ανασυντάξει τις δυνάμεις της. 189 χρόνια ελεύθερου ελληνικού κράτους, έρχονται για να αποδείξουν για άλλη μια φορά, ότι η χώρα δεν μπορεί να ξεκολλήσει από την καθηλωτική έννοια του προτεκτοράτου, του οποίου τις τύχες συνεχίζουν να καθορίζουν οι μεγάλες παγκόσμιες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις. 189 χρόνια μετά από τη μεγάλη Επανάσταση του 1821, ο Έλληνας δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα το εύρος εκείνης της Επανάστασης. Πόσο μεγάλη και σημαντική ήταν, πόσο καθόρισε τις αλλαγές στη Βαλκανική, στην κοινωνία της περιοχής, στην οικονομική ζωή της χερσονήσου!
Ο Έλληνας δεν μελετάει την Ιστορία του, δεν την γνωρίζει και αδιαφορεί επιδεικτικά γι’ αυτήν. Ποτέ δεν είναι αργά να κάνουμε μια νέα αρχή πάνω σ’ αυτό, στη μελέτη της Ιστορίας. Μόνον έτσι θα καταλάβουμε σε ποιον τόπου ζούμε και ποια είναι η μοίρα μας. Τα μεγάλα λόγια μπορεί να είναι φτώχια, όμως οι μεγάλες ψυχές στην Ελλάδα ποτέ δεν ήταν φτωχές!
Χρειαζόμαστε μιαν Επανάσταση, σήμερα, εδώ και τώρα, άμεσα! Μια Επανάσταση σε όλα τα επίπεδα και σε όλα τα πεδία. Στην Παιδεία, στον Πολιτισμό μας, στην Ιστορία μας. Χρειαζόμαστε βαθιές τομές στην κοινωνία μας, στην οικονομία μας, στο πολιτικό μας σύστημα, στη δημοκρατία μας. Το οφείλουμε στο παρελθόν μας, στους εαυτούς μας, στα παιδιά και στα εγγόνια μας! Κάποτε πρέπει επιτέλους να τολμήσουμε! Ας το κάνουμε τώρα…
ΣΧΟΛΙΟ: Ακριβώς με την αλλαγή του χρόνου, βγήκε και πάλι ο πληθωρικός κ. Πάγκαλος και άρχισε να κατακεραυνώνει τον κόσμο! Αφού υπερασπίστηκε εκείνο το περίφημο «μαζί τα φάγαμε» συμπληρώνοντας: «αλλά μέσα στο πλαίσιο ενός φαύλου συστήματος πολιτικής με αθρόους διορισμούς στο δημόσιο», σημείωσε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον είναι «κοπρίτες»: [Όταν στο Δημόσιο βάσεις τον κοπρίτη επειδή σε ψηφίζει η οικογένειά του και παίρνεις πολλούς σταυρούς, ε, τότε ο κοπρίτης θα μείνει κοπρίτης σε όλη του τη ζωή, δεν πρόκειται να βελτιωθεί. Ξέρει ότι δεν πρόκειται ποτέ να απολυθεί. Έχει αλλοιωθεί αυτή καθαυτή η έννοια της απόλυσης. Τι πάει να πει ας πούμε «απελύθη ο έχων σύμβαση ορισμένου χρόνου;» Δεν απελύθη. Επήλθε ο ορισμένος χρόνος.]
Ξεχνάει βεβαίως ο κ. Πάγκαλος να μας πει, αν οι συνάδελφοί του βουλευτές που διόρισαν τέκνα και λοιπούς συγγενείς στη Βουλή και σε άλλες δημόσιες θέσεις, ανήκουν στην ίδια συνομοταξία με τους «κοπρίτες» υπαλλήλους που τόσα χρόνια με τις ψήφους τους, εδραίωναν τους κωλοθρεμμένους… θώκους τους και τους παχυλούς μισθούς τους!
Τι ομολογεί μεταξύ άλλων ο κ. Πάγκαλος; Ότι, επί της ουσίας, είχαμε επίσης και αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος όλα αυτά τα χρόνια της Μεταπολίτευσης; Ή μήπως όχι; Εφόσον οι «κοπρίτες» ψήφιζαν αυτούς που τους διόριζαν, άρα είχαμε αλλοίωση του πραγματικού αποτελέσματος του υπόλοιπου λαού που δεν ήταν «κοπρίτες». Εξ ου και ο λόγος, ότι, διόριζαν όσους περισσότερους «κοπρίτες» μπορούσαν! Για να μην αλλάξει τίποτα απολύτως επί των κυβερνητικών θώκων. Μια ο ένας, μιας ο άλλος. Ο δικομματικός «κοπριτισμός» σε όλο του το μεγαλείο!
Τι λέτε... Θα πρέπει να τολμήσουμε μια νέα Επανάσταση ή όχι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ