Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΑΤΟΥΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

Η ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΦΑΤΟΥΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

«Η αξιολόγηση, άλλοθι για απολύσεις και απόλυτο έλεγχο των εκπαιδευτικών»

«Στήνεται ένα σκηνικό που έχει στόχο τις απολύσεις, τον πειθαρχικό έλεγχο και την υποταγή των εκπαιδευτικών»

Του Θανάση Πολυμένη

ΣΤΗ Δράμα βρέθηκε το απόγευμα της Δευτέρας, η κα Αγγελική Φατούρου, μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, καλεσμένη της «Αυτόνομης Αγωνιστικής Παρέμβασης Δράμας». Η κα Φατούρου μίλησε στην αίθουσα του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου με θέμα: «Τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας για τη Δημόσια Εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς από την επόμενη σχολική χρονιά».

          Μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο» η κα Φατούρου, αναφέρθηκε κυρίως στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών που προτάσσει το Υπ. Παιδείας, την οποία όμως η ίδια χαρακτήρισε ως άλλοθι για τον απόλυτο έλεγχο του καθηγητών και δασκάλων, για άλλοθι απολύσεων του 30% των εκπαιδευτικών, ενώ σημείωσε χαρακτηριστικά ότι οι καθηγητές είναι από τους πιο βαριά εργαζόμενους.

          Ερωτώμενη πια είναι τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας για την εκπαίδευση από τη νέα σχολική χρονιά, η κα Φατούρου μας απάντησε:

«Πρόκειται για μια φάση την οποία περνάμε, στην πραγματικότητα μιλάμε για τη διάλυση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και ιδιαίτερα του δημόσιου σχολείου, όπου έχουμε μια τρομακτική περικοπή της κρατικής επιδότησης. Πιθανόν να γνωρίζεται ότι πάρα πολλά σχολεία σε όλη την Ελλάδα, αδυνατούν να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες τους, να πληρώσουν το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, λογαριασμούς, αναλώσιμα κτλ.

Ετοιμάζονται ακόμα χειρότερες αντιδραστικές αλλαγές όσον αφορά τα αναλυτικά προγράμματα και τη δομή του σχολείου. Να σας πω χαρακτηριστικά ότι το σχέδιο νόμου που είναι στα χαρτιά, πρόκειται να φέρει πανελλήνιες εξετάσεις από την πρώτη Λυκείου, πράγμα που θα σακατέψει τα Λύκεια και κυρίως τα παιδιά των εργαζομένων. Να θυμίσω τι είχε συμβεί, όταν ο αλήστου πολιτικής μνήμης κ. Αρσένης είχε βάλει 14 μαθήματα πανελλαδικώς εξεταζόμενα στη δευτέρα Λυκείου.

Το δεύτερο ζωντανό στοιχείο της εκπαίδευσης το οποίο χτυπήθηκε πάρα πολύ, είναι οι εκπαιδευτικοί. Πρώτον, μιλάμε για οικονομική εξαθλίωση. Ο πρωτοδιόριστος εκπαιδευτικός παίρνει 600 ευρώ. Διορίζεται μακριά από το σπίτι του. Πρέπει να διατηρεί δύο και τρία σπίτια και βέβαια είναι αδύνατον να ζήσει με τόσα χρήματα. Δεύτερον, δεν φτάνει  που παίρνει τόσα χρήματα, αναγκάζεται όπως στη Δράμα, στην Ξάνθη ή και στον Έβρο, να μετακινείται σε δύο και σε τρία σχολεία, πληρώνοντας τα έξοδα από την τσέπη του. Τρίτον, εκτός απ’ όλα όσα έχουν πάθει όλοι οι εργαζόμενοι, το χτύπημα στη σύνταξή τους, στην ασφάλισή τους, στο εφάπαξ κτλ., έχουμε εδώ μια απίστευτη κατάσταση. Να σας πω χαρακτηριστικά, ότι, καταργήθηκαν στην πραγματικότητα οι μόνιμοι διορισμοί. Φέτος ετοιμάζεται, στην ουσία, η απόλυση 10.000 αναπληρωτών και σκοπεύει να δουλεύει το δημόσιο σχολείο με το 60% του προσωπικού που δούλευε το 2008 και το 2009.

Ετοιμάζεται αύξηση του ωραρίου, οι εργασιακές μας σχέσεις έχουν γίνει λάστιχο και το κερασάκι στην τούρτα είναι η λεγόμενη αξιολόγηση, που δεν πρόκειται περί αυτού, αλλά πρόκειται περί ενός στυγνού, αυταρχικού συστήματος ελέγχου, το οποίο έχει ως στόχο να νομιμοποιήσει τις απολύσεις στα μάτια του λαού, να καθηλώσει βαθμολογικά τους εκπαιδευτικούς και να υποτάξει απολύτως τον εκπαιδευτικό, παιδαγωγικά, διοικητικά, να φοβάται και τον ίσκιο του, τον προϊστάμενο, τον διευθυντή γραφείου, τον διευθυντή εκπαίδευσης, να μην μιλάει, προκειμένου να μην αντιτίθεται και να μην συμπαραστέκεται σε γονείς και μαθητές για όσα στραβά, κουτσά και άσχημα συμβαίνουν στο δημόσιο σχολείο. Αυτή είναι η  πραγματικότητα.»

Σχετικά με την αξιολόγηση κα Φατούρου. Θα έπρεπε ή δεν θα έπρεπε να γίνεται αξιολόγηση, ή μήπως όλο αυτό είναι ένας μύθος, ένα άλλοθι για απολύσεις όπως είπατε;

«Ο μύθος ότι οι εκπαιδευτικοί δεν ελέγχονται και ότι δεν υπάρχει συνολικός έλεγχος στα σχολεία, είναι βεβαίως μια ανοησία. Όπως έλεγαν πριν από τρία χρόνια ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για την χρεοκοπία της χώρας γιατί είναι πάρα πολλοί, όπως μετά έλεγαν ότι φταίει ο τάδε κλάδος όταν κινητοποιείται για τα δεινά των άλλων, έτσι τώρα έχουμε μια καραμέλα ότι υπάρχουν οι τεμπέληδες, οι ανίκανοι, οι τρελοί κτλ., όλο αυτό είναι ένα πακετάκι, για να δικαιολογήσουμε και να κάνουμε τον εκπαιδευτικό τον μοναδικό υπεύθυνο για το χάλι της δημόσιας εκπαίδευσης.

Παρεμπιπτόντως να πούμε ότι έχουμε φτάσει στο 2,3% του ΑΕΠ για την χρηματοδότηση της εκπαίδευσης. Πράγμα που δεν υπάρχει όχι σε τριτοκοσμικές, ούτε σε τεταρτοκοσμικές χώρες.

Ο εκπαιδευτικός είναι βαριά εργαζόμενος. Πρέπει να σας πω ότι σύμφωνα με την Ουνέσκο, κάθε ώρα διδασκαλίας αντιστοιχεί σε τέσσερις ώρες γραφείου. Δεν είναι τυχαίο που σε όλες τις χώρες του κόσμου, το διδακτικό ωράριο των καθηγητών είναι το μισό, γιατί οι εκπαιδευτικοί δουλεύουν σπίτι τους ταυτόχρονα, κάνουν όλες τις διοικητικές δουλειές του σχολείου γιατί δεν υπάρχουν πουθενά γραμματείς και είναι ένα επάγγελμα το οποίο είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί είσαι σε κινούμενη άμμο κάθε μέρα, πρέπει να αντιμετωπίζεις τα διαφορετικά προβλήματα, των διαφορετικής προέλευσης παιδιών στα σχολεία, με τα διαφορετικά κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά προβλήματα, ιδιαίτερα σήμερα που έχουμε έναν πληθυσμό ο οποίος υποφέρει, παιδία που υποσιτίζονται κτλ.

Η συζήτηση λοιπόν αυτή, νομίζω, τεχνηέντως έρχεται να πει ότι, αυτοί είναι τεμπέληδες δεν δουλεύουν, μπορεί να απολυθεί το 20%-30%. Πρέπει να σας πω ότι είναι επίσης ψέμα το ότι έχουμε μεγάλη αναλογία. Τηρουμένων των αναλογιών, της νησιωτικότητας της χώρας και των σοβαρών γεωμορφολογικών ιδιομορφιών της, έχουμε έναν μέσο όρο καθηγητές ανά μαθητές, ο οποίος είναι μεγαλύτερος απ’ ό,τι στη Φινλανδία, η οποία δεν έχει τα προβλήματα που έχουμε εμείς.

Θεωρώ ότι στήνεται ένα σκηνικό που έχει στόχο τις απολύσεις, τον πειθαρχικό έλεγχο και την υποταγή των εκπαιδευτικών. Πρέπει να τονίσουμε ότι άνθρωπος υποταγμένος δεν μπορεί να είναι ελεύθερος δάσκαλος, δεν μπορεί να διδάσκει τα παιδιά μας άνθρωπος υποταγμένος και δούλος σε μια ιεραρχική πυραμίδα και τρίτον, να καθηλώσει βαθμολογικά τον εκπαιδευτικό. Διότι ο στόχος είναι μπαίνεις με 600 ευρώ σήμερα, θέλουν 400 ευρώ αύριο και ο στόχος είναι να πέσει πάρα πολύ ο βασικός μισθός στη χώρα. Να μπαίνεις με 600 ευρώ να βγαίνεις με 700 ευρώ μετά από 40 χρόνια.

Νομίζω ότι ο κλάδος των εκπαιδευτικών αντιδράει ήδη σε όλα αυτά. Και θα αντιδράσει πρώτα και κύρια, γιατί όλη αυτή η ιστορία δεν θίγει εμάς, αλλά πρώτα απ’ όλα θίγει το παιδαγωγικό και εκπαιδευτικό έργο που έχει άμεσο αντίκτυπο στα παιδιά του εργαζόμενου λαού. Είμαστε αποφασισμένοι να προασπίσουμε και τη δημόσια υγεία και τη δουλειά μας.»