Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΔΡΑΜΑΣ Δ. ΚΥΡΙΑΖΙΔΗ ΣΤΟΝ «Π.Τ.»

Είμαι εργαλείο προς χρήση των Δραμινών!

Τα ζητήματα που αφορούν τον τόπο πρέπει να τα βλέπουμε πέρα από κόμματα και προσωπικές αντιπαραθέσεις



Του Θανάση Πολυμένη

«ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ πολύ να το ξεκινήσω σήμερα», λέει για τον συνδικαλισμό στην Αστυνομία, ο βουλευτής Δράμας της Ν.Δ. κ. Δημήτρης Κυριαζίδης, μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο». Αναλογιζόμενος το παρελθόν, λέει ότι ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, το οποίο όμως σήμερα δεν γνωρίζει καλές μέρες.
            Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα μας ο κ. Κυριαζίδης, αναφέρεται στο άτυπο συντονιστικό όργανο του νομού και τη λειτουργία του, επαναλαμβάνει για πολλοστή φορά ότι η ιδιότητά του ως βουλευτής είναι ένα εργαλείο προς χρήση των Δραμινών, ενώ δίνει μεγάλη έμφαση στον κοινό αγώνα βουλευτών και δημάρχων του νομού, σε ζητήματα που αφορούν τον γενικό συμφέρον του τόπου, ασχέτως από τις κομματικές και άλλες θέσεις του καθενός!

            Παραδέχεται επίσης ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στον τρόπο που λειτουργεί σήμερα το Ελληνικό Κοινοβούλιο, το πώς ψηφίζονται οι νόμο και ότι όντως πολλοί βουλευτές δεν γνωρίζουν τι αναφέρεται σε έναν νομοσχέδιο. Το οποίο πολλές ψηφίζουν κατά συνείδηση ή και κομματικά!

ΑΤΥΠΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ
Να ξεκινήσουμε με το λεγόμενο, άτυπο συντονιστικό όργανο του νομού Δράμας κ. Κυριαζίδη. Γίνονται συχνές συναντήσεις των φορέων, ακούγονται απόψεις κτλ., με σκοπό να υπάρξει πίεση προς το κέντρο. Έχει πετύχει τον σκοπό του μέχρι σήμερα;
            Σε εκείνες τις περιπτώσεις στις οποίες, πράγματι, χρειαζόταν μια συλλογική παρέμβαση, είχε αποτέλεσμα. Με βοήθησαν και εμένα, εννοώ θεσμικά, ζητήματα που είχαν να κάνουν για παράδειγμα με τη δημιουργία των ΤΕΙ, να τα πετύχουμε. Έχοντας αυτό ως εφόδιο και με την κάθοδό μας στην Αθήνα, σε συγκεκριμένα ζητήματα, μπορέσαμε και δουλέψαμε.
            Πλην όμως, δυστυχώς, δεν μπορέσαμε στο σύνολο να λειτουργήσουμε. Να υπάρχει δηλαδή μια ομόθυμη θέση και δράση. Τα προσωπικά πολλές φορές, μεταξύ των δημάρχων αλλά και των βουλευτών, χωρίς τη δική μου, αν θέλετε, άρνηση, δεν είχαν καλή εξέλιξη, όπως την κοινή και συλλογική δράση. Έχω πει πολλές φορές και με τους άλλους συναδέλφους βουλευτές, τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τον τόπο, να τα δούμε πέρα από τα κόμματα. Σκοπός μας είναι να φτάσουμε στο αποτέλεσμα. Τις διαφορές μας, τις αντιρρήσεις μας, σε όποιο βαθμό θα τις έχουμε, και κομματικά κτλ. Αλλά το τοπικό ζήτημα να μην το βάζουμε στις διαφορές μας.
Βλέπουμε σε άλλους νομούς πως λειτουργούν. Ειδικότερα αν θέλετε, στην Πελοπόννησο και στην Κρήτη. Δεν μπορούμε να κινούμαστε μονομερώς. Το κόμμα να λέει να μην υπάρχει συνεργασία με τους βουλευτές των κυβερνώντων κομμάτων κτλ.  Όμως για τοπικά ζητήματα, είδαμε ότι υπάρχει σε πολλούς νομούς η κοινή λειτουργία. Για παράδειγμα, η πρόταση – τροπολογία που κατέθεσαν από κοινού για την Παναχαϊκή ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ και ο βουλευτής της Ν.Δ. Ζήτησαν και τη δική μου βοήθεια γιατί εμείς εδώ είχαμε τη ΔΟΞΑ. Και μπορέσαμε σε διάστημα ελάχιστο, να τακτοποιήσουμε ένα ζήτημα που βάρυνε επί δεκαετίες αυτούς τους αθλητικούς συλλόγους. Οι άλλοι νομοί, για παράδειγμα ο ΟΦΗ, ο Ηρακλής, που παρέμειναν, μπορούν να επικαλεστούν αυτές τις τροπολογίες για τα δικά τους ζητήματα.
Θέλω να πω όμως, ότι, μπορούν και λειτουργούν σε άλλους νομούς. Εδώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν το κατορθώσαμε. Είναι πολύ σημαντικό. Μάλιστα, θα έλεγα, θα έδιναν και σ’ εμένα το έρεισμα, να πιέσω κεντρικά περισσότερο απ’ όσο μπορούμε να πιέσουμε και να μην το ξεπερνούμε με την έννοια της κομματικής αντιπαλότητας ή θέσεων για ζητήματα τοπικά.

Θα μπορούσαμε να πούμε δηλαδή κ. Κυριαζίδη, ότι ένα ζήτημα που λείπει από τη Δράμα είναι αυτό; Γι’ αυτό λέτε ότι όλα αυτά τα χρόνια η Δράμα δεν μπορεί να διεκδικήσει και ο νομός φθίνει συνεχώς, χάνει ευκαιρίες, υπηρεσίες κτλ.;
            Είναι ένα βασικό στοιχείο. Όταν γινόταν παλαιότερα μια θετική κίνηση, είχαμε αμέσως τα γνωστά, γιατί να την κάνει ο ένας βουλευτής και όχι άλλος, γιατί ο ένας δήμαρχος και όχι ο άλλος και όλα αυτά, γιατί αύριο θα τον βρίσκαμε μπροστά μας, να βάλουμε μια τρικλοποδιά να μην γίνει κάποιο έργο, να μην προωθηθεί και είμαστε εδώ που είμαστε. Μας έλειπε αυτή η κοινή δράση. Και σε πάρα πολλά θέματα μάλιστα, πολλές φορές ροκανίσαμε τις προσπάθειες αυτές για να μην έχουμε μία επιτυχία, να μην την «καρπωθούν» άλλοι σε προσωπικό επίπεδο και την επικαλούνται όταν θα έρθει η ώρα των εκλογών.
Ήταν λάθη που πληρώσαμε πολλές φορές και πιστεύω μας έγινε μάθημα. Βλέπω ότι το κατανοούν όλοι. Από θεωρητική άποψη όμως, το βλέπω, το ακούω, θέλω να πιστεύω ότι αυτό δεν θα ισχύσει με τη νέα Τοπική Αυτοδιοίκηση και του πρώτου και του δεύτερου βαθμού. Όπου βλέπω μια διάθεση για συνεργασία. Θέλω όμως να το δω και έμπρακτα, να το δω στην πράξη να λειτουργεί. Δεν πρέπει να μας χωρίζουν οι όποιες, προσωπικές πολλές φορές, διαφορές. Διαφορές θα υπάρχουν, αλλά την προσωπική διαφορά δεν μπορούμε να τη βάλουμε πάνω από το πρόβλημα του τόπου.
Και το έχω πει πάρα πολλές φορές, ας βρεθεί ένας φορέας, που ζήτησαν βοήθεια και δεν προσέτρεξα. Θα έλεγα καταχρηστικά, ότι, αντί να με κυνηγούν τους κυνηγάω για ζητήματα του τόπου. Δεν έχω κανένα κόμπλεξ, ούτε θέλω με υπεροψία και αλαζονεία να αντιμετωπίσω ένα ζήτημα. Το είπα πολλές φορές, είμαι ένα εργαλείο να σας βοηθήσω για να φτάσουμε στο σκοπό μας. Πιστεύω ότι αυτό το συλλογικό όργανο μπορεί αν λειτουργήσει θετικά (σ.σ. το άτυπο συντονιστικό όργανο του νομού), γιατί ανοίγεται μπροστά μας μια νέα περίοδος στην Αυτοδιοίκηση και μάλιστα με μια θητεία πέντε ετών. Αυτός ο οποίος έχει αναλάβει, έχει όλο το χρόνο να σχεδιάσει, να προγραμματίσει, να εκτελέσει. Άρα θα έχει μεγάλο φορτίο στην απολογία του μετά από πέντε χρόνια, αν δεν φέρει ένα θετικό αποτέλεσμα. Όλο αυτό το χρόνο θα πρέπει να εκμεταλλευτείς οτιδήποτε για να φτάσει στον σκοπό σου. Μπορούμε και προς την Περιφέρεια και προς το κέντρο να πιέσουμε. Και είπα ότι διατίθεμαι, χωρίς προαπαιτούμενα. Εφόσον κάτι θετικό αποφασίζεται, είμαι παρόν. Χωρίς να βάζω μπροστά το κόμμα μου και το όποιο προσωπικό πρόβλημα.
Όταν είχα ζητήματα που αφορούσαν άμεσα στον τόπο μου, είτε δεν ψήφισα, είτε καταψήφισα. Ελάχιστοι βουλευτές το κάνουν. Σε ζητήματα όμως που αφορούν τον τόπο μας. Άλλο βέβαια το γενικό πρόβλημα και άλλο του τοπικού χαρακτήρα.

ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ…
Έχουν γίνει κατά καιρούς στη Δράμα, διάφορα αναπτυξιακά συνέδρια τα οποία έμειναν στα χαρτιά. Δεν προχώρησαν, δεν οδήγησαν πουθενά. Θα μπορούσε να βγει κάτι απ’ όλα αυτά!
            Το είχα πει και τότε σε κάποια από τα συνέδρια που έγιναν. Να κάνουμε ένα πλαίσιο των ζητημάτων κατά τομέα κτλ. Θυμάμαι είχε γίνει μια αποτύπωση σε μια διημερίδα. Είχαν αποτυπωθεί προβλήματα από κάθε Δ/νση του νομού, είτε Γεωργίας, είτε Συγκοινωνίας, Δασών κτλ. Όλα αυτά έμειναν απλά μια αποτύπωση. Πιστεύω ότι έγινε μια διημερίδα για να ανταλλάξουμε απόψεις, οι οποίες δεν προχώρησαν. Είναι καλό μεν να γίνονται τέτοιες συζητήσεις, αλλά θα πρέπει να έχουν και ένα αποτέλεσμα. Αποτέλεσμα δεν υπήρξε. Κάποιος πρέπει όλες αυτές τις συζητήσεις και τις απόψεις, με κάποιο τρόπο να τις μεταποιήσει σε πράξη, έτσι ώστε να φέρουμε και το ανάλογο αποτέλεσμα κατά τομέα.
            Αυτό ζήτησα και από τον νέο αντιπεριφερειάρχη και τους δημάρχους, στην πρώτη κουβέντα που είχαμε. Να κάνουν το πλαίσιό τους και μαζί πιστεύω θα ακολουθήσουν και άλλοι βουλευτές. Ενδεχομένως να ξεπεράσουμε και κάποιες προσωρινές μας αρνήσεις, να δούμε πώς λειτουργούν σε άλλους νομούς και να πάμε όλοι μαζί.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
Πώς βλέπετε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί σήμερα το Ελληνικό Κοινοβούλιο; Τον τρόπο με τον οποίον ψηφίζονται οι νόμοι, περνούν τα νομοθετικά διατάγματα; Πολλοί από τους βουλευτές μάλιστα, παραδέχονται ότι δεν προλαβαίνουν καν να διαβάσουν τα νομοσχέδια!
            Είναι ορθή παρατήρηση και εύστοχη. Πολλές φορές και εγώ ο ίδιος εξέφρασε την αντίθεσή μου και την αντίρρησή μου. Βεβαίως, για να είμαστε ειλικρινείς, όπως είναι δομημένα σήμερα τα πράγματα στη Βουλή, δεν ξέρω αν θα μπορούσαν να γίνουν αλλιώς. Έχουμε αναζητήσει σε άλλες χώρες τον τρόπο λειτουργίας. Οι βουλευτές κατανέμονται σε επιτροπές. Όταν ένα νομοσχέδιο συζητείται σε μια επιτροπή στην οποία ένας βουλευτής δεν συμμετέχει, τότε έχει άγνοια όλου του νομοσχεδίου. Άρα λοιπόν, όταν έρχεται στην Ολομέλεια προς ψήφιση, δεν είναι δυνατόν ο βουλευτής που δεν συμμετείχε στην επιτροπή, να γνωρίζει το περιεχόμενο και τις λεπτομέρειες του όποιου νομοθετήματος. Οπότε αποφασίζει κατά συνείδηση ή και κατά (σ.σ. κομματική) γραμμή. Αυτή είναι δυστυχώς μια πραγματικότητα. Έχει να κάνει θα έλεγα με την υγιή λειτουργία.
            Ένα άλλο στοιχείο που είναι επιβαρυντικό, ότι βλέπω συναδέλφους που βρέθηκαν στο Κοινοβούλιο, κάτω από ένα εκλογικό σύστημα που εμένα δεν με ικανοποιεί. Μπορεί να έβαλαν υποψηφιότητα για να συμπληρωθεί ο αριθμός των υποψηφίων. Μην βλέπετε στο νομό μας που όλοι βρίζουν τους βουλευτές ή το σύστημα, και στη συνέχεια έχουμε μια πληθώρα υποψηφίων. Είναι σχήμα οξύμωρο αυτό! Σε άλλους νομούς δεν συμβαίνει όμως αυτό, προσπαθούν να συμπληρώσουν ψηφοδέλτια και ειδικά στις μέρες μας που τα πράγματα είναι και σκληρά οικονομικά και δεν είναι της εποχής των παχιών αγελάδων.
Νομίζω ότι αυτός που θα μας εκπροσωπήσει, πρέπει να τον ακολουθεί και μια ιστορία, να έχει ένσημα δηλαδή και αν μπορεί να μας εκπροσωπήσει σε κάποιο βαθμό. Κάποια πράγματα δεν γίνονται εξ ουρανού… θα πρέπει να μετρηθείς, να ζυγιστείς, έτσι ώστε να μπορείς να ανταποκριθείς σ’ αυτό που πρόκειται να αντιμετωπίσεις στη συνέχεια. Δεν είναι ένα επάγγελμα. Ενδεχομένως κάποιοι να το αντιλαμβάνονται και κατ’ αυτόν τον τρόπο! Αντιλαμβάνομαι έναν νέο επιστήμονα που θα αφήσει τη δουλειά του και θα εισέλθει στον πολιτικό στίβο και αφήνοντας την επιστήμη σ’ αφήνει και αυτή δεκαπλάσια. Οπότε το βλέπει με έναν επαγγελματικό τρόπο!
Είναι ζήτημα που βαρύνει την εύρυθμη λειτουργία του Κοινοβουλίου και βεβαίως, το εκλογικό σύστημα έχει τα προβλήματά του. Δεν ξέρω αν είμαστε ώριμοι να δεχθούμε άλλα συστήματα, αλλά πιστεύω ότι, ακόμη και αυτοδιοικητικά δεν ανταποκρίνεται σ’ αυτό που ο κόσμος αποφασίζει. Και φέρνω παράδειγμα την προηγούμενη εκλογή στην Περιφέρεια. Ενώ η Δράμα ανέδειξε, με την έννοια του αριθμού ψήφων ένα άλλο πρόσωπο, τελικά εξελέγη ένα άλλο πρόσωπο και αυτό ήταν στο σύνολο της Περιφέρειας. Με λίγα λόγια νοθεύτηκε η θέληση της τοπικής κοινωνίας, η οποία εξέλεξε τον άλφα αλλά βγήκε ο βήτα! Όχι ότι έχω κάποιο ζήτημα με τον απελθόντα κ. Ξανθόπουλο με τον οποίο συνεργαστήκαμε και σε καλό βαθμό μάλιστα.
Άλλωστε και με τον νέο περιφερειάρχη, του είπα ότι, για ζητήματα του τόπου μου, μπορεί να βρεθούμε και αντιμέτωποι! Το λέω και δημόσια. Εάν δω ότι θίγεται ο νομός ή λειτουργούν σε βάρος μας κάποια πράγματα, οφείλω να πάρω συγκεκριμένη θέση. Και γι’ αυτό εξ αρχής παρακάλεσα με έναν εύσχημο τρόπο, ότι καλό είναι τα πάντα να γίνουν με ορθό μέτρο. Να μην γίνουν άνισες κατανομές στην Περιφέρεια.

Ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Κάτι τελευταίο κ. Κυριαζίδη για να θυμηθείτε λίγο και τα παλιά. Είστε το άτομο που εμπνεύστηκε, ξεκίνησε και εδραίωσε τον συνδικαλισμό στην Αστυνομία. Σε ποιο σημείο βρίσκεται σήμερα; Και με την εμπειρία του παρελθόντος, θα ξεκινούσατε σήμερα κάτι τέτοιο και αν ναι, θα κάνατε κάτι διαφορετικά;
            Θα σας απαντήσω από το τελευταίο. Θα σκεφτόμουν πολύ να το ξεκινήσω! Αναλογιζόμενος πολλές φορές το παρελθόν, λέω ότι θα πρέπει να ήμουν εκτός πραγματικότητας! Τρελός πρέπει να πω. Τώρα που κάθομαι και μετράω τα πράγματα… ήταν θέμα στιγμής. Διότι πέρασα και το στάδιο αυτό, ότι εδώ και πολλά χρόνια θα ήμουν πολίτης, θα είχα εκδιωχθεί από το Σώμα. Οι συγκυρίες ήταν που με περιόρισαν επαγγελματικά. Καθ’ ότι 4 φορές βρέθηκα εκτός υπηρεσίας. Μία φορά εκδιώχθηκα με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και τρεις φορές με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας. Και πέρασα και συμβούλιο για απόταξη.
Ήταν θέμα συγκυρίας το ότι δεν διώχθηκα από το Σώμα. Όμως τελικά, πάντα έλεγα, ότι υπάρχει και το θείο. Εγώ πιστεύω κ. Πολυμένη, και έλεγα ο Θεός με αγαπάει! Και αυτό που κάνουμε το αγαπάμε, γιατί αυτού που κάνουμε δεν έχει υστεροβουλία και όλα αυτά θα έπρεπε να γίνει πολύ πιο μπροστά. Και ήταν ο μόνος χώρος εκτός συλλογικής δράσης λειτουργίας.
Πάρα πολλές φορές συζητώντας με συναδέλφους στην Ευρώπη, μου έλεγαν για παράδειγμα, τι διεκδικείται τώρα; Και ένα στοιχείο ήταν να αναγνωριστεί η εργασία του αστυνομικού ως επικίνδυνη, αλλά και των λιμενικών κτλ. Και προσπαθούσα να τους εξηγήσω τι σημαίνει αυτό. Έλεγαν, μα αφού είναι επικίνδυνη, άρα έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται! Εμείς, ακόμα και σήμερα πολλές φορές, κάνουμε τον αγώνα για το αυτονόητο.
            Ερχόμενος στο πρώτο μέρος του ερωτήματος, δεν είμαι ικανοποιημένος από τη σημερινή λειτουργία. Δυστυχώς, τους έλεγα ότι μας ένωνε πολλές φορές ο φόβος και ήμασταν δεμένοι. Πάρα πολλοί συνάδελφοί μου, τηλεφωνικά γινόντουσαν μέλη, να μην γίνει γνωστό ότι είναι μέλη γιατί υπήρχε κίνδυνος να διωχθούν. Πολλοί με έβρισκαν στη γωνία και μου έδιναν την συνδρομή τους. Δεν ήταν εύκολα τα πρώτα χρόνια.
Στην κουβέντα που κάναμε στη συνέχεια τους έλεγα, ότι εύχομαι να μην συμβεί αυτό που συνέβαινε σε άλλους εργασιακούς χώρους. Όπου αφού διασφάλισαν και έλυσαν τα προβλήματά τους, μετά οι μόνοι που συμμετείχαν ήταν οι παρατάξεις, τρεις από εδώ, τρεις από εκεί και να πλακώνονται για ζητήματα τα οποία δεν είχαν και αξία. Με αποτέλεσμα να φθίνει συνεχώς το συνδικαλιστικό κίνημα, να έχει απαξιωθεί και να μην το πιστεύει κανείς.
Όταν ήμουν εγώ μέχρι και το 2008, έφτασε το Τριτοβάθμιο Όργανο, ειδικά η ΓΣΕΕ, να είναι 8%! Και βεβαίως το 6% προερχόταν από τις ΔΕΚΟ, όπου ήταν διασφαλισμένα τα πράγματα. Άρα στον ιδιωτικό τομέα δεν υπήρχε τίποτα! Τα ίδια αν θέλετε ήταν και στον δημόσιο τομέα και εκεί ήταν δύσκολα. Γιατί όταν ο άλλος διασφάλιζε το εργασιακό του πεδίο, δεν τον ενδιέφερε. Τον ενδιέφεραν μόνο κάποια προσωπικά πράγματα. Κατά την περίοδο της θητείας μου κάναμε 52 βασικούς θεσμούς, από το Α μέχρι το Ω. Διασφαλίσαμε ένα σημαντικό εργασιακό καθεστώς. Θα έλεγα πολύ καλύτερο από άλλους κλάδους εργαζομένων που είχαν μια μεγαλύτερη συνδικαλιστική θητεία.
Και βλέπω τώρα ότι, από την στιγμή που ένας αστυνομικός ή πυροσβέστης έρθει στη Δράμα, λίγο τον ενδιαφέρει το εργασιακό πεδίο, δηλαδή η διεκδίκηση κτλ. Στην τελευταία κινητοποίηση ας πούμε, δεν μετείχε κανείς. Είναι ζητήματα αυτά. Το καταλαβαίνω διότι ήρθε στον τόπο του, έχει το σπίτι του, την εργασία του. Δεν έχει την πίεση που έχουν άλλα μεγάλα αστικά κέντρα. Όπως την πίεση από εγκληματικής πλευράς. Πολλές φορές το είπα, ότι η Δράμα από πλευρά Αστυνομίας, είναι η Ελβετία! Δεν έχουμε την πίεση που έχουν σε άλλους νομούς όπως πρόσφατα στην Πελοπόννησο κτλ. με άγρια εγκλήματα. Εδώ μπορούμε να συνεννοηθούμε!
Από την άλλη πλευρά όμως, όταν απομακρύνεσαι από το συλλογικό σου όργανο και το ίδιο δεν έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί και αυτό τελικά καταλήγει στο σύνολο. Τελικά χάνεις την παρουσία σου, τη φωνή σου, την πίεσή σου.  Και πολλοί υπουργοί με τους οποίους συνεργαστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, το εκμεταλλεύτηκαν αυτό. Κάνε τη δουλειά σου μου έλεγαν, γιατί μας δίνεις κι εμάς πλάτες να πιέσουμε για να κατακτήσουμε και να πάρουμε αυτό που θέλουμε από την κυβέρνησή μας.

Θέλω να πιστεύω ότι τα νέα παιδιά θα το αντιληφθούν σιγά-σιγά αυτό. Είναι θέμα παιδείας και συνδικαλισμού. Παλαιότερα είχα δημιουργήσει στην Ομοσπονδία ένα Ινστιτούτο Αστυνομικών Μελετών. Το οποίο προσπαθώ να τους πείσω να επαναλειτουργήσει γιατί το έκλεισαν. Κακώς βεβαίως, γιατί εκεί γινόταν μια διεργασία σε μεγάλο επίπεδο. Και είχαμε αναπτύξει και ομάδες εργασίες σε κάθε νομό, με διάφορες μορφές δράσεις και ενημέρωσης. Είχαμε συμμετοχή καλή. Όλα αυτά έχουν σταματήσει. Αλλά πιστεύω ότι θα το αντιληφθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα γιατί έτσι διασφαλίζουν και το μέλλον τους!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ