"Ανήκωμεν εις την Δύσιν"

● «ΑΝΗΚΩΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ», είχε πει ο αείμνηστος θείος της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής, όταν την ενέτασσε στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε είχαν δοθεί διάφορες ερμηνείες για τη φράση του αυτή. Ερμηνεύτηκε κυρίως ότι, η θέση της Ελλάδας, πολιτικά και πολιτιστικά ήταν στη Δύση. Δίπλα στις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης.

● Η χώρα δηλαδή, δεν θα μπορούσε να ανήκει στην Ανατολή, εννοώντας μ’ αυτό ούτε πολιτιστικά, ούτε πολιτικά ούτε και οικονομικά! Μακριά δηλαδή από τις χώρες του Ανατολικού μπλοκ. Σοβιετική Ένωση, κομμουνιστικά καθεστώτα και πάει λέγοντας. Ένα μπλοκ που τελικά κατέρρευσε.

● Να όμως που ήρθε και η ώρα να καταρρεύσει και η λεγόμενη Δύση. Η πολιτική και οικονομική Δύση! Να καταρρεύσει υπό το βάρος και τις πιέσεις που αποφέρει στα τοιχώματά της, μια Οικονομική Νομισματική Ένωση, όπως είναι το ευρώ. Γιατί, μπορεί οι αγγλοσάξωνες (όπως τους λένε) κερδοσκόποι να σφυροκοπούν την Ελλάδα, αλλά στην ουσία σφυροκοπούν το ίδιο το ευρώ. Από την Ελλάδα βγάζουν απλώς χρήμα! Τα πολλά θα ’ρθουν αργότερα! Όταν το ευρώ καταρρεύσει ολοκληρωτικά.

● Προφανώς αυτό μάλλον δεν έχει γίνει αρκετά κατανοητό στις χώρες της Ευρώπης, στις δυνατές οικονομίες όπως της Γαλλίας, της Γερμανίας και άλλες, αλλά αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Γιατί, μπορεί η πανίσχυρη Γερμανία να κάνει τα δικά της παιχνίδια με ευρώ και Ελλάδα, αλλά γνωρίζει καλά στο πίσω μέρος του μυαλού της Άνγκελα Μέρκελ, ότι αύριο το πρωί, πολύ απλά, το ευρώ μπορεί να μην υπάρχει.

● Η αλήθεια είναι ότι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποδείχθηκαν ανέτοιμες για κοινό νόμισμα. Ας το ομολογήσουμε όλοι μαζί! Η Βρετανία δηλαδή που δεν μπήκε τι έπαθε; Βρίσκεται σε σαφώς καλύτερη μοίρα. Οι τεράστιες οικονομικές διαφορές μεταξύ των χωρών της Νομισματικής Ένωσης, οδήγησαν τελικά στη σημερινή κατάσταση.

● Και ερχόμαστε στην Ελλάδα. Στην εποχή που οι περίφημες κυβερνήσεις του αρχιλογιστή της χώρας Κώστα Σημίτη, προσπαθούσαν να φανούν ισχυρές για να μας βάλουν στην ΟΝΕ! Πόσο θριαμβευτικά το ανακοίνωσε τότε ο Σημίτης. Και πόσοι λίγοι πιστεύαμε τότε, ότι αυτή θα ήταν η καταστροφή της χώρας. Κι ας μας λοιδορούσαν οι Σημιτικοί! (Θα αποφύγω να πω οι ΠΑΣΟΚοι γιατί υπήρχαν φωνές αντίδρασης που τις καταπλάκωνε η παντοδυναμία του Σημίτη, δυστυχώς!)

● Τι γινόταν λοιπόν τότε; Με δυο λόγια, απλά: η χώρα κρατούσε διπλά βιβλία! Και διπλό το κακό! Έδινε δηλαδή η Σημιτική Ελλάδα πλαστά στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προκειμένου να κλείσει τα νούμερα που απαιτούνταν για να εισέλθει στην Οικονομική Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ) του ευρώ. Και σαν να μην έφτανε αυτό, δανειζόταν από άλλες τράπεζες, ώστε να συμπληρώσει τα απαραίτητα νούμερα.

● Δάνεια όμως που έμεναν κρυφά εκείνη την εποχή. Από κάποιες παγκόσμιες τράπεζες, οι οποίες συμφώνησαν να παίξουν το παιχνίδι του Σημίτη. Γιατί όχι άλλωστε; Αυτές κερδισμένες θα ήταν από τη στιγμή που δάνειζαν! Θα ερχόταν ο χρόνος να πάρουν πίσω τα δανεικά τους.

● Τι έκανε δηλαδή ο περίφημος αρχιμάγειρας της λογιστικής Κώστας Σημίτης; Είναι σαν να έχεις μια πιστωτική κάρτα ή ένα καταναλωτικό δάνειο και σε πνίγει σε μια Α τράπεζα. Πάνω στην απελπισία σου, πηγαίνεις σε μια τράπεζα Β και ανοίγεις μια άλλη πιστωτική κάρτα ή ένα άλλο καταναλωτικό δάνειο. Και παίρνεις από εκεί, για να καλύπτεις τα πρώτα! Παραλογισμός, αλλά έτσι σε τουμπάρουν οι τράπεζες!

● Αυτό έκανε κι ο Σημίτης. Το κράτησε όμως κρυφό απ’ όλους. Όπως ο σύζυγος από τη γυναίκα του. Ή όπως ο μικρός που έκλεψε τα σοκολατάκια της μαμάς! Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του. Αυτό λέγεται, αυτόματα, «διπλά βιβλία». Όπως ο καταστηματάρχης που κρατάει τα κρυφά διπλά βιβλία μπας και βγάλει καμιά δραχμούλα παραπάνω.

● Ο Σημίτης θριάμβευσε τότε και όλοι έμειναν έκπληκτοι. Αλλά ήρθε η ώρα της πληρωμής. Άλλωστε, ήξερε ότι αυτά θα έβγαιναν στο μέλλον, όταν όμως δεν θα ήταν κυβέρνηση. Και άλλοι θα έπρεπε να τρέξουν να βγάλουν τα φίδια από τις τρύπες. Το πικρό ποτήρι έπρεπε να πιει ο Κώστας Καραμανλής της Νέας Δημοκρατίας, που ναι μεν μπορεί να πανηγύρισε τη μεγαλειώδη νίκη του (πόσο μάταια είναι τελικά όλα σ’ αυτόν τον κόσμο), αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι δεν θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει.

● Ο Κώστας Καραμανλής συνέχισε το παιχνίδι με τα διπλά βιβλία και τα πλαστά νούμερα. Και οι υποτιθέμενοι φωστήρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Χοακίν Αλμούνια και σία, χαμπάρι δεν έπαιρναν. Αγρόν αγόραζαν. Κοιμόνταν όρθιοι! Οικονομικοί φωστήρες σου λέει ο άλλος. Μέχρι που ήρθε η παγκόσμια κρίση. Και η ώρα να βγάλουν χρήμα οι κερδοσκόποι, οι οποίοι ως τσακάλια, μυρίστηκαν το πτώμα της Ελλάδας κι έπεσαν να το φάνε.

● Ο Κώστας Καραμανλής, που έβλεπε τον ογκόλιθο να έρχεται πάνω του, πρόλαβε κι έκανε εκλογές, ξέροντας ότι θα έχανε. Ήταν ένας τρόπος να αποφύγει τα χειρότερα ως κυβέρνηση. Άσε να το αντιμετωπίσει ο Γιώργος, θα σκέφτηκε! Και ο Γιώργος Παπανδρέου το αντιμετώπισε. Εκχώρησε κυριαρχικά δικαιώματα, προκειμένου η χώρα να «ανακάμψει οικονομικά». Και μαδάει τον φορολογούμενο Έλληνα, προκειμένου να ευημερήσουν τα νούμερα. Όχι ο ίδιος! Κι αυτός νομάρχης είναι της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

● Μόνο που η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη. Τελικά, πόσο δίκιο είχε ο αείμνηστος θείος Κωνσταντίνος Καραμανλής: «Ανήκωμεν εις την Δύσιν». Ανήκουμε κυριολεκτικά στη Δύση, ψυχή τε και σώματι!!! Κι αν μέχρι σήμερα δεν το είχαμε καταλάβει, καλύτερα να το κατανοήσουμε και να το χωνέψουμε τώρα! Ανήκουμε στη Δύση, είμαστε κτήμα της, είμαστε δικοί της. Είμαστε ιδιοκτησία της! Μπορεί να μας πουλήσει και να μας αγοράσει οποιαδήποτε στιγμή. Στην κυριολεξία! Τίποτα δεν είναι δικό μας. Όλη η χώρα είναι υποθηκευμένη!

● Ούτε καν το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του! Γιατί, όταν ο Σημίτης μας έβαζε περήφανος στην ΟΝΕ, εθελούσια, εκχωρούσε ήδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Κομισιόν και το υπόλοιπο Διευθυντήριο, επί του σώματος και του κορμού της χώρας! Κι αυτά τα δικαιώματα ήρθε η ώρα να τα εκχωρήσουμε πλέον και τυπικά!

Θ.Πολ.