«Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν»

ΤΕΤΟΙΑ αβεβαιότητα, που δεν μας δίνουν ούτε μια τελίτσα φωτός στο βαθύ τούνελ που έχουμε χαθεί. Η Ελλάδα παραμένει διχασμένη. Όταν οι αρχηγοί των κομμάτων στη Βουλή δεν μπορούν να βρουν έστω ένα πολύ μικρό μονοπάτι για να συμβαδίσουν μαζί στον δύσκολο δρόμο, αυτό σημαίνει ότι ο λαός είναι διχασμένος! Κανένας δεν κάνει πίσω στις αρχές του, κανένας δεν δίνει βήμα συνεννόησης ούτε για ένα λεπτό. Όλοι παραμένουν στο όχι.

Ο ένας είναι ανένδοτος ζητώντας υπογραφή συναίνεσης σε λευκό χαρτί για να κάνει αυτό που πιστεύει ότι είναι το σωστό. Ο άλλος δεν ενδιαφέρεται για συναίνεση, γνωρίζοντας ότι σύντομα το σάπιο μήλο θα πέσει και τότε θα απλώσει το χέρι του…

Και ακριβώς κάπου εδώ είναι που θα πρέπει να θυμηθούμε για άλλη μια φορά το «Περιμένοντας τους Βαρβάρους» του Κ.Π. Καβάφη:

«- Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι; / Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα. // - Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία; / Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε; // - Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα. / Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί; / Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν. // (…)»

Προφανώς όλοι καταλαβαίνουμε ότι οι βάρβαροι, η Τρόικα, το ΔΝΤ, οι αγορές και οι δανειστές μας, βρίσκονται ήδη στη χώρα και νομοθετούν. Και οι συγκλητικοί μας - βουλευτές μας, οι αρχηγοί των κομμάτων που έχουμε ψηφίσει και που πιστεύουν ότι τους έχουμε δώσει υπογραφή σε λευκό χαρτί, δεν ξέρουν πια τι να κάνουν για να σώσουν τη χώρα από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. Και ο λαός άρχισε ήδη να συναθροίζεται στην αγορά, στις πλατείες, περιμένοντας…

Και οι συγκλητικοί παραμένουν εγκλωβισμένοι εντός της Συγκλήτου, χωρίς να μπορούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Όχι για το καλό το δικό τους, αλλά για το καλό της χώρας και του λαού τους. Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι, όσο ο λαός και η χώρα βουλιάζουν και στροβιλίζονται στην επιδείνωση, το ίδιο βουλιάζουν κι αυτοί μαζί μας. Πιστεύουν ότι θα τους σώσουν τα αξιώματά τους, ο παχυλός βουλευτικός μισθός, η στέγη της Συγκλήτου – Βουλής.

Είναι τόσο ανιστόρητοι οι άνθρωποι αυτοί, που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους, ότι μας περιμένουν οι αρπάγες της εξαθλίωσης, της φτώχειας κι ακόμα χειρότερα της υποδούλωσης σε ξένα κέντρα, της πτώσης στα σκοτεινά χέρια του φασισμού, του μίσους και του ρατσισμού χωρίς γυρισμό πια!

Είναι τραγικό αυτή τη στιγμή για τη χώρα, να μην μπορεί ο πολιτικός κόσμος να βρει ένα κοινό μονοπάτι. Όχι για συναίνεση, ούτε να αποδεχτεί ο ένας τις θέσεις του άλλου, ούτε να θαυμάσει ο ένας τον άλλον, ούτε να δοθούν λευκές επιταγές, ούτε λευκές υπογραφές, ούτε να υποθάλψει ο ένας τον άλλο. Απλά και μόνο ένα μικρό μονοπάτι να βρουν, να το βαδίσουμε όλοι μαζί για τη σωτηρία της χώρας και του λαού της!

Είναι απαράδεκτοι, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Ο ένας χαίρεται για την αποτυχία του άλλου, επειδή απλά ξέρει ότι θα αποτύχει. Πιστεύοντας ότι έτσι απλά θα αποδειχθεί ότι είχε δίκιο γιατί μάντεψε την αποτυχία του άλλου, αλλά κυρίως επειδή νομίζει ότι αύριο θα έρθει αυτός στην εξουσία. Αλλά και να έρθει, δεν θέλει να γνωρίζει ότι κι αυτός θα αποτύχει, γιατί κι αυτός είναι στενόμυαλος, μονοκομματικός και ήδη σαθρός όπως ο προηγούμενος.

Ο κόσμος άρχισε πλέον να εκδηλώνεται. Παράτησε τις πολύχρωμες κομματικές σημαίες και βγήκε στις πλατείες. Ας ελπίσουμε ότι θα κρατήσει αυτού του είδους η διαμαρτυρία. Αλλά οι κρατούντες δείχνουν να μην ενδιαφέρονται, να μην φοβούνται. Βαθιά μέσα τους όμως γνωρίζουν ότι κινδυνεύουν οι εξουσίες τους. Όχι τίποτα άλλο, αλλά όλοι αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά, πως οτιδήποτε δεν είναι υπό τις κομματικές τους σημαίες, δεν ελέγχεται εύκολα. Και όταν ξεσπάσει η μπόρα, δεν θα έχουν που να κρυφτούν!

Θανάσης Πολυμένης