Ατάκτως ερριμμένα 9

Ανοίγοντας κανείς ένα οποιοδήποτε περιοδικό για βάρη και γραμμώσεις μυών, καταλαβαίνει αμέσως ότι πρόκειται για περιοδικό διαφήμισης φαρμάκων ντόπινγκ. Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη. Όλα αυτά τα σώματα που βλέπουμε, με τεράστιους μυς, με γραμμώσεις και ο,τιδήποτε άλλο τρελό, δεν είναι παρά αποτέλεσμα φαρμάκων, ή αν το θέλετε περισσότερο εκλεπτυσμένα, ουσιών (κατάλληλων ή ακατάλληλων) για τον άνθρωπο, προκειμένου να πετύχει κάποιος το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Κεραυνός εν αιθρία έπεσε, λένε, στην Ελλάδα, η είδηση ότι τα 11 από τα 14 μέλη της εθνικής μας ομάδας της άρσης βαρών, ήταν ντοπαρισμένα. Τώρα, όχι για να το παίξω κάνας έξυπνος, αλλά γιατί αυτό το υποτιθέμενο σοκ, δηλαδή; Πώς γίνεται να σηκώνει κανείς άραγε τόσα κιλά, ή να είναι ο ταχύτερος άνθρωπος του πλανήτη μέσα στο στίβο, χωρίς να καταναλώνει πλέον κάποιος «νόμιμες» ή παράνομες φαρμακευτικές ή όχι, ουσίες, που θα του προσθέσουν περισσότερη δύναμη στο σώμα; Ποιος ξεχνάει εκείνη τη γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα που είχε βρεθεί ολόκληρη ντοπαρισμένη; Πώς είναι δυνατόν ένας πρωταθλητής όπως ο Σαμπάνης να μην γνώριζε τι φάρμακα έπαιρνε;

Ή μήπως εκείνοι οι ποδοσφαιριστές, νεότατα παιδιά, που κατέρρευσαν μέσα στο γήπεδο κατά τη διάρκεια του αγώνα από καρδιά; Άραγε παραμένει μυστήριο ο θάνατος εκείνης της «βιονικής» γυναίκας, της Αμερικανίδας Φλόρενς Γκρίφιθ-Τζόινερ, που το 1987 την γνώριζαν μόνο οι Αμερικανοί και το 1988 όλος ο πλανήτης από τους Ολυμπιακούς της Σεούλ, με τα «εξωγήινα» ρεκόρ της; Πώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την Μάριον Τζόουνς, η οποία αποκάλυψε ότι έκανε χρήση παράνομων ουσιών προκειμένου να κερδίσει τα χρυσά της μετάλλια; Λέγοντας βέβαια, ότι, η ίδια δεν γνώριζε τίποτα.

Πώς είναι δυνατόν άραγε να μην γνωρίζει, ένας πρωταθλητής κλάσης, τι ουσίες βάζει στο σώμα του μέσω διαφόρων τροφών; Θα μου πείτε, δεν είναι διόλου απίθανο. Άνετα θα μπορούσε να συμβεί, αν ο αθλητής έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον προπονητή του ή στο προπονητικό τιμ της ομάδας του. Ή μπορεί να έχει πεισθεί ότι οι ουσίες αυτές είναι καλές, ακίνδυνες και, «έλα μωρέ, δεν θα μας εντοπίσουν». Τώρα βέβαια εδώ, στο θέμα της εθνικής ομάδας άρσης βαρών, μπορεί να πήγε και καρφωτή, το πιθανότερο, από αντίπαλη φαρμακευτική εταιρεία. Αλλά, ξέρετε με ποιο γέλασα περισσότερο; Το ότι η κινεζική κατασκευάστρια εταιρεία, έδωσε λάθος ουσίες στην ελληνική ομάδα. Και τι σημαίνει αυτό; Ότι η ελληνική ομάδα απαλλάσσεται των ευθυνών της; Ή μήπως ότι κάνει συστηματική χρήση αναβολικών, παράνομων ή «νόμιμων», και εντάξει βρε παιδιά, μας έστειλαν λάθος πακέτο!

Ανοησίες! Όπως και να ’χει, στην Ελλάδα, αποκτήσαμε πλέον παρελθόν στο ντοπάρισμα και τώρα γράφουμε ιστορία. Πότε με την πάλαι ποτέ περίπτωση Κωνσταντινίδη (άρση βαρών και διαμάχη με Ιακώβου), πότε με τον Κεντέρη και τη Θάνου που σκηνοθέτησαν ολόκληρο τροχαίο ατύχημα για να αποφύγουν τον έλεγχο αντιτόπινγκ, ή τον Σαμπάνη! Έχει αναπτυχθεί μια τέτοια παραφιλολογία γύρω από το θέμα της άρσης βαρών αυτές τις μέρες, που προσωπικά το βλέπω μόνο ως θέμα εσωτερικής κατανάλωσης. Άστους να λένε.

Όπως είπε κι ο Δραμινός προπονητής άρσης βαρών Στέλιος Κουρομιχαλάκης, «όλοι γνώριζαν». Πόσο δίκιο έχει ο άνθρωπος. Αλλά είπε και το άλλο φοβερό, που έμεινε στο μυαλό μου: «ο γάιδαρος δεν θα γίνει ποτέ άλογο κούρσας. Πάντα γάιδαρος θα είναι». Η αλήθεια είναι ότι, αν θέλεις να …παίξεις μπάλα στα μεγάλα σαλόνια του πλανήτη και να έχεις χρυσά ως χώρα, θα κάνεις τα …στραβά μάτια και θ’ αφήσεις τους πρωταθλητές σου …να φαρμακώνονται! Αλλά όπως έλεγε κι εκείνος ο «τρελός» ο Αλέφαντος, «μόνο με την μπριζολίτσα, δεν γίνεται δουλειά».

Φοιτητικές εκλογές εχθές. Ακόμα είναι νωρίς να δούμε μάλλον, ποιοι νίκησαν και ποιοι όχι. Άραγε, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η ΠΑΣΠ, ή ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ; Παρατάξεις με ιστορία, που άφησαν πίσω τους πολλά. Για άλλη μια φορά, θα δούμε διπλά αποτελέσματα ανά την Ελλάδα. Αλλά όμως, αυτό είναι ένα μόνο θέμα από τα πολλά που ταλανίζουν αυτή τη χώρα. Προχθές που βρέθηκα στα ΤΕΙ Δασοπονίας της πόλης μας, είδα ένα ωραία πανό της ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ που έγραφε αυτό: «Πόσο πιο κοντά στη ΔΑΠ θα ΠΑΣΠ;» Ωραίο, με λογοπαίγνιο και με χιούμορ, καθρεφτίζει θαυμάσια την πολιτική στάση του ΚΚΕ απέναντι στον δικομματισμό! Από την άλλη, είδα τον τίτλο «ΚΟΜΦΟΥΖΙΟ», μιας ανεξάρτητης παράταξης, η οποία προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τις κομματικές λογικές και με τη δική της στάση, διεκδικεί την ψήφο των σπουδαστών.

Παρ’ όλα αυτά, ένα κατάλαβα: το σπουδαιότερο από τα προβλήματα των σπουδαστών μας στα ΤΕΙ, είναι τα επαγγελματικά δικαιώματα. Τα Τεχνικά Επαγγελματικά Ιδρύματα (ΤΕΙ), ιδρύθηκαν το 1983. Από τότε μέχρι σήμερα, λειτουργούν 15 ΤΕΙ σε όλη τη χώρα, με 89 τμήματα διαφορετικών ειδικοτήτων και σπουδάζουν περισσότεροι από 200.000 φοιτητές στα 182 συνολικά τμήματα. Κι όμως, από τότε μέχρι σήμερα, οι απόφοιτοι των ΤΕΙ δεν έχουν κανένα επαγγελματικό δικαίωμα. Η μη έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων με τα Επαγγελματικά Δικαιώματα των πτυχιούχων έχει τεράστιες συνέπειες για τους 300 χιλιάδες πτυχιούχους Τ.Ε.Ι., καθώς αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα στην άσκηση του επαγγέλματός τους.Την ίδια στιγμή μάλιστα που οι χιλιάδες (τετραετούς φοίτησης) απόφοιτοι Τ.Ε.Ι. δεν μπορούν να ασκήσουν ούτε στοιχειωδώς το επάγγελμά τους, οι απόφοιτοι των Ιδρυμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ακόμα και αυτών που έχουν τριετή διάρκεια φοίτησης) παίρνουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος αντίστοιχη με αυτή των αποφοίτων των Ελληνικών Πανεπιστημίων και εντάσσονται στο Δημόσιο στην κατηγορία Π.Ε. Ποια κυβέρνηση θα δώσει λύση κάποτε σ’ αυτό το σοβαρό ζήτημα;
Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Δράμας ΨΙΘΥΡΟΙ στις 10 Απριλίου 2008