Ημεροδείκτης

Τι γίνεται με την στάση πληρωμών στις ΗΠΑ; Αν συνεχιστεί, όχι μόνο θα κλάψουν και τ’ αγάλματα, αλλά αυτό που ζούμε ως κρίση… θα είναι παιδική εκδρομούλα μπροστά στην κόλαση που θ’ ακολουθήσει!

Αξιοπρεπής εργασία

Παγκόσμια Ημέρα Αξιοπρεπούς Εργασίας η 7^η Οκτωβρίου! Το είδαμε κι αυτό! Θα μου πείτε, αυτές οι παγκόσμιες ημέρες είναι κάτι σαν μνημόσυνα. Είτε λέγεται περιβάλλον, είτε λέγεται φτώχεια, είτε λέγεται πείνα, είτε μιλάμε για δικαιώματα παιδιών, γυναικών και άλλα πολλά και διάφορα. Δεν ξέρω πότε ορίστηκε μια τέτοια μέρα, αλλά είναι πλέον τραγικό. Τώρα που έφτασε η αξιοπρεπής εργασία να κινδυνεύει, τώρα γιορτάζουμε τα δικαιώματα των εργαζομένων! Βέβαια είναι και η Πρωτομαγιά, αλλά κι αυτή κατάντησε αργία!

Αλήθεια, πώς ορίζεται η αξιοπρεπής εργασία; Με δίωρα, τρίωρα, τετράωρα μεροκάματα και ώρες εργασίας παραπάνω στη ζούλα; Με μεροκάματα της πείνας. Για την Ελλάδα μιλάμε πάντα. Με εργασίας στη ζούλα, στη μαύρη και όσα πιάσουμε; Με το να σε διώχνει ο εργοδότης όταν έρχεται ο έλεγχος;

Η ΓΣΕΕ βέβαια, πιστή στην παράδοση, έβγαλε ανακοίνωση, με την οποία ζητάει «κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρεπή εργασία για όλους». Ο εφιάλτης όμως της ανεργίας στην Ελλάδα, είναι ένα μεγάλο τεράστιο σύννεφο πάνω από τη χώρα: «…καταστρατήγηση βασικών και θεμελιακών εργασιακών δικαιωμάτων, τους μισθούς πείνας, τη φορολογική επιδρομή, φορτωμένους με τα βάρη της κρίσης και των μνημονίων.»

Και η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ καταλήγει: «Η Παγκόσμια Ημέρα Αξιοπρεπούς Εργασίας φέρνει στην επιφάνεια και την αναγκαιότητα ενός συντονισμένου αγώνα των εργαζομένων σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την προστασία των δικαιωμάτων τους που πλήττονται από τις βάρβαρες κυβερνητικές πολιτικές. Είναι η ευκαιρία να διαδοθεί το μήνυμα της αλληλεγγύης και των δράσεων σε ευρωπαϊκό και διεθνές συνδικαλιστικό επίπεδο ώστε να σταματήσουν να πληρώνουν τα βάρη των αποτυχημένων οικονομικών πολιτικών αποκλειστικά εκείνοι που δεν τα δημιούργησαν.  Βασικοί στόχοι της Παγκόσμιας Ημέρας για την Αξιοπρεπή Εργασία σύμφωνα και με τη Διεθνή Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία είναι: Να προβληθεί η έννοια της Αξιοπρεπούς Εργασίας στους πολίτες, στους υπεύθυνους για τη λήψη αποφάσεων και στους εμπλεκόμενους φορείς. Να τεθεί η αξιοπρεπής εργασία στο επίκεντρο της ανάπτυξης, της οικονομικής, συνδικαλιστικής και κοινωνικής πολιτικής σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Η Αξιοπρεπής Εργασία είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος διεξόδου από τη φτώχεια και παράγοντας καθοριστικής σημασίας για την οικοδόμηση της δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής.»

Ανακύκλωση!

Όπως όλοι έχουμε καταλάβει, η ανακύκλωση στη Δράμα έχει ξεκινήσει και επίσημα πλέον. Το πόσο σημαντική είναι η διαδικασία της ανακύκλωσης θα την καταλάβουμε όταν δούμε τα αποτέλεσμα στο μέλλον. Χαρακτηριστικό είναι όμως, αυτό που αναφέρουν, ο πρόεδρος και η γενική γραμματέας του Κέντρου Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΝΑ) Νικόλαος Τσεμπερλίδης και Ευαγγελία Κεκελέκη. Η ανακύκλωση ενός μόνο κουτιού αλουμινίου εξοικονομεί ενέργεια, ικανή για να λειτουργήσει μία τηλεόραση τρεις ώρες, ενώ η ανακύκλωση προϊόντων του συγκεκριμένου είδους χρειάζεται μόλις το 5% της συνολικής ενέργειας που είναι αναγκαία για την κατασκευή νέων. Η αγορά ανακυκλωμένων προϊόντων σημαίνει λιγότερα σκουπίδια, στις χωματερές, λιγότερη σπατάλη, φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών, λιγότερη μόλυνση του περιβάλλοντος.

Οι καταναλωτές μπορούν να ανακυκλώνουν αλλά και να αγοράζουν ανακυκλωμένα προϊόντα και να δανείζονται ή να νοικιάζουν ορισμένα προϊόντα, τα οποία δεν θα χρησιμοποιήσουν περισσότερες από δύο ή τρεις φορές. Η ενοικίαση ή ο δανεισμός προϊόντων που δεν χρησιμοποιούνται συχνά εξοικονομούν τις πρώτες ύλες και την ενέργεια που θα ξοδεύονταν για να κατασκευαστούν όλα τα αντικείμενα που κατά καιρούς αγοράζουν οι καταναλωτές και καταλήγουν στις... αποθήκες.

Το ανακυκλωμένο χαρτί είναι το πιο ευρέως διαδεδομένο ανακυκλωμένο προϊόν, ενώ πολλοί παραγωγοί χρησιμοποιούν πλέον ανακυκλωμένα υλικά, για τη συσκευασία των προϊόντων τους. Προϊόντα από ανακυκλωμένα υλικά που κυκλοφορούν στην αγορά είναι, μεταξύ άλλων, εφημερίδες, ρούχα, υαλικά, έπιπλα, παιχνίδια, είδη υγιεινής και οικοδομικά υλικά. Υπάρχουν συγκεκριμένα σήματα που βοηθούν τους καταναλωτές να εντοπίσουν τα προϊόντα που προέρχονται από ανακυκλωμένα υλικά.

Οι πράσινοι κάδοι!

Μιας και μιλάμε για ανακύκλωση και σκουπίδια, μου έλεγε προχθές συμπολίτης μας, το παράπονό του για τους πράσινους κάδους, στους οποίους πετούμε τα κοινά σκουπίδια που δεν πάνε για ανακύκλωση. Το πρόβλημα είναι ότι, κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να κλείσει τα καπάκια των κάδων και οι μυρωδιές, ιδίως το καλοκαίρι, είναι έντονες γι’ αυτούς που τους έχουν κάτι από τα μπαλκόνια τους. Βέβαια, τα καπάκια δεν τα κλείνουν ούτε και οι εργάτες της καθαριότητας που περνούν και τους αδειάζουν. Το περίεργο φαινόμενο δε που παρατηρείται, είναι όταν ένας κάδος είναι κλειστός, τότε κανένας δεν σηκώνει το καπάκι να ρίξει μέσα τα σκουπίδια. Ή γεμίζουν μέχρι να ξεχειλίσουν τους διπλανούς κάδους που έχουν πιθανόν ανοιχτό καπάκι, είτε αφήνουν τα σκουπίδια τους έξω από τον κάδο. Αυτό που  πρέπει πάνω απ’ όλα να αλλάξει, είναι ακριβώς αυτή η νοοτροπίας της αδιαφορίας. Η ανακύκλωση που μόλις ξεκίνησε, θα δείξει πόσο πραγματικά ενδιαφερόμαστε γι’ αυτή, για το περιβάλλον μας, αλλά και για την τσέπη μας!

Ανώνυμος χρυσαυγίτης…

Κι έλεγα τι μου θυμίζουν όλες αυτές οι «ανώνυμες» καταγγελίες από πρώην χρυσαυγίτες… Και θυμήθηκα, ότι εκείνη τη δεκαετία του ’80, τότε που υπήρχε μια έντονη τάση για την καταπολέμηση των ναρκωτικών, ήταν στη μόδα, οι διάφοροι πολιτιστικοί σύλλογοι να διοργανώνουν εκδηλώσεις με διάφορους «ανώνυμους» ναρκομανείς, προκειμένου να μας εξηγήσουν πόσο διαβολικά και καταστρεπτικά είναι τα ναρκωτικά. Οι ανώνυμοι ναρκομανείς και οι ανώνυμοι χρυσαυγίτες. Και οι δυο, καταγγέλλουν πόσο κακό ήταν αυτό που έκαναν χρήση!

«Καταδικασμένο» το ελληνικό πακέτο

Απόρρητα έγγραφα τα οποία αποκαλύπτουν ότι το πακέτο για την Ελλάδα ήταν καταδικασμένο και αυτό το γνώριζε το Δ.Ν.Τ. από το 2010, φέρνει στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «The Wall Street Journal». απόρρητα έγγραφα που περιγράφουν τις έντονες αντιδράσεις των μελών του ΔΝΤ και τις εσωτερικές διαφωνίες στους κόλπους του Ταμείου αναφορικά με το επίμαχο πρόγραμμα για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας.

Όπως αναφέρει η εφημερίδα, το ΔΝΤ πίστευε πως το πρόγραμμα που τελικώς εγκρίθηκε για την χρηματοδοτική στήριξη της Ελλάδας το 2010 ήταν εκ προοιμίου «καταδικασμένο» να μην πετύχει και επιπρόσθετα θα βάραινε υπερβολικά τους Έλληνες πολίτες χωρίς ουσιαστικά οφέλη.  Ωστόσο το στήριξαν υποκύπτοντας στις πιέσεις των Ευρωπαίων και δη των Γερμανών. Σύμφωνα με τη Wall Street Journal τo 2010 προέκριναν μια νέα μείωση του χρέους της χώρας μας – με τη συμμετοχή του κρατικού, επίσημου φορέα, ήτοι κεντρικών τραπεζών και κυβερνητικών ταμείων. Αυτή η προοπτική απείλησε ακόμα και με ρήξη με τους Ευρωπαίους και πρωτίστως τους Γερμανούς που αντιδρούσαν σε μια τέτοια εξέλιξη ξεκαθαρίζοντας πως δεν ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν οι Γερμανοί φορολογούμενοι το τίμημα της σωτηρίας της Ελλάδας. Η απορία μου παραμένει, ως προς το γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεγε ως μοναδική λύση του ΔΝΤ! Πιέστηκε; Εκβιάστηκε; Πώς είπατε;