Στον επόμενο τόνο, η ώρα θα είναι μηδέν!

ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ να μην γράψω τίποτα σήμερα, αλλά είπα, δεν μπορεί να γίνει αυτό! Στο κάτω-κάτω πληρώνομαι για να γράφω. Από την άλλη, σκέφτηκα να φορέσω ένα κόκκινο αγιοβασιλιάτικο σκουφάκι με φωτάκια που αναβοσβήνουν και να πάω πρωί-πρωί στον εκδότη μου, τον Γιάννη Σταυρίδη, να του πω τα κάλαντα.

Αλλά λέω, μάλλον θα πάθει συγκοπή ο άνθρωπος μόλις με δει… Από την άλλη, σκέφτηκα, να πάρω τηλέφωνο και να πω ότι είμαι άρρωστος κι έτσι θα γλίτωνα το κείμενο αυτό χρονιάρες μέρες. Αλλά λέω, εδώ δεν είναι Δημόσιο να λες ότι είσαι άρρωστος και να μην πηγαίνεις… είδαμε πώς πτώχευσε το κράτος μας μ’ αυτά και μ’ αυτά! Κάτι τέτοιο κάναμε, δεν δουλεύαμε όλοι εμείς και ειδικά εκείνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, και τελικά και βουλιάξαμε και δεν αλλάξαμε και χρεοκοπήσαμε!

Δεν ξέρω τι μου καρφώθηκε από το πρωί στο μυαλό, κι αντί να σιγοτραγουδάω τα κάλαντα, μου ερχόταν στο μυαλό εκείνο το τραγούδι των Κατσιμιχαίων «συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλα». Και αίφνης, το διαμόρφωσα διαφορετικά: «συνένοχοι είμαστε όλοι στην τρέλα…». Λοιπόν, μας έβαλαν το μικρόβιο μέσα, ότι όλοι φταίμε για όλα. Άλλωστε, όπως είπε κι εκείνος ο σοφός χοντρός αντιπρόεδρος «μαζί τα φάγαμε» τα λεφτά ρε! Μου καρφώθηκε κι εμένα η συνενοχή.

Χρονιάρες μέρες, τι να πεις και τι να γράψεις. Η συνενοχή του πολίτη στην άπληστη εξουσία, είναι η μόνιμη επωδός των κυβερνώντων. Αυτός είναι ο σκοπός. Ότι όλοι μαζί φταίμε για όλα όσα συμβαίνουν. Και να σας πω γιατί. Αφενός γιατί όλοι εμείς, ψηφίζουμε όλους αυτούς τους χαραμοφάηδες. (Πριν απ’ όλα, θα ήθελα να μην το γενικεύσω και να πω ότι υπάρχουν και οι σωστοί, και οι έντιμοι κτλ. Όμως μιλάμε, δυστυχώς, για την πλειοψηφία. Γιατί αν δεν ήταν πλειοψηφία και οι χαραμοφάηδες, οι άτιμοι και οι κλεφταράδες ήταν λίγοι και ήταν παραφωνία, σίγουρα θα πήγαιναν στη φυλακή).

Η τακτική της εξουσίας είναι γνωστή, από την εποχή της αποικιοκρατίας ακόμα. Διαίρει και βασίλευε! Ρίχτους λοιπόν στα λιοντάρια του διαίρει και βασίλευε κι άστους να βγάλουν μόνοι τους την άκρη. Αυτοί πλακώνονται μεταξύ τους για το τίποτα, κι εσύ κατεβάζεις κάτι επείγοντα πολυνομοσχέδια κι μ’ ένα σουτ, τους ξαποστέλνεις ταξίδι στο χρόνο, 50 χρόνια πίσω!

Στην Ελλάδα, στον επόμενο τόνο, η ώρα θα είναι μηδέν. Όμως όταν θ’ ακούσουμε αυτόν τον τόνο, θα είναι ήδη αργά!

Στην Ελλάδα του 2010, βρισκόμαστε ήδη σε καθεστώς αποικιοκρατίας. Κι όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό και το χωνέψουμε ότι έτσι συμβαίνει, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσουμε να αντιδράσουμε. Οι Έλληνες έχουμε μια καθυστέρηση όσον αφορά την συνειδητοποίηση ορισμένων πραγμάτων. Για παράδειγμα, κάναμε 400 χρόνια για να καταλάβουμε ότι έπρεπε να επαναστατήσουμε απέναντι στον οθωμανικό ζυγό, ενώ είναι άγνωστο τι θα έκανε ο Έλληνας για να αποδιώξει από τον σβέρκο του τη δικτατορία του Μεταξά αν δεν ξεσπούσε ο πόλεμος. Όσο για την επταετία των συνταγματαρχών του 1967, έπρεπε να περάσουν επτά χρόνια και να χάσουμε τη μισή Κύπρο για να ξυπνήσουμε! Ο Έλληνας αργεί να πάρει μπροστά, αλλά όταν παίρνει φόρα ξεσπαθώνει.

Για την Ελλάδα και τον Έλληνα, στον επόμενο τόνο, η ώρα θα είναι μηδέν! Κι εδώ είναι που πρέπει να προσέξει, να ανοίξει τα μάτια του. Η χώρα βουλιάζει και κάποιος πρέπει να την κρατήσει έξω από τον βούρκο. Κι αυτός ο κάποιος, δεν μπορούν να είναι τα κομματικά στρατιωτάκια της Βουλής, γιατί αυτοί δεν έχουν ελεύθερη άποψη και γνώμη. Φοβούνται τις διαγραφές τους! Ο λαός είναι που θα σηκώσει για άλλη μια φορά τη χώρα στις πλάτες του. Και 200 χρόνια μετά το 1821, καθώς το 2021 πλησιάζει, η Ελλάδα χρειάζεται μια δεύτερη Επανάσταση, για να μπορέσει να ξελασπώσει!