Τάσος Μωυσιάδης: «Στην Ελλάδα η καταναλωτική συνείδηση είναι σε χαμηλά επίπεδα»

ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΔΡΑΜΑΣ Ο ΤΑΣΟΣ ΜΩΥΣΙΑΔΗΣ

«Στην Ελλάδα η καταναλωτική συνείδηση είναι σε χαμηλά επίπεδα»

Η ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ Ν. Δράμας, είναι ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο, που στόχο του έχει τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του Δραμινού καταναλωτή. Ιδρύθηκε το 1999.

Κατά τη 10ετή λειτουργία της, η ΕΝ.ΚΑ. Δράμας, δέχτηκε καταγγελίες που αφορούσαν ελαττωματικά προϊόντα, καταγγελίες καταναλωτικής πίστεως ( πιστωτικές κάρτες, δάνεια κλπ.), καταγγελίες που αφορούσαν σε Ινστιτούτα αισθητικής και αδυνατίσματος αλλά και για κακή παροχή υπηρεσιών από κοινωφελείς οργανισμούς. Το 99% των καταγγελιών αυτών έχουν επιλυθεί υπέρ των καταναλωτών, είτε απλά και μόνο με την παρέμβαση της Ένωσης Καταναλωτών, είτε με την παραπομπή και εκδίκαση τους στην Επιτροπή Φιλικού Διακανονισμού, που εδρεύει στη Νομαρχία Δράμας.

Γράφει ο

Θανάσης Πολυμένης

Η ΕΝ.ΚΑ. είναι μέλος της Ο.Ε.Κ.Ε. ( Ομοσπονδίας Ενώσεων Καταναλωτών Ελλάδας). Είναι ίσως η μοναδική Ένωση Καταναλωτών στην Ελλάδα που μέλη της συμμετέχουν στην σύνθεση Δημοτικών Επιχειρήσεων, όπως η ΔΕΥΑΔ και το ΚΕΚ και αυτό διασφαλίζει ακόμα περισσότερο τους Δραμινούς πολίτες. Η ΕΝ.ΚΑ. τους τελευταίους μήνες ανέπτυξε πλήθος δραστηριοτήτων, όπως η συμμετοχή της στην «Ονειρούπολη» Δράμας, όπου μοιράστηκε στο κοινό πλήθος ενημερωτικών φυλλαδίων, ημερολογίων, μολυβιών για τα παιδάκια, ενώ σε συνεργασία με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Παρανεστίου οι μικροί φίλοι καταναλωτές κατασκεύασαν πανέμορφα οικολογικά στολίδια για το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Στην εφημερίδα μας μίλησε ο νέος πρόεδρος της Ένωσης Καταναλωτών Δράμας κ. Τάσος Μωυσιάδης.

Επιτροπή ελέγχου της αγοράς

κ. Μωυσιάδη, είστε ο νέος πρόεδρος της Ένωσης Καταναλωτών Δράμας. Ποιοι είναι αυτή τη στιγμή οι στόχοι σας;

Εκείνο που μ’ ενδιαφέρει άμεσα είναι η οργάνωση της Ένωσης, δηλαδή, να μπορέσουμε να γράψουμε όχι μόνο απλώς περισσότερα μέλη, αλλά μέλη τα οποία θα μπορούν να δραστηριοποιούνται. Σκέψη μου είναι η οργάνωση διαφόρων τομέων μέσα στην ΕΝ.ΚΑ. όπως για παράδειγμα ο τομέας ελέγχου της αγοράς. Να μπορεί να υπάρχει μια επιτροπή, η οποία θα μπορεί να ελέγχει τα καταστήματα και τις αυξήσεις ή τις μειώσεις που γίνονται στα τρόφιμα και ίσως σε κάποια φάση να μπορούμε να βγάζουμε και ένα δελτίο Τύπου. Ότι, αυτά τα μαγαζιά, βοηθάνε σ’ αυτή την κατεύθυνση τους καταναλωτές, ενώ κάποιοι άλλοι μας κοροϊδεύουν. Ήδη έχουν έρθει συμπολίτες μας, οι οποίοι είναι διαθέσιμοι να μπουν σ’ αυτή την επιτροπή.

Κάτι άλλο που σκοπεύουμε να κάνουμε, είναι η επικοινωνία με την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Πιστεύω ότι, μέσα από αυτή την επικοινωνία και την επαφή με τους μαθητές αλλά και τον κύκλο των ίδιων των εκπαιδευτικών, θα μπορέσουμε να ενημερώσουμε περισσότερο για το τι είναι η Ένωση Καταναλωτών, ποιοι είναι οι στόχοι της, γιατί θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε όλοι γύρω από καταναλωτικά θέματα, γιατί, κακά τα ψέματα, είμαστε οι τελευταίοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ό,τι αφορά τη γνώση της δύναμης που έχει ο καταναλωτής, ο οποίος πολλές φορές είναι και ο διαμορφωτής της αγοράς. Όταν αυτός ο καταναλωτής λοιπόν, που καθημερινά αγοράζει προϊόντα και υπηρεσίες, μάθει πώς πρέπει να αγοράζει, τι πρέπει να κοιτάζει, μάθει να μην τον κοροϊδεύουν, να ενημερωθεί για το τι είναι αυτά που πρέπει να προσέχει, όταν λοιπόν γνωρίσει και γίνει συνειδητά καταναλωτής, δηλαδή ξέρει γιατί αγοράζει κάτι, τότε αυτός ο καταναλωτής μπορεί να διαμορφώνει και τις συνθήκες της αγοράς, πράγμα που είναι και το ζητούμενο. Και σε πολλές χώρες γίνεται.

Η ακρίβεια για παράδειγμα, είναι κάτι που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατανάλωση. Ένα παράδειγμα τέτοιο είχαμε στην Ελλάδα με τη ΦΑΓΕ πριν από δύο χρόνια, η οποία αδικαιολόγητα είχε ανεβάσει τις τιμές στα γιαουρτάκια της. Μόλις δόθηκε σήμα σε όλες τις καταναλωτικές οργανώσεις να γίνει μποϊκοτάζ στα προϊόντα της εταιρείας, γιατί δεν δικαιολογούνταν από πουθενά αυτές οι αυξήσεις, αναγκάστηκε τελικά η ΦΑΓΕ να μειώσει τις τιμές και να ζητήσει και συγγνώμη. Φυσικά αυτό δεν έγινε άμεσα, αλλά υπήρξε μια σκληρή μάχη.

Φυσικά, το μποϊκοτάζ των προϊόντων δεν είναι πάντα η ενδεδειγμένη λύση. Δεν είναι ο στόχος αυτός. Είναι η έσχατη λύση. Εκείνο όμως που μπορούμε να πετύχουμε, είναι μέσα από την ενημέρωση και με συνεχή επαφή με τον κόσμο, να ενισχύσουμε τον καταναλωτή με γνώση και να μπορέσει να διαμορφώνει την αγορά, πάντα προς όφελος και της τσέπης του και της ποιότητας των προϊόντων.

Ποια θέματα απασχολούν περισσότερο τον καταναλωτή ώστε να έρθει στην ΕΝ.ΚΑ. για να κάνει μια καταγγελία;

Συνήθως οι καταναλωτές επηρεάζονται όταν νιώθουν ότι τους κοροϊδεύει ένα κατάστημα, ένα σούπερ μάρκετ, μια εταιρεία, μια υπηρεσία για την παροχή υπηρεσιών ή οτιδήποτε άλλο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις απευθύνεται ο καταναλωτής σ’ εμάς. Πολλές φορές όμως δεν το κάνει, γιατί δεν πιστεύει ακόμα ότι η ΕΝ.ΚΑ. μπορεί να τον βοηθήσει. Ή, δεν ενημερώνεται τι είναι η ΕΝ.ΚΑ. και τι δυνατότητες και τι δύναμη έχει. Αυτό είναι ένα γενικότερο πρόβλημα πάλι. Είμαστε μια χώρα η οποία δυστυχώς δεν έχει αναπτύξει η κοινωνία της την έννοια του εθελοντισμού. Δεν καταλαβαίνει πως μπορούν να υπάρξουν άνθρωποι οι οποίοι αφιερώνουν ελεύθερο χρόνο για να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους, να ενημερώσουν, να τους βοηθήσουν να διεκδικήσουν τα δίκια τους. Αυτό δεν έγινε ούτε μέσω της Παιδείας τα τελευταία 30 χρόνια στον βαθμό που θα έπρεπε να γίνει, αλλά ούτε η ίδια η κοινωνία μπόρεσε να λειτουργήσει σ’ αυτή την κατεύθυνση.

Εδώ θα ταίριαζε να ρωτήσω κ. Μωυσιάδη. Τι είναι καταναλωτική συνείδηση και πώς νοείται;

Η συνείδηση έχει σχέση περισσότερο με το τι καταναλώνεις, την ποιότητα και πάντα με σεβασμό στο περιβάλλον στο οποίο ζω. Είτε το αστικό περιβάλλον, είτε το φυσικό περιβάλλον. Και τι εννοούμε. Προσπαθώ να καταναλώσω κάτι το οποίο θα ωφελήσει εμένα ποιοτικά, αλλά ταυτόχρονα δεν θα προκαλέσει καταστροφές στο περιβάλλον το οποίο ζω. Όταν μιλάω για αστικό περιβάλλον. Η υπερβολική κατανάλωση τροφών και συσκευασιών, το πέταγμα κάποιων τροφών που μολύνουν το περιβάλλον. Το φυσικό περιβάλλον, όταν καταναλώνουμε σε μεγάλη ποσότητα, είτε χαρτί για παράδειγμα ή οτιδήποτε άλλο, όταν καταναλώνουμε άσκοπο ρεύμα, η υπερβολική παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα που ξέρουμε ότι επηρεάζει το κλίμα, την κλιματική αλλαγή, όταν λοιπόν αυτή η υπερβολική κατανάλωση γίνεται χωρίς συνείδηση, προκαλεί καταστροφές στο αστικό και στο φυσικό περιβάλλον.

Ο συνειδητός καταναλωτής λοιπόν, κάθε ενέργεια που κάνει, είτε αφορά παροχή υπηρεσιών είτε αφορά κατανάλωση τροφίμων, πάντα έχει στο μυαλό του αυτό: καταναλώνω αυτό που μου είναι απαραίτητο, το ποιοτικά σωστό, χωρίς να προκαλώ περισσότερη δαπάνη φυσικών πόρων.

Στον τόπο μας, στη Δράμα, συμμετέχει ο κόσμος, απευθύνεται στην Ένωση Καταναλωτών για προβλήματα που τον απασχολούν;

Ναι, σε σημαντικό βαθμό. Ιδίως την τελευταία χρονιά είχαμε μεγάλη ανταπόκριση. Αλλά είναι το γενικότερο κλίμα που λέγαμε προηγουμένως. Ακόμα δεν έχει αναπτυχθεί η καταναλωτική συνείδηση όσο θα έπρεπε στην ελληνική κοινωνία και κατά συνέπεια και στη Δραμινή. Πολλές φορές έρχονται, όταν έχουν κάποιο πρόβλημα, δίνουν τα 10 ευρώ που είναι η εγγραφή και μετά χάνονται.

Εμείς, ήδη ξεκινάμε μια προσπάθεια, να προσεγγίσουμε και να προσελκύσουμε μέλη τα οποία θα μπορούν να δουλέψουν. Συνήθως είναι συνταξιούχοι, οι οποίοι πολλές φορές έχουν περίσσευμα χρόνου και έχουν και διάθεση να βοηθήσουν. Βλέπουν όλα αυτά που συμβαίνουν, ακρίβεια, εκμετάλλευση και ψάχνουν κάποιον τρόπο αντίδρασης, πέρα από το να φωνάξουν στο καφενείο. Εμείς τους δίνουμε αυτή τη δυνατότητα, και μέσα από τις κατευθύνσεις που δίνουμε ως διοικητικό συμβούλιο, τους ενημερώνουμε ώστε να μπορούν να βοηθήσουν απέναντι στις αδικίες που συμβαίνουν στους καταναλωτές.

Ένα άλλο θέμα είναι ο ΦΠΑ κ. Μωυσιάδη. Τι γίνεται μ’ αυτό το ζήτημα;

Με το ΦΠΑ συμβαίνει το εξής. Το πρόβλημα είναι βασικά σ’ αυτούς που δεν το αποδίδουν. Όταν ο έμπορος το παίρνει από τον καταναλωτή και δεν το αποδίδει, εκείνο είναι πλέον μια εγκληματική ενέργεια. Είναι κατάχρηση πλέον, των πόρων του κράτους. Αυτό είναι και δική μας ευθύνη με την έννοια ότι θα πρέπει να ζητάμε αποδείξεις, αλλά κυρίως των ελεγκτικών μηχανισμών. Από την άλλη, αυτή η αύξηση των έμμεσων φόρων που γίνεται μέσω του ΦΠΑ, θεωρούμε ότι είναι άδικη. Γιατί πέφτει επί δικαίων και αδίκων. Εκείνο που εμείς ζητάμε, και το έχουμε καταθέσει ως πρόταση αυτό, ο ΦΠΑ να ανεβαίνει ακόμα ψηλότερα μόνο για τα προϊόντα που έτσι κι αλλιώς είναι βλαβερά για τον άνθρωπο. Αυτά που περιέχουν βλαβερά λίπη, αυτά που περιέχουν πολλή ζάχαρη, πολλή αλάτι, όλα αυτά τα βλαβερά και ελκυστικά προϊόντα κυρίως για τα παιδιά, να πάνε σε υψηλότερο συντελεστή ΦΠΑ. Όπως και τα τσιγάρα για παράδειγμα και τα ποτά. Για να αναγκάσουν αν θέλεις, τον καταναλωτή, να αναγκαστεί περισσότερο προς τη μεσογειακή διατροφή και στον τρόπο αυτόν διατροφής, που βοηθάει τελικά να έχουμε καλύτερη ποιότητα ζωής και όχι να τρέχουμε κάθε λίγο στους γιατρούς. Έχει αποδειχθεί άλλωστε, η κατανάλωση όλων αυτών των βλαβερών τροφών και όχι μόνο, είναι και η κύρια αιτία καρδιοπαθειών, παχυσαρκίας και άλλων ασθενειών.

Από την άλλη πλευρά, τρόφιμα όπως είναι το γάλα, το ψωμί, τα φρέσκα φρούτα, τα λαχανικά, τρόφιμα που είναι και λαϊκής κατανάλωσης και καθημερινής χρήσης, να κατεβούν στον χαμηλότερο συντελεστή από ό,τι είναι και σήμερα. Αυτό είναι ένα καλό βήμα και μακάρι να γίνει έτσι.