Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Και πάνω που αλληθωρίζαμε ξέσπασε η φωτιά!!!

● ΤΗΣ ΤΡΕΛΗΣ!!!!! Μόνο αυτό αρμόζει στα όσα συμβαίνουν από τα ξημερώματα της Κυριακής στη Δράμα. Η ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο. Η φωτιά που καίει τα λάστιχα στη μάντρα στη Βιομηχανική Περιοχή, έχει ξεπεράσει κάθε όριο τοξικότητας. Και μπροστά σ’ όλη αυτή την κατάσταση, οι υπεύθυνοι τηρούν απόλυτη σιωπή.

● Τι σημαίνει αυτό; Τελικά, ποιοι έχουν την ευθύνη γι’ αυτή την τεράστια συγκέντρωση ελαστικών; Όπως φαίνεται, όλα έγιναν νόμιμα ή ήταν απλώς νομιμοφανή; Μια σειρά από υπηρεσίες ολιγώρησαν στην κυριολεξία, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο.

● Όπως γράφει και στο χθεσινό του κείμενο ο εκδότης του «Πρωινού Τύπου» Γιάννης Σταυρίδης: «Ο θάνατος χτύπησε την πόρτα μας κι εμείς τον ανοίξαμε για να μπει. Και αυτό γιατί σ’ αυτόν τον τόπο η ανευθυνότητα, η μικροπολιτική και ο ωχαδερφισμός, επικρατούν της σοβαρότητας και της ευθύνης σε κάποιους που εν ονόματι της δημοκρατίας ετάχθησαν να τον υπηρετούν».

● Κι όμως, όλα αυτά τα χρόνια, καμιά υπηρεσία δεν δήλωνε αρμόδια για να δώσει άδεια ή να κάνει τους σχετικούς ελέγχους, σχετικά με το αν η εγκατάσταση αυτή αποθήκευσης ελαστικών, πληρούσε τις απαραίτητες προδιαγραφές. Κανένας δεν πήγε να ελέγξει αν έχει ή όχι ένα αλεξικέραυνο, για παράδειγμα.

● Τα σχετικά στοιχεία αναφέρονται στο ρεπορτάζ της εφημερίδας μας στο χθεσινό φύλλο (22 Ιουνίου). Το σπουδαίο είναι, ότι, από καιρό το Τοπικό Συμβούλιο Ξηροποτάμου, αντέδρασε στην όλη κατάσταση. Είχε προειδοποιήσει με έγγραφό του, ότι η εν λόγω εταιρεία δεν τηρούσε τις προδιαγραφές. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχε καταλάβει περισσότερη έκταση γης από όση είχε ζητήσει και του είχε δοθεί.

● ΠΗΓΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Νομαρχιακό Συμβούλιο το απόγευμα της Δευτέρας! Αλλά πού… Εισέβαλαν μέσα οι κάτοικοι του Ξηροποτάμου και έγινε ο χαμός στην κυριολεξία. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο δεν ξεκίνησε καν. Τι να συζητήσεις; Και τι να πεις δηλαδή; Να δικαιολογηθείς; Με ποιον τρόπο; Πώς να μιλήσεις για την ολιγωρία σου ως Νομαρχία;

● Το να υπογράφεις ως Νομάρχης, νόμιμα, επειδή ο νόμος σου δίνει το δικαίωμα, τελικά δεν είναι αρκετό. Και δεν είναι αυτό δικαιολογία. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η μικροπολιτική. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η ζημιά. Το ότι καλυπτόμαστε πίσω από υποτιθέμενους νόμους, χωρίς όμως να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας.

● ΑΛΛΑ ΕΤΣΙ ΕΧΕΙ η κατάσταση. Κι ας την αρνιόμαστε! Όλοι κάποτε κάνουμε τα στραβά τα μάτια. Όλοι αλληθωρίζουμε, κλείνουμε λίγο τα μάτια. Το χειρότερο είναι όταν αλληθωρίζει η εξουσία. Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα. Όταν αυτή η τοπική αυτοδιοίκηση, αλληθωρίζει προκειμένου να πετύχει μικροπολιτικά συμφέροντα! Εκεί ακριβώς βρίσκεται το ζήτημα!

● Η ζημιά είναι μεγάλη. Όχι για την εταιρεία. Ποιος την λογαριάζει πια; Είναι καμένο χαρτί τώρα, και η Δικαιοσύνη θα πρέπει να αποδοθεί σε όλο της το μεγαλείο. Η Δικαιοσύνη θα πρέπει να είναι σκληρή. Για όλους όσους εμπλέκονται σ’ αυτή την υπόθεση. Και για αιρετούς και για υπαλλήλους που αδιαφόρησαν και δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους.

● ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΗ η ζημιά με τα καμένα λάστιχα. Είναι και άλλα πολλά, θέματα με τα οποία ασχοληθήκαμε κατά καιρούς, αλλά πέρασε από πάνω τους ο χρόνος και τα σκέπασε, με ένα μεγάλο πέπλο μυστηρίου. Θυμάστε τα νοσοκομειακά απόβλητα; Τι γίνεται αλήθεια μ’ εκείνο το θέμα; Πού βρίσκεται εκείνη η υπόθεση;

● Πριν από χρόνια, το θέμα είχε βγει στα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Στο νοσοκομείο Δράμας, έβαζαν τα νοσοκομειακά απόβλητα σε έναν φούρνο στην πίσω αυλή και τα έκαιγαν. Για μια στιγμή το ζήτημα βγήκε στη δημοσιότητα. Δόθηκαν κάποιες υποσχέσεις. Προσωπικά, δεν ξέρω αν τηρήθηκαν ποτέ. Υπάρχουν όμως αρμόδιες υπηρεσίες να ελέγξουν. Έκαναν άραγε τους ελέγχους που έπρεπε να γίνουν;

● Κι ακόμα, πριν από δυο χρόνια περίπου, υπήρξε ένα άλλο περιστατικό. Πάλι με νοσοκομειακά απόβλητα, τα οποία έφερναν κρυφά φορτηγά από άλλες πόλεις και τα άδειαζαν στη χωματερή της Δράμας, εκεί προς τους Ταξιάρχες (Σίψα) μεριά. Ένα τροχαίο ατύχημα, έμελλε να φανερώσει την εγκληματική ενέργεια κάποιων. Ποιων; Η υπόθεση πήγε στη Δικαιοσύνη ή όχι; Πού βρίσκεται τελικά εκείνο το ζήτημα;

● ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ; Ότι κι αυτή η υπόθεση θα κουκουλωθεί. Ότι κι αυτή η υπόθεση, θα είναι στο προσκήνιο για όσο καιρό καίνε τα λάστιχα άντε και λίγο πιο μετά. Θα βρούνε τρόπους οι υπεύθυνοι να σιωπήσουν. Ξέρουν αυτοί πώς λειτουργούν. Αλλά είναι στο χέρι των ίδιων των πολιτών αυτού του τόπου, να μην το αφήσουν να περάσει έτσι.

● Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Οι ίδιοι αυτοί αιρετοί που σήμερα διοικούν το νομό, είναι έτοιμοι να πάνε να ζητήσουν και πάλι την ψήφο του κόσμου. Να τους δώσει άλλη μια θητεία να συνεχίσουν το έργο της ολιγωρίας τους. Ας ελπίσουμε ότι ο κόσμος αυτός που πλήττεται σήμερα από αυτή την οικολογική καταστροφή και όχι μόνο, θα θυμάται τι συνέβη όταν θα πάει στην κάλπη! Ας το ελπίσουμε… Ειδάλλως, είμαστε όλοι άξιοι της μοίρας μας!

● ΑΛΛΑ, ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ τελικά; Όλοι από εμάς, είμαστε «πιστοί» ακόλουθοι κάποιων πολιτικών. Τους έχουμε για μεγάλα «μυαλά» και τους ακολουθούμε πιστά. Μόλις κάποιος πάει να αμφισβητήσει την αξία τους, μπαίνουν αμέσως οι λυτοί και οι δεμένοι και αρχίζουν το παραμύθι. Δεν μπορείς να τους αμφισβητήσεις, μη τυχόν και το κάνεις! Ακολουθούμε σαν τα σκυλάκια! Φτάνει πια αυτό το παραμύθι, φτάνει πια αυτή η γελοιότητα!

● Τους αφήνουμε και κάνουν ό,τι θέλουν. Όταν καταλαμβάνουν τον θώκο της εξουσίας, λες και τρελαίνονται. Τους πιάνει κυριολεκτικά αμόκ και λειτουργούν ως τα μεγάλα αφεντικά της πόλης, του νομού, του κράτους, των θεσμών. Το ίδιο κάνει τώρα για παράδειγμα, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου. Εδώ γίνεται ο κακός χαμός με το ασφαλιστικό και το εργασιακό νομοσχέδιο, κι αυτοί το χαβά τους.

● Ο κόσμος δεν αντέχει, κοντεύει να φτάσει στην εξαθλίωση, δεν έχει τα απαραίτητα να επιβιώσει, κι αυτοί επιμένουν να περάσουν αυτά για τα οποία τους έταξαν να περάσουν. Η δήλωση του υπουργού Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδου, αποτυπώνει πέρα για πέρα το παράλογο της υπόθεσης: «Δεν κάνω πίσω, θα προχωρήσω».

● Αυτός είναι ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο. Αφού είδαν ότι ο κόσμος αντέδρασε, τώρα προσπαθούν να περάσουν το νομοσχέδιο για τα εργασιακά, ως άρθρο μέσα στο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Τέτοιες καταστάσεις! Και φυσικά, εκβιάζουν όλο το Κοινοβούλιο, απαιτώντας την ψήφισή του από τη Βουλή, ειδάλλως θα πάνε σε εκλογές! Ας πάνε λοιπόν… αν αυτό θέλουν!

● Να είναι σίγουροι ότι θα έχουν όλη την ευθύνη για ό,τι ακολουθήσει στη συνέχεια. Θα πρέπει να καταλάβουν ότι θα είναι υπεύθυνοι για όλα, για τα πάντα. Και δεν μπορούν να βγαίνουν μετά και να λένε ότι δεν γνώριζαν, ή δεν τους εξήγησαν σωστά και άλλα τέτοια ευτράπελα που ακούμε μερικές φορές από τους βουλευτές! Έχουν την ευθύνη για ό,τι συμβαίνει στη χώρα, αλλά και για όλα όσα θα συμβούν από εδώ και πέρα!

● Όταν ο κόσμος ξεσπάσει, θα ξεσπάσει βίαια! Ήδη οι πρώτες μούντζες έπεσαν έξω από τη Βουλή. Και τα γιουχαΐσματα ειπώθηκαν κι αυτά. Οι επόμενες διαμαρτυρίες όμως δεν θα είναι απλές φωνές, αλλά βίαια ξεσπάσματα. Δεν ξέρω πώς ετοιμάζονται να τα αντιμετωπίσουν όλα αυτά, αλλά σίγουρα θα στηθούν οδοφράγματα στην Αθήνα.

● Και όχι από τους γνωστούς – άγνωστους κουκουλοφόρους, αλλά από απλό κοσμάκη που θα βλέπει το βιός του να χάνετε, που θα βλέπει το μέλλον του να εξαφανίζεται, τις οικονομίες μιας ζωής να εξανεμίζονται, και την εξαθλίωση να καταλαμβάνει τη ζωή τους. Συνεχίστε, αλλά να ξέρετε ότι όταν σπέρνετε θύελλες, θερίζετε ανέμους!

Θ.Πολ.

[Δημοσίευσα στις 23 Ιουνίου 2010 στην εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ της Δράμας]

3 σχόλια:

  1. φίλε μου τα λες πολύ σωστά, το κουκούλωμα μυρίζει πιο πολύ και από το μολυσμένο νέφος που τόσες μέρες μας δηλητηρίασε, μεν επιτρέψουμε να το κουκουλώσουν όχι πλέον ανοχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για να κουκουλωθεί το θέμα, δεν πρόκειται. Η φωτιά ήταν μεγάλη. Το ζήτημα είναι, η ανοχή, ώστε να δημιουργούνται τέτοια φαινόμενα. Και οι ανοχές ξεκινούν απ' όλους εμάς. Από εκείνο το απλό που λέει: έλα, να δουλέψουν κάποιοι και βλέπουμε, μέχρι την εξουσία, που έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες: έλα μωρέ, και τι θα γίνει... Οι ανοχές βρίσκονται παντού. Σε όλα τα επίπεδα. Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος τους τελευταίους μήνες. Οι ανοχές της ελληνικής κοινωνίας που επέτρεψαν τα πάντα... κυριολεκτικά τα πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να προσθέσω και κάτι ακόμα! Και η τρομερή σπέκουλα που ακολουθεί του γεγονότος. Τοπικοί παράγοντες, τοπικοί πολιτικοί παράγοντες, δημοσιογραφίσκοι του εκβιασμού, παραπληροφόρηση και άλλα τινά, τίνουν να αλλάξουν την πραγματικότητα. Η εκμετάλλευση σε όλο της το μεγαλείο! Για να μην πούμε για την καταστροφολογία που ακολουθεί! Αντικειμενικότητα, μηδέν!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ