● ΑΝΑΥΔΟΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ο Έλληνας πολίτης όλα όσα συμβαίνουν στην πολιτική ζωή της χώρας και όχι μόνο! Γιατί δεν είναι απλά και μόνο η πολιτική ζωή της χώρας. Αλλά είναι η ίδια η ζωή όλων των πολιτών, ασχέτως αν έχουν άμεση, έμμεση ή καθόλου σχέση με όλα όσα συμβαίνουν. Αν και είμαι υπέρμαχος αυτού που λέει: όλοι έχουμε ευθύνες από τη στιγμή που ψηφίζουμε, από τη στιγμή που αποδεχόμαστε με τον τρόπο μας, αυτό το σύστημα.
● Τόσο με τον τρόπο που ψηφίζουμε, το τι ψηφίζουμε, τι στηρίζουμε με τις καθημερινές μας πρακτικές στη δουλειά, στον τομέα της ψυχαγωγίας μας, στις καταναλωτικές μας κινήσεις. Έχουμε όλοι εμείς, πάντα, ένα μερίδιο ευθύνης. Μικρό ή μεγάλο, απειροελάχιστο ίσως, αλλά σημαντικό. Μπορεί να μην το βλέπετε, αλλά υπάρχει, είναι εδώ. Πολλά μαζί, απειροελάχιστα μερίδια ευθύνης όλων μας, κάνουν μια μεγάλη αποδοχή του πολιτικού συστήματος. Αυτό κάποτε πρέπει να το καταλάβουμε και ν’ αποφασίσουμε οι ίδιοι μας ν’ αλλάξουμε την πολιτική ζωή της χώρας προς το καλύτερο!
● Και όχι μόνο βέβαια! Από τις δικές μας πράξεις και κινήσεις, από τις δικές μας διαμαρτυρίες, από τη δική μας ψήφο, από τον τρόπο που καταναλώνουμε, που διασκεδάζουμε, που αποδεχόμαστε, μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα, να ρυθμίσουμε τα πάντα. Οι πράξεις ενός λαού είναι πράξεις καταλύτης! Ο μόνος που μπορεί να επιφέρει κάθαρση σ’ αυτόν τον τόπο, ο μόνος που μπορεί να επιβάλλει την εφαρμογή των νόμων, ο μόνος που μπορεί να διώξει τα λαμόγια από την εξουσία και τα τρωκτικά από τον κρατικό μηχανισμό, είναι μόνο ο ίδιος ο λαός.
● Και έχει πολλούς τρόπους να το κάνει. Κατ’ αρχάς με την ψήφο του. Μπορεί ακόμα με την καθημερινή του διαμαρτυρία σε διάφορα επίπεδα. Κι ακόμα, να πάψει να στηρίζει τις πελατειακές σχέσεις των πολιτικών: των βουλευτών, των δημάρχων, των νομαρχών, των δημοτικών και νομαρχιακών συμβούλων και πάσης άλλης φύσεως πελατειακές τακτικές. Να πάψει επιτέλους να στηρίζει όλη αυτή την κατάσταση!
● ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ παραπονέθηκαν οι πολιτικοί όταν έξω απ’ τη Βουλή ο κόσμος φώναζε «κλέφτες»; Αν δεν θέλουν να τους αποκαλούν έτσι, και αν θέλουν όντως να ξεχωρίσουν τα ερίφια από τους αμνούς, τότε οφείλουν και οι ίδιοι οι πολιτικοί να δώσουν ένα τέλος σ’ αυτή την σαθρή κατάσταση και τη διαφθορά που έχουν καταλάβει τον πολιτικό κόσμο και όχι μόνο!
● Πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, θα πρέπει κάποτε επιτέλους να αποδοθεί Δικαιοσύνη. Όχι να βγάζουν ονόματα στη φόρα απλώς για το θεαθήναι, αλλά για να τους στείλουν όντως στη φυλακή και όχι στο σπίτι τους, συνταξιούχους απερχόμενους πολιτικούς και πάμπλουτους και ατιμώρητους! Να τιμωρηθούν πραγματικά! Και μάλιστα την ώρα που τα παίρνουν… όχι κατόπιν εορτής όπου όλα παραγράφονται!
● Και επιτέλους, κάποτε, να ψηφιστεί ο νόμος σ’ αυτή τη χώρα, ο κάθε αιρετός να κάνει μόνο δύο θητείες και μετά να γυρίζει στη δουλειά του! Δυο θητείες, σε όποιον βαθμό επιλέξει. Αρχηγός κόμματος, βουλευτής, υπουργός, δήμαρχος, νομάρχης / περιφερειάρχης, δημοτικός – περιφερειακός σύμβουλος, γραμματέας νομαρχιακής επιτροπής κόμματος, εκλεγμένο μέλος νομαρχιακής επιτροπής κόμματος κτλ.
● Διαφορετικά, όπως ήδη συμβαίνει, θα είναι άτομο εξαρτώμενο από διάφορες σχέσεις. Από κουμπάρους, από φίλους, από κολλητούς, από κάποιους που επιθυμούν να του κάνουν διάφορα «δωράκια»! Η διαφθορά ξεκινάει από τις τοπικές κομματικές οργανώσεις. Από εκεί, όπου ο κάθε βουλευτής διαμορφώνει το δικό του μηχανισμό, ήδη ελεγχόμενο και ήδη φθαρτό! Και συνεχίζει προς τα πάνω, προς την εξουσία!
● Κι έτσι, φτάνουμε να έχουμε ήδη βουλευτές που ελέγχουν μηχανισμούς κομματικούς, αλλά και ελέγχονται από αυτούς, όχι όμως με σχέσεις τιμιότητας και δημοκρατικών διαδικασιών, αλλά με σχέσεις εξάρτησης, φθοράς, διαφθοράς, πελατειακές, χρηματισμού, σήψης κτλ. Έτσι φτάνουμε σε ένα κράτος στηριζόμενο ήδη σε σαθρό υπόβαθρο, όπου κουμάντο κάνουν οι κουμπάροι, οι κολλητοί, τα λαμόγια και ένα πανίσχυρο πρωθυπουργικό σύστημα με κολλητούς και φίλους!
● Αυτή είναι η Ελλάδα του 2010! Κι αυτή θα είναι σε 20, 30, 50 χρόνια, αν σήμερα και τώρα δεν κάνουμε κάτι για να την αλλάξουμε! Και φυσικά δεν είναι μόνον πολιτικοί σ’ όλο αυτό το παιχνίδι της σαθρής εξουσίας. Υπάρχουν και πολλά άλλα τρωκτικά που λυμαίνονται τον κρατικό μηχανισμό! Τρωκτικά που ακόμα δεν ήρθε η σειρά τους να μάθουμε ποια είναι!
● ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ 300 σελίδες καλύπτουν οι κινήσεις του κωδικού 10100 της Siemens από τον οποίο διακινούνταν τα δώρα και οι αμοιβές των δημοσιογράφων που είχαν πάρε-δώσε με την εταιρεία και τον Χριστοφοράκο. Δημοσιογράφοι που τους έλεγχε ο Χριστοφοράκος, πότε με δωράκια ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών και πότε με χρήματα, προκειμένου να έχει «προστασία και κάλυψη». Σωστή μαφία δηλαδή! Τύφλα να ’χει ο Αλ Καπόνε!
● Μέχρι και στον ΟΤΕ είχε στήσει το υποστηρικτικό του δίκτυο ο ισχυρός άνδρας της Siemens. Μέσω μιας εταιρείας ανακατασκευής και ανάπλασης κτιρίων, «προσλάμβανε» στελέχη προκειμένου να τα ελέγχει σε κρίσιμες ώρες για την εταιρεία. Το ζήτημα λοιπόν, δεν βρίσκεται απλά σε έναν Μαντέλη! Υπάρχουν εκατοντάδες Μαντέληδες, και άλλοι τόσοι που ακόμα και σήμερα θα ήθελα να γίνουν Μαντέληδες!
● Και είναι παράξενο γιατί, αυτή η περίφημη Ελληνική Δικαιοσύνη, αργεί συστηματικά να επιβληθεί! Πού είναι οι Εισαγγελείς που θα πατάξουν με μια κίνηση όλη αυτή την κατάσταση; Γιατί τόση κωλυσιεργία; Τι φοβούνται και δεν επιταχύνουν τις διαδικασίες; Φοβούνται ότι θα καταρρεύσει και θα οδηγηθεί σε έμφραγμα το πολιτικό σύστημα;
● Αλλά προφανώς, έχουμε ξεχάσει ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, παρά μόνο στις πελατειακές σχέσεις και στις σχέσεις διαφθοράς!
Θ.Πολ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ