Όταν στην Ελλάδα απεργούμε, απεργούμε πραγματικά!!!

● ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ Γιαπωνέζοι! Γιατί αυτό; Γιατί τότε θα βάζαμε μια κόκκινη κορδέλα στο κεφάλι ότι απεργούμε και διαμαρτυρόμαστε, και θα σκύβαμε στη δουλειά μέχρι τα μεσάνυχτα και θα κατοικούσαμε μέσα σε σπιρτόκουτα το ένα πάνω στο άλλο κι όταν θα βγαίναμε στη σύνταξη τότε θα γνωρίζαμε ποια είναι η πραγματική μας σύζυγος και ποιος ο πραγματικός άντρας! (Όχι, η δουλειά και τα κέρδη της, δεν αντισταθμίζονται με τίποτα μπροστά στη χαρά της οικογένειας, των φίλων και της ψυχαγωγίας).

● Στην Ελλάδα, είμαστε διαφορετικοί. Πώς να το κάνουμε! Παίρνουμε τα τρακτέρ και κλείνουμε δρόμους, κλείνουμε σύνορα. Παίρνουμε τις μαύρες σημαίες κι απλωνόμαστε στις πλατείες και φωνάζουμε και διεκδικούμε και μας αρέσει. Τρώμε στη μάπα τα χημικά της αστυνομίας κι ερχόμαστε σε συμπλοκή με τα ΜΑΤ και μας αρέσει. Κατεβαίνουν οι stagers στους δρόμους και καταλαμβάνουν υπουργεία και μας αρέσει.

● Στην Ελλάδα, μας αρέσει να διαμαρτυρόμαστε, με όποιον τρόπο μπορούμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα του Έλληνα. Η αλήθεια είναι ότι, οι άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί διαμαρτύρονται λιγότερο από τους Έλληνες. Πάρα πολύ λιγότερο. Όμως όταν στη Γερμανία ή στη Γαλλία οργανώνουν διαδηλώσεις, γίνεται κυριολεκτικά ο χαμός. Μαζεύονται εκατοντάδες χιλιάδες. Στην Ελλάδα, διαδηλώνουν μόνο όσοι έχουν το πρόβλημα. Από έναν μέχρι όσοι είναι: 100, 1.000, 3.000 και πάει λέγοντας.

● Αλήθεια, γιατί όποτε οι αγρότες κλείνουν δρόμους με τα τρακτέρ τους, το θέμα εστιάζεται μόνον εκεί και η πραγματική αιτία πάει περίπατο; Τόσες μέρες ακούω στα τηλεκάναλα των Αθηνών, συζητήσεις επί συζητήσεων μόνο για το αν πρέπει οι αγρότες να κλείνουν δρόμους ή όχι! Λες κι αυτό είναι το – μόνο – πρόβλημα! Για την ταμπακέρα τελικά, κουβέντα.

● Αφήστε δε εκείνο το φοβερό και τρομερό Mega, που έγινε το σκληρότερο κυβερνητικό κανάλι! Τύφλα να ’χουν τα κρατικά κανάλια της ΕΡΤ δηλαδή, που λογικά θα έπρεπε να προωθούν την κυβερνητική πρακτική. Αλλά εδώ στο Mega μιλάμε για απευθείας μετάδοση από την Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ!!! (Βλέπε Καμπουράκη – Οικονομέα).

● Στην Ελλάδα ο καθένας εκφράζεται όπως μπορεί. Αν μπορεί να κάνει κατάληψη στην πλατεία για δέκα μέρες, θα το κάνει, αρκεί να διαμαρτυρηθεί. Αν μπορεί να βάλει φωτιά στους κάδους σκουπιδιών, θα το κάνει για να διαμαρτυρηθεί. Το ίδιο δικαίωμα που έχει ο συμβασιούχους που αδικείται να διαμαρτύρεται με όποιον τρόπο μπορεί, το ίδιο δικαίωμα έχει και ο αγρότης να διαμαρτυρηθεί με το δικό του τρόπο.

● Ο αγρότης δεν μπορεί να πει δεν φυτεύω, δεν μαζεύω συγκομιδή. Γιατί θα έχει τεράστια ζημιά για όλο το χρόνο, για όλη την καλλιεργητική περίοδο! Αν ο δημόσιος υπάλληλος δεν δουλέψει πέντε μέρες, θα υπάρξει τεράστια ταλαιπωρία στους πολίτες. Αν οι εκπαιδευτικοί απεργήσουν για Χ μέρες, θα διαλυθεί όλο το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της χρονιάς. Αν οι φορτηγατζήδες απεργήσουν και δεν εκτελούν μεταφορές για Χ μέρες, θα υπάρχει κίνδυνος στον εφοδιασμό της αγοράς, στα ευπαθή προϊόντα κτλ. Αν οι φουρνάρηδες κλείσουν, δεν θα έχουμε ψωμάκι να φάμε. Και πάει λέγοντας.

● Η όποια μορφή απεργίας ή διαμαρτυρίας, έχει πάντα αντίκτυπο σε άλλες κοινωνικές τάξεις. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Ώστε μ’ αυτόν τον τρόπο να υπάρξουν διάφορες μορφές πίεσης απέναντι στις εκάστοτε κυβερνητικές πρακτικές. Αυτά χρειάζεται να τα ξεκαθαρίσουμε μέσα μας. Ασχέτως αν οι απεργοί και οι διαμαρτυρόμενοι έχουν δίκιο ή όχι, αν ζητάνε σωστά όσα ζητάνε και αν το κράτος και η κυβέρνηση μπορούν να δώσουν όσα πρέπει να δώσουν.

● Το αγροτικό ζήτημα σήμερα, είναι ένα μόνο θέμα, στα εκατοντάδες που έχει να αντιμετωπίσει η σημερινή κυβέρνηση για να δώσει λύση. Μόνο που δεν μπορεί να δώσει λύση, όχι μόνο γιατί δεν έχει χρήματα και πρέπει να κάνει οικονομία / λιτότητα, αλλά και γιατί δεν έχει κανένα απολύτως σχέδιο. Το αγροτικό ζήτημα, φανερώνει για άλλη μια φορά την γύμνια μιας ακόμα κυβέρνησης, καθώς τα τελευταία χρόνια, είναι ανίκανες (οι κυβερνήσεις μας) να δώσουν λύσεις.

● Το να διαχειρίζεσαι τα οικονομικά μιας χώρας, με το να λες τόσα εδώ, τόσα εκεί, τόσα παραπέρα, δεν λύνονται προβλήματα. Χρειάζεται σχεδιασμός, χρειάζονται οράματα που ο Γ. Παπανδρέου τα είχε μόνο στον ύπνο του!!! Δεν μπορείς απλά και μόνο να μοιράζεις ή να μην μοιράζεις χρήματα. Πρέπει να ξέρεις που να δίνεις χρήματα και τρόπους να ανυψώσεις το ηθικό των πολιτών μιας χώρας. Το ηθικό της αγοράς! Το ηθικό και την ευχέρεια του καταναλωτή. Αλλά και να το ομολογείς όταν δεν μπορείς να το κάνεις. Δεν μπορείς να μοιράζεις φρούδες ελπίδες σε κανέναν!

● Αυτοί που γνωρίζουν περισσότερα, λένε ότι σε λίγο καιρό, το αγροτικό ζήτημα θα μοιάζει με παιχνιδάκι, «καθώς η αδυσώπητη οικονομική πραγματικότητα θα προκαλέσει αλυσιδωτές, εκρηκτικές αντιδράσεις». Εξοντωτική φορολογία, μείωση των μισθών και κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας (βλέπε δηλώσεις Γ. Λοβέρδου), πρόκειται να πλήξουν κοινωνικές ομάδες που μέχρι σήμερα δεν γνώρισαν σοβαρές δυσκολίες.

● Θα δούμε κοινωνικές ομάδες να βγαίνουν στους δρόμους και να αναζητούν τα κεκτημένα τους που θα βουλιάζουν μαζί με τα χρέη του κράτους. Μπορεί να «πανηγυρίζει» σήμερα η κυβέρνηση ότι βρήκε δανεικά χρήματα από τα πενταετή ομόλογα που εξέδωσε, όμως μας τα δάνεισαν με επιτόκιο 6,20%. Από τα υψηλότερα που υπήρξαν μέχρι σήμερα!!! Μπορεί να μοιάζει ότι ως χώρα αποφύγαμε την χρεοκοπία και την πτώχευση, όμως, θα χρεοκοπήσουμε και θα πτωχεύσουμε όλοι εμείς. Το άμεσο μέλλον αποκαλύπτεται μπροστά μας δυσοίωνο!!!
[ΑΠΟ]