Ένας άλλος κόσμος έρχεται…

Ένας άλλος κόσμος έρχεται…

Αυτός της καταπάτησης βασικών στοιχειωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου!

ΚΑΠΟΤΕ φάνταζαν στα μάτια μας ως επιστημονική φαντασία που θα μπορούσε να συμβεί μόνο στις κινηματογραφικές ταινίες. Αργότερα, άρχισε να φαντάζει ως μια πιθανή πραγματικότητα, αλλά τόσο μακρινή, που εμείς σίγουρα θα δεν θα ζούσαμε τότε. Τελικά, είναι πλέον τόσο κοντά, ώστε γίνεται πλέον πραγματικότητα. Δεν θα αναφερθώ σε σατανάδες, διαβόλους και τριβόλους, ούτε και στον λεγόμενο αντίχριστο του 666, αλλά πρόκειται για τον έλεγχο του ανθρώπου από κάποιες δυνάμεις εξουσίας. Πρόκειται για τον έλεγχο των μαζών με διαφόρους τρόπους. Και αυτοί σίγουρα δεν είναι πλέον η τηλεόραση ή κάποιοι άλλοι παραδοσιακοί μέθοδοι. Ο «Μεγάλος Αδελφός» που έγραφε κάποτε ο Τζόρτζ Όργουελ στο «1984» είναι απλώς μια πραγματικότητα.

            Τα πρώτα ηλεκτρονικά τσιπ παρακολούθησης των ανθρώπων είναι πραγματικότητα. Πρόκειται για την τεχνολογία «RFID», με την οποία δίνεται η πολλαπλή δυνατότητα παρακολούθησης ενός ατόμου σε όποιο σημείο του πλανήτη και αν βρίσκεται, σε όποια δραστηριότητα της καθημερινότητάς του και αν βρίσκεται.

            Ένα σχολείο στο Σαν Αντόνιο του Τέξας στις ΗΠΑ, αποφάσισε να παραχωρήσει στους μαθητές δύο σχολείων, ένα τσίπ εντοπισμού τεχνολογίας RFID, ώστε αυτοί να παρακολουθούνται μέσω GPS όλη την ημέρα και τη νύχτα. Η διεύθυνση του σχολείου, θα γνώριζε κάθε στιγμή πού βρίσκεται ο μαθητές και τι κάνει. Οι αρμόδιοι επικαλέστηκαν λόγους ασφαλείας των μαθητών και ότι θα συνέβαλε στην ενίσχυση εγγραφών συμμετοχής που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της απαιτούμενης χρηματοδότησης!!! (Απορίες;)

            Πρόκειται για μια ταυτότητα τύπου και σχήματος πιστωτικής κάρτας με ενσωματωμένο το εν λόγω ηλεκτρονικό τσιπ, εντός του οποίου μπορούν να αποθηκεύονται όλα τα στοιχεία του μαθητή, της οικογένειάς του, η οικονομική του κατάσταση καθώς και οι σχολικές του επιδόσεις και προφανώς και άλλα πολλά.

            Τη διαφορά όμως έκανε μια μαθήτρια, η 15χρονη Andrea Hernandez, η οποία αρνήθηκε να παραλάβει και να κρεμάσει την ταυτότητα στο λαιμό της, λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων, καθώς η ίδια και η οικογένειά της υποστηρίζουν ότι πρόκειται για το «χάραγμα του θηρίου» και υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια ξεκάθαρη προετοιμασία για αυτό που γράφει η «Αποκάλυψη» του Ιωάννη.

            Το περίεργο είναι ότι, η μαθήτρια και η οικογένειά της που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, κλήθηκαν να αλλάξουν απλώς σχολικό περιβάλλον και να μην παραμείνουν στο ίδιο σχολείο, εφόσον η μαθήτρια δεν ήθελε να φορέσει το ηλεκτρονικό τσιπάκι παρακολούθησης. Ο επαρχιακός δικαστής Ορλάντο Γκαρσία, αρνήθηκε το αίτημα της μαθήτριας να μην μεταφερθεί σε άλλο σχολείο, λέγοντας ότι το αίτημά της για την άρνηση της ταυτότητας «είναι σαφώς μια κοσμική επιλογή, παρά μια θρησκευτική ανησυχία».

            Όπως και να ’χει, θρησκευτικοί ή όχι οι λόγοι, ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα του ατόμου να παραμένει ελεύθερο και να έχει απόλυτα προσωπική ζωή δεν έγινε σεβαστό από ένα δικαστήριο και καταπατήθηκε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Η μαθήτρια αναγκάστηκε να αλλάξει σχολικό περιβάλλον! Άραγε τι θα μπορούσε να συμβεί στο άμεσο μέλλον αν παρόμοιες μέθοδοι εφαρμοστούν σε μικρά χωριά, σε μικρές πόλεις με διάφορες αστείες δικαιολογίες και αργότερα στον γενικό πληθυσμό; Οι αρνητές θα αλλάζουν πόλεις ή μήπως θα τιμωρούνται με αυστηρά και υπέρογκα πρόστιμα ή ακόμα θα οδηγούνται πιθανόν και στη φυλακή;

            Πέρα από τις θρησκευτικές ή όχι πεποιθήσεις κάποιους περί του «χαράγματος του θηρίου» ή όχι, πέρα από την «Αποκάλυψη» του Ιωάννη και την έλευση του αντίχριστου, σημασία έχει ότι έχουμε μόλις εισέλθει σε μια εποχή, όπου βασικά ανθρώπινα ατομικά και προσωπικά δικαιώματα της ελευθερίας, της προσωπικότητας, της αξιοπρέπειας, του δικαιώματος στη μόρφωση, στη δουλειά, στην τροφή και άλλα, θα καταπατούνται συστηματικά πλέον από τις εξουσίες. Και δεν πρόκειται για απλές τοπικές ή κυβερνητικές εξουσίες, αλλά σίγουρα για κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Είναι φανερό ότι, όποιος δεν θα φέρει την εν λόγω ταυτότητα δεν θα μπορεί να μορφώνεται, ή να μετέχει στα κοινά μιας πόλης, ίσως δεν θα μπορεί να βρει εργασία, προφανώς δεν θα έχει δικαίωμα σε τροφή εφόσον διαφωνεί με το «σύνολο» μιας κοινωνίας! Οι κοινωνίες από μόνες τους, είναι υπεύθυνες για το αν αυτό θα μπορέσει να συμβεί ή αν θα καταπολεμηθεί! Θα αντισταθούν οι άνθρωποι στις φασιστικές κοινωνίες που ετοιμάζονται να υποδουλώσουν πλήρως σώμα και πνεύμα; Από εμάς εξαρτάται και από κανέναν άλλον! Συλλογικότητα λοιπόν…

Θανάσης Πολυμένης

[Δημοσιεύθηκε στον "Πρωινό Τύπο" το Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2012]