Χαρά Κεφαλίδου: «Η επιλογή προσώπου για το Δήμο Δράμας δεν είναι δική μου δουλειά ούτε του κ. Αηδόνη»

Χαρά Κεφαλίδου: «Η επιλογή προσώπου για το Δήμο Δράμας δεν είναι δική μου δουλειά ούτε του κ. Αηδόνη»

Συνέντευξη της βουλευτού Δράμας του ΠΑΣΟΚ κας Χαράς Κεφαλιδου στον «Πρωινό Τύπο»

(Δημοσιεύτηκε στον Πρωινό Τύπο την Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010)

Συνέντευξη Θανάσης Πολυμένης

«Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ», για το ποιος θα είναι υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Δράμας, «δεν είναι δική μου δουλειά, ούτε του κ. Αηδόνη», απαντά στον «Πρωινό Τύπο», η βουλευτής Δράμας του ΠΑΣΟΚ κ. Χαρά Κεφαλίδου. Η ίδια πιστεύει ότι, «η συζήτηση που είναι σε εξέλιξη… θα μας οδηγήσει σε μια ενωτική πρόταση για την πόλη μας».

Αποφεύγει να πάρει θέση για το αν η υποψηφιότητα του κ. Σούτου θα μπορούσε να ενώσει το ΠΑΣΟΚ, θέλοντας να «δείξει με τον τρόπο της… μια σύγχρονη νοοτροπία, μια προσέγγιση συστηματική, συλλογική και θεσμική σε ορισμένα θέματα. Δεν μπορεί το καθετί να γίνεται αντικείμενο φίλαθλης προσέγγισης».

1

Φαίνεται ότι οι δυο βουλευτές Δράμας του ΠΑΣΟΚ, εσείς και ο κ. Χρ. Αηδόνης, ακολουθείτε διαφορετικές πορείες, όσον αφορά την επιλογή του προσώπου για τη διεκδίκηση του Δήμου Δράμας στις δημοτικές εκλογές του Νοεμβρίου. Οι διαδικασίες που ακολουθούνται από το κόμμα, πιστεύεται ότι θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα ενωτικό ψηφοδέλτιο;

Απάντηση : Η επιλογή του προσώπου δεν είναι ούτε δική μου δουλειά, ούτε του κ. Αηδόνη. Ως κόμμα ακολουθούμε ανοιχτή διαδικασία σε σχέση με τις υποψηφιότητες: θέλουμε να δοθεί η δυνατότητα στους ενεργούς πολίτες να βγουν μπροστά και να καταθέσουν την υποψηφιότητά τους. Οι διαδικασίες ανάδειξης, δηλαδή η συζήτηση που είναι σε εξέλιξη και θα ολοκληρωθεί τις επόμενες μέρες, θέλω να πιστεύω ότι θα μας οδηγήσει σε μια ενωτική πρόταση για την πόλη μας. Η πόλωση και οι μικροπολιτικές πρακτικές δεν ωφελούν κανέναν και πολύ λιγότερο τη Δράμα, που θα είναι η μεγάλη χαμένη αν πρυτανεύσουν τέτοιες λογικές.

Οι καιροί απαιτούν ευρύτερες συναινέσεις, σύνθεση, άμβλυνση αντιθέσεων. Απαιτούν ενότητα και συνεννόηση. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στην πρόκληση του Καλλικράτη και να αξιοποιήσουμε τις νέες δυνατότητες που δίνονται στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για την ανάπτυξη του τόπου.

2

Η υποψηφιότητα του κ. Κώστα Σούτου για να ηγηθεί συνδυασμού του ΠΑΣΟΚ για το Δήμο Δράμας, θα μπορούσε να συσπειρώσει το κόμμα, να ενώσει τις παρατάξεις Χαρακίδη – Τερζή, ώστε αυτό να διεκδικήσει ενωμένο και δυνατό την έδρα του Δήμου Δράμας; Τι θα κάνετε εσείς προσωπικά, σε περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ επιλέξει τον κ. Χαρακίδη και παραμείνει διασπασμένο στο Δήμο; Ποιες θα είναι οι ενέργειές σας;

Απάντηση: Σε ορισμένα τοπικά ζητήματα θα έχετε δει να μην παίρνω θέση. Δεν το κάνω για να μην εκτεθώ, αλλά για να δείξω με τον τρόπο μου, να δημιουργήσω μια σύγχρονη νοοτροπία, μια προσέγγιση συστηματική, συλλογική και θεσμική σε ορισμένα θέματα. Δεν μπορεί το καθετί να γίνεται αντικείμενο φίλαθλης προσέγγισης.

Για το θέμα που λέτε, εμένα με ενδιαφέρει πρωτίστως η ενότητα. Αυτή την ώρα που οι συζητήσεις και οι ζυμώσεις είναι ακόμη σε εξέλιξη, όποιος δημοσιοποιεί εικασίες φιλαθλοποιεί ένα σημαντικό ζήτημα και προσφέρει κακές υπηρεσίες και στον πολιτικό του φορέα και στην πόλη.

Σε κάθε περίπτωση ο βουλευτής οφείλει να επιδεικνύει σύνεση, να ακούει, και να διαμορφώνει προϋποθέσεις ενότητας και συγκλίσεων ώστε ο διάλογος να καταλήξει σε συλλογικές αποφάσεις που όλοι μαζί θα στηρίξουμε. Ας αφήσουμε λοιπόν το διάλογο που ολοκληρώνεται τις προσεχείς ημέρες να αναδείξει το καλύτερο αποτέλεσμα για την παράταξη και για τη Δράμα.

3

Είστε μία από τους βουλευτές που ψήφισαν υπέρ της ένταξης της χώρας στο ΔΝΤ. Σε λίγες ημέρες καλείστε να ψηφίσετε ένα ακόμα νομοσχέδιο, το οποίο ξεσηκώνει θύελλες, κυρίως εντός του χώρου του ΠΑΣΟΚ. Θα ψηφίσετε το νομοσχέδιο για το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά ζητήματα; Πιστεύετε ότι έχουν δίκιο όσοι ξεσηκώνονται εναντίον του; Κι ακόμα, θα μπορούσε να ήταν η αφορμή για επικείμενες εκλογές;

Απάντηση: Κοιτάξτε, για να μην κοροϊδευόμαστε επιτέλους, κανείς δεν αρνήθηκε στ’ αλήθεια τη βοήθεια του ΔΝΤ και ούτε θα μπορούσε να την αρνηθεί. Σε μια χώρα όπου όσοι δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι το ονειρεύονται, όπου ακόμη και ο μισός ιδιωτικός τομέας είναι επιδοτούμενος ή κρατικοδίαιτος, θα ήταν ποτέ δυνατό να επιλέξουμε να μην πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις; Κατόπιν εορτής κάποιοι δημαγωγούν εκ του ασφαλούς κινούμενοι στα όρια της πολιτικής αλητείας. Ευτυχώς για τη χώρα, οι ψηφοφόροι τους ήδη ψάχνουν ποιόν (άλλον) θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές...

Οι αποφάσεις έχουν ληφθεί και η οικονομική πολιτική έχει δρομολογηθεί και περιθώρια για παλινωδίες δεν υπάρχουν. Το «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» του Πρωθυπουργού δεν ήταν σχήμα λόγου και τώρα ήρθε η ώρα να αλλάξουμε για να μη βουλιάξουμε. Δεν υπάρχουν πολλές επιλογές και καμιά από όσες υπάρχουν δεν είναι ευχάριστη.

Στο Ασφαλιστικό, δεκαετίες αφροσύνης, κακοδιαχείρισης, κατασπατάλησης, εισφοροδιαφυγής, κλεψιάς, λαθών κλπ, μόνο μια κατάληξη μπορούσαν να έχουν. Αν δεν κάνουμε όλοι πίσω στις απαιτήσεις μας, αν δεν ξεβολευτούμε λίγο, δεν υπάρχει σωτηρία. Ακόμη κι αυτοί που διαμαρτύρονται, το ξέρουν καλά.

Δεν είμαι από αυτούς που λαϊκίζουν, ψηφίζοντας από τη μια τα πράγματι σκληρά μέτρα και κλείνοντας από την άλλη το μάτι στους ψηφοφόρους. Η κυβέρνηση αυτή παίρνει απίστευτα δύσκολες αποφάσεις για το καλό όλων μας, και των παιδιών μας, και της χώρας μας. Έχουμε μπροστά μας εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις και για να τις ξεπεράσουμε θα πονέσουμε. Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια. Και η αλήθεια λέγεται μόνον με ένα τρόπο.

4

300, 200 ή 150, ο αριθμός των βουλευτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο; Θα έλυνε κάτι η μείωση του αριθμού των βουλευτών στην πραγματικότητα, ή μήπως πρόκειται για περαιτέρω «παιχνίδια» με το πολίτευμα; Είστε θετική στη μείωση των βουλευτών; Και αν όχι, τι θα κάνατε αν το ΠΑΣΟΚ σας έθετε υπό κομματική πειθαρχία προκειμένου να ψηφιστεί ο σχετικός νόμος στο μέλλον;

Απάντηση: Ειλικρινά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο, όλα τα συστήματα έχουν υπέρ και κατά. Προσωπικά δεν τις φοβάμαι καθόλου τέτοιες συζητήσεις, ούτε πρόκειται να υπεραμυνθώ του «συναφιού» μου προσπαθώντας να σας πείσω πόσο ιερός αριθμός είναι το 300 και πόσο θα κινδυνεύσει η πατρίς αν πάμε να τον αλλάξουμε. Η όλη υπόθεση μοιάζει σαν ένα από αυτά τα υποθετικά σενάρια που επανέρχονται στο προσκήνιο σε δύσκολες περιόδους για να δοκιμάσουν τις αντοχές της κοινωνίας μας.

Επί της ουσίας, δεν νομίζω ότι ο αριθμός των βουλευτών έχει τόση σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι η ποιότητα της αντιπροσώπευσης και στη βάση αυτή θα συμμετείχα σε οποιονδήποτε ανοικτό διάλογο. Αν πάντως κάποιος θέλει απλά να εξοικονομήσει χρήματα, μπορούμε πιό εύκολα να μειώσουμε τα έξοδα της Βουλής με περικοπές αντί να ανοίγουμε ένα μεγάλο θεσμικό και ίσως και συνταγματικό ζήτημα.

5

Η ελεύθερη έκφραση γνώμης και άποψης από έναν βουλευτή, σταματάει εκεί που αρχίζει η κομματική πειθαρχία;

Απάντηση: Δημοκρατία χωρίς πειθαρχία δεν νοείται, κι ας προσπαθούν κάποιοι συστηματικά να ταυτίζουν τη δημοκρατία με την ασυδοσία. Ο πολίτης μιας δημοκρατικής κοινωνίας περιορίζει μόνος του την ελεύθερη έκφραση γνώμης και άποψης. Το ίδιο κάνει και ο βουλευτής ενός δημοκρατικού κόμματος. Αυτός ο αυτόβουλος αυτοπεριορισμός είναι προϋπόθεση της σύνθεσης απόψεων στο εσωτερικό του κόμματος. Πρέπει όλοι, και ως βουλευτές και ως πολίτες, να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε πίσω ως προς τις προσωπικές μας γνώμες και απόψεις, προκειμένου να διαμορφωθεί μια σύνθετη, συλλογική άποψη, την οποία θα υποστηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Αυτό θα πει δημοκρατία: να αυτοπεριορίζεσαι χωρίς να σε υποχρεώνει κανείς.

Δεν ξέρω τι εμπειρίες έχει ο καθένας, αλλά εγώ ποτέ δεν αισθάνθηκα ανελεύθερη στο χώρο μου. Πάντα εξέφραζα την άποψή μου, ακόμη κι αν μειοψηφούσα. Αλλιώς θα είχα πάψει να αγωνίζομαι.

6

Συνδικαλιστικά κυρίως στελέχη, του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, ασκούν έντονη κριτική προς την κυβέρνηση και της καταλογίζουν βαρύτατες ευθύνες, τόσο στον πρωθυπουργό όσο και σε υπουργούς, για την «επαίσχυντη συμφωνία με το ΔΝΤ», και ζητούν έκτακτο συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας του κόμματος. Πώς το σχολιάζεται;

Απάντηση: Ευτυχώς που μας κυβερνάει μια σοβαρή και υπεύθυνη κυβέρνηση κι όχι αυτοί που λέτε.

7

Προφανώς έχετε αποδεχθεί τα 5.500 ευρώ που δίνονται σε κάθε νέο βουλευτή για αγορά ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Σκεφτήκατε ποτέ, ότι, αν δεν αποδεχόσασταν αυτά τα χρήματα και τα καταθέτατε στον ειδικό λογαριασμό του Φ. Πετσάλνικου για την οικονομική ενίσχυση της χώρας, θα μπορούσατε με τον τρόπο αυτό να βοηθήσετε τη χώρα; Αν εσείς δεν το κάνατε, γιατί να δώσουν από το υστέρημά τους μισθωτοί, εργαζόμενοι και άλλοι;

Απάντηση: Υποθέτω ότι αναφέρεστε στο συμβολικό περιεχόμενο μιας τέτοιας πράξης, γιατί, επί της ουσίας του ερωτήματος, δεν ξέρω πότε έγινα πλούσια και δεν το κατάλαβα. Το ποσό αυτό το αποδέχθηκα για να καλύψω μερικά από τα έξοδα ηλεκτρονικού εξοπλισμού των δύο γραφείων (Αθήνα, Δράμα) που υποχρεούμαι να διατηρώ. Αν δεν αποδεχόμουν όπως λέτε αυτό το ποσό, και χωρίς φυσικά να υπάρχει τίποτε περιττό ή πολυτελές στις επιλογές που έκανα, απλά δεν θα μπορούσα να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις του έργου που έχω αναλάβει. Δεν είμαστε όλοι οι βουλευτές πλουσιόπαιδα, ούτε είμαστε όλοι επιρρεπείς σε «χορηγίες» και «εξυπηρετήσεις»...

Η Βουλή μείωσε τον προϋπολογισμό της και μακάρι ο Πρόεδρος της Βουλής να κόψει κι άλλες σπατάλες, να κάνει κι άλλες οικονομίες ― δεν πρόκειται ποτέ να με ακούσετε να γκρινιάζω ή να μεμψιμοιρώ για τέτοια θέματα.

Εκεί που θα συμφωνήσω μαζί σας είναι ότι η Βουλή πρέπει να δίνει το παράδειγμα στο λαό και δεν διστάζω ούτε στιγμή να πω ότι σε πολλά δίνουμε κακό παράδειγμα. Πάντως, και ο φτηνός λαϊκισμός που συνοδεύει εσχάτως όλες τις αναφορές στους βουλευτές, πρέπει κάποτε να τελειώνει. Όλοι μας, κι εμείς οι βουλευτές, αλλά κι εσείς οι άνθρωποι της ενημέρωσης, ας προσπαθήσουμε να τιμούμε λίγο περισσότερο το λειτούργημά μας και το κοινό μας.

Σας ευχαριστώ για την ερώτηση και για τη συνέντευξη.