Αν είμαστε αυτό που τρώμε, τότε μ’ αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση, τι μπορεί να είμαστε;

● ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΑΠΟ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ εφημερίδα της Δράμας, μου έδειχνε προ ημερών κάτι, που σαφώς του προκάλεσε μεγάλη εντύπωση. Ζήτησε από έναν νεαρό αθλητή μια συνέντευξη, με γραμμένες ερωτήσεις, στις οποίες εκείνος δέχτηκε να απαντήσει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail). Ποιο είναι το παράξενο; Ο νεαρός απάντησε σε …άπταιστα greeklish! Κατάφερε μάλιστα να γράψει έτσι μια ολόκληρη συνέντευξη, με αρκετές εκατοντάδες λέξεις!

● Για όσους δεν γνωρίζουν, τα greeklish, είναι μια τεχνητή γραφή, κατά την οποία αποτυπώνονται ελληνικά νοήματα και ελληνικές λέξεις, με λατινικά γράμματα. Gia paradeigma, auta einai greeklish! Η τεχνική αυτή, αναπτύχθηκε με τα πρώτα μηνύματα μέσω κινητών τηλεφώνων κυρίως, καθώς αυτά δεν περιείχαν το ελληνικό αλφάβητο, το οποίο απουσίαζε και από τα πρώτα κομπιούτερ.

● Σήμερα βέβαια, δεν υπάρχει κομπιούτερ, ούτε και κινητό τηλέφωνο, που να μην …γνωρίζει το ελληνικό αλφάβητο. Σήμερα δεν υπάρχει δικαιολογία ότι το κινητό τηλέφωνο δεν έχει ελληνικό αλφάβητο. Τα greeklish όμως παρέμειναν ως μια νέα «γλώσσα» ανάμεσα στους νέους. Λένε ότι τους βολεύει αυτό, κυρίως λόγω ταχύτητας!

● Τα greeklish περιλαμβάνουν μάλιστα κομμένες λέξεις, διάφορες συντομεύσεις, ή χρησιμοποιούν μόνο ένα γράμμα από τα άρθρα. Για παράδειγμα η λέξη «κάνεις» γράφεται ως «kns». Θα πείτε: εντάξει, και τι έγινε; Είναι μια γλώσσα που μιλιέται μόνα στα κινητά τηλέφωνα ή στην αποστολή e-mail (ηλεκτρονικού ταχυδρομείου).

● Κι όμως, δεν είναι έτσι. Όπως κατέδειξε έρευνα του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, η χρήση των greeklish οδηγεί τους μαθητές στο να κάνουν ορθογραφικά λάθη. Να παραλείπουν τόνους και σημεία στίξης ή να χρησιμοποιούν και λατινικά γράμματα ανάμεσα στις ελληνικές λέξεις.

● Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι, φιλόλογοι, παραπονιούνται ότι συναντούν ολόκληρες λέξεις με greeklish σε γραπτά κείμενα στις σχολικές εργασίες αλλά ακόμα και στις εκθέσεις! (Που να δουν δηλαδή τη συνέντευξη του νεαρού Δραμινού αθλητή)!

● Αλλά θα πείτε, είναι αυτό το ζήτημα; Ή μήπως δεν θα έπρεπε να ανησυχούμε; Το σίγουρο είναι, ότι, η ελληνική γλώσσα είναι μια ζωντανή γλώσσα. Και κατά καιρούς ανανεώνεται, αλλάζει, μεταμορφώνεται. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα έχει περάσει από πολλά στάδια. Και μπόρεσε και άντεξε. Αρχαία, βυζαντινή ή μεσαιωνική, εκκλησιαστική, καθαρεύουσα, δημοτική, μονοτονικό. Τώρα, ελέω τεχνολογίας, την εμφάνισή τους έκαναν τα greeklish.

● ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ στη χώρα, θα μπορούσε κανείς να την χαρακτηρίσει με μια μόνη λέξη: πορνογραφία. Με την ευρύτερη έννοια μιας λέξης, η οποία τα τελευταία χρόνια καθορίζει το καθημερινό, πολιτιστικό και όχι μόνο, τοπίο. Είτε πρόκειται για την Τζούλια Αλεξανδράτου, είτε όχι, η πορνογραφία καθορίζει πράγματα και καταστάσεις, αφενός στο σαθρό τηλεοπτικό τοπίο αλλά και στον καθημερινό μας καθωσπρεπισμό!

● Μπορεί η οικονομία της χώρας να αποφύγει, ίσως, την χρεοκοπία την τελευταία στιγμή, όμως πολιτιστικά, πολιτισμικά και ηθικά, έχουμε ήδη χρεοκοπήσει! Κι αυτό, δεν είναι ανάγκη να μας το πει κανένας! Το βλέπουμε μόνοι μας καθημερινά, από τον καθρέφτη της τηλεόρασης! Αν είμαστε αυτό που τρώμε, όπως λέμε, τότε μ’ αυτό που βλέπουμε στην τηλεόραση, τι μπορεί να είμαστε;

● Η τηλεόραση είναι καθρέφτης της κοινωνίας που φτιάξαμε, καθρέφτης του μικρόκοσμού μας. Αυτό που επιλέγουμε να δούμε στην τηλεόραση, αυτό είμαστε, ή τουλάχιστον προς τα εκεί ρέπουμε! Αν δεν θέλεις να δεις την κατάπτωση, τότε την κλείνεις! Αν δεν θέλεις να δεις Τζούλια, αλλάζεις κανάλι. Κι αν δεν θέλεις να δεις τον ξεπεσμό και την καταρράκωση των δήθεν ταλέντων από τους εγκλωβισμένους Ψινάκηδες, τότε πάλι αλλάζεις κανάλι. Αν τίποτα δεν σ’ αρέσει, τότε κλείνεις την τηλεόραση και διαβάζεις ένα βιβλίο!

● Αναδείξαμε την Τζούλια σε εθνική και οικογενειακή μας πορνοστάρ. Τα φαινόμενα της υποκριτικής μας σεμνοτυφίας τα έχουμε ξεπεράσει προ πολλού, άλλωστε! Το θέμα δεν βρίσκεται εκεί, αλλά στο ότι εθιστήκαμε στο σαθρό, στο υποδεέστερο, στο τίποτα! Και μετατρέψαμε την κάθε Τζούλια σε εθνικό προϊόν!

● Το πρόβλημα δεν είναι η Τζούλια! Πάνω απ’ όλα είναι οι πληρωμένοι δημοσιοκράφοι που με περίλυπο ύφος τη ρωτούν: «γιατί το έκανες, κορίτσι μου;», αλλά και εκείνοι που επιμένουν στη γελοιότητα, ότι, ακόμα κι ο Χριστός συγχώρησε την Μαγδαληνή! Αυτές οι συγκρίσεις είναι που με τσακίζουν!

● Και αυτοί οι ίδιοι δημοσιοκάφροι, είναι που μεθαύριο θα φτύσουν ό,τι απομείνει από την κάθε Τζούλια! Το όνομα και μόνο αλλάζει! Το πρόβλημα όμως, κυρίως, είμαστε όλοι εμείς, που ανεχόμαστε όλα αυτά και δεν δίνουμε ένα τέλος στον ηθικό και πολιτισμικό μας εγκλωβισμό!

Θ.Πολ.