Θέατρο του παραλόγου!!!!!

● ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ, τρομολαγνία, ασυνεννοησία, κλειδαρότρυπα! Η Ελλάδα του 2010! Με το πιστόλι στον κρόταφο! Κι όσοι δεν θέλουν να δουν ότι το πιστόλι σημαδεύει τον κρόταφο της χώρας, είναι βαθιά νυχτωμένοι! Δυστυχώς, επτωχεύσαμεν! Απλά, αυτός ο πρωθυπουργός, φοβάται να μας το πει, γιατί πίστευε ότι η κατάσταση ήταν διαφορετική!

● Γιατί πίστευε ότι, επειδή μπορεί να τραβάει κουπί με το μονοθέσιο κανό του και επειδή μπορεί να κάνει ποδήλατο με τις ώρες, θα κατάφερνε και τη χώρα να οδηγήσει μέσα από τις συμπληγάδες πέτρες των κερδοσκόπων, της ρεμούλας και των λαμόγιων, της Ευρωπαϊκής «Ένωσης», της Γερμανίας της Μέρκελ και του Δ.Ν.Τ.

● Όμως αυτοί δεν είναι ιθαγενείς που αρκούνται στα καθρεφτάκια και στις πολύχρωμες χάντρες, Γιώργο μου (χρόνια πολλά σήμερα και για τη γιορτή σου). Αυτοί δεν είναι Έλληνες να χάφτουν ό,τι τους ταΐσετε και να σας ψηφίζουν, όλους εσάς, που με τις ταχυδακτυλουργίες σας φτάσατε τη χώρα σ’ αυτό το σημείο!

● Και ντρέπομαι και θυμώνω και εξεγείρομαι, όταν την ίδια ημέρα με την μαύρη επέτειο της χειρότερης περιόδου στη χώρα, την 21η Απριλίου 1967, με εκείνη την μαύρη περίοδο των συνταγματαρχών και του φασισμού, η χώρα μου, η Ελλάδα, υποδέχεται έναν νέο φασισμό: αυτόν του Δ.Ν.Τ. Που πρόκειται να μας επιβάλει την φτώχεια με το έτσι θέλω.

● Και βαρέθηκα να σας ακούω πια, ότι για όλα «φταίνε οι άλλοι»! Βαρέθηκα να ακούω ότι φταίει η Νέα Δημοκρατία, τώρα που το ΠΑΣΟΚ είναι κυβέρνηση. Βαρέθηκα να ακούω όταν η Νέα Δημοκρατία είναι κυβέρνηση, ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ! Είστε τζερεμέδες… έκφραση λίαν επιεικώς για μένα! Είστε ανίκανοι, από τη στιγμή που δεν μπορείτε να σώσετε αυτή τη χώρα, αφού γι’ αυτό βάζετε υποψηφιότητα και γι’ αυτό σας εκλέγουμε ως πρωθυπουργούς και ως υπουργούς.

● Βαρέθηκα να μου λένε ότι είμαι με το ΠΑΣΟΚ σήμερα και αύριο με τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά πού ξέρεις, μπορεί να ψηφίζω κρυφά και ΚΚΕ ή ΣΥΡΙΖΑ! Ενίοτε όταν τα παίρνω στο κρανίο ρίχνω και Καρατζαφέρη! Ξεφτίλα! Είμαι με την Ελλάδα, με τον πολίτη, με τον φορολογούμενο, με τον ψηφοφόρο, με τον εργαζόμενο, με τον εκπαιδευτικό, με τον συνταξιούχο, με τον μαθητή που διαβάζει για να έχει μέλλον, με τον νέο που ονειρεύεται το μέλλον του!

● Μ’ όλους αυτούς είμαι και μόνο μ’ αυτούς ήμουν και θα είμαι। Γιατί ψηφίζω Ελλάδα! Τζερεμέδες, φαταούληδες, λαμόγια… Θυμώνω με όλους αυτούς τους άχρηστους που μου επιβάλλονται δια της ψήφου μου! Κρίμα και δυστυχώς μαζί. Θυμώνω, που με ταυτίζουν με όλους και με όλα. Θυμώνω που πάντα από εμένα ζητούν να πληρώσω τα σπασμένα άλλων και τα κλεμμένα των άλλων!

Θ।Πολ। (Δημοσίευσα Πρωινό Τύπο २३ Απριλίου)