Γ. Μυλωνάς: «Η λαϊκή ζωγραφική ή θα είναι τελείως αδιάφορη, ή θα έχει μεγάλους θαυμαστές»

ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΥΛΩΝΑ

«Η λαϊκή ζωγραφική ή θα είναι τελείως αδιάφορη, ή θα έχει μεγάλους θαυμαστές»

«Ο τόπος και οι άνθρωποί του»

ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΗ κατά σειρά έκθεση έργων ζωγραφικής του εγκαινίασε την περασμένη Παρασκευή 19 Νοεμβρίου, ο λαϊκός ζωγράφος από το Καλαμπάκι Δράμας Γιώργος Μυλωνάς, που είναι και η δεύτερη που διεξάγεται στην πόλη της Δράμας και έχει τίτλο: «Ο τόπος και οι άνθρωποί του».

Η παρούσα έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά μέχρι την ερχόμενη Παρασκευή 26 Νοεμβρίου με ώρες λειτουργίας από τις 10.00 το πρωί έως 13.00 το μεσημέρι και από τις 18.00 το απόγευμα έως 21.00 το βράδυ. Την έκθεση συνδιοργανώνουν ο Μορφωτικός Πολιτιστικός Σύλλογος Καλαμπακίου, ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Δράμας και η Νομαρχία Δράμας.

Πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στα εγκαίνια που έγιναν το βράδυ της Περασμένης Παρασκευή στην αίθουσα «Ελευθερία».

Γράφει ο

Θανάσης Πολυμένης

Μιλώντας στον «Π.Τ.» ο Γιώργος Μυλωνάς, επισημαίνει ότι η νέα του δουλειά είναι περισσότερο «ψαγμένη». Στην ερώτηση τι ακριβώς εννοεί «περισσότερο ψαγμένη» μας λέει:

«Προσπαθώ πλέον να μπαίνω λίγο μέσα στην ψυχή των πραγμάτων. Δηλαδή, αυτή τη φορά, τα τοπία μου είναι περισσότερο προσεγμένα για να δώσω και την ατμόσφαιρα. Η «λαϊκή αγορά», για παράδειγμα, ήθελα να βγάζει αυτό το λαϊκό στοιχείο που πουλάει. Κάθε ένα θέμα, το δουλεύω πολύ καιρό και κατόπιν κάθομαι να το σκιτσάρω και να το ζωγραφίσω».

Βλέπουμε κ. Μυλωνά σε πίνακές σας, το χθες και το σήμερα στην κεντρική πλατεία Αριστοτέλους του Καλαμπακίου. Είναι το ίδιο σημείο όπως ήταν το 1950 και όπως είναι σήμερα. Γιατί κάνατε κάτι τέτοιο;

Πολλές φορές έχω καταπιαστεί με το ίδιο θέμα, και κάθε φορά προσπαθούσα να το τελειώσω σε δύο ή σε τέσσερις πίνακες. Αυτό είναι με δύο. Το χθες και το σήμερα και αφορά την ίδια οπτική γωνία, πώς μπορεί να ήταν το 1950 και πως έγινε το 2000. Μ’ αυτή τη λογική είπα και προηγούμενα για το ψαγμένο. Ακριβώς όταν θέλω να κάνω πιο παραδοσιακά έργα και προσπαθώ να κάνω την λαϊκή ζωγραφική μου, όπως δηλώνω πάντοτε δεν έχω σπουδάσει ζωγραφική, αλλά, τώρα θεωρώ ότι κάποιες πινελιές μου είναι λίγο περισσότερο εξειδικευμένες.

Σε κάποιους πίνακές σας σ’ αυτή την έκθεση, έχετε ως  θεματική κάποιες θρησκευτικές εκδηλώσεις. Πώς εστιαστήκατε σ’ αυτές;

Αρκετό καιρό, όταν αναφερόμουν στο Καλαμπάκι, είχα πάντοτε εκδηλώσεις είτε θρησκευτικές είτε κοινωνικές, όπως ήταν ο γάμος ή ο επιτάφιος. Έτσι πιάστηκα μ’ αυτό το θέμα καθαρά, των εκκλησιαστικών και έχω κάνει μερικούς πίνακες. Ο επιτάφιος, η ανάσταση, η λιτανεία, τα κεριά…

Να τολμήσω να παρατηρήσω ότι προσδίδουν μια μελαγχολία στον θεατή;

Κοιτάξτε. Όταν λένε ότι ο ζωγράφος εκφράζει, είναι γεγονός ότι εκφράζει τον ψυχικό του κόσμο. Γεγονός είναι ότι, εδώ και ένα χρόνο, καθώς έκανα αυτά τα έργα, περνούσα και κάποια προσωπικά μου προβλήματα υγείας κτλ., τα οποία εκφράζονται όντως μ’ αυτόν τον τρόπο. Για να το πω διαφορετικά, έλειψε το χαμόγελο από τα πρόσωπα των ηρώων μου.

Θα έλεγα κ. Μυλωνά ότι αυτό φαίνεται ιδιαίτερα στη «Λιτανεία»!

Η «Λιτανεία» είχε πάντα για μένα ένα μυστηριακό τελετουργικό. Οι παπάδες, η μουσική, ο κόσμος, μου έβγαζαν πάντα κάτι πένθιμο. Ενώ μπορούσε να είναι το καλύτερο πανηγύρι, συν την ψυχική μου κατάσταση, απεικόνισα τελικά τη «Λιτανεία» όπως την βλέπετε σήμερα εδώ.

Ο κόσμος που έρχεται στις εκθέσεις σας κ. Μυλώνα, πώς νομίζετε ότι βλέπει τη λαϊκή ζωγραφική;

Η λαϊκή ζωγραφική, είτε μπορεί να είναι τελείως αδιάφορη, αυτή η έκφραση που λέει ότι όλοι μπορούμε να ζωγραφίσουμε έτσι, ή θα έχει μεγάλους θαυμαστές. Έχω την τύχη να βλέπω και στα μάτια των επισκεπτών αλλά και των ανθρώπων που αγοράζουν κάποιο έργο, ότι το θέλουν. Σημαίνει ότι τους πλησιάζεις, ότι τους μιλάς στην ψυχή και αυτό ίσως με ευχαριστεί περισσότερο απ’ όλα.

Αυτή την περίοδο έχετε κάποια θεματολογία στην οποία δουλεύετε για μια μελλοντική έκθεση;

Έχω ξεκινήσει μια μεγάλη σειρά, είναι η οι Δώδεκα Θεοί του Ολύμπου, οι οποίοι δεν είναι όμως θεοί. Αφήνουν τα σύμβολά τους στην άκρη και ως κοινοί θνητοί, προσπαθώ να τους δώσω μέσα από μια διαφορετική οπτική. Ήδη σ’ αυτή την έκθεση έχω τον Ήφαιστο και την Αθηνά. Και θέλω όταν τελειώσω αυτή τη σειρά, μετά την παρουσίασή τους να την προσφέρω στο Δημαρχείο του Καλαμπακίου.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Γιώργος Μυλωνάς γεννήθηκε στο Καλαμπάκι Δράμας όπου ζει και εργάζεται ως οδοντίατρος. Άνθρωπος με ιδιαίτερες ευαισθησίες και ανησυχίες, ασχολήθηκε ενεργά με το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου του. Διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Καλαμπακίου και πρώτος δήμαρχος στο νεοσυσταθέντα Δήμο Καλαμπακίου από το 1998 έως το 2002.

Όπως λέει ο ίδιος, η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική, αποτελεί κατάθεση ψυχής, καθώς είναι αυτοδίδακτος ζωγράφος και αντλεί τα θέματά του από τη λαϊκή παράδοση και στιγμές του τόπου που ζει. Κυρίαρχο στοιχείο στους πίνακές του είναι το χρώμα, που μετουσιώνεται μέσα από τα βιώματα του ζωγράφου σε στάχυ, ψωμί, ήλιο και φως, ανθρώπους του μόχθου με τις καθημερινές αλλά και τις γιορτινές χαρές και λύπες.

[ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι συνεντεύξεις που παρουσιάζονται εδώ καθώς και τα περισσότερα κείμενα, έχουν ήδη δημοσιευτεί στην τοπική εφημερίδα "ΠΡΩΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ" της Δράμας]