Ο ΕΡΓΑΤΟΛΟΓΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

Ο ΕΡΓΑΤΟΛΟΓΟΣ ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ

Ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου κ. Γιώργο Σαβρίδη

«Κανένας λαός δεν έχασε τόσα πολλά σε τόσο λίγο διάστημα»

Για το άρθρο 37: «Πώς διανοήθηκαν Έλληνες πολιτικοί να ψηφίσουν αυτή την βάρβαρη διάταξη»

ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΣ του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, βρέθηκε στη Δράμα την περασμένη Παρασκευή, ο γνωστός πανεπιστημιακός καθηγητής Εργατικού Δικαίου κ. Αλέξης Μητρόπουλος, ο οποίος μίλησε στο αμφιθέατρο «Κων/νος Καραμανλής» του διοικητηρίου Δράμας.

Μαζί με τον κ. Μητρόπουλο, ήταν και οι συνεργάτες του: κ. Διονύσιος Τεμπονέρας, γιος του γνωστού καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα που δολοφονήθηκε τον Ιανουάριο του 1991, εξειδικευμένος σε συνταξιοδοτικά θέματα, ο κ. Δημήτρης Μητρόπουλος, νομικός, εκπρόσωπος του ΕΝΥΠΕΚΚ και ο κ. Στάθης Χριστοδουλλέλης, εξειδικευμένος σε συνταξιοδοτικά θέματα.

Να σημειώσουμε ότι, όπως είπε και ο κ. Αλέξης Μητρόπουλος, η επίσκεψη αυτή και η ομιλία ενημέρωσης στη Δράμα, έγιναν στα πλαίσια του ΕΝΥΠΕΚΚ, της Ένωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους, στην οποία ο ίδιος είναι και πρόεδρος. Σκοπός της ΕΝΥΠΕΚΚ, είναι η ενημέρωση του ελληνικού λαού γύρω από εργασιακά και συνταξιοδοτικά θέματα και η υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους.

Συνέντευξη Τύπου

Λίγη ώρα πριν από την πραγματοποίηση της ομιλίας, ο κ. Μητρόπουλος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου Δράμας. Αφού ευχαρίστησε την διοίκηση του Εργατικού Κέντρου που τον κάλεσε για άλλη μια φορά στην Δράμα (είναι η τρίτη φορά που έρχεται στη Δράμα), αναφέρθηκε με περιεκτικά λόγια στο θέματα του.

Σημείωσε μάλιστα χαρακτηριστικά, ότι, «είναι μεγάλη σύμπτωση το γεγονός ότι, έρχομαι στη Δράμα, μερικές ώρες μετά την ψήφιση του πιο σκληρού νόμου, δεν υπάρχει προηγούμενο με τέτοιο περιεχόμενο σε όλη την Ευρώπη. Αναζητούμε κάτι παρόμοιο σε όλο τον πλανήτη που να αναφέρεται στην εργασιακή εφεδρεία, στην κατάργηση όλου του πλέγματος των συλλογικών συμβάσεων και βεβαίως σε ζητήματα ασφαλιστικά».

Αναφέρθηκε με τα σκληρότερα λόγια στην ψήφιση του περίφημου άρθρου 37 λέγοντας: «Οι ρυθμίσεις για το μισθολόγιο βαθμολόγιο του νέου νόμου, καθηλώνουν τις αποδοχές όλων και συνεπώς όλοι ενδιαφέρονται για το πού εξελίσσονται οι μισθοί από εδώ και πέρα στον στενό δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η σημαντικότερη παρέμβαση γίνεται στον ιδιωτικό τομέα, όπου το άρθρο 37, τα προσεχή χρόνια θα λειτουργήσει ως μηχανισμός καθίζησης όλων των αποδοχών του ιδιωτικού τομέα. Με την κατάργηση της ευνοϊκότερης ρύθμισης, με την κατάργηση της επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων, 2 εκατομμύρια περίπου υπαλλήλων και εργατών του ιδιωτικού τομέα, θα δουν τις αποδοχές τους να μειώνονται από 10% έως 70%! Το λέω αυτό γιατί με την κατάργηση επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων και με την κατάργηση της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης, όλοι οι μισθοί σε πρώτη φάση θα καθηλωθούν στο κατώτατο της εθνικής γενικής και φοβούμαι ότι περαιτέρω θα καθηλωθούν και κάτω από τον κατώτατο της εθνικής συλλογικής σύμβασης εργασίας».

«Κανένας λαός δεν έχασε τόσο πολλά…»

«Κανένας λαός δεν έχασε τόσο πολλά, σε τόσο λίγο διάστημα», τόνισε ο κ. Μητρόπουλος, χαρακτηρίζοντας το συγκεκριμένο πολυνομοσχέδιο και το άρθρο 37, ως «το σκληρότερο» και αναρωτήθηκε, «πώς διανοήθηκαν Έλληνες πολιτικοί να ψηφίσουν αυτή την βάρβαρη ρύθμιση».

Αναφερόμενος στην εργασιακή εφεδρεία, ο κ. Μητρόπουλος σημειώνει μεταξύ άλλων: «Αναφέρομαι στην εργασιακή εφεδρεία, στην απόλυση του έφεδρου με τον συμψηφισμό της αποζημίωσης. Δεν υπάρχει σκληρότερη ρύθμιση απ’ αυτήν που λέει ότι, ο έφεδρος, όσο διάστημα θα μπαίνει στην εργασιακή εφεδρεία, θα παίρνει το 60% του τελευταίου βασικού μισθού. Και δεν αρκέστηκαν, άνθρωποι οι οποίοι ψήφισαν δυστυχώς αυτή την διάταξη, δεν αρκέστηκαν στο 60% του βασικού μισθού. Προσέθεσαν ότι, όποιος από τους εφέδρους που θα παίρνει το 60% του βασικού για το 12μηνο ή το 24μηνο δικαιούται αποζημίωση απολύσεως, και οι περισσότεροι θα εδικαιούντο, η αποζημίωση απολύσεως συμψηφίζεται με τα εφεδρικά επιμίσθια. Δηλαδή, θα υπάρξουν έφεδροι που θα μπουν για 12 μήνες σε εργασιακή εφεδρεία, προσυντιαξιοδοτική απόλυση, ή προσυνταξιοδοτικό καθεστώς, και δεν θα πάρουν καθόλου ή θα πάρουν 30 ή 40 ευρώ, για κάθε εφεδρικό μήνα. Πώς διανοήθηκαν Έλληνες πολιτικοί να εισηγηθούν και  να ψηφίσουν αυτή την βάρβαρη ρύθμιση! Να μην σας πω ότι ο έφεδρος όσο παίρνει αυτό που είπαμε, σε περίπτωση που βρει μία δευτερεύουσα δουλειά, θα του αφαιρείται το επιμίσθιο που παίρνει αφού θα έχει μια άλλη δουλειά και θα παίρνει έναν μικρό μισθό από την δεύτερη δουλειά. Δηλαδή, αν επιχειρήσει να καλύψει αυτά που χάνει από την εφεδρεία, θα του αφαιρείται ολόκληρο αυτό που θα έπαιρνε από την εφεδρεία. Είναι σκληρές, βάρβαρες ρυθμίσεις. Δεν ταιριάζουν σ’ αυτόν τον περήφανο και ιστορικό λαό της Ευρώπης».

Ομιλία

Σταχυολογούμε παρακάτω σύντομα αποσπάσματα από την ομιλία του κ. Μητρόπουλου.

«Το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα (ν. 3985/2011) περιέχει μέτρα που επιδεινώνουν πολλαπλασιαστικά την ζωή των πολιτών εν σχέσει με τα βάρη που ανέλαβαν με το πρώτο Μνημόνιο και τις επικαιροποιήσεις του. Αυτό περιέχει κατάργηση του αφορολόγητου ακόμη και σε εισοδήματα κάτω των ορίων της φτώχειας, όπως αυτά μετρώνται στην Ε.Ε. Οι φοροαπαλλαγές άλλωστε που χορηγούνται στοχευμένα με εισοδηματικά, περιουσιακά και οικογενειακά κριτήρια, όπως και τα κοινωνικά επιδόματα, παρασύρουν πολλούς συμπολίτες μας στις στρατιές των νεόπτωχων.

Όσον αφορά στο Ασφαλιστικό Σύστημα, περικόπτεται σε μεγάλο ποσοστό το εφάπαξ των εξερχομένων στην σύνταξη, καθιερώνεται ειδική εισφορά στις συντάξεις που χορηγούνται σε συνταξιούχους κάτω των 60 ετών, αυξάνεται το ποσοστό του νέου φόρου στις συντάξεις (ΛΑΚΑ) και μειώνονται δραστικά οι επικουρικές συντάξεις, συμπαρασύροντας έτσι σε ακόμη δραστικότερη μείωση το συνολικό ύψος των συντάξεων. Κι όλα αυτά χωρίς να αποκλείεται περαιτέρω περικοπή και στο ποσό της βασικής σύνταξης.

Οι ρυθμίσεις αυτές καταλύουν το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου που οικοδομήθηκε με αγώνες των εργαζομένων πολλών δεκαετιών, και με την συνεισφορά των εργοδοτών (κυρίως των μικρομεσαίων) και επαναφέρουν την κοινωνία σε συνθήκες προδημοκρατικής εποχής. Σε συνάρτηση, μάλιστα, με την παντελή απορρύθμιση των Εργασιακών Σχέσεων και της συλλογικής προστασίας, το Εργατικό Δίκαιο και το Δίκαιο της Κοινωνικής Ασφάλισης μεταλλάσσονται αργά, αλλά σταθερά, σε Δίκαιο του Επιχειρείν. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Νομικός Πολιτισμός, ως κεκτημένο του δημοκρατικού πολιτεύματος και ως αποστασιοποίηση της Κοινωνικής Δημοκρατίας, καταργείται, η κοινωνία ρηγματώνεται και η ταξική της σύνθεση επιδεινώνεται.

Καθήκον όλων μας είναι να ανακόψουμε αυτή την αταβιστική παλινδρόμηση σε προδημοκρατικές εποχές, κατά τις οποίες δεν υπήρχαν ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Δεν πρέπει όμως να αποσιωπήσουμε ότι με τις ατέρμονες αυτές μειώσεις των συντάξεων, θα γίνει προβληματική η ζωή πολλών στρωμάτων του πληθυσμού που μέχρι πρότινος υπολόγιζαν ότι θα ζήσουν αξιοπρεπώς από την σύνταξη. Επομένως πρέπει με πολύ μεγάλη περίσκεψη και φειδώ να λαμβάνουν οι πολίτες την απόφαση εξόδου στην σύνταξη, αφού συνυπολογίσουν όλες τις παραμέτρους του βίου.

Η δική μας προτροπή είναι να μένουν όσο το δυνατόν περισσότερο στην εργασιακή σχέση, η οποία είναι η βασική νομιμοποιητική βάση κάθε πολίτη στο θεσμικό εποικοδόμημα. Εντός της εργασιακής σχέσης και με ενεργούς τους συλλογικούς, συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς δεσμούς, μπορεί ο καθένας να αγωνιστεί αποτελεσματικότερα για την απεξάρτηση από το αντικοινωνικό, αντιανθρώπινο και αντιαναπτυξιακό Μνημόνιο των δανειστών μας. Όσο και αν επιδεινώνονται οι εργασιακοί θεσμοί, είναι προτιμότερο να παραμένουμε εντός αυτών και να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή της απορρύθμισης, παρά να προστιθέμεθα στις στρατιές των απομάχων που επηρεάζουν λιγότερο το κοινωνικό γίγνεσθαι».

Θανάσης Πολυμένης