ΤΕΛΙΚΑ, αυτές οι Παγκόσμιες Ημέρες έχουν καταντήσει να είναι
κάτι σαν μνημόσυνα! Υπάρχει μια μέρα τον χρόνο για να θυμηθούμε ότι θα πρέπει
να κάνουμε εκείνο ή να ενδιαφερθούμε για κάτι άλλο, όπως ακριβώς τα ετήσια
μνημόσυνα των αγαπημένων ανθρώπων μας που έχουν πεθάνει! Κάπως έχω συνδυάσει
τις Παγκόσμιες Ημέρες, αφού όλες τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου αδιαφορούμε
γι’ αυτά! Για την γυναίκα, για τα ναρκωτικά, για τους σύγχρονους σκλάβους, για
τα πάντα… τα οποία στην καθημερινότητά μας πια δεν υπάρχουν και για τα οποία
έχουμε πάψει να δίνουμε και αδιαφορούμε!
Στα ίδια
πλαίσια και το μεγάλο παραμύθι με την περίφημη Ώρα της Γης, κατά την οποία,
υποτίθεται ότι θα πρέπει να σβήσουμε για μια ώρα τα φώτα το βράδυ, προκειμένου
να δείξουμε ότι ενδιαφερόμαστε για το μέλλον του πλανήτη, για το περιβάλλον
του, για την σωτηρία του κάνοντας,
υποθετικά, οικονομία στα τεράστια κοιτάσματα λιγνίτη ή πετρελαίου που
εξαντλούμε καθημερινά, προκειμένου να έχουμε φως, επί της ουσίας, πολιτισμό και
τεχνολογία!
Αυτό το
οικολογικό παραμυθάκι έχει μερικά χρόνια που απόκτησε φανατικούς φίλους, αλλά
και φανατικούς εχθρούς! Σε περισσότερες από 150 χώρες το 2013, κατέβηκαν οι
διακόπτες σε δημόσια κτήρια, μνημεία και σπίτια και αλλού! Ακόμα και στην
Ελλάδα και στη Δράμα. Για να πω την αλήθεια, στο σπίτι μου εκείνη την ίδια ώρα
άναψα όλα τα φώτα που δεν ανάβω καθημερινά και ομολογώ ότι το χάρηκα.
Αυτή η
υποκρισία που συμβαίνει είναι απίστευτη. Στα δημόσια κτήρια της πόλης μου, στο
Δήμο Δράμας, στο διοικητήριο της Περιφερειακής Ενότητας, στη ΔΕΗ, σε τράπεζες
και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, όταν μπαίνεις μέσα τον χειμώνα, γίνεσαι μούσκεμα
από την τρομερή ζέστη που υπάρχει εκεί. Καίνε ταυτόχρονα και πετρέλαιο και
κλιματιστικά για να ζεσταίνονται οι εργαζόμενοι και οι επισκέπτες. Τόσο που η
ζέστη είναι αφόρητη!!! Για να μην μιλήσουμε για τα φώτα που καίνε ολημερίς,
τόσο με συννεφιά όσο και με υπέρλαμπρο ήλιο! Αυτοί έχουν όλα τα φώτα ανοιχτά
κάθε μέρα! Για ποια οικονομία μιλάμε λοιπόν;
Το ίδιο συμβαίνει και το καλοκαίρι, όπου τα
κλιματιστικά καίνε στο φουλ για να δροσίσουν τους κατατρεγμένους δημοσίους
υπαλλήλους! Μπαίνεις σε μια τράπεζα και σου έρχεται λιποθυμία από το ψύχος του αιρκοντίσιον!
Παγωνιά… που μπορείς να πάθεις ακόμα και πνευμονία!
Φέτος, πέρα
από την συνεχιζόμενη υποκρισία κυρίως των κρατικών φορέων, οι Δήμοι υιοθέτησαν
και το νέο σλόγκαν των Οικολόγων που οργανώνουν κάθε χρόνο αυτή την φάρσα –
παραμυθάκι! Αν κάνεις εκείνο, θα σου κάνω το άλλο. Έτσι, πολλοί Δήμοι, όπως για
παράδειγμα ο Δήμος Προσοτσάνης, είπαν: Ο Δήμος θα κάνει κυνοκομείο, αν οι
δημότες φέρουν στην πλατεία βιβλία και άλλα αντικείμενα για ένα ανταλλακτικό
παζάρι. Ο Δήμος Δράμας είπε ότι θα δημιουργήσει θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων, αν
οι συνδημότες μας χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς, το ποδήλατο ή τα πόδια στις
μετακινήσεις τους. Και διάφορα άλλα ευφάνταστα που έχουν σκεφτεί διάφοροι
δήμαρχοι και οι παρατρεχάμενοι σύμβουλοί τους!
Στις εποχές
της λιτότητας, έχουμε χάσει κάθε νόημα του κοινωνικού κράτους και των υποχρεώσεων της πολιτείας και των δήμων. Οι
Δήμοι, υποχρεούνται να μας κάνουν θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων ή ποδηλατοδρόμους
που θα συντηρούν σε καλή κατάσταση χωρίς να κινδυνεύουμε να σκοτωθούμε, και ας
μην χρησιμοποιούμε τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Οι Δήμοι υποχρεούνται να κάνουν
κυνοκομείο, ακόμα και αν οι κάτοικοι δεν συμμετέχουν σε ανταλλακτικό παζάρι. Οι
Δήμοι και όλες οι δημόσιες υπηρεσίες και οι τράπεζες, οφείλουν καθημερινά να
κάνουν οικονομικά στο ηλεκτρικό ρεύμα και στα καύσιμα θέρμανσης ή ψύξης, για
πολλούς και διαφόρους λόγους που όλοι γνωρίζουμε και δεν είναι ώρα να
αναλύσουμε!
Αυτή η
γελοία υποκρισία είναι κατάντια πια! Οι Δήμοι, το δημόσιο, η πολιτεία, οφείλουν
να κάνουν διάφορα έργα για τους δημότες τους, έστω κι αν αυτοί δεν κάνει κάτι
άλλο! Αυτό το παραμύθι με την ανταλλακτικότητα, είναι κατάντια μιας κοινωνίας
που αργοσβήνει και πεθαίνει, επειδή η ίδια η πολιτεία αδιαφορεί επιδεικτικά για
τους πολίτες της. Άλλο η αλληλεγγύη προς συνανθρώπους για διαφόρους λόγους και
άλλο αυτός ο παράλογος δήθεν εθελοντισμός, προκειμένου η πολιτεία και οι δήμοι
και οι άλλες δημόσιες υπηρεσίες, να καλύψουν και να κουκουλώσουν την ασχήμια
τους, την τεράστια σπατάλη σε καύσιμα και ηλεκτρισμό, τις μηδενικές παρεμβάσεις
τους στις πόλεις ώστε να γίνει καλύτερη η ζωή των πολιτών.
Αφήστε πια
το παραμυθάκι της δήθεν οικολογικής συνείδησης και τις γιορτούλες της πλάκας
για μια ώρα τον χρόνο και κάντε έργα πραγματικά, κάνετε τον κόσμο να γίνει
κοινωνός του πραγματικού ενδιαφέροντος της πολιτείας. Όσο αυτό το οικολογικό
παραμυθάκι συνεχίζεται, θα συνεχίσω να καίω όσο λιγότερα φώτα γίνεται
καθημερινά στο σπίτι μου και να κάνω οικονομία στα καύσιμα του σπιτιού μου,
όπως αυτή την ημέρα και την ώρα θα συνεχίσω να ανάβω όλα τα φώτα και να
φωταγωγό το σύμπαν. Είναι η δική μου διαμαρτυρία αυτή και πολλών άλλων που έχουν
την ίδια άποψη! Όχι στα ετήσια μνημόσυνα, για πράγματα που θα έπρεπε να κάνουμε
καθημερινά και υπηρεσίες και έργα που θα έπρεπε να απολαμβάνουμε από την
πολιτεία!
Θανάσης Πολυμένης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ