Σας πήραμε σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο… Σας δώσαμε σας δώσαμε βαρέλι μ’ άδειο πάτο…

Σας πήραμε σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο… Σας δώσαμε σας δώσαμε βαρέλι μ’ άδειο πάτο…

Τέρμα το τσάμπα!

ΤΟ ΟΤΙ το τσάμπα έχει καταργηθεί εδώ και μήνες, είναι πλέον ολοφάνερο. Στην πραγματικότητα, ποτέ και τίποτα δεν ήταν δωρεάν, κυρίως στον τομέα της Δημόσιας Υγείας. Τώρα όμως, ήρθε η ολοκλήρωση της κατάργησης της δωρεάν Υγείας από το Κράτος, το οποίο χαρίζει χρήμα στις εταιρείες λες και του ανήκει! Χαρίζει το δικό μας χρήμα στις ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες τα αρπάζουν κανονικά και με το νόμο… έστω κι αν αυτό πια καταντάει ανήθικο!

Προφανώς τα μάθατε, ότι από τις 6 Αυγούστου πια, το τριψήφιο τηλεφωνικό νούμερο του 184 για κλείσιμο ραντεβού με γιατρούς του πρώην ΙΚΑ και νυν ΕΟΠΥΥ έχει καταργηθεί πια! Από εδώ και στο εξής πλέον, τέσσερα νέα πενταψήφια τηλεφωνικά νούμερα, αναλαμβάνουν να κάνουν για σας – με το αζημίωτο φυσικά – ό,τι έκανε το 184: Το 14900, το 14884, το 14554 και το 14784, σας βοηθούν να κλείσετε ραντεβού με τους γιατρούς του ΕΟΠΥΥ σε όλη τη χώρα.

Ταυτόχρονα σας βοηθούν σε μια σειρά από εργασίας όπως πληροφορίες τηλεφώνων ιατρών, ποιοι επισκέπτονται στο σπίτι, διαδικασία προγραμματισμού εργαστηριακών εξετάσεων, δελτία υγεία και ιατρικές βεβαιώσεις για το σχολείο, κατασκηνώσεις κτλ. Και άλλα πολλά. Η αλήθεια είναι ότι η εξυπηρέτηση απλώνεται σε πολλά επίπεδα όσον αφορά τη Δημόσια Υγεία και όχι μόνο!

Η άλλη αλήθεια όμως, είναι ότι αυτή την εξυπηρέτηση την χρυσοπληρώνεις! Οι κλήσεις πλέον στα νέα πενταψήφια νούμερα που κατέχουν άκρως ιδιωτικές εταιρείες τηλεφωνικών υπηρεσιών, πληρώνονται από 0,99 λεπτά ανά κλήση μέχρι και 1,08 ευρώ από τα σταθερά τηλέφωνα και από 1,18 μέχρι και 1,81 το λεπτό από κλήσεις που γίνονται από κινητά τηλέφωνα. Και φυσικά, το γνωστό κόλπο της αναμονής στο ακουστικό σας είναι μέσα στις συνήθεις πρακτικές των τηλεφωνικών εταιρειών.

Όσο περισσότερο κρατήσει μία κλήση, τόσο περισσότερα χρήματα θα βγάλει μια τηλεφωνική εταιρεία! Και το χρήμα ρέει για τον ασφαλισμένο του ΕΟΠΥΥ και όχι μόνο, αφού θα πρέπει να τηλεφωνήσει για να γράψει τα φάρμακά του, να πραγματοποιήσει μια απλή επίσκεψη στον γιατρό του ΕΟΠΥΥ με τις αμφίβολες υπηρεσίες του και άλλα ευτράπελα!

Η κατάσταση είναι κάτι περισσότερο από τραγική και απελπιστική! Και αφού πληρώσει ο συνταξιούχος την κλήση του προς τις ιδιωτικές εταιρείες για μια συνταγογράφηση, παραμένει αμφίβολο αν μπορέσει να εξυπηρετηθεί: θα σκοντάψει σε απεργίες και επισχέσεις εργασίας των ιατρών, στην πλήρη αδιαφορία του πλέον ξεχαρβαλωμένου, άφραγκου και … ξεβράκωτου Οργανισμού Υγείας που στήθηκε ποτέ σ’ αυτή τη χώρα, για να σκοντάψει για άλλη μια φορά στην αναστολή εκτέλεσης φαρμακευτικών συνταγών από τα Φαρμακεία τα οποία με το δίκιο τους ζητάνε τα χρήματά τους!

Και δεν είναι απλά, τέρμα το τσάμπα! Είναι ότι όλα αυτά τα χρήματα χαρίζονται σε ιδιωτικές εταιρείες αμφιβόλου πατρότητας, αμφιβόλων συμφερόντων, χωρίς να ξέρει κανείς που καταλήγουν αυτά τα χρήματα. Ένα απ’ αυτά είναι του ΟΤΕ, άλλο είναι ένωση εταιρειών της Vodafone με την Panafon και την γνωστή διαφημιστική εταιρεία BPO Ελλάς, άλλο της Newsphone Hellas και της call Center Hellas κτλ.

Όπως είπε προ ημερών σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ κ. Βουδούρης, το ετήσιο κόστος του πρώην 184, άγγιζε τα 9 εκατ. Ευρώ. Τόνισε επίσης, ότι, με τον καιρό, ο ανταγωνισμός θα μειώσει τις τιμές και θα αυξήσει την ποιότητα στην εξυπηρέτηση.

Η απορία μου παραμένει: γιατί το ίδιο το Κράτος δεν μπορεί να συστήσει μερικά τηλεφωνικά νούμερα μέσω των οποίων να γίνεται η εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων, έστω και με κάποιο κόστος, και τα χρήματα αυτά να καταλήγουν στον ΕΟΠΥΥ ώστε να μπορεί με τον καιρό να εξοφλεί υποχρεώσεις του, αντί να μοιράζει τα καλύτερα φιλέτα εσόδων στις ιδιωτικές εταιρείες; Αν δηλαδή μια ιδιωτική εταιρεία μπορεί να στήνει τέτοιες επιχειρήσεις γιατί δεν μπορεί να τις κάνει το Κράτος;

Προφανώς το θέμα δεν είναι το τι θα θέλαμε να κάνουμε, αλλά το ότι αυτό το έρμο το Ελληνικό Κράτος θα πρέπει να χαρίσει τα πάντα στους ιδιώτες! Αλήθεια… όταν τα χαρίσετε όλα στους ιδιώτες, εσείς τις ακριβώς θα κάνετε εκεί πάνω στους κυβερνητικούς θώκους; Τις μαϊμούδες;

Πόσο προσωπικά;

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ με τα προσωπικά δεδομένα είναι ένα αρκετά σοβαρό θέμα. Όταν η Πολιτεία αναγκάστηκε να θεσπίσει έναν τέτοιο νόμο, αυτό σήμαινε ότι υπήρχε ένα πραγματικά μεγάλο πρόβλημα στην ελληνική και όχι μόνο… κοινωνία. Το ίντερνετ, τα λεγόμενα σόσιαλ μίντια μέσω των οποίων η προσωπική ζωή πολλών έγινε φύλλο και φτερό και φωτογραφίες και διάφορα σχόλια που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα έβγαιναν ποτέ «στον αέρα» είχε πάρει μεγάλη έκταση.

Ένα από αυτά που φοβόντουσαν οι παλιότεροι, όπως θυμάμαι την γιαγιά μου να λέει πολλές φορές, ήταν να μην γίνουν ρεζίλι στο μεϊντάνι! Σήμερα, θα έφταναν στο σημείο να εύχονται να βγουν μόνο στο μεϊντάνι, στην πλατεία του χωριού και όχι στο διαδίκτυο! Τα χρόνια άλλαξαν και επί της ουσίας, με όλες αυτές τις συσκευές των κινητών τηλεφώνων, της ψηφιακής φωτογραφίας, του διαδικτύου κτλ., η προσωπική ζωή πήγε περίπατο. Φυσικά, αν κάποιος θέλει να την κρατήσει κρυφή, μπορεί να το κάνει! Το ζήτημα είναι κατά πόσο επιθυμεί κάτι τέτοιο!

Όμως όλα αυτά έχουν και ένα άλλο κόστος. Τα λεγόμενα προσωπικά δεδομένα χτύπησαν και το έγκλημα! Είναι γνωστό ότι, κάποτε στα δελτία Τύπου η Αστυνομία ανακοίνωνε τα ονόματα όσων συλλαμβάνονταν, με αποτέλεσμα να μαθαίνεται το όνομα κάποιου που συλλαμβάνονται για ναρκωτικά, για οπλοχρησία, για μια κλοπή. Από τότε που θεσμοθετήθηκε κάτι τέτοιο, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι της εγκληματικότητας!

Το ίδιο το έγκλημα ξεπέρασε τον εαυτό του! Τα αθώα δελτία Τύπου για απλή χρήση ναρκωτικών και υπερβολική μέθη και απλή οπλοχρησία, πέρασαν πλέον στις στυγερές δολοφονίες για δέκα ευρώ, στον άγριο ξυλοδαρμό και τη δολοφονία για την κλοπή ενός κινητού τηλεφώνου, άγριες ληστείες και πολλά άλλα. Το έγκλημα αγρίεψε όσο τίποτα άλλο.

Όμως για τον εγκληματία, η προστασία των προσωπικών του δεδομένων παραμένει! Και αυτό είναι μια απορία για την οποία προσωπικά δεν μπορώ να δώσω απάντηση! Ή τουλάχιστον, η Ελληνική Δικαιοσύνη, κάποιος Εισαγγελέας, επιλέγει αν η φωτογραφία και το όνομα κάποιου δοθούν στη δημοσιότητα ή όχι!

Είδαμε για παράδειγμα δεκάδες φωτογραφίες του ληστή της Πάρου ο οποίος σχετίζεται μάλλον και με τρομοκρατικές οργανώσεις σε διάφορες στάσεις, ανφάς, προφίλ, από πάνω προς τα κάτω, από τα πλάγια, το σπυράκι στον σβέρκο του, τι χρώμα παντελόνι φορούσε και άλλα πολλά, ενώ δεν μπήκαν στον κόπο να μας δείξουν το πρόσωπο του Πακιστανού που εγκλημάτησε άγρια σε ένα 15χρονο κορίτσι – συμπτωματικά στην Πάρο!

Δεν τίθεται ζήτημα εθνικότητας σε καμιά περίπτωση. Η αλήθεια είναι ότι, παλαιότερα, είχε δοθεί στη δημοσιότητα το πρόσωπο του Έλληνα γυμναστή από την Κρήτη που βίαζε τα παιδιά που δίδασκε αμέσως! Γιατί όμως το πρόσωπο του Πακιστανού δεν δόθηκε στη δημοσιότητα, παρά μόνο ελάχιστα ιντερνετικά μέσα ήταν εκείνα που το δημοσιοποίησαν; Γιατί αυτή η διαφορά;

Με ποια λογική οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης επιλέγουν ποια πρόσωπα θα δημοσιοποιηθούν και ποια όχι; Από την επικινδυνότητα του εγκλήματος ή μήπως φοβούνται μπας και ξεσπάσουν οι Πακιστανοί; Το πρόσωπο ενός στυγερού εγκληματία, όποιος κι αν είναι αυτός, θα πρέπει να δίνεται στη δημοσιότητα! Όχι μόνο για λόγους που συμφέρουν τη Δικαιοσύνη ή όχι!