Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δικτατορίζει!

ΕΠΟΧΗ ΜΕΤΑ Δ.Ν.Τ. ή νέα Μεταπολίτευση; Όπως και να …βαφτίσει κανείς αυτή τη μεταβατική περίοδο που διανύει η χώρα, οι γενιές του μέλλοντος, τα παιδιά μας και ο ιστορικός, θα δώσουν τη δική τους ονομασία. Εκεί θα κριθούν κατ’ ουσίαν οι στιγμές του σήμερα, τα γεγονότα, οι αποφάσεις των πολιτικών και του λαού. Το σήμερα θα πάρει τη θέση του στις δέλτους της Ιστορίας, εκεί που πραγματικά αξίζουν να γραφτούν οι άνθρωποι του σήμερα που διοικούν τη χώρα. Και στις ίδιες δέλτους θα περάσει και ο λαός με τις δικές του αποφάσεις.

Κανένας δεν αμφιβάλει πια, ότι οι στιγμές και οι αποφάσεις του σήμερα, γράφουν Ιστορία για τη χώρα. Για μια χώρα που βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου. Συμφωνείς ή όχι με τα μέτρα, συμφωνείς ή όχι με τον Γιώργο Παπανδρέου, συμφωνείς ή όχι με τον Σαμαρά, με τον Αλέξη Τσίπρα ή με την Αλέκα Παπαρήγα, συμφωνείς ή όχι με τον Γιώργο Καρατζαφέρη που σήμερα γαβγίζει στην αυλή του ΠΑΣΟΚ, σημασία έχει ότι, έτσι κι αλλιώς, η χώρα βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου. Στο χείλος της αβύσσου από πολλές πλευρές.

Πέρα από την οικονομική ύφεση, περισσότερο σημαντική είναι η πολιτική ύφεση που περνάει η χώρα. Η απαξίωση της πολιτικής, η κατάρρευση του δικομματικού συστήματος που κυβέρνησε τον τόπο για 35 ολόκληρα χρόνια, καθώς και η πτώση (επιτέλους) της οικογενειοκρατικής διακυβέρνησης της χώρας, έρχονται για να σηματοδοτήσουν το ξεκίνημα μιας άλλης εποχής που άρχισε να εγκαθιδρύεται στη χώρα. Ποια θα είναι αυτή; Πώς θα ονομαστεί; Με ποιον τρόπο θα κυβερνήσει τη χώρα; Το βέβαιο είναι ότι, εδώ τελειώνει μια ιστορική περίοδος. Στο χέρι όλων μας είναι, να επιλέξουμε το μέλλον μας. Θα γίνει όμως αυτό, ή ο λαός, για άλλη μια φορά, επηρεασμένος από τους νέους λαοπλάνους ηγέτες που θα προκύψουν, θα είναι και πάλι εξαρτώμενος πιστεύοντας ότι οι μελλοντικές κυβερνήσεις θα κυβερνούν υπό τις εντολές του;

Η μεγάλη στιγμή της αποκάλυψης είναι ήδη εδώ. Βλέπουμε τις κυβερνήσεις και τα πολιτικά κόμματα να καταρρέουν, εξαιτίας του ότι δεν έχουν να προτείνουν τίποτα απολύτως για τη σωτηρία της χώρας και του λαού. Ο δικομματισμός βρίσκεται σε αδιέξοδο, ενώ η Αριστερά παραμένει διασπασμένη και εγκλωβισμένη στην παλαιά συνθηματολογική της πολιτική. Και το χειρότερο όλων, έχει ανοίξει η πόρτα και βλέπουμε την αναξιοπιστία τους. Αυτό ήταν το σύστημα στο οποίο βασιζόταν τόσα χρόνια το πολιτικό υπέδαφος της χώρας. Στην αναξιοπιστία των δύο μεγάλων κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.

Όταν το ένα κόμμα ήταν αντιπολίτευση, ψήφιζε διαφορετικά από αυτά που θα ψήφιζε όταν θα ήταν στην κυβέρνηση. Το ίδιο έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, που αποδείχθηκε τελικά πολύ μικρός για τα μεγάλα προβλήματα παραπλανώντας το λαό, ότι «λεφτά υπήρχαν» και τόσα άλλα και τάσσονταν ενάντιος στα σκληρά μέτρα που έπρεπε να πάρει ο Κώστας Καραμανλής προκειμένου να σωθεί η χώρα. Ο λαός έδιωξε τον ανεύθυνο Καραμανλή, τον επίσης ανάξιο και αναξιόπιστο να κυβερνήσει σωστά τον τόπο. Και αίφνης, τα πράγματα άλλαξαν. Η κυβέρνηση Παπανδρέου, ψηφίζει τελικά χειρότερα μέτρα από αυτά που πρότεινε προ μηνών η κυβέρνηση Καραμανλή, ενώ ο ίδιος ο Καραμανλής καταψηφίζει τα μέτρα Παπανδρέου!!! Μέτρα που θα έπαιρνε ο ίδιος αν μπορούσε όταν ήταν κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά, τώρα που είναι αντιπολίτευση, γιατί να ψηφίσει θετικά; Αν αυτό δεν είναι αναξιοπιστία, τότε τι είναι; Η Ελλάδα είχε πάντα πρόβλημα ομοψυχίας! Είχε πάντα έλλειμμα σταθερής εθνικής πολιτικής στα σπουδαιότερα ζητήματα: στην οικονομία, στην παιδεία και στην εξωτερική της πολιτική!

Και το χειρότερο όλων, ότι μέσα στο ίδιο τσουβάλι της οικονομικής ύφεσης, ψαλιδίζεται η ίδια η Ελληνική Δημοκρατία για να χωρέσει μαζί με το σκληρό Δ.Ν.Τ.! Πέρα από το πρόσφατο Κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της κυβέρνησης Παπανδρέου, έρχεται ένα ακόμα μεγαλύτερο πραξικόπημα, για το οποίο, δυστυχώς, έχουν πείσει τον κόσμο ότι είναι απαραίτητο: η μείωση των βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, τουλάχιστον κατά 100! Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δικτατορίζει! Κι αν αυτό δεν το καταλάβουμε σύντομα και δεν το εμποδίσουμε όλοι εμείς, τα βουλευτικά στρατιωτάκια του ΠΑΣΟΚ σίγουρα θα το ψηφίσουν εν μία νυκτί! Η μείωση των βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου, δεν είναι ζήτημα εξοικονόμησης χρημάτων. Είναι ζήτημα ψαλιδίσματος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Μείωση βουλευτών σημαίνει μείωση της φωνής της ελληνικής Περιφέρειας. Σημαίνει ακόμα λιγότερη Δημοκρατία στο Κοινοβούλιο, σημαίνει μείωση της δύναμης της Αντιπολίτευσης στη Βουλή!

Όπως είχε πει και ο ίδιος Γ. Παπανδρέου, «η Ελλάδα απόλεσε μέρος της εθνικής της κυριαρχίας». Δεν σημαίνει ότι πρέπει να απολέσουμε μέρος της δημοκρατίας μας, επειδή ο κύριος Παπανδρέου υπέκυψε σε κάποιες ξένες δυνάμεις που επιβουλεύονται τη χώρα. Οι ευθύνες του είναι μεγάλες!

Θ.Πολ. (Δημοσίευσα στην εβδομαδιαία εφημερίδα SEVEN της Δράμας στις 12 Μαΐου 2010)