Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε από την «Wall Street Journal» και δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη οικονομική ανασφάλεια. Η γνωστή αμερικανική εφημερίδα, έκανε μια πλανητική έρευνα ως μέρος ενός ρεπορτάζ με τίτλο «Η εποχή του φόβου».
Η εικόνα που προκύπτει για την Ελλάδα, είναι ότι είμαστε από τις πλέον φοβισμένες και απαισιόδοξες χώρες για το μέλλον. Στην Ελλάδα επικρατεί η μεγαλύτερη οικονομική ανασφάλεια ανά τον πλανήτη, το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων πιστεύουν ότι η κατάσταση στο παγκόσμιο σύστημα χειροτερεύει, ενώ επικρατεί ο μεγαλύτερος φόβος για τις κλιματικές αλλαγές που προκαλεί η υπερθέρμανση του πλανήτη.
Σημαντικό είναι ότι οι Έλληνες, γενικώς αδιαφορούν για το ζήτημα της τρομοκρατίας. Σύμφωνα με την έρευνα, στην Ελλάδα βρίσκει κανείς τα χαμηλότερα ποσοστά ανθρώπων που πιστεύουν ότι η τρομοκρατία συνιστά μια σοβαρή απειλή. Ενώ η δήθεν «θρησκευτικότητα» των Ελλήνων πάει κυριολεκτικά... περίπατο, αφού στα σοβαρά θέματα στρέφονται προς την επιστήμη αντί στη θρησκεία. Ασχέτως αν οι εκκλησίες γεμίζουν την Ανάσταση και τις άλλες μεγάλες γιορτές!
Αυτό που εντυπωσιάζει πάντως από την έρευνα αυτή, είναι ότι στην Ελλάδα αγωνιούμε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, για την οικονομική κατάσταση. Το άγχος για το πόσα χρήματα έχουμε στην τσέπη μας ως Έλληνες, μεταφράζεται σε ποσοστό 24% στο σύνολο των χωρών του πλανήτη, με δεύτερη χώρα την Πολωνία με 17%, 10% τις ΗΠΑ, 9% την Βρετανία, 8% την Ρωσία και 5% την Γαλλία.
Στην Ελλάδα, όπως είναι φανερό, το χρήμα κινεί και διακινεί τα πάντα. Όχι ότι στις άλλες χώρες συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Αλλά τουλάχιστον στις ευρωπαϊκές χώρες, οι εργαζόμενοι αμείβονται σαφώς καλύτερα από τους Έλληνες. Στην Ελλάδα, είμαστε όμηροι των 400 €, των 600 € και της λεγόμενης γενιάς των 700 € το μήνα. Όμως, δεν είναι μόνο οι μισθοί φυσικά. Είναι ο τρόπος ζωής που κάνουμε. Ένα μπουκάλι σαμπουάν στην Γερμανία για παράδειγμα, μπορεί να κοστίζει μέχρι και 2 €, ενώ στην Ελλάδα μια τέτοια τιμή είναι αδιανόητο να υπάρξει. Και όλοι βέβαια ξέρουμε πόσο κοστίζει το ψωμί, το γάλα, το τυράκι, τα απαραίτητα. Οι Έλληνες, πάνω απ’ όλα, είμαστε και υπερκαταναλωτικά όντα. Όταν εισβάλουμε στα σούπερ μάρκετ, ειδικά ημέρες εορτών, κάνουμε λες κι έχει πέσει ...η πείνα της αρκούδας που ξυπνάει από χειμερία νάρκη! Αγοράζουμε τόσα πολλά, που λες και θα κλειστούμε στο σπίτι για εβδομάδες και μήνα. Θυμίζουμε εικόνες κατοχής... ο τρόπος που βγαίνουμε από τους ναούς της υπερκατανάλωσης! Αγοράζουμε το σαλάμι με τα κιλά λες και δεν θα υπάρξει άλλη ημέρα! Ο Έλληνας έχει προφανώς και το λεγόμενο «σύνδρομο της Κατοχής»! Όταν έχει αργία, πρέπει να έχει σπίτι του φαγητό για πάνω από δέκα ημέρες, ασχέτως αν το πετάξει αργότερα.
Όπως και να ’χει, το πρόβλημα σ’ αυτή τη χώρα ήταν ότι το χρήμα ποτέ δεν μας αρκούσε. Είμαστε μαθημένοι να ξοδεύουμε, να υπερκαταναλώνουμε! Είμαστε... μαθημένοι να κάνουμε «μεγάλη» και «πλούσια» ζωή όταν έχουμε χρήματα στην τσέπη, ξεχνώντας προφανώς ότι αυτά θα πρέπει να αρκέσουν μέχρι τέλος του μήνα. Μπορεί να φτάνουμε στο σημείο να μην έχουμε να πληρώσουμε το νοίκι, αλλά κινητό τηλέφωνο πάντα θα υπάρχει, ενώ οι έξοδοι για φαγητό και ποτάκι είναι τακτικές! Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις πλέον επίσημες στατιστικές, το 2% του πληθυσμού «επιβιώνει» στην απόλυτη φτώχεια και τα συσσίτια σ’ αυτή τη χώρα όλο και αυξάνονται!
Η εικόνα που προκύπτει για την Ελλάδα, είναι ότι είμαστε από τις πλέον φοβισμένες και απαισιόδοξες χώρες για το μέλλον. Στην Ελλάδα επικρατεί η μεγαλύτερη οικονομική ανασφάλεια ανά τον πλανήτη, το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων πιστεύουν ότι η κατάσταση στο παγκόσμιο σύστημα χειροτερεύει, ενώ επικρατεί ο μεγαλύτερος φόβος για τις κλιματικές αλλαγές που προκαλεί η υπερθέρμανση του πλανήτη.
Σημαντικό είναι ότι οι Έλληνες, γενικώς αδιαφορούν για το ζήτημα της τρομοκρατίας. Σύμφωνα με την έρευνα, στην Ελλάδα βρίσκει κανείς τα χαμηλότερα ποσοστά ανθρώπων που πιστεύουν ότι η τρομοκρατία συνιστά μια σοβαρή απειλή. Ενώ η δήθεν «θρησκευτικότητα» των Ελλήνων πάει κυριολεκτικά... περίπατο, αφού στα σοβαρά θέματα στρέφονται προς την επιστήμη αντί στη θρησκεία. Ασχέτως αν οι εκκλησίες γεμίζουν την Ανάσταση και τις άλλες μεγάλες γιορτές!
Αυτό που εντυπωσιάζει πάντως από την έρευνα αυτή, είναι ότι στην Ελλάδα αγωνιούμε περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, για την οικονομική κατάσταση. Το άγχος για το πόσα χρήματα έχουμε στην τσέπη μας ως Έλληνες, μεταφράζεται σε ποσοστό 24% στο σύνολο των χωρών του πλανήτη, με δεύτερη χώρα την Πολωνία με 17%, 10% τις ΗΠΑ, 9% την Βρετανία, 8% την Ρωσία και 5% την Γαλλία.
Στην Ελλάδα, όπως είναι φανερό, το χρήμα κινεί και διακινεί τα πάντα. Όχι ότι στις άλλες χώρες συμβαίνει κάτι διαφορετικό. Αλλά τουλάχιστον στις ευρωπαϊκές χώρες, οι εργαζόμενοι αμείβονται σαφώς καλύτερα από τους Έλληνες. Στην Ελλάδα, είμαστε όμηροι των 400 €, των 600 € και της λεγόμενης γενιάς των 700 € το μήνα. Όμως, δεν είναι μόνο οι μισθοί φυσικά. Είναι ο τρόπος ζωής που κάνουμε. Ένα μπουκάλι σαμπουάν στην Γερμανία για παράδειγμα, μπορεί να κοστίζει μέχρι και 2 €, ενώ στην Ελλάδα μια τέτοια τιμή είναι αδιανόητο να υπάρξει. Και όλοι βέβαια ξέρουμε πόσο κοστίζει το ψωμί, το γάλα, το τυράκι, τα απαραίτητα. Οι Έλληνες, πάνω απ’ όλα, είμαστε και υπερκαταναλωτικά όντα. Όταν εισβάλουμε στα σούπερ μάρκετ, ειδικά ημέρες εορτών, κάνουμε λες κι έχει πέσει ...η πείνα της αρκούδας που ξυπνάει από χειμερία νάρκη! Αγοράζουμε τόσα πολλά, που λες και θα κλειστούμε στο σπίτι για εβδομάδες και μήνα. Θυμίζουμε εικόνες κατοχής... ο τρόπος που βγαίνουμε από τους ναούς της υπερκατανάλωσης! Αγοράζουμε το σαλάμι με τα κιλά λες και δεν θα υπάρξει άλλη ημέρα! Ο Έλληνας έχει προφανώς και το λεγόμενο «σύνδρομο της Κατοχής»! Όταν έχει αργία, πρέπει να έχει σπίτι του φαγητό για πάνω από δέκα ημέρες, ασχέτως αν το πετάξει αργότερα.
Όπως και να ’χει, το πρόβλημα σ’ αυτή τη χώρα ήταν ότι το χρήμα ποτέ δεν μας αρκούσε. Είμαστε μαθημένοι να ξοδεύουμε, να υπερκαταναλώνουμε! Είμαστε... μαθημένοι να κάνουμε «μεγάλη» και «πλούσια» ζωή όταν έχουμε χρήματα στην τσέπη, ξεχνώντας προφανώς ότι αυτά θα πρέπει να αρκέσουν μέχρι τέλος του μήνα. Μπορεί να φτάνουμε στο σημείο να μην έχουμε να πληρώσουμε το νοίκι, αλλά κινητό τηλέφωνο πάντα θα υπάρχει, ενώ οι έξοδοι για φαγητό και ποτάκι είναι τακτικές! Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις πλέον επίσημες στατιστικές, το 2% του πληθυσμού «επιβιώνει» στην απόλυτη φτώχεια και τα συσσίτια σ’ αυτή τη χώρα όλο και αυξάνονται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ