Το ζήτημα της φτώχειας στην εποχή μας είναι σημαντικότατο. Η φτώχεια ολοένα και αυξάνεται σε χώρες όπως η Ελλάδα, σε χώρες όπου το χρήμα ...ρέει άφθονο, υποτίθεται, αλλά δυστυχώς ποτέ δεν είναι και δεν θα είναι αρκετό. Οι όποιες παγκόσμιες αλλαγές στην οικονομία του πλανήτη, στην οικονομία των πλουσιότερων χωρών, οδηγούν στην απλή πρακτική: οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Οι χώρες του Βορρά παραμένουν πλουσιότερες από τις χώρες του Νότου, και όταν οι χώρες της Ανατολής πάνε να σηκώσουν κεφάλι σε ο,τιδήποτε, οι χώρες της Δύσης προλαβαίνουν και τις δίνουν μια... καρπαζιά για να κάτσουν στ' αβγά τους! Απλό και άκομψο; Ίσως. Όμως είναι η πραγματικότητα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο μάλιστα όταν 10 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα, που είναι αποτέλεσμα της φτώχειας. Σύμφωνα με τις στατιστικές που δίνονται συχνά - πυκνά στη δημοσιότητα, «το παγκόσμιο εμπόριο κλέβει από τις φτωχές χώρες, 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα, 14 φορές το ποσό που παίρνουν σε βοήθεια». Ασύλληπτο νούμερα για τα γνωστά μας δεδομένα!
Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. 854 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα. 18 εκατομμύρια θάνατοι, σχεδόν 50.000 άνθρωποι την ημέρα πεθαίνουν από αίτια που σχετίζονται με τη φτώχεια (έλλειψη τροφής, ασθένειες που θα μπορούσαν να προληφθούν, AIDS, άδικες εμπορικές πολιτικές).
Οι 40 φτωχότερες χώρες που αποτελούν το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, δικαιούνται το 0,4% του παγκόσμιου εμπορίου. Το μερίδιό τους έχει μειωθεί στο μισό το 1980. Το παγκόσμιο εμπόριο κοστίσει 10 εκατομμύρια το λεπτό, και το 70% αυτού ελέγχεται από πολυεθνικές εταιρείες.
Κάθε χρόνο, η Υποσαχάρια Αφρική, η φτωχότερη περιοχή του κόσμου, δαπανά 14,5 δολάρια για να ξεπληρώσει δάνεια προς τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου και τους διεθνείς οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εάν θέλουμε να επιτύχουμε τον Αναπτυξιακό Στόχο της Χιλιετίες και να μειωθεί ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα έως το 2015, πρέπει να διαγραφούν όλα τα χρέη των φτωχότερων χωρών. Τα χρέη χωρών όπως η Κένυα και το Μπαγκλαντές, δεν διαγράφονται με την αιτιολογία ότι το χρέος τους θεωρείται βιώσιμο, παρότι ήδη διαφαίνονται οι πρώτες συνέπειες των κλιματικών αλλαγών, όπως είναι η ερημοποίηση περιοχών και οι πλημμύρες.
Εκτιμάται ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται 50 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, προκειμένου να μπορέσουν να προσαρμοστούν στις κλιματικές αλλαγές. Στο μεταξύ, κάθε χρόνο, μόνο οι φτωχότερες χώρες του κόσμου εξοφλούν δάνεια ύψους 43 δισ. δολαρίων.
Οι πλούσιες χώρες δαπανούν κάθε χρόνο 100 δισεκατομμύρια δολάρια για να προστατεύσουν τις αγορές τους με δασμούς, ποσοστώσεις και επιδοτήσεις ποσοστό διπλάσιο από εκείνο που παρέχουν για βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 1970, 22 χώρες από τις πλουσιότερες του κόσμου, δεσμεύθηκαν ότι θα δαπανούν το 0,75 του εθνικού τους εισοδήματος σε βοήθεια. 34 χρόνια μετά, μόνο 5 χώρες κράτησαν την υπόσχεσή τους.
Εργαζόμενος στην Ελλάδα, με μισθός 600 ευρώ το μήνα, και πολλές φορές και με 400 ευρώ το μήνα, πολλές φορές χωρίς ένσημα, και με χρέη σε πιστωτικές κάρτες και δάνεια, σε ποια περίπτωση ανήκει; Οι νεόπτωχοι στην Ελλάδα, επιβιώνουν χάρη στην προσπάθεια αυτών που εργάζονται και μπορούν και προσφέρουν στην οικογένεια. Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη των 15 μαζί με την Ιρλανδία με δεύτερη την Πορτογαλία (20%) και τρίτη την Ιταλία (19%). Το χαμηλότερο ποσοστό φτώχειας έχει η Σουηδία (9%).
Το κείμενο γράφτηκε με αφορή την 17 Οκτωβρίου που είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας!
Δεν είναι καθόλου τυχαίο μάλιστα όταν 10 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από την πείνα, που είναι αποτέλεσμα της φτώχειας. Σύμφωνα με τις στατιστικές που δίνονται συχνά - πυκνά στη δημοσιότητα, «το παγκόσμιο εμπόριο κλέβει από τις φτωχές χώρες, 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα, 14 φορές το ποσό που παίρνουν σε βοήθεια». Ασύλληπτο νούμερα για τα γνωστά μας δεδομένα!
Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με λιγότερο από ένα δολάριο την ημέρα. 854 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από πείνα. 18 εκατομμύρια θάνατοι, σχεδόν 50.000 άνθρωποι την ημέρα πεθαίνουν από αίτια που σχετίζονται με τη φτώχεια (έλλειψη τροφής, ασθένειες που θα μπορούσαν να προληφθούν, AIDS, άδικες εμπορικές πολιτικές).
Οι 40 φτωχότερες χώρες που αποτελούν το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού, δικαιούνται το 0,4% του παγκόσμιου εμπορίου. Το μερίδιό τους έχει μειωθεί στο μισό το 1980. Το παγκόσμιο εμπόριο κοστίσει 10 εκατομμύρια το λεπτό, και το 70% αυτού ελέγχεται από πολυεθνικές εταιρείες.
Κάθε χρόνο, η Υποσαχάρια Αφρική, η φτωχότερη περιοχή του κόσμου, δαπανά 14,5 δολάρια για να ξεπληρώσει δάνεια προς τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου και τους διεθνείς οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εάν θέλουμε να επιτύχουμε τον Αναπτυξιακό Στόχο της Χιλιετίες και να μειωθεί ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα έως το 2015, πρέπει να διαγραφούν όλα τα χρέη των φτωχότερων χωρών. Τα χρέη χωρών όπως η Κένυα και το Μπαγκλαντές, δεν διαγράφονται με την αιτιολογία ότι το χρέος τους θεωρείται βιώσιμο, παρότι ήδη διαφαίνονται οι πρώτες συνέπειες των κλιματικών αλλαγών, όπως είναι η ερημοποίηση περιοχών και οι πλημμύρες.
Εκτιμάται ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται 50 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, προκειμένου να μπορέσουν να προσαρμοστούν στις κλιματικές αλλαγές. Στο μεταξύ, κάθε χρόνο, μόνο οι φτωχότερες χώρες του κόσμου εξοφλούν δάνεια ύψους 43 δισ. δολαρίων.
Οι πλούσιες χώρες δαπανούν κάθε χρόνο 100 δισεκατομμύρια δολάρια για να προστατεύσουν τις αγορές τους με δασμούς, ποσοστώσεις και επιδοτήσεις ποσοστό διπλάσιο από εκείνο που παρέχουν για βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 1970, 22 χώρες από τις πλουσιότερες του κόσμου, δεσμεύθηκαν ότι θα δαπανούν το 0,75 του εθνικού τους εισοδήματος σε βοήθεια. 34 χρόνια μετά, μόνο 5 χώρες κράτησαν την υπόσχεσή τους.
Εργαζόμενος στην Ελλάδα, με μισθός 600 ευρώ το μήνα, και πολλές φορές και με 400 ευρώ το μήνα, πολλές φορές χωρίς ένσημα, και με χρέη σε πιστωτικές κάρτες και δάνεια, σε ποια περίπτωση ανήκει; Οι νεόπτωχοι στην Ελλάδα, επιβιώνουν χάρη στην προσπάθεια αυτών που εργάζονται και μπορούν και προσφέρουν στην οικογένεια. Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη των 15 μαζί με την Ιρλανδία με δεύτερη την Πορτογαλία (20%) και τρίτη την Ιταλία (19%). Το χαμηλότερο ποσοστό φτώχειας έχει η Σουηδία (9%).
Το κείμενο γράφτηκε με αφορή την 17 Οκτωβρίου που είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΓΡΑΨΕ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ