ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ «ΠΡΩΙΝΟ ΤΥΠΟ» Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΡΑΜΑΣ κ. ΠΟΥΛΙΟΣ

Τράπεζες αφαιρούν δικηγορική ύλη από δικηγόρους της Δράμας

Εκατοντάδες υποθέσεις τραπεζών στη Δράμα, δίνονται σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία στην Αθήνα, με αποτέλεσμα δικηγόροι της Δράμας να παραμένουν χωρίς αντικείμενο

Του Θανάση Πολυμένη

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ έχει κάνει την εμφάνισή του τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, όμως τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε ένταση. Υποκαταστήματα τραπεζών στη Δράμα, προς το παρόν όχι από όλες τις τράπεζες, αφαιρούν τις υποθέσεις που έχουν με πολίτες της Δράμας από τους δικηγόρους – νομικούς συμβούλους τους, και τις «πουλάνε πακέτο» σε μεγάλες δικηγορικές εταιρείες κυρίως στην Αθήνα αλλά και στη Θεσσαλονίκη.

            Το αποτέλεσμα όλης αυτής της τακτικής, είναι ότι αφενός οι Δραμινοί δικηγόροι που είναι νομικοί σύμβουλοι των τραπεζών στη Δράμα παραμένουν χωρίς ύλη, χωρίς αντικείμενο, και αφετέρου ότι σε λίγο καιρό θα βλέπουμε δικηγόρους των Αθηνών ή της Θεσσαλονίκης, να δικάζουν υποθέσεις Δραμινών στη Δράμα. Με αποτέλεσμα, δικηγόροι της Δράμας να βρίσκονται εκτός δικηγορικής ύλης, καθώς ήδη το επάγγελμα έχει αρχίσει να πλήττεται άσχημα.

            Η όλη λογική των τραπεζών, έγκειται στο ότι μπορούν να κερδίσουν 30 ή 40 ευρώ ανά υπόθεση, ποσά πολύ χαμηλά, που για μια μεγάλη τράπεζα ίσως να μην έχουν ιδιαίτερη αξία, λέει μιλώντας στον «Πρωινό Τύπο», ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δράμας κ. Τάσος Πούλιος.

            Από τα λεγόμενο του κ. Πούλιου, διαπιστώνει κανείς ότι η κατάσταση στο άμεσο μέλλον δεν θα είναι καθόλου καλεί για τους ίδιους τους δικηγόρους της Δράμας, αλλά και για τους πολίτες και ίσως και τις τράπεζες, οι οποίες φαίνεται ότι έτσι θα χάσουν σημαντικό μέρος από τα ερείσματά τους στις τοπικές κοινωνίες.

Στα μεγάλα δικηγορικά γραφεία

            Σε σχετική ερώτηση για το πραγματικά συμβαίνει, ο κ. Πούλιος μας εξηγεί: «Όλες οι υποθέσεις που οι τράπεζες είχαν αναθέσει σε συναδέλφους των επαρχιών όπως και στη Δράμα, σιγά-σιγά συγκεντρώνονται στα κεντρικά γραφεία των τραπεζών στην Αθήνα, με τη λογική, από εκεί και πέρα, να διοχετευτούν σε μεγάλες δικηγορικές εταιρείες των Αθηνών, οι οποίες φυσικά καταφέρνουν να είναι πιο οικονομικές για τις τράπεζες, γιατί καταφέρουν να χτυπάνε τις τιμές προς τα κάτω. Έτσι, μπορούν να διαχειριστούν μεγάλο όγκο υποθέσεων, με πολύ χαμηλό κόστος για τις μεγάλες τράπεζες, όσες έχουν απομείνει πλέον στην Ελλάδα.»

            Πρόκειται για ένα φαινόμενο που ξεκίνησε το 2013 και τους τελευταίους μήνες βρίσκεται σε ένταση, επισημαίνει ο κ. Πούλιος και εξηγεί: «Σκοπό έχει αφενός οι τράπεζες να μειώσουν το κόστος των νομικών υπηρεσιών αφού θα καταφέρουν να πετύχουν πολύ χαμηλότερες τιμές, όμως όλο αυτό δημιουργεί το εξής φαινόμενο: οι συνάδελφοι δικηγόροι στις επαρχίες, οι νομικοί σύμβουλοι των τραπεζών που βρίσκονται στην επαρχία, πλήττονται άμεσα, δεδομένου ότι τους αφαιρείται ύλη, εξακολουθούν θεωρητικά και νομικά να είναι νομικοί σύμβουλοι των τραπεζών, όμως χωρίς αντικείμενο, αφού του αφαιρούνται οι φάκελοι των συγκεκριμένων υποθέσεων.»

Οι τοπικές κοινωνίες

            Ο κ. Πούλιος αναφέρει και ένα άλλο σημαντικό σημείο στην όλη υπόθεση. Ότι εκτός των άλλων, «δημιουργείται και ένα άλλο φαινόμενο, το οποίο μάλλον δεν το έχουν συνειδητοποιήσει οι τράπεζες. Δεν είναι δυνατόν, η τοπική κοινωνία να ανεχθεί - τη στιγμή που στηρίζει αναγκαστικά ή μη, συγκεκριμένα τραπεζικά συστήματα – την αφαίρεση της ύλης αυτής από πολίτες οι οποίοι διαμένουν εδώ. Πολύ απλά δηλαδή, όταν ο Δικηγορικός Σύλλογος Δράμας διατηρεί λογαριασμό για τις καταθέσεις του σε μια τράπεζα, δεν είναι δυνατόν, τα μέλη του που είναι νομικοί σύμβουλοι της τράπεζας να μην έχουν αντικείμενο, αλλά να αναθέτει τις υποθέσεις της τράπεζας που αφορούν τη Δράμα, σε συναδέλφους της Αθήνας, Θεσσαλονίκης ή κάποιας άλλης πόλης, δεδομένου να πετύχει μια άλλη λίγο καλύτερη τιμή όσον αφορά το κόστος των νομικών υπηρεσιών που προσφέρονται.

Αυτά τα πράγματα, δεν ξέρω αν τα έχουν συνειδητοποιήσει οι τράπεζες πού οδηγούν, αλλά σαφώς έχει γίνει αντιληπτό από τους συναδέλφους και από τους προέδρους των Δικηγορικών Συλλόγων έχει ήδη επισημανθεί και έχει ήδη τεθεί το θέμα και κάποιοι Σύλλογοι έχουν αντιδράσει και εγγράφως προς τις τράπεζες.»

Ελάχιστη η έκπτωση!

            Όπως είπαμε, από τους κυριότερους λόγους που γίνεται αυτό, είναι η έκπτωση που μπορούν να πετύχουν οι τράπεζες από την μαζικότητα των υποθέσεων αυτών, που όπως μας λέει ο κ. Πούλιος, μπορεί να εξοικονομηθεί ένα ποσό μέχρι 30-40 ευρώ ανά υπόθεση! Κόστος ελάχιστο για τράπεζες κολοσσούς: «Μέσα στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης και στενότητας που βιώνουμε όλοι μας, είναι αδιανόητο να αποφασίζουν οι τράπεζες ξαφνικά, μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, να αφαιρέσουν δικηγορική ύλη από την επαρχία, η οποία ήδη πλήττεται από το φαινόμενο αυτό, για να μπορέσουν να πετύχουν μια λίγο καλύτερη τιμή. Για ένα τραπεζικό ίδρυμα μεγέθους μεγάλης τράπεζας στην Ελλάδα μετά από τις συνενώσεις, το να εξοικονομήσει ένα ποσό 30-40 ευρώ ανά υπόθεση, νομίζω ότι είναι αστείο. Δεν μπορεί να στηρίξει την τοπική κοινωνία έτσι μια τράπεζα. Και αυτό φοβάμαι ότι θα το βρει μπροστά της. Θεωρώ ότι οι τοπικές κοινωνίες θα αντιδράσουν αργά ή γρήγορα, γιατί θα καταλάβουν, πέραν των δικηγόρων που πλήττονται άμεσα, ότι δεν είναι δυνατόν μια υπόθεση ενός Δραμινού απέναντι σε μια τράπεζα, να την χειρίζεται συνάδελφος από την Αθήνα ή κάποιος από άλλος μέρος της Ελλάδας, που ξαφνικά θα έρθει στη Δράμα για να αντιμετωπίσει μια υπόθεση.»

Κόκκινα δάνεια και πλειστηριασμοί

            Οι περισσότεροι από τις υποθέσεις αυτές, αφορούν κυρίως προσημειώσεις κατοικιών, τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια και φυσικά πλειστηριασμούς κατοικιών κτλ. Σε ερώτηση προς τον κ. Πούλιο αν όλα αυτά έχουν άμεση σχέση με το ότι από το 2015 φαίνεται να απελευθερώνονται οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, μας εξηγεί:

            «Υπάρχει ένα τέτοιο θέμα. Απ’ όσο ξέρουμε μέχρι στιγμής, η άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία, η οποία είναι απόλυτη μέχρι 31/12/2014, σιγά-σιγά θα αρχίσει να αναιρείται. Δεν ξέρουμε πώς θα γίνει αυτό, αλλά με δεδομένο ότι κατά πάσα πιθανότητα θα ξεκινήσει, το ότι θα υπάρξει ξαφνικά μια διόγκωση της ύλης όσον αφορά τους συναδέλφους που είναι νομικοί σύμβουλοι στις τράπεζες, δημιουργεί ένα ακόμα θέμα. Γιατί αν ξεκινήσουν τέτοιες διαδικασίες, ξαφνικά θα δούμε στη Δράμα, να έρχονται μεγάλα δικηγορικά γραφεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, να αναλαμβάνουν συγκεκριμένες υποθέσεις Δραμινών, να δικάζουν δηλαδή στη Δράμα και δεν θα συμμετέχει κανένας Δραμινός δικηγόρος σ’ αυτή την ιστορία. Δεν ξέρω τι νόημα έχει αυτό, και δεν ξέρω αν το κόστος των 20-30-40 ευρώ ανά υπόθεση, δικαιολογεί όλη αυτή την τακτική εκ μέρους των τραπεζών.»